Φίλοι και φίλες του RPG καλησπέρα. Οσμίζομαι στην ατμόσφαιρα ένα διάχυτο ενθουσιασμό για το 6-2 που έχει πετύχει η ομάδα μας. Κυρίως όμως για τον επιβλητικό τρόπο που το πετυχαίνει. Δεν είναι μόνο οι τελικές διαφορές του σκορ, είναι η αίσθηση που σου δίνει αυτή η ομάδα πως, όταν παίξει άμυνα, μπορεί να στραγγαλίσει τον οποιονδήποτε, ενώ η περσινή αχίλλειος πτέρνα της, η έλλειψη μεγέθους, φέτος δείχνει να αποτελεί κεντρομόλο δύναμη, αφού όλες οι περιστροφές στην άμυνα που ασκούνται στον αντίπαλο οδηγούν σε… παγόβουνο, είτε αυτό λέγεται Fall είτε Livio. Κάτι το οποίο στοιχειοθετείται από το συνολικό index rating της ομάδας, που την καθιστούν πρώτη και καλύτερη ανάμεσα στους 18 μονομάχους. Βέβαια όπως τόνισε ο coach απαραίτητο δεδομένο, σε αυτή τη φάση, πρέπει να είναι η ταπεινοφροσύνη, γιατί δεν έχουμε πετύχει τίποτα και δε θέλει πολύ να στραβώσει η βέργα. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο χαίρομαι και μειδιώ, χωρίς να θέλω να το γρουσουζέψω, είναι το λευκό ιατρικό μητρώο μέχρι στιγμής. Άλλωστε δε δικαιούμαι στιγματισμό γρουσούζη μέχρι στιγμής, αφού έχω γράψει 7 pre game με 6 νίκες και μια “ισοπαλία” στη Βαρκελώνη. Γουρλής με το σπαθί μου επομένως!
Έχουν απομείνει λίγες ώρες πριν την αποψινή αναμέτρηση με τη Zenit, για την 9η αγωνιστική της Euroleague, λίγες μέρες πριν ακόμα μια διαβολοβδομαδα που ακολουθεί, κι ένα μαραθώνιο 6 αγώνων, μέχρι αρχές Δεκέμβρη, από τα οποία τα 5 είναι εκτός έδρας!! Αρχής γενομένης από το αποψινό στην δεύτερη μεγαλύτερη, και κατά πολλούς ομορφότερη, πόλη της Ρωσίας, την Αγία Πετρούπολη! Στον μυχό του Φιννικού Κόλπου, εκεί όπου εκβάλλει ο ποταμός Νέβα, τυλιγμένη ανάμεσα σε υδάτινους δρόμους και νησίδες, θα βρείτε την παλιά αυτοκρατορική πρωτεύουσα με το επαναστατικό πνεύμα. Η πόλη των Τσάρων, ή αλλιώς “το αστικό θαύμα που οραματίστηκε ο Μεγάλος Πέτρος”, δικαίως αποκαλείται μια πόλη-μουσείο και ταυτόχρονα “το παράθυρο της Ρωσίας στον δυτικό κόσμο”, ή “η Βενετία του Βορρά”. Η Αγία Πετρούπολη ξέρει να εντυπωσιάζει όλες τις εποχές του έτους… από την περίοδο της άνοιξης με τις “Λευκές Νύκτες” – όταν ο ήλιος δεν τολμά να δύσει – το πολύβουο καλοκαίρι με τους αναρίθμητους τουρίστες να σχηματίζουν ουρές έξω από τα παλάτια της, το χρυσό φθινόπωρο που εντυπωσιάζει με τα χρώματα του και τον ολόλευκο χειμώνα, που προσφέρεται για πολιτιστικές αναζητήσεις και καλλιτεχνικά δρώμενα, καθώς και για βόλτες με τρόικα (άμαξες-έλκηθρα). Εύχομαι μόνο να μην πήγαμε για βόλτα εκεί και να πετύχουμε ότι και πέρυσι όταν και πήραμε σπουδαίο διπλό, με κορυφαίο Hassan αν θυμάστε.
Γενικά δεν έχουμε μεγάλη προϊστορία μαζί τους. 5η αναμέτρηση θα είναι η αποψινή με τις νίκες μοιρασμένες, και συνολικά αλλά και επιμέρους στις έδρες. Η ομάδα του Xavi Pasqual εμφανίζεται, ως τώρα, ως αθόρυβος πρωταγωνιστής της διοργάνωσης. Όπως αθόρυβα μπήκε και πέρυσι στην 8αδα έτσι και φέτος ούτε που το κατάλαβα πως βρίσκεται στο 5-3, έχοντας χάσει… εύκολα έως πανεύκολα από τρία θηρία οκτάδας (Real, Barcelona, CSKA) κι έχει κερδίσει, επίσης εύκολα, όλους τους από κάτω της, με πιο εμφατική νίκη το διπλό της προηγούμενης εβδομάδας απέναντι στο, έως τώρα, περιφερόμενο κουφάρι της εν δυνάμει κατόχου του στέμματος, Efes (να δείτε που πάλι εμείς θα τους αναστήσουμε την ερχόμενη Τετάρτη στην Πόλη). Κι ενώ έχασε τον περσινό πρωταγωνιστή της Pangos, αλλά και τον αντικατάσταση του Napier με τραυματισμό στο… τζάμπολ της χρονιάς, εντούτοις παραμένει ένα αξιόμαχο σύνολο με σταθερές Pasqual στο παιχνίδι της, κάτι που αποδεικνύει και το ρεκόρ της. Παρόλο που μπαστάρδεψε το playbook του, εντάσσοντας στο ρόστερ ένα παίχτη που μόνο με μπάλα μπορεί να λειτουργήσει (Loyd) αλλά και τον δικό μας Frankamp, που επίσης είναι αγωνιστικά κυκλοθυμικός, και με δεδομένο ότι δεν έχει κλασσικό άσσο να οργανώσει, το αποτέλεσμα είναι άκρως αποδοτικό για τον Καταλανό coach. Poythress, Mickey, Gudaitis δε σπρώχνονται εύκολα και το hustle στη ρακέτα θα αποτελέσει ζητούμενο, ειδικά όσο αργεί η προσθήκη του Acy κι όσο ο Hassan απέχει παρασάγγας από τα περσινά standards. Σταθερά στο παιχνίδι της αποτελεί ο παίχτης-ισορροπία ο Πολωνός Ponitka, που είναι και πρώτος rebounder της ομάδας (5 μ.ό.), χωρίς να είναι καν δίμετρος.
Συνοψίζοντας, θέλω να σημειώσω ότι κοιτάζοντας τις στατιστικές κατηγορίες δεν υπάρχει ούτε μια που να μην υπερτερούμε απέναντι τους. Τα μαθηματικά λένε ότι δεν υπάρχει τρόπος να χάσουμε, αν κάνουμε τα αυτονόητα, αλλά επειδή το μπάσκετ δεν είναι μαθηματικά κι επειδή τα δεδομένα γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη ζητούμενα, ας περιμένουμε μέχρι το βράδυ να δούμε αν θα βρεθούμε στο 7-2. Με τη νίκη!!
