RPG Radar: Marcus Georges-Hunt Scouting Report |

Σας είχαμε πει ότι ο φετινός Μάιος του RPG Radar είναι αφιερωμένος στην Άπω Ανατολή και μετά τον Nick Mayo, ο οποίος διέπρεψε την τελευταία διετία στα γήπεδα της Ιαπωνίας, συνεχίζουμε με έναν παίκτη που, το ίδιο χρονικό διάστημα, αποτελεί έναν από τους πιο αποδοτικούς και αποτελεσματικούς Αμερικάνους, που αγωνίζονται στο πιο γνωστό (αλλά όχι και απαραίτητα δυσκολότερο) πρωτάθλημα της Ασίας, την κινέζικη CBA.

Οι περισσότεροι, φυσικά, γνωρίζουμε το κινέζικο μπάσκετ, εκτός από τις κόντρες της εθνικής τους ομάδας με την αντίστοιχη της Ελλάδας και από τον Yao Ming, ο οποίος για πολλά χρόνια αγωνίστηκε με επιτυχία στο ΝΒΑ με τους Houston Rockets! Πλέον ο άλλοτε αστέρας του ΝΒΑ είναι Πρόεδρος στην Ομοσπονδία της χώρας και προσπαθεί, εκτός από την ανάπτυξη του πρωταθλήματος, να αναβιώσει καλύτερα χρόνια και για την εθνική ομάδα.

Η CBA εδώ και μια δεκαετία περίπου έχει κατορθώσει να αυξήσει το ενδιαφέρον της, προσελκύοντας πλήθος αστέρων από τις ΗΠΑ, ξεκινώντας από τον Stephon Marbury παλιότερα και φθάνοντας τελευταία μέχρι τους Lance Stephenson, Jeremy Lin, αλλά και αρκετούς από την Ευρώπη, όπως οι Darius Adams, Many Harris, Askia Booker κ.α. Η περσινή σεζόν (κατά την οποία υιοθετήθηκε για πρώτη φορά ο κανονισμός για μέγιστη χρησιμοποίηση ενός μη Ασιάτη παίκτη στην 5αδα) τερματίστηκε προσωρινά το Φεβρουάριο, για να επανεκκινήσει το καλοκαίρι και να στεφθεί πρωταθλήτρια η ομάδα των Guangdong Southern Tigers! Στο φετινό πρωτάθλημα, που ολοκληρώθηκε πριν λίγες εβδομάδες, το έργο επαναλήφθηκε, με τους Τίγρεις να κατακτούν τον 3ο σερί τίτλο τους, με μεγάλα αστέρια τους γνωστούς, από τα ευρωπαϊκά γήπεδα, Marshon Brooks και Sonny Weems.

Ο νέος κανονισμός έφερε αλλαγή στρατηγικής σε αρκετές ομάδες, με την πλειοψηφία των προπονητών, είτε να επιλέγουν δύο ξένους παίκτες ίδιας θέσης και ρόλου, με παρόμοια χαρακτηριστικά, στα πρότυπα της Guangdong, προκειμένου όταν ο ένας ξένος είναι στον πάγκο, ο αντικαταστάτης του να φέρνει τα ίδια στοιχεία στην 5αδα, είτε παίκτες άλλης θέσης (όπως π.χ. οι Beijing Ducks του coach Χριστόπουλου, με τον guard Jonathan Gibson και το center Justin Hamilton ή οι Qinqdao Eagles με τους Darius Adams και Dakari Johnson). Παρόλα αυτά το πρωτάθλημα δεν έχασε στο ελάχιστο τον … one man show χαρακτήρα του, με το iso και τις χαλαρές άμυνες να επικρατούν. Δεν είναι τυχαίο ότι οι τρεις πρώτοι σκόρερ της CBA, Dominique Jones, Trae Golden και Dez Wells είχαν περισσότερους από 30 πόντους μέσο όρο!

Ωστόσο, στο σημερινό επεισόδιο του RPG Radar, δε θα δούμε έναν παίκτη μονοδιάστατο, ο οποίος επικεντρώνεται μόνο στο σκοράρισμα, αλλά θα σας παρουσιάσουμε ένα swingman, έναν G/F, ο οποίος μπορεί να αγωνιστεί είτε ως SG, είτε ως SF, φέρνοντας στο παρκέ ένα πολυσύνθετο στυλ παιχνιδιού και ισορροπία σε άμυνα και επίθεση… Ο λόγος για τον Marcus Georges-Hunt, που τη φετινή σεζόν αγωνίστηκε στους Sichuan Blue Whales, δείχνοντας καλή εικόνα και πολύπλευρο αγωνιστικό profile, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί από τους πιο Euroleague – ready παίκτες στην Κίνα.

Το παρελθόν

Γεννημένος στις 28/3/1994, στην κωμόπολη Riverdale, στην «μπασκετομάνα» Georgia, λίγο νότια της Atlanta, o Georges-Hunt, υπήρξε σπουδαίος γυμνασιακός παίκτης για την περιοχή και συγκεκριμένα για το North Clayton High School. Κατόρθωσε να ολοκληρώσει την παρουσία του εκεί ως 1ος σκόρερ στην ιστορία του γυμνασίου, με 2.189 pts, ενώ τα νούμερα του ως senior ήταν εντυπωσιακά, 24.2 pts, 14.3 rebs και 5.2 asts ανά παιχνίδι! Για 3 σερί χρονιές ήταν μέλος της καλύτερης 5αδας της περιφέρειας 4Α, ενώ το 2012 ανακηρύχθηκε ο κορυφαίος παίκτης της περιφέρειας! Κατάφερε την τελευταία διετία του στο γυμνάσιο να ξεπεράσει 4 φορές τους 40 πόντους (με ρεκόρ 47 απέναντι στο Jonesboro τον Ιανουάριο του 2011), ενώ το ατομικό του ρεκόρ σε rebs ήταν 28!

Αποφοίτησε από το North Clayton ως 4-star recruit, 14ος μεταξύ των SF στις ΗΠΑ και 59ος από όλους τους παίκτες των γυμνασίων, σύμφωνα με το ESPN. Πολλά Κολέγια της Division I του προσέφεραν υποτροφία, με τον ίδιο να επιλέγει το φημισμένο (αλλά σε πτωτική πορεία) Georgia Tech. Εκτός από τους λόγους εντοπιότητας, ο Georges-Hunt δήλωνε τότε ότι διάλεξε το πρόγραμμα, επειδή δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην εκπαίδευση, ενώ έμεινε και ευχαριστημένος από το προπονητκό επιτελείο και την προσέγγιση του. Με υψηλή αίσθηση του αθλήματος και all-around παιχνίδι, το οποίο ενισχυόταν από τα φυσικά – αθλητικά προσόντα του (ένανε εντατικά cross country), o Georges-Hunt ήταν έτοιμος να πρωταγωνιστήσει στο NCAA.

Και πράγματι από τη freshman season του, υπήρξε από τα βασικά κομμάτια του ρόστερ του Κολεγίου, όντας βασικός σε 30 από τα 31 συνολικά παιχνίδια και αγωνιζόμενος 28.9’ μ.ο. Ήταν πρώτος σκόρερ των Yellow Jackets με 10.8 pts ανά αγώνα και 4ος μεταξύ όλων των freshmen στην περιφέρεια ACC. Σε 18 παιχνίδια είχε double-double figures σε πόντους και rebounds, ενώ ένα ξεχωριστό δείγμα του πόσο έτοιμος ήταν πνευματικά, αποτελεί το γεγονός ότι είχε μόλις 35 λάθη! Τα highlight του εκείνης της χρονιάς υπήρξαν αναμφισβήτητα οι 35 pts με αντίπαλο το Duke και το νικητήριο καλάθι που πέτυχε με φόλοου, απέναντι στο Miami. Είχε επίσης 4.9 rebs, 1.5 asts και 0.8 κλεψίματα μ.ο. Το βασικό του μειονέκτημα ήταν η αστάθεια του από το τρίποντο, σουτάροντας με ποσοστό 33.3% σε 3 προσπάθειες ανά παιχνίδι, αλλά και από τη γραμμή των ελευθέρων βολών με ποσοστό 62.9%.

Το καλοκαίρι του 2013 συμμετείχε στα trials για τη στελέχωση της U-19 USA Team, χωρίς πάντως να καταφέρει να μπει στο τελικό ρόστερ. Ωστόσο και η sophomore season του κύλησε εξαιρετικά σε ατομικό επίπεδο, παρόλο που το Georgia Tech, για άλλη μια χρονιά, έμεινε στη μετριότητα και εκτός του NCAA Tournament. Ο προπονητής Brian Gregory του έδινε όλο και περισσότερες αρμοδιότητες και ο Georges-Hunt ανταποκρινόταν με επιτυχία! Ήταν 2ος σκόρερ του Tech με 11.7 pts μ.ο., 2ος σε asts με 2.1 μ.ο. και 4ος rebounder με 4.3 ανά αγώνα, δείγμα του πολυσύνθετου αγωνιστικού του προφίλ. Βελτίωσε οριακά τα ποσοστά του σε τρίποντο (34.1%) και βολές (67.4%), κατορθώνοντας για άλλη μια χρονιά να υποπίπτει σε λίγα λάθη (1.6 μ.ο.). Μάλιστα σε ένα ακόμη παιχνίδι, της έως τότε καριέρας του, θα ήταν clutch, σκοράροντας του τελευταίους 8 πόντους του Κολεγίου, στο comeback απέναντι στο Boston College, δίνοντας τη νίκη στους Yellow Jackets!

Μπαίνοντας στην junior season, o Georges-Hunt ήταν ένα υπόδειγμα αθλητή και σπουδαστή, με όλους να λένε τα καλύτερα λόγια για εκείνον για τις εντός και εκτός παρκέ επιδόσεις του. Ξεκίνησε δυναμικά τη χρονιά αγωνιζόμενος είτε ως 2, είτε ως 3, με τον προπονητή να του δίνει σε αρκετές περιπτώσεις και την ευθύνη της οργάνωσης στην επίθεση. Οι αυξημένες αυτές αρμοδιότητες μπορεί να μην επηρέασαν τη συγκομιδή του σε πόντους (ήταν ξανά 1ος σκόρερ του Κολεγίου με 13.6 pts μ.ο.), ωστόσο είχαν αρνητικό αντίκτυπο όσον αφορά τα λάθη (2 μ.ο.), με τον ίδιο να καταγράφει για 1η φορά αρνητικό ast/tov ratio. Επίσης και το ποσοστό του στα τρίποντα έπεσε στο 28.8%, με τον ίδιο να ψάχνει να βρει σταθερότητα στο μακρινό σουτ. Η σεζόν έληξε άδοξα για τον Georges-Hunt, με ένα τραυματισμό να τον αφήνει εκτός των αγώνων του ACC Tournament και το Georgia Tech να μην καταφέρνει για άλλη μια χρονιά να προκρίνεται στο NCAA Tournament.

Πάντως, μακροπρόθεσμα, όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος, αυτός ο τραυματισμός τον βοήθησε, βλέποντας εκείνα τα παιχνίδια από την κερκίδα, να γίνει ακόμη πιο ώριμος, έχοντας και την οπτική του προπονητή. Στη senior season του θα ξεκινούσε δυναμικά, προσπαθώντας να «σπρώξει» ένα πρόγραμμα … βουτηγμένο στη μετριότητα, προς την επιτυχία. Σε πολλές περιπτώσεις έβγαινε στην επιφάνεια το ηγετικό προφίλ του, χαρίζοντας σημαντικές νίκες στο Tech, όπως εκείνη με 63 – 62, απέναντι στο Notre Dame των Demetrius Jackson και Bonzie Colson, με μια τρομερή κίνηση με αντίπαλο το Steve Vasturia (Zalgiris) και πετυχαίνοντας ένα δύσκολο lay up «στα μούτρα» του Zach Auguste! Αλλά και στον επόμενο αγώνα απέναντι στο Clemson ήταν οι δύο δικές του εύστοχες βολές, που έδωσαν τη νίκη στο Tech με 75 – 73. Ωστόσο, το μόνο που κατάφερε το Κολέγιο ήταν να πάρει πρόσκληση για το National Invitational Tournament, όπου αφού απέκλεισε Houston και South Carolina, ηττήθηκε στα προημιτελικά από το San Diego State.

Τα επιτεύγματα του αυτή την 4ετία ήταν σημαντικά. Κατόρθωσε να είναι μέλος της All-Academic ομάδας για την ACC σε κάθε σεζόν, δείγμα του πόσο επιμελής και έξυπνος είναι, ενώ και αγωνιστικά ολοκλήρωσε τη θητεία του ως μέλος της 3ης καλύτερης 5αδας της ACC την περίοδο 2015 – 16. Κατόρθωσε να είναι 11ος σκόρερ στην ιστορία του Κολεγίου με 1.728 pts και 3ος σε εύστοχες βολές με 468. Τα νούμερα του την τελευταία σεζόν είχαν βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Είχε 16.7 pts (career high) με 82.3% στις βολές (career high), 45.2% στα σουτ εντός παιδιάς (career high) και 34.2% στα τρίποντα, 3.4 rebs, 0.9 κλεψίματα και 3.3 asts για 2 λάθη μ.ο.

Ο Georges-Hunt θα έμπαινε στη βραδιά του draft με καλές πιθανότητες να επιλεγεί, καθώς διαθέτει τα φυσικά – αθλητικά προσόντα, αλλά και τα fundamentals να σταθεί ως 2αρι στο ΝΒΑ. Μάλιστα πραγματοποίησε πολύ θετικές εμφανίσεις στο Portsmouth Invitational Tournament, έχοντας 12.7 pts, 3.4 rebs και 2.3 asts μ.ο., με 56.3% στα τρίποντα, στα 3 παιχνίδια που αγωνίστηκε! Ωστόσο, το πολυσύνθετο προφίλ του, θα αποδεικνυόταν ευχή και κατάρα, καθώς όλα αυτά τα χρόνια, ενώ ήταν αρκετά καλός σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού, δεν είχε καταφέρει να αναπτύξει κάποιον σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να πείσει μια ομάδα του ΝΒΑ να τον επιλέξει.

Παρόλα αυτά συμμετείχε στο SL με το Brooklyn, χωρίς πάντως να πάρει πολλές ευκαιρίες. Η ομάδα που του έδωσε ευκαιρία με 2-way συμβόλαιο ήταν οι Boston Celtics, με τον Brad Stevens να μένει ευχαριστημένος από το προφίλ και την εργατικότητά του. Τη rookie του χρονιά, ο Georges-Hunt θα την πέρναγε κυρίως στην τότε D League, με τους Maine Red Claws, με τους οποίους σε 45 παιχνίδια «μέτρησε» 15.8 pts (88.8% στις βολές, 46.2% στα σουτ εντός παιδιάς και 39% στα τρίποντα), 6.2 rebs, 1 κλέψιμο και 4.5 asts για 2 λάθη μ.ο. Ολοκλήρωσε τη σεζόν ως μέλος της 3ης καλύτερης 5αδας της διοργάνωσης, ενώ αγωνίστηκε και στο All Star Game. Οι εμφανίσεις του αυτές αποτέλεσαν διαβατήριο για να κερδίσει ένα 10ημερο συμβόλαιο με τους Orlando Magic και κάπως έτσι πήρε το … βάπτισμα του πυρός στο ΝΒΑ, πατώντας παρκέ σε 5 αγώνες!

Την περίοδο 2017 – 18, ήταν αποφασισμένος να βρει θέση σε ομάδα του ΝΒΑ και τα κατάφερε, καθώς αποτέλεσε μέλος των Minnesota Timberwolves, οι οποίοι με το Thibodeau στον πάγκο και παίκτες όπως οι Butler, Towns ήταν ιδιαίτερα φιλόδοξοι. Ο Georges-Hunt «άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά», με ρόλο βοηθητικό βέβαια, κυρίως με αμυντικά καθήκοντα, κερδίζοντας όμως έτσι την εμπιστοσύνη όλων στην ομάδα. Αγωνίστηκε σε 42 παιχνίδια της RS με μικρό χρόνο συμμετοχής (5.3’ μ.ο.) έχοντας 1.4 pts (62% στις βολές, 27% στα τρίποντα και 43.8% στα σουτ εντός παιδιάς), 1.8 rebs και 0.6 ast. Εκείνη τη χρονιά θα είχε και τις μοναδικές, μέχρι τώρα, συμμετοχές του στα Ρ/Ο, αγωνιζόμενος ελάχιστα σε 2 παιχνίδια στη σειρά με τους Rockets, στην οποία οι Timberwolves ηττήθηκαν με 4 – 1.

Παρά την προσφορά του, τα προβλήματα στη Minnesota, με βασικότερο την περιπετειώδη αποχώρηση του star Jimmy Butler, δεν επέτρεψαν στο front office της ομάδας να ασχοληθεί σοβαρά με την περίπτωση του. Ο Georges-Hunt θα έμενε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2018 και θα ήταν ξανά οι Celtics, που θα τον υπέγραφαν με 2-way συμβόλαιο. Ξεκίνησε την περίοδο 2018 – 19 στην G League, με τη θυγατρική τους, Maine Red Claws, αγωνιζόμενος σε 9 παιχνίδια και ενώ φαινόταν ότι ήταν έτοιμος να κάνει και πάλι το άλμα στο ΝΒΑ, ένας τραυματισμός, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, θα του … έκοβε τη φόρα, αφήνοντας τον εκτός αγωνιστικής δράσης για το υπόλοιπο της σεζόν.

Πέρυσι προτίμησε τα χρήματα της Κίνας και υπέγραψε στους Guangzhou Loong-Lions. Στη CBA πραγματοποίησε καλή χρονιά, «βγάζοντας» στο παρκέ το πολυσύνθετο στυλ παιχνιδιού του, σε ένα πρωτάθλημα, όπου ευημερεί το iso game. Σε 31 αγώνες είχε 24.4 pts (78% στις βολές, 55% στα δίποντα και 34% στα τρίποντα), 7.6 rebs , 2.1 κλεψίματα και 3.6 asts για 2.2 λάθη μ.ο. Η καλή του παρουσία δεν πέρασε απαρατήρητη και έτσι κατάφερε να βρει και φέτος συμβόλαιο, υπογράφοντας με τους Sichuan Blue Whales!

Η φετινή περίοδος ήταν ιδανική για τον Marcus Georges-Hunt σε ατομικό επίπεδο, καθώς κατόρθωσε να αποτελεί, σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, ένα μόνιμο περιφερειακό όπλο για τους Sichuan Blue Whales (ολοκλήρωσε τη σεζόν ως 11ος σκόρερ της CBA με περίπου 26 pts μ.ο.), ενώ παράλληλε αύξησε την αποτελεσματικότητα του από μακριά (39% στα τρίποντα έναντι 34% πέρυσι). Ωστόσο, σε αρκετά παιχνίδια του έλειψε η σταθερότητα στην επίθεση, με τα σκαμπανεβάσματα έξω από τη γραμμή του τριπόντου να είναι συνηθισμένο φαινόμενο, όπως παρατηρείτε στον κάτωθι πίνακα:

Πηγή: http://www.eurobasket.com

Παρόλα αυτά, η ομάδα του δε γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία, τερματίζοντας 11η στη RS του πρωταθλήματος και οριακά προκρίθηκε στην πρώτη φάση των Ρ/Ο (όπου συμμετείχαν σε μονούς αγώνες οι ομάδες των θέσεων 5 – 12). Παρά την παρουσία του Ιρανού Haddadi στο 5 (λογίζεται ως Ασιάτης, με αποτέλεσμα να μπορεί να αγωνίζεται σε διαστήματα μαζί με άλλον ένα ξένο παίκτη) και την εμβόλιμη ενίσχυση με τον Αμερικάνο guard Russ Smith, οι Blue Whales ηττήθηκαν, από τους Qinqdao Eagles, των Darius Adams και Dakari Johnson, με 91 – 93 και αποκλείστηκαν νωρίς, σε ένα δραματικό παιχνίδι, όπου ο Georges-Hunt ήταν σε μέτρια βραδιά επιθετικά με 4/14 σουτ. Ωστόσο, σίγουρα το highlight του τη φετινή σεζόν ήταν η … επική μονομαχία του με τον Jimmer Fredette, σε μια αναμέτρηση με τους Shangai Sharks, όπου, με 68 pts, ηττήθηκε στις λεπτομέρειες από τον Fredette των 70 pts, αλλά η ομάδα του πήρε τη νίκη με 136 – 129! Ο ίδιος σε 41 παιχνίδια είχε κατά μ.ο. 25.9 pts (80% στις βολές, 51% στα δίποντα και 39% στα τρίποντα), 5.5 rebs, 1.4 κλεψίματα και 3.7 asts για 1.9 λάθη ανά αγώνα.

Σίγουρα, το κινέζικο πρωτάθλημα δεν μπορεί να αποτελέσει ασφαλή μπούσουλα για την εξαγωγή συμπερασμάτων, καθώς συγκριτικά με τα υπόλοιπα ασιατικά, βασίζεται πιο πολύ στο 1on1, ενώ και οι άμυνες είναι αρκετά χαλαρές. Επίσης, το USG%, ειδικά των ξένων παικτών, είναι τεράστιο και σε συνδυασμό με τη διάρκεια των αγώνων (48’ αντί 40’), δημιουργεί ανισότητες, διογκώνοντας τα απόλυτα νούμερα και μ.ο. Τη φετινή σεζόν π.χ., με τον κανόνα για μη ταυτόχρονη συμμετοχή παραπάνω από ενός μη Ασιάτη (απόφαση που εφαρμόστηκε πέρυσι για πρώτη φορά), υπήρξαν παίκτες που εξασφάλισαν μόνιμη θέση στη βασική 5άδα, «γράφοντας» πολύ καλούς αριθμούς (βλ. Dez Wells) και άλλοι όπως ο Brandon Paul, οι οποίοι όντες στη σκιά των βασικών και με μικρό χρόνο συμμετοχής (ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού ήταν η αλλαγή του Sylven Landesberg), δεν μπήκαν ποτέ στο «πετσί» αυτού του ρόλου (μάλιστα ο Paul αποχώρησε νωρίς για την NBL, το πρωτάθλημα Ωκεανίας).

Πάντως η επιλογή για την CBA, στο πρόσωπο του Georges-Hunt, δε βασίστηκε αποκλειστικά στα καλά στατιστικά του, αλλά στη γενικότερη μπασκετική κουλτούρα του και ειδικά στο πολυσύνθετο αγωνιστικό πακέτο, που διαθέτει, σε συνδυασμό με το low mistake παιχνίδι του, όπως θα δούμε παρακάτω. Πρόκειται για έναν παίκτη με έφεση στο σκοράρισμα, ο οποίος ωστόσο μπορεί να καταθέσει effort και στο αμυντικό κομμάτι, ενώ η εργατικότητα και ο καλός χαρακτήρας του, είναι στοιχεία που όλοι όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του, τα μνημονεύουν.

Το προφίλ

Πριν προχωρήσουμε στο καθιερωμένο scouting video, αξίζει να αναφέρουμε ότι είναι ένας guard με έφεση στο iso, ο οποίος μπορεί να απειλήσει και με σουτ και με drive (κυρίως προτιμάει τον κεντρικό ή δεξιό διάδρομο). Έχει καλό χειρισμό της μπάλας και μάλιστα σε πολλές φάσεις χρησιμοποιεί με μεγάλη επιτυχία spin moves (κάπως έτσι πέτυχε το νικητήριο καλάθι με το Georgia Tech, απέναντι στο Notre Dame, όπως είδαμε παραπάνω). Και παρόλο που είναι streaky shooter, το θετικό είναι ότι πρόκειται για guard, ο οποίος δεν εκβιάζει προσπάθειες και διαθέτει ωριμότητα / καλό decision making, έχοντας και την πάσα στο ρεπερτόριο του. Επίσης αγωνιζόμενος ως SG, μπορεί να δημιουργεί καταστάσεις στο low post, αγωνιζόμενος με πλάτη.

Στην άμυνα δεσπόζει το άνοιγμα χεριών του (2.05 μ.), με αποτέλεσμα να έχει υψηλό μ.ο. κλεψιμάτων, καθώς και συνεισφορά στα αμυντικά rebounds, ενώ η δύναμη του, αλλά και η αθλητικότητά του είναι άνω του μέσου όρου για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Το footwork του είναι αρκετά ικανοποιητικό και τον βοηθάει στην προσωπική άμυνα, απέναντι σε εκρηκτικά και γρήγοτα guard. Το performance του στην CBA δεν απεικονίζει πλήρως τις δυνατότητες του αμυντικά, καθώς είναι παίκτης, που σε όλη τη, μέχρι τώρα, καριέρα του, χαρακτηρίζεται από 2-way profile.

Προφανώς και ο Georges-Hunt έχει ελαττώματα, με το βασικό να είναι, ότι ενώ κάνει πολλές δουλειές μέσα στο παρκέ σε καλό βαθμό, δεν είναι σε κάποιον τομέα elite. Είναι πολυσύνθετος μεν, δεν διαθέτει κάποιο στοιχείο που να ξεχωρίζει δε. Αυτό, μπορεί να υπήρξε αρνητικό, όπως είδαμε, για τη μη επιλογή του στο draft (όπου οι ομάδες ψάχνουν κυρίως για παίκτες με μεγάλο Potential σε συγκεκριμένους τομείς για να τους αναπτύξουν) και τη μη καθιέρωση στο ΝΒΑ, όπου δεν μπορούσε να είναι κάτι άλλο από ρολίστας, όμως σε πρωταθλήματα χαμηλότερης δυναμικότητας, ακόμη και στην Ευρώπη, αυτό μπορεί να είναι θετικό, όπου παίκτες με ολοκληρωμένο skillset, σπανίζουν.
Κάπως έτσι φθάνει η κουβέντα μας στον Ολυμπιακό, ο οποίος ψάχνει για scoring guard με καλό σουτ, ικανότητα στο iso, έφεση στη δημιουργία, ο οποίος όμως να είναι και ικανός αμυντικός, συμπληρώνοντας ιδανικά τους McKissic, Παπανικολάου αλλά και να αποτελεί ταιριαστό fit δίπλα στο Σλούκα (αντί του Harrison). Τα ονόματα των Dorsey, Lloyd βρίσκονται στην καθημερινότητα των ερυθρόλευκων και σίγουρα αποτελούν δύο λύσεις από το «πάνω ράφι» για τα τωρινά δεδομένα της ομάδας. Σε αυτό το πλαίσιο και λαμβάνοντας υπόψιν το συνολικό αγωνιστικό πακέτο του Georges-Hunt, θα έλεγα ότι και αυτός είναι παίκτης, που υπό προϋποθέσεις θα ήταν καλή επιλογή για την ομάδα, σε περίπτωση που δεν προχωρήσει κάποια από τις συγκεκριμένες μεταγραφικές υποθέσεις (ή ακόμα και συμπληρωματικά του Dorsey, εφόσον πιθανή απόκτηση του οδηγήσει σε μία κενή θέση ξένου).

Τα βασικά μειονεκτήματα θα ήταν ο χρόνος προσαρμογής του (δίχως την … απαιτούμενη ευρωπαϊκή εμπειρία), ειδικά σε σχέση με το χαμηλότερης έντασης κινέζικο πρωτάθλημα και το ασταθές σουτ του. Κατά τα άλλα, το γεγονός ότι σε όλη την καριέρα του μπορεί να υπηρετήσει το αγωνιστικό πλάνο, είτε ως πρωταγωνιστής, είτε ως ρολίστας, ο υψηλός δείκτης work ethic και γενικά το mentality, που έχει δείξει, σε συνδυασμό με το επιθετικό ταλέντο και την αμυντική του προσήλωση, τον καθιστούν ως μια εξαιρετική περίπτωση, που θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει στην Euroleague. Ας κρατήσουμε, λοιπόν, το όνομα του, γιατί με την ένδεια που επικρατεί πια στα guards στην Ευρώπη και τις πρωτοκλασάτες λύσεις από το Eurocup/BCL και τις υπόλοιπες εγχώριες διοργανώσεις, να μην είναι πολλές, δεν αποκλείεται αρκετές ομάδες να στραφούν σε ελεύθερους από το ΝΒΑ ή/και την Κίνα.

Έχουν πει γι αυτόν

Brian Gregory (Former Georgia Tech Head Coach / after Georges-Hunt’s winning shot against Notre Dame): “Το καλάθι του Marcus ήταν εκπληκτικό! Όταν έχεις ένα παίκτη σαν και αυτόν στο παρκέ, ξέρεις ότι μπορεί να σου δώσει τη νίκη στο τέλος. ”

Jamal Crawford (Former teammate at Minnesota Timberwolves): “Κάποιες φορές πρέπει να είσαι star στο ρόλο σου και ο Marcus το έκανε αυτό, δείχνοντας χαρακτήρα. Ξέρει και ο ίδιος ότι πρώτα βρίσκεται στο παρκέ για την άμυνα και τα υπόλοιπα ακολουθούν. Έμεινε συγκεντρωμένος στο ρόλο του και είχε ιδιαίτερη επιτυχία.”

Jimmy Butler (Former teammate at Minnesota Timberwolves): “Ο Marcus είναι μια θετική επιρροή για την ομάδα, είτε αγωνίζεται, είτε όχι. Είναι πάντα χαμογελαστός και σε εμψυχώνει, είναι πολύ όμορφα να τον έχεις δίπλα σου. Αλλά και στο παρκέ έδειξε τι μπορεί να κάνει, πετυχαίνοντας καλάθια και παίζοντας καλή άμυνα. Ο προπονητής βλέπει ότι δουλεύει σκληρά και πιστεύω ότι θα μείνει στο ΝΒΑ για πολλά χρόνια.”

Τοm Thibodeau (Former Minnesota Timberwolves Head Coach): “Ο Marcus είναι ένας καλός παίκτης ειδικών συνθηκών. Όσο παίρνει ευκαιρίες και τις εκμεταλλεύεται είναι χρήσιμος για την ομάδα. Αυτό που μου αρέσει είναι ότι είτε αγωνίζεται λίγο, είτε πολύ, είναι πάντα έτοιμος και πρέπει να συνεχίσει έτσι.”

Brad Stevens (Boston Celtics Head coach / at Georges-Hunt’s 2nd stint with the Celtics): “Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Marcus, από τότε που ήταν στο training camp roster μας. Ξέρει καλά το ρόλο του και τα βασικά του αθλήματος και είχε πολύ καλή επιρροή στις προπονήσεις μας.”