Δυστυχώς η ομάδα μας αν και πάλεψε απέναντι στη Real στη Μαδρίτη, δεν κατάφερε τελικά να αποφύγει την 18η ήττα της φέτος. Πάμε να δούμε τι έγινε στο παρκέ το βράδυ της Παρασκευής.
Α’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Ο Μπαρτζώκας αποφάσισε να ξεκινήσει ξανά με ψηλό σχήμα, με τον Vezenkov στη θέση “3” για να ματσάρει τον Deck ο οποίος τελευταία έχει αναλάβει ηγετικά καθήκοντα στη Real, ειδικά από τη στιγμή που παίκτες όπως οι Llull, Rudy και Randolph απουσιάζουν από το σύνολο του Laso λόγω τραυματισμών. Τον Sasha συμπλήρωναν οι Σλούκας–Jenkins–Πρίντεζης και Κουφός. Η Real είχε στοχεύσει εξαρχής το <post up> παιχνίδι του Αργεντίνου forward και αυτό δημιούργησε στον Ολυμπιακό αρκετά προβλήματα. Η οδηγία ήταν να επιλέγουν οι Μαδριλένοι το <force switch>, δηλαδή την αλλαγή στο μαρκάρισμα του Deck από κοντύτερο παίκτη και στη συγκεκριμένη περίπτωση από τον Jenkins, ώστε να βγάζουν τον κατά πολύ ψηλότερο Vezenkov από πάνω του.
Το γεγονός ότι αρχικά ο βασικός χειριστής της αρχικής πεντάδας της Real ήταν ο άγουρος Alocen σε συνδυασμό με το βαρύ κορμί του Κουφού, που “δεν επιτρέπει” αλλαγές στα σκριν, οδήγησε τον Μπαρτζώκα να δώσει εντολή για μια πιο <flat> άμυνα και έτσι ελέγξαμε με σχετική ευκολία τους διαδρόμους αλλά κυρίως το αμυντικό rebound, όμως ο Deck συνέχιζε να μας πληγώνει βγάζοντας στο παρκέ και νέα στοιχεία του παιχνιδιού του παίζοντας <1vs1> απέναντι στο Vezenkov και φτάνοντας με δύναμη μέχρι το καλάθι, εκεί όπου ο Κουφός αδυνατούσε να αντιδράσει γρήγορα και να κρύψει το καλάθι. Η Real αρχικά έριξε τον εξαιρετικό αμυντικό Taylor πάνω στον βασικό κέντρο λήψης αποφάσεων του Ολυμπιακού δηλαδή τον Σλούκα, τη στιγμή που ο παίχτης της δυνατής πλευρά ήταν πάντα έτοιμος να δώσει βοήθεια ώστε να αναγκάσει τον ήδη εξουθενωμένο (από το μαρκάρισμα του Taylor) Σλούκα να ξεφορτώνεται τη μπάλα από πάνω του. Ο Κώστας με την εμπειρία του και την ικανότητά του στην πάσα βρήκε με <pocket passes> τον Κουφό σε 2-3 περιπτώσεις αλλά ο Έλληνας σέντερ ήταν πολύ άστοχος υπο ευνοϊκές προϋποθέσεις. Ελλείψει άλλου παίχτη με παιχνίδι με τη μπάλα στα χέρια καταφύγαμε και σε κάποια post up plays για τον Πρίντεζη τα οποία επίσης δεν εκμεταλλευτήκαμε ενώ ο Vezenkov όντας κρύος ακόμη αστόχησε και σε 2 σχεδόν ελεύθερα τρίποντα. Έτσι, ενώ είχαμε τις ευκαιρίες ήμασταν απελπιστικά άστοχοι με αποτέλεσμα να έχουμε σκοράρει μόλις 4 πόντους στα πρώτα 7 λεπτά.
Εδώ να δούμε και μια φάση στην οποία βρίσκουμε σκορ μετα την <pocket pass> του Σλούκα στον Πρίντεζη και την εξαιρετική προσποίηση του Γιώργου. <Gets action>, δηλαδή βλέπουμε ότι ενεργοποιείται η <PnR> δράση χωρίς να αναγκάζεται ο Κώστας να ντριμπλάρει αλλά αναπτύσσοντας ταχύτητα χωρίς τη μπάλα για το <handoff> με τον Γιώργο. Η δράση έχει νόημα απέναντι σε <drop> άμυνα (Tavares) την οποια τιμωρεί, όπως στο βίντεο.
Έτσι η πρώτη περίοδος έκλεισε με ένα απίθανο σουτ του Deck (20-11) προιδεάζοντας μας πάνω κάτω για την εικόνα του αγώνα στη συνέχεια.
Β’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Στη Β’ περίοδο ο Μπαρτζώκας πέρασε στο παρκέ τους Σπανούλη–Λαρεντζάκη–Mckissic–Ellis διατηρώντας μόνο τον Vezenkov από την αρχική πεντάδα. Ο Λαρεντζάκης έδωσε ένα σπρώξιμο επιθετικά στην ομάδα με ένα φάουλ που κέρδισε σε τρίποντο που εκτέλεσε αλλά και με μια ωραία βοήθεια που έδωσε πάνω σε drive του Fernandez που οδήγησε σε ελεύθερο τριποντο του Vezenkov από τη γωνία στο <transition> με το οποίο μειώσαμε (22-16). Παρ’ όλα αυτά ο Tavares συνέχιζε να τιμωρεί τα ανύπαρκτα αμυντικά rotations από την αδύνατη πλευρά, όπως ακριβώς βλέπουμε στις 2 παρακάτω φάσεις, είτε παίζαμε <show n recover> στο <pick n roll> είτε παγίδα.
Ο Σπανούλης αποφάσισε να χτυπήσει στα αργά πόδια του Reyes ο οποίος είχε περάσει στο παρκέ. Εδω βλέπουμε μια signature κίνηση του αρχηγού ο οποίος αρνείται το screen, ξεγελάει την άμυνα και τελειώνει με lay up. Vintage!
Και μιας και λέγαμε για τα κακά rotations στην άμυνα, να δείξουμε και ένα σωστό από τον Jean–Charles (καλή αντίληψη) ο οποίος οδηγεί τη Real να κολλήσει στην επίθεση, με τον Deck τελικά να κάνει βήματα.
Η ομάδα μας συνολικά με τους Σπανούλη και Mckissic να αναλαμβάνουν τις περισσότερες επιθέσεις και σε συνδυασμό με την απουσιά καλών screeners δεν έβρισκε ρυθμό στην επίθεση και δεν έβαζε δύσκολα στους μέτριους αμυντικά Μαδριλένους, έτσι η διαφορά παρέμενε σταθερά κοντά στους 10 πόντους με την επιθετική μας συγκομιδή να παραμένει χαμηλή. Το ημίχρονο έκλεισε (36-26) με τη Real να μην αισθάνεται την ανάσα μας ούτε μια στιγμή.
Γ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Στην τρίτη περίοδο είχαμε επανάληψη του σκηνικού της πρώτης περιόδου με την Real να ψάχνει συνεχώς τον Deck στο low post αναγκάζοντας την αλλαγή ώστε να βρεθεί πάνω του κοντύτερος αντίπαλος και έτσι εκμεταλλευόταν το miss match στην άμυνα. Εμείς ελλείψει επιθετικών γκαρντ συνεχίζαμε να έχουμε πρόβλημα απέναντι στα ψηλά κορμιά της Real (Taylor στο 2). Χαρακτηριστικό είναι ότι μας πήρε 23 λεπτά για να φτάσουμε τους 30 πόντους (41-30)! Να δούμε και τη φάση με την οποία κάναμε το 41-30. Ο Vezenkov με την οξυδέρκειά του τραβάει την προσοχή 2 αμυντικών που περιμένουν το <fake screen> του και έτσι κόβει προς την καρδιά του ζωγραφιστού στην οποία υπάρχει ένα μεγάλο κενό.
Η διαφορά έφτασε στο +14 (47-33) για τη Real στο 25’ με δύο εύστοχα τρίποντα, τη στιγμή που στην επίθεσή μας η μπάλα κόλλαγε στα χέρια του Σλούκα, χωρίς να κάνουμε την παραμικρή προσπάθεια να την κυκλοφορήσουμε, να πάμε σε <drive and kick> και γενικότερα να βάλουμε την άμυνα της Real σε κίνηση. Η εμμονή μας να αλλάζουμε παντού στην άμυνα έδωσε την ευκαιρία στη Real να ψάχνει κυνικά τον Tavares στη ρακέτα, ο οποίος είτε τελείων εύκολα τις φάσεις είτε πάσαρε με άνεση στην περιφέρεια. Την ίδια στιγμή η κατάχρηση τρίπλας από τον Σλούκα ο οποίος είχε εξουθενωθεί από την πίεση που έβαζε στη μπάλα η Real σε συνδυασμό με την τρομερή αστοχία μας από το τρίποντο (2/15 ως εκείνη την ώρα) διατήρησαν τη διαφορά σε υψηλά επίπεδα με τη λήξη της 3ης περιόδου (53-38).
Δ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Δεν περίμενε κανείς να αλλάξουν και πολλά στην 4η περίοδο, η εικόνα του παιχνιδιού ήταν δεδομένη και από τη στιγμή που αποφασίσαμε να παίξουμε αλλαγές στην άμυνα ακόμη και με τον Κουφό τότε απλά περιμέναμε να λήξει το παιχνίδι μπας και σταματησει η μέρα της μαρμότας. Βρήκαμε 2 deflections με τον Mckissic, δηλαδή τον μοναδικό παίκτη που μπορεί να βάλει πίεση στην άμυνα μας και να μεταφέρει με ταχύτητα τη μπάλα στο transition αλλά αυτό μικρή σημασία είχε καθώς η διαφορά παρέμενε σταθερά στους 13-15 πόντους. Ειλικρινά δεν μπορούν να ειπωθούν και πολλά για την τελευταία περίοδο, προσπαθήσαμε να ρίξουμε τη διαφορά κάτω από τους 10 αλλά ο vintage Carroll δεν το επέτρεπε ενώ ο Κουφός (1/9 δίποντα!) έχανε το ένα καλάθι μετά το άλλο (πόσα ζητάει για να ανανεώσει είπαμε?). Τελικά ένα τρίποντο του Λαρεντζάκη στον αιφνιδιασμό έκανε το 69-60 αλλά ο συνήθης ύποπτος Deck με ακόμη ένα καλάθι από το low post ουσιαστικά τελείωσε το παιχνίδι, με το τελικό σκορ να είναι το 72-63.
Για να κάνουμε μια σύντομη σούμα, ειλικρινά δεν ξέρω πόσες φορές ακούμπησαν στον Deck και στον Tavares οι της Real τιμωρώντας με κυνικό τρόπο την απροθυμία μας να ακολουθήσουμε τους χειριστές του αντιπάλου και να σπάσουμε ένα σκριν στην άμυνα. Να πω ότι μας έδινε λύσεις το over switching στην άμυνα όπως έγινε στη Valencia να το καταλάβω σε ένα βαθμό, όμως δεν κατάλαβα ποτέ γιατί δεν παρουσιάσαμε κάτι διαφορετικό στην άμυνα από τη στιγμή που στη συγκεκριμένη λογικη η Real μας πλήγωνε 9/10 φορές. Τόσο πολύ φοβηθήκαμε την εκτελεστική και δημιουργική δεινότητα των Alocen και Laprovitolla? Η έλλειψη πίεσης στη μπάλα και το μέγεθος του αντιπάλου συν το post up παιχνίδι του είναι ζητήματα που πρέπει να λυθούν του χρόνου, όπως και η επιθετικότητα από τα guard που θα αποκτηθούν. Νομίζω ότι μόνο η Alba έχει λιγότερο επιθετικούς guards σε ολόκληρη την Euroleague, ίσως και η Valencia η οποία όμως έχει άλλη λογική στην επίθεση, που δουλεύει μια χαρά σε γενικές γραμμές. Αυτά τα λίγα για το προχθεσινό παιχνίδι, same old story θα έλεγα σε μια κακή χρονιά για το μπασκετικό τμήμα, ας ελπίσουμε ότι θα κλείσουμε τη σεζόν με νίκη την τελευταία αγωνιστική απέναντι στην Khimki, ως τότε adios!
