Πόσες και πόσες φορές έχετε αναρωτηθεί αν ο Χ παίκτης είναι καλός για κάποιο επίπεδο η καλύτερος από κάποιον άλλο; Φαντάζομαι αρκετές. Ταυτόχρονα οι όποιες απαντήσεις στα ερωτήματα σας, δεν μοιάζουν πάντοτε ικανοποιητικές, γιατί είναι αποσπασματικά σχόλια – που δεν εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο όπου το επιχείρημα Α και το επιχείρημα Β μπορούν να συνδεθούν και να υπάρξει κάποιο λογικό συμπέρασμα.
Όμως αυτό είναι φυσιολογικό, καθώς ως άνθρωποι είμαστε ορισμένες φορές υποκειμενικοί, ο αθλητισμός και το μπάσκετ είναι ένα δυναμικό περιβάλλον και ως εκ τούτου κάτι που ήταν καλό πριν από καιρό σήμερα ίσως να μην είναι. Την ίδια στιγμή το ανθρώπινο σώμα μεταλλάσσεται φυσιολογικά είτε λόγω εξέλιξης είτε λόγω της χρήσης φαρμάκων και τροφών που δεν είχαμε στο παρελθόν. Επιπλέον αθλητιατρική ως επιστήμη σε συνδυασμό με τις νέες τεχνολογίες μπορεί να βελτιώσει και να εξελίξει το ανθρώπινο σώμα και να το βοηθήσει να ξεπεράσει τα μέχρι στιγμής όρια του.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ΝΒΑ (που είναι η διαχρονικά λίγκα με το υψηλότερο επίπεδο καλαθοσφαιριστών) οι επιλογή νέων αθλητών μέσω της διαδικασίας των Draft έχει τα τελευταία χρόνια εστιάσει και σε ανθρωπομετρικές μετρήσεις όπως τα Body Fat, wingspan, standing reach, vertical jump, hand length & width, sprint, agility. Αυτό γίνεται γιατί πλέον υπάρχει η πεποίθηση ότι χωρίς κάποια απαραίτητα όρια όσο καλός και να είναι τεχνικά ένας αθλητής δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό. Μάλιστα ιστοσελίδες αφιερώνουν πλέον και ειδικές σελίδες στην καταγραφή αυτής της πληροφορίας. Παράδειγμα ΕΔΩ
Μέσα σε όλα αυτά οι ομάδες υποχρεούνται κάθε χρόνο να κάνουν επιλογές και αλλαγές στο ανθρώπινο δυναμικό τους στην προσπάθεια τους να γίνουν καλύτερες ως αγωνιστικά σύνολα. Και οι αλλαγές μοιάζουν απαραίτητες όχι μόνο λόγω για εμπορικούς λόγους αλλά γιατί η στασιμότητα σε ένα δυναμικό περιβάλλον οδηγεί σε φθορά και νομοτελειακά στην απαξίωση.
Υπάρχει λοιπόν τρόπος να κρίνουμε αν κάποιες μεταγραφικές οι προσθήκες είναι αντικειμενικά καλές ή όχι;
Αν ρωτήσεις τον μέσο φίλαθλο θα σου πει καλός είναι αυτός που διέπρεψε πιο πρόσφατα αυτόν θέλω.
Αυτός όμως είναι ένας παράλογος συλλογισμός. Και ο λόγος είναι ότι στον αθλητισμό κερδίζουν λίγοι – και όχι απαραίτητα οι καλύτερες μονάδες ειδικά όταν μιλάμε για ομαδικά σπορ.
Αυτό που πρέπει να διαχωρίσουμε στο μυαλό μας είναι πως η επιτυχία δεν είναι το ίδιο ζήτημα με την ικανότητα και την προοπτική εξέλιξης.
Και όταν κάθε ομάδα επιλέγει κάποιους το κάνει βάση παρελθοντικής ικανότητας αλλά και προβλεπόμενης προοπτικής εξέλιξης. Βέβαια, καλό όμως είναι να θυμόμαστε όπως λένε και στα χρηματιστηριακά προϊόντα οποιαδήποτε παρελθοντική επιτυχία δεν εγγυάται την μελλοντική. Παρότι η ικανότητα να σουτάρεις πχ στο 3π με 40% για σειρά ετών είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί.
Οι οπτικές γύρω από τα κριτήρια επιλογής παικτών είναι πολλές και διαρκώς μεταβάλλονται. Και η δουλειά που κάνουν τα επιτελεία των ομάδων αλλά και οι εξειδικευμένοι scouter αναδεικνύουν τα θετικά και τα αρνητικά με ένα τρόπο που είναι τεχνικός και υποκειμενικός και απευθύνεται στους επαγγελματίες που καλούνται να πάρουν αποφάσεις. Έτσι όλοι εμείς οι «κοινοί» θνητοί που μπορεί να έχουμε παίξει, προπονήσει σε χαμηλότερες κατηγορίες από τις επαγγελματικές όταν εκφέρουμε μια γνώμη αντιμετωπιζόμαστε ως «γραφικοί», «άσχετοι» και διάφορα άλλα επίθετα που σκοπό έχουν να μας βάλουν στην θέση μας. Βλέπετε οι “αυθεντίες” δεν θέλουν να μπλέκονται στα πόδια τους όσοι δεν έχουν την έγκριση τους.
Ως εκ τούτου η περίοδος των μεταγραφών αναλώνεται σε παίκτες που προβάλουν τα δημοσιεύματα (είτε οι agents μέσω δημοσιογράφων), ονειρώξεις των διαφόρων οπαδών, αποσπασματικά highlight από παλαιότερους αγώνες και σε καμία περίπτωση συζήτηση για το τι μπορεί να προσφέρει κάποιος παίκτης βάση δεδομένων. Αυτό ως γεγονός πάντοτε με ενοχλούσε, η αδυναμία δηλαδή να στοιχειοθετήσω επιχείρημα χωρίς δεδομένα, παρά μόνο με την οπτική παρατήρηση, την οποία δεν απαξιώνω καθόλου – τουναντίον. Το ερώτημα είναι πως το κάνεις αυτό χωρίς ένα πλαίσιο πληροφορίας που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για το σήμερα όσο και για το παρελθόν. Δηλαδή μια κλίμακα για το τι είναι ιστορικά και αντικειμενικά καλό.
Και εδώ είναι που ερχόμαστε στο προκείμενο. Σε ότι αφορά το υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο στην Ευρώπη που είναι η Ευρωλίγκα αυτή η πληροφορία υπάρχει, χάρη στην βάση που έχει δημιουργήσει με πολύ κόπο το www.badbasket.gr και ο Ανδρέας Χριστοφόρου. Η βάση αυτή περιέχει στατιστικά και advanced stats για όλους τους παίκτες που αγωνίστηκαν στην Euroleague τις περιόδους 2001-19 μαζί με μια ταξινόμηση ανά θέση με τον τρόπο που επιλεγεί η διοργανώτρια να τους ομαδοποιεί, δηλαδή σε Guards, Forwards, Centers. Αυτό από μόνο του είναι μια πολύτιμη πηγή πληροφορίας για όποιον θέλει να μελετήσει στατιστικά και ιστορικά ποιοι έχουν πετύχει τι. Αλλά επίσης είναι και μια ευκαιρία να κατηγοριοποιήσει την πληροφορία με τρόπο τέτοιο που να αναδεικνύεται η καλή απόδοση ανά κατηγορία κλιμακωτά. Π.χ. τι σημαίνει καλός σκόρερ ή αποτελεσματικός σουτέρ, πασέρ, ριμπάουντερ ως επίδοση για έναν guard, forward ή center;
Για να απαντήσω στα ερωτήματα μου χρησιμοποίησα τις ανά παιχνίδι επιδόσεις των παικτών (περίοδοι 2001-19) από την βάση του badbasket (δίχως τα αποτελέσματα των 2 αγώνων του τελευταίου Final Four). Η μέθοδος μου ήταν η ακόλουθη.
- Αρχικά χώρισα τους παίκτες σε Guards, Forwards και Centers.
- Μετά έβαλα ένα κατώτατο όριο τα 10+ παιχνίδια και 50+ αγωνιστικά λεπτά για να περιορίσω το δείγμα σε παίκτες που είχαν ρόλο (βάση συμμετοχών και χρόνου).
- Τέλος σε ορισμένες κατηγορίες αφαίρεσα το 2,5% των ακραίων τιμών ώστε το δείγμα να είναι περισσότερο ομοιογενές.
- Το τελικό δείγμα το ομαδοποίησα χρησιμοποιώντας μια Likert scale με βάση τις ανώτατες και κατώτατες τιμές ανά κατηγορία. Και έτσι χώρισα τις αποδόσεις σε 5 κατηγορίες (Poor, Below Average, Average, Good, Excellent)
Το τελικό αποτέλεσμα μπορείτε να το βρείτε στους ακόλουθους 3 πίνακες. Χρησιμοποιώντας αυτούς τους 3 πίνακες μπορούμε πλέον να κρίνουμε με αντικειμενικά κριτήρια αν κάποιος νέος παίκτης είναι στατιστικά κακός, μέτριος ή καλός με βάση τα διαχρονικά κριτήρια απόδοσης ανά στατιστική κατηγορία και ανά θέση.
Guards
Forwards
Centers
Με βάση αυτή την κλίμακα και σε συνδυασμό με την πάντοτε απαραίτητη οπτική παρατήρηση. Θα προσπαθήσουμε τις επόμενες ημέρες να αξιολογήσουμε τις φετινές μας προσθήκες αλλά και τους παλαιότερους του ρόστερ. Όσο για τις συζητήσεις μας σχετικά με το πόσο καλός είναι ο Α ή ο Β παίκτης καλό θα είναι να τις εμπλουτίζουμε με δεδομένα γιατί χωρίς αυτά και λογικά συμπεράσματα που απορρέουν από αυτά ενδέχεται να οδηγούμαστε σε πλάνες. Σε κάθε περίπτωση είτε με ποσοτική είτε με ποιοτική ανάλυση θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως μιλάμε για ένα καλό, μέτριο ή κάτω του μετρίου παίκτη.
Όπως είπε και ο διάλογος στο αριστούργημα του Ennio Morricone “The Good, the Bad and the Ugly”
Tuco:
There are two kinds of people in the world, my friend: Those with a rope around the neck, and the people who have the job of doing the cutting.
Man With No Name:
You see, in this world there’s two kinds of people, my friend: Those with loaded guns and those who dig. You dig.
Συνέχισε να σκέφτεσαι και να σκάβεις φίλε αναγνώστη και κάπου αυτό θα σε οδηγήσει…
Σημείωση: Τα body metrics προέρχονται από την εξαιρετική έρευνα των Karol Gryko,1 Anna Kopiczko,2 Kazimierz Mikołajec,3 Petr Stasny,4,* and Martin Musalek4 “Anthropometric Variables and Somatotype of Young and Professional Male Basketball Players” και δεν είναι μέρος της στατιστικής βάσης δεδομένων του Ανδρέα Χριστοφόρου.
Πηγές
