Bayern Munich: Would

Χαίρετε, χαίρετε και πάλι! Αναλύσεων συνέχεια αυτήν την εβδομάδα εν όψει της 8ης αγωνιστικής της Euroleague. Έχοντας αναφερθεί στις κατά σειρά Zalgiris, Real Madrid, Valencia, αυτήν την φορά θα κατευθύνουμε τους προβολείς του Red Point Guard στην Βαυαρία. Εκεί που ο coach Trinchieri στην τρίτη του πλέον χρονιά στην ομάδα προσπαθεί να εδραιώσει στο ανανεωμένο σύνολό του τις αρχές του, παρά το 2-5 και σταδιακά να «κατεδαφίσει» το πάντα αναμενώμενο «rookie wall» των Winston, Gillespie, παίκτες με προοπτική αλλά και απόσταση να διανύσουν, έως ότου προσαρμοστούν σε μία τόσο ανταγωνιστική λίγκα.

Τι ακριβώς συμβαίνει στην ομάδα του Μονάχου; Ήταν η δυσκολία του προγράμματός της πολύ απαιτητική ή απλώς ισχύει η ρήση «κάθε αρχή και δύσκολη»; Ας ξεκινήσουμε να εμβαθύνουμε στα πεπραγμένα της Bayern, περνώντας εν τάχει στην περασμένη χρονιά, που την βρήκε να εισέρχεται στους 8, να παρουσιάζεται υπέρ το δέον ανταγωνιστική απέναντι στην μετέπειτα φιναλίστ Barcelona φτάνοντας την σειρά στα πέντε παιχνίδια, αλλά στην BBL βίωσε με σκληρό τρόπο την διατήρηση της Alba στα εγχώρια σκήπτρα, χάνοντας με 3-1 την σειρά τελικών. Η μπάλα ηχεί στο παρκέ του Red Point Guard, wir beginnen!

2021-2022: Low pace, έμφαση σε spacing, σουτ & προστασία του τριπόντου

Η Bayern της περασμένης χρονιάς προσπάθησε να πορευτεί με έναν συνδυασμό δοκιμασμένων βετεράνων στο επίπεδο αυτό (Lucic, Hilliard, Hunter, Thomas, Rubit, Radosevic, Walden) δίπλα σε «νεόκοπους» παίκτες (Jaramaz, Obst). Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της περσινής ομάδας ήταν η ταυτόχρονη παρουσία δύο ικανότατων face up/ post up παικτών, των Thomas, Rubit, δίπλα σε ικανούς shot makers και pull up χειριστές, όπως οι Hilliard, Walden, Jaramaz, μαζί (σχεδόν πάντα) με έναν pass first guard όπως οι Weiler Babb, Sisko.

Ταυτοχρόνως, δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση στην δημιουργία σουτ από τα 6.75, εξ ου και τα 24.8 σουτ κατά μέσο όρο που έπαιρνε ανά αγώνα – 8η θέση στην σχετική λίστα. Επιπλέον, έχοντας ως ζητούμενα τον καλύτερο δυνατό έλεγχο του αμυντικού της transition, rebound και ως εκ τούτου του ρυθμού, η Bayern αποτέλεσε ένα από τα πιο low pace σύνολα της διοργάνωσης, με 66.6 κατοχές ανά αγώνα στην κανονική περίοδο.

Αυτό, εντούτοις, δεν ήταν αρκετό, ώστε να την σταθεροποιήσει ως μία συνεπή αμυντική λειτουργία. Οι 113.1 πόντοι παθητικό στο DRAT την καθιστούσε μάλλον αναξιόπιστη. Το ανεπαρκές rim protection (4.6% στο BLK%, 16η θέση στην λίστα), η ταυτόχρονη παρουσία των Thomas, Rubit ανά σχήματα, η ανεπαρκής πίεση στην μπάλα, η τακτική ανισορροπία στις αμυντικές της γραμμές και οι αργές αντιδράσεις σε συνθήκες close out (19.9 βολές εκτελούσαν οι αντίπαλοί της) ήταν ορισμένα ζητήματα, που την ταλάνιζαν καθ όλη την διάρκεια της χρονιάς, εξ ου και το τελικό της ρεκόρ με 14-17. Παραταύτα, ήταν σε θέση να προστατεύει πολύ καλά την γραμμή των 6.75, δεχόμενη μόλις 21.3 σουτ ανά αγώνα, έχοντας την 3η καλύτερη απόδοση πίσω από Zenit, Barcelona.

Fight fire with fire

Φέτος το front office της βαυαρικής ομάδας υιοθέτησε μία πιο φρέσκια λογική στο σκέλος του recruiting, θέλοντας να δώσει πνοή με νέα, φιλόδοξα και με προοπτική παιδιά, όπως οι Winston, Gillespie, Bonga, Wimberg καθώς είναι στα 24, 25, 23, 26 έτη ζωής αντίστοιχα, ώστε να πλαισιωθούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι «παλιοσειρές», που ήδη βρίσκονται στην άλλη όχθη της καριέρας τους (Lucic, Hunter, Radosevic, Giffey), προσθέτοντας μήκος, αθλητικότητα, «πόδια» και βάθος στο rotation. Πλέον μιλάμε για ένα σύνολο 17 παικτών και το depth chart των Βαυαρών είναι ως εξής:

Guards: Nick Weiler Babb, Zan Mark Sisko, Cassius Winston, Corey Walden, Andreas Obst

Forwards: Vladimir Lucic, Niels Giffey, Ognjen Jaramaz, Isaac Bonga, Paul Zipser, Niklas Wimberg, Jason George

Centers: Freddie Gillespie, Leon Radosevic, Augustine Rubit, Ellias Harris, Mohamed Sillah

Επίθεση: η τάση των spread διατάξεων & η έμφαση στο τρίποντο

Ο coach Trinchieri διαθέτει υψηλό επίπεδο προσαρμοστικότητας και το αποδεικνύει και την φετινή χρονιά. Έχοντας διαπιστώσει την σπουδαιότητα του spacing και του περιορισμένου κάθετου παιχνιδιού του roster του (καθοριστική η απουσία του Zipser στην περσινή ομάδα, εξίσου σημαντική η κατάστασή του φέτος), επιλέγει μέσων διάφορων plays η δράση να βασίζεται σε διάταξη 5 -out ή 4 out – 1 in, προκειμένου να μεγιστοποιηθούν οι χώροι και να δημιουργηθούν καλές γωνίες πάσας στα σημεία των 45 και 90°.

Ο ρόλος του Obst είναι καθοριστικός στο φετινό σύνολο, διότι αποτελεί τον πιο επικίνδυνο versatile shooter του. Ξεχωρίζουν οι off screen δράσεις, όπως η triple staggered exit για να εκτελέσει σε πρώτο χρόνο και η double away staggered/ screen the screener μετά από BOB.

Με τους Babb, Sisko, Walden, Winston να αποτελούν ικανούς pick ‘n’ roll χειριστές και την ταυτόχρονη παρουσία τουλάχιστον δύο spot up shooters στην πεντάδα, η Bayern επιχειρεί 28.3 τρίποντα ανά αγώνα φέτος, καταλαμβάνοντας την 3η θέση μαζί με την Valencia και με ποσοστό 36% έως τώρα – 13η θέση σε 3P%, με τον μέσο όρο ευστοχίας φέτος να φτάνει το 36%. Το ποσοστό δεν είναι μεγάλο, ωστόσο, η κατεύθυνση των Βαυαρών προς μία εντονότερη shooting προσέγγιση είναι παραπάνω από εμφανής.

Σε όρους επιθετικής παραγωγικότητας οι Βαυαροί «ψάχνονται» προς στιγμήν. Οι 105.8 πόντοι ενεργητικό στον δείκτη του ORAT τούς δίνει την 15η θέση στην σχετική λίστα, παρά την άνοδο σε κατοχές – από 67.5 σε 7 αγώνες πέρσι, φέτος φτάνουν τις 69. Είναι φανερό ότι χρειάζεται χρόνος, προκειμένου το τεχνικό επιτελείο της ομάδας να καταλήξει στις καταλληλότερες πεντάδες και ως εκ τούτου στο καλύτερο δυνατό rotation, όσο θα κυλά η αγωνιστική χρονιά.

Άμυνα: «πόδια», άρνηση δυνατού χεριού & ερωτήματα

Στα μετόπισθεν η φετινή Bayern, παρά την απόσταση που έχει να διανύσει σε επίπεδο συνεργασιών, επικοινωνίας & ταχύτητας δράσεων/ αντιδράσεων, ώστε να παρουσιάσει μία συνεπή αμυντικά εικόνα, η βάση της δείχνει αρκετά ενδιαφέρουσα.

Η man to man ως αρχική λογική και η άμυνα σε απόσταση μίας πάσας έως τα όρια του deny (σε weak και strong side) έχει ως αποτέλεσμα ορισμένες πεντάδες να μπορούν να «μικρύνουν» το παρκέ σημαντικά, λόγω μήκους, ύψους και ταχύτητας χαμηλά. Ενδεικτικά, σχήματα με τους Weiler Babb, Jaramaz, Bonga, Zipser, Gillespie έχουν αρκετά καλή αμυντική προοπτική και αγωνιστική ισορροπία συνολικά.

Μέχρι στιγμής παρουσιάζεται ανταγωνιστική στον τομέα του αμυντικού της rebound, έχοντας 72% έως τώρα στο DRB% -5η θέση -, ενώ καταφέρνει να περιορίζει σημαντικά τα αντίπαλα σουτ τριών πόντων, δεχόμενη 21.9, όσα και η Barcelona, καταλαμβάνοντας την 2η θέση στην σχετική λίστα, με ποσοστό 36%. Όμως, είναι παραπάνω από εμφανή τα ακατέργαστα αμυντικά φίλτρα της φετινής Bayern – και είναι απολύτως λογικό.

Ο coach Trinchieri γνωρίζει ότι η ομάδα του έχει να διανύσει σεβαστή απόσταση, έως ότου αποκτήσει την απαιτούμενη τριβή σε σημαντικές λεπτομέρειες, όπως είναι το συνεπές χαμήλωμα σε συνθήκες iso των αντιπάλων, η τάχιστη & διαυγής επικοινωνία σε αντίπαλες on ball/ off screen δράσεις και το αμυντικό court vision.

Με την γλώσσα των αριθμών το DRAT των Βαυαρών φτάνει τους 112.5 πόντους (113.1 είναι ο μέσος όρος φέτος), έχοντας την 10η θέση στον σχετικό δείκτη έως τώρα. Προφανώς και υπάρχουν σαφή περιθώρια βελτίωσης, αλλά, κατά την γνώμη μας, το σημαντικότερο στοιχείο της φετινής Bayern είναι ο ανανεωμένος προγραμματισμός της, εξ ου και οι αρκετές ευκαιρίες που δίνει σε ανερχόμενους παίκτες. Ο δρόμος είναι μακρύς, η πνευματική αντοχή του συνόλου θα δοκιμαστεί πολλές φορές, ωστόσο, υπάρχει πλέον προοπτική στην Βαυαρία.