Την όγδοη φετινή νίκη πέτυχε η ομάδα μας, στο παιχνίδι της Παρασκευής, απέναντι στην Virtus στο ΣΕΦ.
Πάμε να δούμε πως φτάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα που μας ανεβάζει στην 3η θέση, με ρεκόρ 8-4 και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό.
Α’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Ο coach ξεκίνησε με τους Walkup-Canaan-Παπανικολάου-Vezenkov-Fall και η Virtus με τους Lundberg-Hackett-Ojeleye-Mickey-Jaite. Αρχικά είδαμε τον coach να δίνει ένα σπάνιο play μετά από off ball screen, για την εκτέλεση του Canaan. Τέτοια plays έπαιρνε πολύ συχνά πέρυσι στην Unics, ο κόουτς είναι αλήθεια ότι δεν τα προτιμάει, όμως είναι ενδεικτικό ότι έστησε 3 τέτοια plays για τον Canaan στα πρώτα 5 λεπτά. Ο Ησαΐας είναι εξαιρετικός σε off ball δράσεις.
Η ομάδα έκανε εντυπωσιακό πρώτο δεκάλεπτο στην επίθεση, με τη μπάλα να κυκλοφορεί ασταμάτητα, να ακουμπάει σε όλους τους παίκτες και όποιος ήταν στο παρκέ ακολουθούσε πιστά το μότο του coach “μια ντρίπλα και πάσα”, στο πλαίσιο φυσικά που ο Μπαρτζώκας είχε ορίσει εξαρχής. Οι δράσεις στην επίθεση εκτελούνταν με μεγάλη ένταση και προσωπικά θεωρώ ότι για πρώτη φορά είδαμε τον Canaan να ξέρει τι ακριβώς θέλει να κάνει, χωρίς να κολλάει το μυαλό του και αυτό φαινόταν από τις επιλογές στα σουτ του μέχρι και στον τρόπο που πάσαρε τη μπάλα (7 asts στα 2 τελευταία παιχνίδια). Είναι κομβικό να ενταχθεί ακόμη καλύτερα στο σύστημα, ώστε να πάρει κατοχές στα χέρια του, σε αυτό το πρώτο δεκάλεπτο η ομάδα όπως προείπαμε του έστησε 3 off ball screens για να εκτελέσει, του άνοιξε χώρο για να πάρει 2 σωστά (χαμένα) σουτ από την περιφέρεια και του έδωσε και άλλες 3 PnR δράσεις που κατέληξαν σε 5 pts από asts του (+ τα spot up του). 14 από τους 31 πόντους στο α’ δεκάλεπτο πέρασαν από τα χέρια του, ουσιαστικά για πρώτη φορά προσαρμόστηκε η ομάδα στα καλά του στοιχεία σε τέτοιο βαθμό.
Εδώ να δείξουμε και κάποιες ωραίες φάσεις από την επίθεση στο Α’ δεκάλεπτο.
Αντίστοιχα η άμυνά μας ήταν για σεμινάριο και ήταν αυτή που μας έδωσε την ευκαιρία να τρέξουμε το γήπεδο και να βρούμε φάσεις σε early offense. Μεγάλη ένταση παντού, οι αλληλοκαλύψεις και η οξυδέρκεια του απίστευτου Walkup κράτησαν τους Ιταλούς σε χαμηλό σκορ και μας έδωσαν νωρίς μαξιλαράκι ασφαλείας (31-15). Να δούμε εδώ και κάποιες εξαιρετικές άμυνες.
Β’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Στο β’ δεκάλεπτο ξεκινήσαμε με Σλούκα–Canaan–Λαρεντζάκη–Peters–Black και ψάξαμε άμεσα τις συνεργασίες του Σλούκα με τον Black μέσα από PnR ή Spain PnR με τον Λάρι στο ρόλο του backscreener. Ο Black είχε καλές αντιδράσεις στο ρολάρισμά του και κατάφερε να βρει και πάσες μέσα από το short roll, κατά βάση πήγαινε σε slip στα screens του. Ταυτόχρονα ο Black χρησιμοποιήθηκε για να παίρνει τη μπάλα μετά από high post entries και να ξεκινάνε handoff δράσεις σε PnR, με την άμυνα της Virtus να μην ξέρει τι να πρωτομαζέψει. Παρακάτω κάποιες φάσεις από την επίθεσή μας.
Ο McKissic με την είσοδό του στο γήπεδο πρόσφερε τόνους ενέργειας και μανιασμένο jump to the ball στην άμυνα, όπου κυριολεκτικά δάγκωνε. Στην άμυνα πήγαμε σε αλλαγές σε όλα τα screens και οι Ιταλοί μπλόκαραν, ψάχνοντας κυνικά τον Mickey στο low post, ο οποίος κοιμήθηκε… δύο φορές όταν στείλαμε weakside double team, ενώ γενικά όλη η Virtus δυσκολευόταν να βρει σκορ υπό οποιαδήποτε συνθήκη. Το ημίχρονο έκλεισε στο 61-35 και το δεύτερο εικοσάλεπτο είχε πια διαδικαστικό χαρακτήρα. Να δείξουμε και κάποιες φάσεις από την άμυνά μας.
Γ’ και Δ’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ
Ουσιαστικά το παιχνίδι είχε ήδη κριθεί, το μοτίβο δεν άλλαξε στο 2ο ημίχρονο, ο Fall άρχισε να κάνει bullying στον Jaite και ο Vezenkov είπε να βγάλει λίγη από την ενέργεια που είχε μαζέψει στο 1ο ημίχρονο (σημαντική η ξεκούραση του σε αυτό το παιχνίδι), ταλαιπωρώντας αφάνταστα τον Mickey, ο οποίος συνεχώς τον έψαχνε στην πλάτη του, μιας και ο Sasha έκανε μόνιμα slip στα screens που έστηνε, πασάροντας συχνά στον Fall κάτω από το καλάθι. Η γενικά περίεργη στελέχωση της Virtus, δεν της έδινε ευελιξία και καλό spacing και έτσι όλα έδειχναν ότι η διαφορά θα άνοιγε κι άλλο, όπως και έγινε. Εδώ να δείξουμε και ένα από τα πιο ωραία plays στην επίθεσή μας.
Η διαφορά έφτασε τους 30 πόντους στο 29’ (80-50), ο Walkup έβαλε και μια καμινάδα-buzzer beater από το κέντρο του γηπέδου, με σπάσιμο καρπού παρακαλώ και η συνέχεια ήταν διαδικαστική, κυρίως για στατιστικούς λόγους αφού καταρρίψαμε 3 ρεκόρ μας:
1) σε asts με 33 συνολικά, επίδοση που αποτελεί την 3η καλύτερη στην ιστορία της Euroleague.
2) σε index rating με 159 συνολικά, επίδοση που αποτελεί την 4η καλύτερη στην ιστορία της Euroleague.
3) σε pts με 117 συνολικά, επίδοση που αποτελεί την 6η καλύτερη στην ιστορία της Euroleague.
Ταυτόχρονα ισοφαρίσαμε το ρεκόρ μας σε εύστοχα τρίποντα με 18. Άλλη μια φορά έχουμε ευστοχήσει σε 18 τρίποντα, στο περυσινό εκτός έδρας με την Armani. Απόλυτη κυριαρχία απλά.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΙΚΤΩΝ
Bolomboy (6.5) Δεν έπαιξε πολύ, ήταν θετικός χωρίς να ξεχωρίσει σε κάτι.
Λαρεντζάκης (7.5) Έβαλε ξανά τα περιφερειακά σουτ (50% φέτος σε σχεδόν 4.5 εκτελεσμένα), πάλεψε στην άμυνα. Ακόμη μια θετική παρουσία.
Vezenkov (9.5) Έπαιξε 15 λεπτά, πέτυχε 19 pts και είχε το μεγαλύτερο PIR. Τα λόγια περισσεύουν.
Walkup (8) Εξαιρετικό μοίρασμα του παιχνιδιού, εκπληκτικός στην άμυνα (για μένα θα είναι ο καλύτερος αμυντικός στο τέλος της χρονιάς), έβαλε και τα τριποντάκια του. Παίκτης εκατομμυρίου απλά, μπορεί να λέω και λίγο.
Canaan (7.5) Ίσως η πιο μεστή του εμφάνιση φέτος. Πήρε για πρώτη φορά πάνω από 20 λεπτά συμμετοχής και η ομάδα προσαρμόστηκε πολύ καλά στα δυνατά του χαρακτηριστικά
Σλούκας (8) Έπαιξε μόλις 15 λεπτά και έγραψε άκοπα 8 pts και 7 asts. Elite.
Fall (8) Έκανε τον Jaite να μοιάζει με παιδάκι, κυριάρχησε γενικά και στις 2 πλευρές με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Παπανικολάου (7.5) Εξαιρετικός στην άμυνα, στην επίθεση δε βρήκε ποτέ ρυθμό, αλλά τιμιότατη εμφάνιση.
Mckissic (7.5) Πολύ καλός και στις 2 πλευρές, έχει ανέβει τελευταία και έχουμε πολύ ανάγκη τον καλό Shaq. Εργαλειάρα.
Peters (8) Με διαφορά το καλύτερό του παιχνίδι φέτος, πολύ καλός στην εκτέλεση, θέλει λίγη δουλίτσα και νεύρο παραπάνω στην άμυνα, αλλά είναι χρήσιμος παίχτης, κανείς δεν περισσεύει.
*Ευχαριστούμε πολύ την Celestie για την φωτογραφία εξωφύλλου του άρθρου. Βρίσκετε τις δημιουργίες της στο twitter και στο instagram.
