Προϊστορία
Ολυμπιακός – Anadolu Efes: επεισόδιο Νο 43. Ένας από τους πιο παραδοσιακούς αντιπάλους της ομάδας μας στη διοργάνωση, η πρωταθλήτρια Τουρκίας και φιναλίστ της Euroleague, έρχεται στο Φάληρο την 7η αγωνιστική, ελπίζοντας -λόγω αριθμού- να αποδειχθεί γούρικη για μας. Δυστυχώς η γενικότερη εικόνα των δυο ομάδων προμηνύει το αντίθετο. Μια ιστορία που ξεκινάει 25 χρόνια πριν -τέτοιες μέρες- και περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα.
Από διθυραμβικές νίκες (όπως η πρώτη αναμέτρηση στις 27/10/94 με 42-77 από την αρμάδα του Ιωαννίδη και του Eddie Johnson που προσέδωσε στον πρώτο τον χαρακτηρισμό Τουρκοφάγος), ταπεινωτικές ήττες (αποκορύφωμα η εντός έδρας συντριβή με 59-110 στο ΣΕΦ το Δεκέμβριο του 2004 που αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες κηλίδες στην ιστορία του συλλόγου, πιστοποιώντας εμφατικά τότε τη βαθύτερη κρίση που βίωσε το club στη σύγχρονη ιστορία του), αναμετρήσεις play-off με συναρπαστική εξέλιξη, αλλά πάντα με ερυθρόλευκα πανηγύρια στο τέλος (2013 F4 Λονδίνο & 2017 F4 Κωνσταντινούπολη), μέχρι αδιάφορες αναμετρήσεις στη regular season, έχοντας διαμορφώσει το μέχρι σήμερα 24-18 υπέρ μας.
Η Efes φέτος
Η τουρκική ομάδα, που βιώνει αναμφισβήτητα την πιο επιτυχημένη περίοδο της ευρωπαϊκής της ιστορίας -αρχής γενομένης από πέρυσι-, έχει για 2η συνεχόμενη χρονιά στον πάγκο της τον Ergin Ataman. Ταυτόχρονα κατάφερε κάτι πρωτοφανές για τα δικά της δεδομένα, από το κάθε χρόνο ράβε – ξήλωνε. Να διατηρήσει ακέραιο το βασικό κορμό, που την οδήγησε στις περσινές επιτυχίες, προσθέτοντας ταυτόχρονα βελτιωτικές πινελιές που κάλυψαν φαινομενικά τις αδυναμίες της περασμένης season. Παράδειγμα ο Singleton, αξιόπιστο back up του Dunston και ταυτόχρονα stretch-5 που ανοίγει το γήπεδο βάζοντας επιπλέον plays στο ρεπερτόριο τους, αλλά και ο Peters, ένα συνεπέστατο stretch 4 που σουτάρει με 50% από τη γραμμή του τριπόντου.
Διαθέτει ένα από τα καλύτερα δίδυμα guards στη διοργάνωση (κατά την προσωπική μου άποψη το πιο ισορροπημένο σε χημεία), τους Larkin – Misic. Έχει επίσης έναν από τους πιο consistent/efficient center της Euroleague, τον Bryan Dunston. O Αμερικανός αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς στο παιχνίδι της, κάτι που φάνηκε στον τελικό με CSKA. Τα λεπτά που ήταν εκτός έπεφτε κατακόρυφα η δυναμική της ομάδας και στις δυο πλευρές του παρκέ, ενώ ο Pleiss είναι άλλης κοπής ψηλός. Συνδετικός κρίκος μεταξύ front court και backcourt συντελεί ο ουσιαστικότατος φέτος Κροάτης Simon, έχοντας υποσκελίσει εμφανώς σε δεύτερο ρόλο τον μέχρι πέρυσι βασικό στο 3 James Anderson.
Το ρεκόρ της μέχρι τώρα είναι 4-2, ακολουθώντας σταθερή τροχιά προς τα play-off (φυσικά θεωρώ δεδομένη την παρουσία της εκεί), σκοράρει 80 πόντους μ.ο, χωρίς να σουτάρει ιδιαίτερα καλά μέχρι στιγμής (31% τρίποντο, 55% δίποντο), μαζεύει 35 rebounds (απόρροια αθλητικότητας), ενώ μοιράζει περίπου 18 τελικές για 11 λάθη, στατιστικό που θα μπορούσε να είναι καλύτερο, αλλά με παίκτες που επιλέγουν συχνά τις 1vs1 καταστάσεις στερείται διάθεσης αλτρουισμού. Εξαίρεση σε αυτό αποτελεί ο Misic.
What about us
Τι να πει κανείς σχετικά με μας φέτος; Από την περασμένη βδομάδα η ομάδα θυμίζει το γνωστό παιχνίδι shock tower, του Allou Fun Park. Όσο απότομη ήταν η αναρρίχηση αισιοδοξίας μετά τη Μόσχα, άλλο τόσο σοκαριστική ήταν η ελεύθερη πτώση στο Φάληρο με την Maccabi. Οποιαδήποτε πρόβλεψη κρίνεται επισφαλής. Αν υπάρχει μια κάποια προσμονή, σε προσωπικό επίπεδο, είναι να δούμε την ενδεχόμενη πρόοδο των νέων αποκτημάτων Rochestie & Reed.
Στα παπούτσια του coach/key players
Αν μπορούσαμε, υπό φυσιολογικές συνθήκες, να προσεγγίσουμε τεχνικά το ματς θα το χαρακτηρίζαμε ξεκάθαρα ως ένα παιχνίδι ρυθμού. Τα guards της Efes είναι πυραυλοκίνητα, έχουν την ευχέρεια της προσωπικής φάσης συνεπώς, αν λάβουμε ως οδηγό το ματς της Μόσχας, η έκβαση θα κριθεί ξεκάθαρα στη διάθεση των κοντών (εκατερωθεν). Η Efes είναι ομάδα ρυθμού, επομένως η πίεση του Cherry πάνω στον Larkin και του Punter στον Misic (εδώ θα ταίριαζε ιδανικά ο Παπ) θα καθορίσει την εξέλιξη των κατόχων που θα προσπαθήσουν να επιβάλουν οι δυο παίκτες κλειδιά των Τούρκων.
Οι βοήθειες στις αλλαγές είναι απαραίτητες, καθώς οι φορές που θα επιχειρήσουν οι δυο τους να διακορεύσουν κάθετα πρέπει να περιοριστούν (δύσκολο στην προκειμένη αλλά θα χρειαστούν καλές τοποθετήσεις στην πίσω γραμμή και πολλά χέρια/deflections). Μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί και στη δημιουργία που παίρνει φέτος από τον Simon (δεύτερος σε assists πίσω από τον Misic), ο οποίος υποκαθιστά επιτυχημένα τους εγωισμούς της backcourt τους.
Απουσίες
Από μια απουσία για κάθε ομάδα στα forwards. Παπανικολάου για μας, που όπως προείπαμε σε αυτό το ματς θα ήταν παραπάνω από αναγκαίος, και η γνωστή απουσία του Moerman για την Efes, που επίσης αλλοιώνει αρκετά το playbook του Ataman. Ο Peters, που αντικαθιστά κυρίως χρονικά, είναι πιο μονοδιάστατος, δεν έχει ποικιλία στο παιχνίδι του, μπάλα στο παρκέ δε βάζει συχνά, post παιχνίδι δεν έχει, δε δημιουργεί και γενικά δε δίνει όλα αυτά τα σημαντικά στοιχεία που έδινε πέρυσι ο Γάλλος.
Story to tell
Dunston & Paul έχουν φορέσει τη φανέλα των δυο ομάδων, ενώ στις μεταξύ τους αναμετρήσεις συντελέστηκε ένα από τα μεγαλύτερα what if των τελευταίων ετών για το σύλλογο. Ο τραυματισμός του Patrick Young (ρήξη χιαστών), σε διεκδίκηση με τον προκάτοχο του Dunston σε μια ανύποπτη φάση, στις 13 Νοέμβρη του 2015. Ενός παίχτη με υψηλό potential, που ήταν MVP της πρώτης αγωνιστικής και κορυφαίος στην εκκίνηση εκείνης της χρονιάς, με απίστευτα προσόντα και ενέργεια.
Ποτέ όμως δε καταφέραμε να δούμε που θα μπορούσε να φτάσει, τερματίζοντας πρόωρα στην ουσία μια καριέρα εκείνο το βράδυ, αφού δεν επανήλθε ποτέ και πουθενά. Μια εξέλιξη που επηρέασε την απόφαση της ομάδας για έναν εξίσου κομβικό και αγαπητό παίκτη (μη ανανέωση Hackett), που λείπει αρκετά ειδικά από ένα roster όπως το φετινό, που διψάει για ενέσεις ποιότητας.
Εν κατακλείδι
Ας ελπίσουμε αύριο να εμφανιστεί ο Ολυμπιακός που εμφανίστηκε πριν μια βδομάδα στη Ρωσία. Η Efes μετά την ήττα από τον ΠΑΟ θα έρθει σίγουρα πιο υποψιασμένη και αποφασισμένη, ώστε να μη φύγει δεύτερη φορά ηττημένη από την Αθήνα. Ο κόσμος οφείλει να στηρίξει την ομάδα μέχρι τέλους. Εικόνα όπως την περασμένη Παρασκευή, με τον κόσμο να αποχωρεί από το 36′, δεν τιμά το πιο ιστορικό τμήμα του συλλόγου. Αν κάποιος ενίσταται περί αυτού, ας αφήσει σχόλιο από κάτω να το στοιχειοθετήσουμε πάραυτα. Με τη νίκη απόψε.
