Μια πρώτη εκτίμηση του ρόστερ του Ολυμπιακού

Billos11 1

Του Billos11

Η ομάδα του Πειραιά τη σεζόν (2019-20) τερμάτισε 12η με ρεκόρ (16-18). Ήταν μια χρονιά ειδικών συνθηκών ελέω κορονοϊού για όλες τις ομάδες της Euroleague. Οι Πειραιώτες κατάφεραν να εμφανιστούν ανταγωνιστικοί ως προς τον βασικό τους στόχο, που δεν ήταν άλλος από αυτόν της οκτάδας. Ωστόσο λόγω έλλειψης ποιότητας σε συγκεκριμένες θέσεις, αλλά και απουσίας χαρακτηριστικών, δεν μπόρεσαν να κερδίσουν το στοίχημα της εισόδου των Play Off για δεύτερη συνεχή χρονιά (δεν προσμετράται η περσινή αφού δεν ολοκληρώθηκε). Εκτός των ελλείψεων οι Πειραιώτες στάθηκαν άτυχοι λόγω σοβαρών και μακροχρόνιων τραυματισμών (Παπανικολάου, Martin), αλλά και κρουσμάτων κορονοϊού σε αγώνες κομβικής σημασίας βλ. Baskonia μέσα στο ΣΕΦ. Αν είμαστε όμως ρεαλιστές θα αντιληφθούμε ότι ο βασικός λόγος που δεν πήρε το εισιτήριο των Play Off η ομάδα του Πειραιά, ήταν οι ελλείψεις σε θέμα σχεδιασμού. Ο σκοπός όμως του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι η αξιολόγηση της περσινής πορείας, αλλά η εκτίμηση του μέχρι τώρα ρόστερ του Ολυμπιακού για την ερχόμενη σεζόν.

Η ομάδα του coach Μπαρτζώκα μετά το πέρας των αγωνιστικών της υποχρεώσεων είχε πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων, καθότι ξεκίνησε πιο νωρίς το μαραθώνιο του καλοκαιρινού σχεδιασμού. Σ’ένα μεγάλο ποσοστό επαληθεύτηκε, αφόυ μπόρεσε και εκμαίευσε γρήγορα την υπογραφή του Αμερικανού γκαρντ Thomas Walkup. Ένας παίκτης που ήταν στα κορυφαία ονόματα της φετινής free agent λίστας. Στη συνέχεια υπέγραψε τον θηριώδη Γάλλο center Moustapha Fall, αλλά και το νεαρό ελληνόπουλο Μιχάλη Λούντζη. Στο μπάσκετ ανέκαθεν οι δύο πιο σημαντικές θέσεις είναι ο άσσος και το πέντε. Έχουμε δει στο παρελθόν πολλών λογιών ομάδες να «χαντακώνονται» από αυτές τις δυο θέσεις, ενώ είχαν στο ρόστερ τους φοβερή ποιότητα σε γκαρντ και φοργουορντ. Παρακάτω θα αναλύσω αυτές τις τρεις περιπτώσεις και στο τέλος θα πω τι λείπει κατά την δική μου άποψη.

THOMAS WALKUP

O Αμερικάνος γκαρντ είναι 28 ετών και έχει αρκετή εμπειρία πλέον από τα γήπεδα του Ευρωπαικού μπάσκετ. Είναι απόφοιτος του κολλεγίου Stephen F. Austin (με μία πολύ καλή κολλεγιακή καριέρα, κερδίζοντας τις εντυπώσεις στο March Madness του 2016) και στην ηλικία των 25 ετών έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι, για χάρη της γερμανικής Ludwigsburg. Έκανε μια εξαιρετική χρονιά που ολοκλήρωσε με 11.9 πόντους και 4.5 ασίστ, που ήταν ικανή για να σαγηνεύσει τον Šarūnas Jasikevičius. Τα τρία χρόνια που πέρασε στην Λιθουανία η βελτίωσή του ήταν αλματώδης, από ρολλίστας γκαρντ κατέληξε σε βασικό πρωταγωνιστή των Λιθουανών και επάξιο αντικαταστάση του Vasilije Micić. Τα χαρακτηριστικά που θα φέρει στην ομάδα του Πειραιά είναι συγκεκριμένα και αρκετά vital.

Στο τομέα της επίθεσης θα προσθέσει βελτίωση στο κομμάτι της δημιουργίας, καθώς είναι πολύ καλός σε καταστάσεις <κεντρικού> ή <side pick n roll>. Τις περισσότερες φορές ψάχνει την πάσα, όμως στο ρεπερτόριο του διαθέτει και το <pull-up mid range jump shot>. Τα ποσοστά του στο τρίποντο έχουν βελτιωθεί πολύ ανά τα χρόνια:

 

  • (2018-2019): 29.5%
  • (2019-2020): 39.5%
  • (2020-2021): 40.3%

Δεν μπορεί να υπολογιστεί όμως ως ένας stricky 3 point scorer, αλλά μπορεί να δώσει αυτή την λύση σε αρκετές περιπτώσεις. Προτιμάει αρκετά την διείσδυση και το επιτυγχάνει σε ικανοποιητικό βαθμό, τοποθετώντας πολύ σωστά το κορμί του. Από άποψη χειρισμού είναι άρτιος και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που θα δώσει σημαντικές ανάσες στον Κώστα Σλούκα, συνεπώς ο ηγέτης του Ολυμπιακού θα μπορεί να είναι πιο αποδοτικός στο τομέα του σκοραρίσματος. Μελανό σημείο του Walkup είναι η αριστερή πλευρά, εμφανίζει δυσκολία στον χειρισμό με το αριστερό χέρι αλλά και στην διείσδυση και κατ’ επέκταση χρησιμοποίηση της αριστερής πλευράς. Πολλές φορές οι αντιμετωπίσεις των ομάδων τον οδηγούσαν σε αδύνατη πλευρά μετά το pick n roll και ο πρώην παίκτης της Zalgiris έκανε rescreen για να δημιουργήσει εκ νέου. Επίσης είναι παίκτης που δύσκολα θα δημιουργήσει σε κλειστές άμυνες για τον εαυτό του και θα μπορέσει να δώσει σκοράρισμα. Σε γενικές γραμμές σε ότι αφορά την εξέταση του παίκτη στον τομέα της επίθεσης, θα δώσει αρκετές βοήθειες και ανάσες με συντελεστή βαρύτητας στον κλάδο της δημιουργίας για τους συμπαίκτες του. Θα είναι ένας αξιόλογος σκόρερ, αλλά πάνω απ’όλα ένας πολύ καλός εγκέφαλος μέσα στο παρκέ, με οικονομικές προσπάθειες. Πέρυσι ολοκλήρωσε την χρονιά του με 8.2 πόντους, 4.5 ασίστ.

Στον τομέα της άμυνας αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι η ικανότητα του versatile, δηλαδή ότι μπορεί να μαρκάρει από το 1 μέχρι και το 3 σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Είναι ένας physical αμυντικός που θα προσπαθήσει για το κλέψιμο (1.5 κλέψιμο μέσο όρο). Δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει εξαιρετικά γρήγορα και εκρηκτικά πόδια όμως είναι ένας πολύ καλός αμυντικός σε man to man καταστάσεις, επίσης προσαρμόζεται εξαιρετικά σε συνθήκες ζώνης που δοκιμάστηκε στην Zalgiris. Το υψηλό μπασκετικό IQ που διαθέτει συν την πυγμή δημιουργούν ένα πολύ καλό αμυντικό πακέτο. Ένα χαρακτηριστικό ακόμα που έχει, είναι η έφεση στο ριμπάουντ, παρότι είναι guard (3 ριμπάουντ μέσο όρο!).

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στα λόγια του Saras, που χαρακτήρισε τον Walkup σαν τον παίκτη που θα ήθελε η οποιαδήποτε ομάδα, καθότι χαρακτηρίζεται ως παίκτης-κλειδί. Κλείνοντας εκτιμώ ότι είναι μια εξαιρετική επιλογή που απαντάει σε αρκετά κενά που είχε πέρυσι ο Ολυμπιακός, με το κυριότερο αυτό του supporting στον Κώστα Σλούκα. Οι Πειραιώτες πέρυσι κάνανε σε μεγάλο βαθμό αποτυχημένες επιλογές στην επιλογή των γκαρντ, με αποτέλεσμα να υπερφορτώσουν τον Σλούκα με αρκετές αρμοδιότητες εντός παρκέ. Δεν νοείται ένας παίκτης να παίζει 28 λεπτά μ.ο και να επωμίζεται το βάρος της δημιουργίας αλλά και αυτό της άμυνας. Δεν ήταν τυχαίο ότι σε crunch time είτε γλίστρησε είτε αστόχησε, και ο συγκεκριμένος παίκτης δεν έχει έλλειψη στο mentality. Άλλωστε το απέδειξε στο πέρασμά του στην Fenerbahce ότι μπορεί να βάλει τα κρίσιμα καλάθια, αρκεί να προστατευτεί καταλλήλως. Συνεπώς και ο Walkup θα προσθέσει όπλα στην φαρέτρα του Μπαρτζώκα αλλά και θα ανεβάσει παράλληλα τον Κώστα Σλούκα.

MOUSTAPHA FALL

Ο Ολυμπιακός πορεύτηκε πέρυσι στο μεγαλύτερο διάστημα με τον Ellis. Ο Hassan Martin έκανε ένα εξαιρετικό ντεμπούτο στη λίγκα όντας rookie και κέρδισε τις εντυπώσεις. Σημείωσε εξαιρετικά νούμερα και κρίθηκε αποτελεσματικός, δυστυχώς όμως εμφάνισε πρόβλημα στο μηνίσκο και αναγκάστηκε να «κάτσει στα πιτς» . Έτσι η ομάδα του Πειραία συνέχισε με τους Ellis, Livio και προς το τέλος τον Κώστα Κουφό. Η αλήθεια είναι μια όμως και να μην είχε τραυματιστεί ο Hassan Martin, ο Ολυμπιακός θα συνέχιζε να είχε πρόβλημα και αυτό ήταν η έλλειψη του Seven-footer center. Την προηγούμενη πενταετία η λύση τέτοιων ψηλών φάνταζε πλέον ξεπερασμένη, καθότι ο ρυθμός όλο και ανέβαινε και οι “δεινόσαυροι” πλέον δεν μπορούσαν να σταθούν στο επίπεδο. Σ’ένα μεγάλο βαθμό ίσχυε και η ομάδα του Ολυμπιακού το ξέρει ίσως καλύτερα από όλες με τα παραδείγματα των Hines, Dunston, Hunter. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει πλέον, τα ψηλά πεντάρια έχουν επανέλθει. Σε διαφορετικούς ρυθμούς όμως και με τελείως διαφορετική κινησιολογία (βλ. Tavares, Παπαγιάννη). Έτσι ο Ολυμπιακός οδηγήθηκε στην επιλογή του Moustapha Fall, ενός σέντερ που έχει προϋπηρεσία τα τελευταία 3 χρόνια σε Lokomotiv Kuban, Turk Telekom και ASVEL. Ο Γάλλος ήταν και στην αποστολή για το Ολυμπιακό τουρνουά. Τα χαρακτηριστικά που φέρνει στους Πειραιώτες είναι πέρα ως πέρα χρήσιμα και απουσίαζαν εδώ και αρκετά χρόνια.

Στο επιθετικό κομμάτι το μεγαλύτερο του πλεονέκτημα είναι το post, ένα στοιχείο που πέρυσι έλλειπε στον Ολυμπιακό. Γιατί ένας καλός ψηλός στο post τραβάει παίκτες πάνω του και μπορεί να δημιουργήσει για άλλους αλλά και να τελειώσει τις φάσεις. Άλλωστε δεν είναι λίγα τα ματς πέρυσι που ανέβαζε κατακόρυφα το index του από το ποστ και φάνταζε ασταμάτητος. Ο Γάλλος είναι ένας ψηλός με πολύ χαμηλό usage%, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα 5αρια της Euroleague. Πιο συγκεκριμένα σε ότι αφορά το συγκεκριμένο ποσοστό ήταν 36ος από τους 50 centers της λίγκας για την περίοδο (2019-20), με ποσοστό 18.4%. Αυτό σε συνδυασμό με το ψηλό 1.8 assist ανά παιχνίδι και 2.1 secondary assists, που διαθέτει (4ος καλύτερος ψηλός στη λίγκα) δημιουργούν ένα πολύ καλό πακέτο 7-footer που θα μπορεί να απειλεί τις αντίπαλες μπασκέτες και να δίνει πολύτιμες επιλογές. To κομμάτι του παιχνιδιού στο ποστ είναι σίγουρα αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον του Μπαρτζώκα, καθότι είναι το μεγαλύτερο ατού του. Σε ότι αφορά το πλουραλισμό που έχει στο σκοράρισμα εδώ τα δείγματα δεν είναι τόσο θετικά, σε μεγάλο βαθμό είναι μονοδιάστατος και σκοράρει περισσότερο κάτω από το καλάθι. Δεν έχει διευρυμένη γκάμα, ενώ από τη γραμμή της φιλανθρωπίας έχει το ποσοστό του 61.7% (δεν είναι τραγικό αλλά σίγουρα χρίζει βελτίωσης). Στο κομμάτι του transition βρίσκεται σ ’ένα τίμιο στάδιο για το επίπεδο της διοργάνωσης αλλά και αναλογικά με τις διαστάσεις του, γεγονός θετικό.

Στο κομμάτι της άμυνας έχει 1 κόψιμο ανά αγώνα και σε άμυνα χώρου είναι πολύ χρήσιμος, μένοντας στον κεντρικό διάδρομο σε μια απόσταση 3-4 μέτρων από το καλάθι. Σε αρκετούς αγώνες μπορούσε και έδινε πολύτιμες λύσεις απέναντι σε guards η και forwards με έφεση στη διείσδυση. Με το συγκεκριμένο παίκτη η αντιμετώπιση του hedge out θα είναι σχεδόν ανεπίτρεπτη, γιατί οι διαστάσεις του δεν δίνουν τέτοια δυνατότητα. Στο τομέα του rebound έχει ένα μέσο όρο 5.5 ανά αγώνα, είναι πολύ καλός όταν η διεκδίκηση βρίσκεται κάτω από το καλάθι. Αυτός είναι ένας τομέας που πλήγωσε αρκετές φορές τον περσινό Ολυμπιακό. Μικρά ερωτήματα υπάρχουν στο μακρινό ριμπάουντ, γιατί σ ’αυτό το κομμάτι δεν είναι τόσο αποδοτικός. Σε καταστάσεις man to man δεν είναι ο ιδανικότερος παίκτης αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν έχει κακή απόδοση, η καλή κινησιολογία του για τα κυβικά του, αλλά και το μεγάλο άνοιγμα τον βοηθάνε σε αρκετές περιπτώσεις. Όπως είδαμε και από το Ολυμπιακό τουρνουά υπήρχαν στιγμές που κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον Durant σε man to man και το έκανε σε αρκετά καλό βαθμό. Ωστόσο δεν θα είναι ο παίκτης που θα πρέπει να βρίσκεται μέσα στο παρκέ με αντίπαλα κοντά σχήματα. Εν ολίγοις, η προσθήκη κρίνεται θετική σε θεωρητικό επίπεδο και καλύπτει αρκετά κενά που εμφανίζονταν πέρυσι. Δεν θα ανεβάσει στα ύψη από μόνος του την frontline, αλλά σε συνδυασμό με τους Hassan Martin και Livio Jean-Charles σε κοντά σχήματα μπορούν να δημιουργήσουν μια πολύ καλή γραμμή ψηλών, που ο Ολυμπιακός είχε χρόνια να φτιάξει.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΟΥΝΤΖΗΣ

O 22χρονος Αθηναίος είναι ο τρίτος παίκτης που φόρεσε την φανέλα του Παναθηναικού σαν ανερχόμενο ταλέντο και καταλήγει στην ομάδα του Πειραιά, μετά από Κόνιαρη και Χαραλαμπόπουλο. Θα μπορέσει άραγε να είναι αυτός που θα κάνει την διαφορά και δεν θα πούμε μια από τα ίδια. Πέρυσι αποτέλεσε από τις λίγες σταθερές του Προμηθέα, αφού σε 31 ματς της Basket League σημείωσε 8.1 πόντους, 2.7 ασίστ και 10.6 αξιολόγηση. Ο Λούντζης έχει ένα πολύ καλό πακέτο σε ότι αφορά τα φυσικά του προσόντα, για την ακρίβεια είναι ο μόνος που έχει τέτοια χαρακτηριστικά στην ηλικία του. Γεγονός που θα βοηθήσει αρκετά τον Ολυμπιακό καθώς υπολειπόταν σε μέγεθος στην περιφέρεια. Το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι προφανώς ο αμυντικός του προσανατολισμός, καθώς διαθέτει πολύ καλή άμυνα σε man to man καταστάσεις αλλά και άρτια αντιμετώπιση στο pick n roll. Το μελανό του σημείο είναι αυτό της επίθεσης, η οποία θέλει σημαντικότατη βελτίωση. Οι διεισδύσεις του είναι το δυνατό του σημείο λόγω της αθλητικότητάς του αλλά και του μεγέθους του, το σουτ όμως είναι σε πολύ μέτριο επίπεδο (μαζί και οι ελεύθερες βολές του). Συμπερασματικά, θεωρώ ότι καιρός είναι ο Ολυμπιακός να εμπιστευτεί ένα τέτοιο παίκτη και να του δώσει χρόνο και ασφάλεια. Το πακέτο που έχει είναι πολύ καλό για την ηλικία του, όπως και οι εμπειρίες που έχει αποκομίσει. Επίσης όλοι οι παίκτες δεν είναι για να πρωταγωνιστούν 30 λεπτά ανά αγώνα. Τα παραδείγματα των Beverly σε μικρή ηλικία και σε μικρότερη κλίμακα του Jenkins για τον μικρό πρέπει να φαντάζουν ο μοναδικός στόχος, για να μπορέσει να εδραιωθεί σε αυτό το επίπεδο. Δηλαδή ένας καλός ρολλίστας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να προσφέρει.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Ιδού το μεγάλο ερώτημα, η τελευταία προσθήκη του Ολυμπιακού ποια πρέπει να είναι; Θα συνυπολογίσουμε και την περίπτωση του Carter, καθότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην άλλη μεριά του Ατλαντικού και δοκιμάζει την τύχη του. Πολύ δύσκολα μπορεί να βρει ένα εγγυημένο συμβόλαιο, ωστόσο κανένας δεν μπορεί να του αφαιρέσει το δικαίωμα να το προσπαθήσει. Οι επιλογές του Ολυμπιακού για την μεταγραφή είναι δύο.

Το πρώτο μονοπάτι λέει on ball scorer που θα κινείται στην θέση 2.

Σε αυτή την περίπτωση θα μαζεύονται πολλοί παίκτες που θα θέλουν την μπάλα στα χέρια και δεν θα μπορεί κανείς να βοηθήσει στη θέση 3. Που η συγκεκριμένη θέση έχει από μόνη της κάποια ερωτηματικά, αφού ο βασικός παίκτης του Ολυμπιακού επιστρέφει από χειρουργείο και απουσία μισού χρόνου. Πίσω από τον Παπανικολάου βρίσκεται ο McKissic, που δεν είναι καθαρό 3αρι και τέλος σε όσα παιχνίδια ο Vezenkov κατέβει στη θέση 3 και εμφανίσουμε ένα πολύ ψηλό σχήμα. Βέβαια στην πρώτη αυτή περίπτωση που θίγουμε της επιλογής του on ball scorer, θα έχει βρεθεί λύση στα κενά διαστήματα του Ολυμπιακού ως προς το σκοράρισμα σε κλειστές άμυνες.

Το δεύτερο μονοπάτι υποδεικνύει την λύση ενός tweener μεταξύ 3 και 2.

Και η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε κλεισμένη μια τέτοια περίπτωση, αυτή του Lighty. Συνεπώς ίσως είναι και η πιο κοντινή στο μυαλό του Μπαρτζώκα. Σε αυτή την εναλλακτική, η ομάδα του Πειραιά θα έχει θωρακίσει καλύτερα τη θέση 3 και θα έχει «μπαλώσει» το κενό στη θέση 2. Και κάπου εδώ έρχεται στην επιφάνεια το θέμα Carter, γνωρίζω ότι οι περισσότεροι δεν τον υπολογίζουν και οριακά όπως φαίνεται ούτε ο Ολυμπιακός, αφού έβγαινε προς τα έξω ότι θα δοθεί δανεικός. Μια ομάδα με το μπάτζετ του Ολυμπιακού δεν μπορεί να έχει όλα τα ερωτηματικά λυμένα, το ιδανικό θα ήταν να ολοκληρωνόταν το ροστερ με ένα high-tier guard και ένα καλό αναπληρωματικό 3αρι.

Εάν αυτό όμως δεν θα γίνει, συνεπώς οι Πειραιώτες πρέπει να αρπάξουν την ευκαιρία του Carter και να του δώσουν εμπιστοσύνη και παραστάσεις στο ψηλότερο επίπεδο.

Φυσικά και είναι ρίσκο, αλλά μπορεί να βγει και τότε η στελέχωση να έχει πραγματοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γιατί, σε πρώτη φάση θα έχει στελεχωθεί όπως απαιτεί το επίπεδο η θέση 3-2 και σε δεύτερη φάση θα πάρεις και κάποια on ball χαρακτηριστικά και προσωπική δημιουργία, η οποία αυτή τη στιγμή λείπει. Ενώ στην πρώτη περίπτωση που εξετάσαμε με την απόκτηση ενός on-ball scoring guard, θα έχεις πάρει εγγυημένες λύσεις για το κομμάτι του σκοραρίσματος αλλά θα έχει ερωτηματικά σε μια θέση που άμα σου εμφανιστεί ένας τραυματισμός θα είσαι σχεδόν «γυμνός» και μέσα σ’όλα αυτά δεν θα έχεις δώσει μια ευκαιρία, που κατά την άποψή μου κέρδισε επάξια μετά την περσινή σεζόν με την ομάδα του Λαυρίου ο Carter.

Θεωρώ ότι μέσα στις επόμενες ημέρες ο Ολυμπιακός θα έχει κατασταλάξει ως προς το ποια κατεύθυνση θα έχει κινηθεί. Οι περιπτώσεις που υπάρχουν στην Summer League, ειδικά στα χαρακτηριστικά που ψάχνουν οι Πειραιώτες δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητες. Ίσα ίσα έτσι όπως έχει εξελιχθεί το καλεντάρι του ΝΒΑ θα υπάρχουν πραγματικά εξαιρετικές ευκαιρίες μετά του “κομμένους” του Summer League. Πάντως οι μέχρι τώρα κινήσεις που έχουν γίνει εκτιμώ ότι έχουν υποτιμηθεί και αυτό οφείλεται πιο πολύ στις τελευταίες αποτυχημένες χρονιές και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που υπάρχει. Άμα λέγαμε πριν δύο χρόνια ότι ο Ολυμπιακός θα έχει dynamic duo στους κοντούς Σλούκα- Walkup σε εξαιρετικές ηλικίες και μια frontline με τα χαρακτηριστικά που εμφανίζει η τωρινή, δεν νομίζω ότι δεν θα το επέλεγε κάποιος χθες κιόλας!! Αυτό που απαιτείται είναι λίγο παραπάνω υπομονή, άλλωστε άμα φημίζεται για κάτι ο coach Μπαρτζώκας αυτό είναι για το recruiting του, ναι πέρυσι ίσως απέτυχε με τον Harrison, όμως φέτος είναι πολύ πιθανό να μην γίνει το ίδιο. Μια χρονιά δεν αναιρεί όλη την υπόλοιπη καριέρα του.

 

ΥΓ1: Το θέμα του Dorsey δεν το ανέφερα, για τον λόγο ότι ακούγονται μόνο εικασίες που μέσα σε λίγες ώρες μπορούν να αποδομηθούν. Οπότε αν και όποτε παρθεί θα το αναλύσουμε τότε.

ΥΓ2: Αν κάτι έχω μάθει καλά με την πάροδο του χρόνου όσο παρακολουθώ μπάσκετ, είναι ότι το μπάσκετ ανταμείβει καλύτερα την ομάδα, που θα έχει παντρέψει όσο πιο καλά γίνεται τα μπασκετικά χαρακτηριστικά που απαιτούνται. Ας ξεφύγουμε επιτέλους από την ονοματολαγνία και τα επικοινωνιακά παιχνίδια, στις κρίσιμες ώρες μετράει τι απαντήσεις έχεις να δώσεις στα εμπόδια του αντιπάλου. Προτιμώ χίλιες φορές τρεις άγνωστους παίκτες, παρά δύο φοβερά ονόματα που θα κάνουν πάταγο, αλλά δεν θα απαντάνε στις αδυναμίες του ρόστερ.

ΥΓ3: Το βάζω στο τέλος αν και είναι το σημαντικότερο όλων με τεράστια διαφορά. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών με έχουν κάνει να μην με νοιάζει τόσο πια το άθλημα που λατρεύω. Εκφράζω την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη προς όλους τους συμπολίτες, που επλήγησαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές σε διάφορες περιοχές της χώρας. Ένα τεράστιο συγνώμη στη φύση και στα ζώα που κάηκαν…..

5 2 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

1 Comment
Newest
Oldest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Next Post

«Ο άνθρωπος της βροχής»

Του Centaur Η νίκη γεννιέται πολύ πριν κατακτηθεί, και απαιτεί αφοσίωση. Ποιο […]

Subscribe US Now

1
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x