Η αλήθεια είναι είχα καιρό να γράψω κείμενο. Κάποια projects πήγαν πίσω λόγω δουλειάς, αλλά η αλήθεια είναι δεν είχαμε την ίδια όρεξη να δούμε αλλά και να παίξουμε μπάσκετ όσο πριν τον covid-19.
Ευτυχώς σε αυτή την εποχή πλέον έχουμε να βλέπουμε έναν θελκτικό Ολυμπιακό, που μετά από 2 χρόνια – αν και ίσως είναι αρκετά νωρίς ακόμα – δείχνει σημάδια ομάδας. Από την καλή απόδοση μιας περιόδου με Παναθηναϊκό, στις δύο περιόδους με Maccabi – Milano. Είναι πολύ σημαντικό γεγονός πως ο προπονητής κύριος Μπαρτζώκας έχει καταφέρει να κάνει μια καινούργια ομάδα να παίζει ελκυστικό και απλό μπάσκετ για 17-20 λεπτά. Το απλό πολλές φορές είναι και δύσκολο, όμως ο coach επιλέγει απλά πράγματα (handoff ώστε να επιτεθεί το φτερό και motion) όπως δήλωσε, για να μην μπερδέψει τους παίκτες και θα βάζει σιγά σιγά κομμάτια στο παιχνίδι της ομάδας. Μια τέτοια αλλαγή ήταν τα screen μακριά από τη μπάλα στον Harrison, δύο φορές με εμπλοκή του Vezenkov και μια του Πρίντεζη.
Η μεγάλη αλλαγή όμως είναι στην άμυνα. Πραγματικά καταπληκτική άμυνα με σωστές βοήθειες, κάλυψη και hedge out, με πρωταγωνιστές McKissic, Παπανικολάου και Πρίντεζη αντίστοιχα. Μπορεί χθες να δεχθήκαμε 82 πόντους αλλά η άμυνα σε πολλά αγωνιστικά λεπτά ήταν καλή. Ο Πρίντεζης είναι σε τρομερή κατάσταση σωματικά, γιατί θα δούμε και παρακάτω πόσο σωστά βοηθούσε τον συμπαίκτη του στα screen πάνω στη μπάλα. Η άμυνα στο post ήταν σε αρκετά καλό επίπεδο και δυσκόλευε τη κυκλοφορία της Ισραηλινής ομάδας που από ένα σημείο και μετά απλά έπαιζε ένα screen στο κέντρο και προς 45°. Καθαρά μπασκετικά με απογοήτευσε το επιθετικό πλάνο της. Πάμε όμως να τα πάρουμε από την αρχή.
Στις πρώτες επιθέσεις ο Ολυμπιακός προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τα αργά βήματα του Zizic και ήταν φανερό τον χτυπούσε σε κάθε φάση. Οι οκτώ πρώτοι πόντοι έχουν προέλθει από τις κακές τοποθετήσεις του, αλλά και το άνευ λόγου πολύ έντονο hedge out που έκανε.
Προσθέτω και μία δεύτερη φωτογραφία για να δείτε πόσο πάνω είναι ο Κώστας Σλούκας αλλά επίσης πόσο ψηλά ανεβάζει την ανούσια πίεση ο Κροάτης. Με αυτή την κίνηση του αδειάζει όλη την πίσω γραμμή άμυνας, αφού είναι 4 εναντίον 3 στα 2/3 του μισού γηπέδου. Οπότε καταλαβαίνουμε πόσο εύκολη είναι η δουλειά του playmaker του Ολυμπιακού που πασάρει στον Παπανικολάου στις 45 μοίρες και σκοράρει.
Στην άμυνα οι πόντοι που δεχθήκαμε ήταν από αδύνατη πλευρά, αν και όπως ανέφερα παραπάνω λειτουργούσε πολύ σωστά. Η μόνη βοήθεια που δεν ερχόταν ήταν από τον παίκτη του Wilbekin όπως βλέπουμε και παρακάτω.
Πέντε σουτ στο πρώτο ημίχρονο ήταν με παίκτη πάνω στον επιτιθέμενο, που σημαίνει καλή άμυνα μεν, καλάθι δε. Η φιλοσοφία δεν άλλαξε, ο McKissic συνέχισε πάνω στον Wilbekin, αλλά όσο ήταν μέσα στο γήπεδο ο Zizic ήταν αρνητικός στην άμυνα για την ομάδα του. Στην επίθεση στα pick που έδινε, η βοήθεια του 3ου παίκτη της άμυνας (δηλαδή ο παίκτης που θα τσεκάρει τον ψηλό στο κόψιμο) αλλά και το guard που αμυνόταν, έκαναν αυτό που φαντάζομαι είχε πει ο προπονητής μας. Να μην δοθεί ελεύθερο πεδίο στον Scottie Wilbekin αλλά και να μην δημιουργήσει κατάσταση για τον ψηλό. Οπότε η επιλογή ήταν η πάσα να πάει αδύνατη πλευρά και σουτ, είτε στο post. Στην άμυνα στο post όμως, ήμασταν κυριαρχικοί και η επιλογή των double teams όταν η μπάλα πηγαίνει στον Zizic έδωσε στον Ολυμπιακό τον χρόνο και να μαρκάρει σωστά, αλλά και τρεις λάθος κατοχές από τον ψηλό της Maccabi. Η είσοδος του Σπανούλη έδειξε τον τρόπο σε Shaq, Harrison πως πρέπει να ανοίξουν και να χτυπήσουν την άμυνα. Χτυπούσε την άμυνα στο πόδια και μετέφερε τη μπάλα στην άλλη πλευρά όταν υπήρχε mismatch.
To επιθετικό πλάνο του Ολυμπιακού ήταν η μπάλα να περάσει μέσα στη ρακέτα, αφού είχαμε αρκετά mismatch και ποσοστό από τους ψηλούς 91%. Τρομερό ποσοστό που προήλθε από καλή κυκλοφορία αλλά και πολύ σωστή αντιμετώπιση στο close out. Με τις αλλαγές στην άμυνα της Μαccabi, η εντολή ήταν να περάσει μέσα η μπάλα και είτε να δημιουργούν οι Πρίντεζης – Vezenkov είτε να τελειώνουν τις φάσεις οι Ellis – Hassan.
Ο Πρίντεζης με το που έρχεται το double team ψάχνει να βρει τον ελεύθερο παίκτη που στην συγκεκριμένη φάση είναι ο Hassan. Θυμόμαστε όμως και τα κοψίματα του Shaq στο double team. Ο Πρίντεζης ακόμα και σε αυτή την ηλικία αν πάρει τη μπάλα στα 3,4-4 μέτρα μόνο με double team αντιμετωπίζεται.
Ειδικά στα screen που έκανε ο Πρίντεζης πάνω στον Dorsey, η μπάλα πήγαινε επιδεικτικά σε αυτόν και με το double team πάσαρε τη μπάλα στην αδύνατη πλευρά, είτε στον άλλον ψηλό που λειτουργούσε ως σύρτης. Ένα στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε από χθες είναι η δημιουργία των Shaq – Παπανικολάου.
Ο πρώτος όταν περνούσε τον παίκτη του, συνήθως τελείωνε τις φάσεις, πολλές φορές με αντίπαλο πάνω του. Στο πρώτο ημίχρονο δεν χτυπούσε το close out γιατί προτιμούσε να σουτάρει. Σαφέστατα, ο coach του ανέλυσε στο ημίχρονο πως όταν βρισκόταν στην αδύνατη πλευρά, ο παίκτης του ήταν αρκετά μέσα δίνοντας βοήθεια, οπότε έπρεπε όταν πάρει τη μπάλα να εκμεταλλευτεί την κακή ισορροπία του αντιπάλου του και να τον περάσει.
Ο δε Παπανικολάου για δύο λόγους.
- Η δημιουργία από τη θέση 3 είναι πολύ σημαντικό στο μπάσκετ που βλέπουμε το 2020, γιατί ο sf πρέπει να σουτάρει καλά και σταθερά αλλά και να δημιουργεί γιατί ως συνήθως είναι ο παίκτης της αδύνατης πλευράς
- Ο Κώστας Παπανικολάου έχει χάσει περίπου 30 προπονήσεις λόγω covid οπότε τέτοια παιχνίδια θα του τονώσουν την ψυχολογία. Ο Ολυμπιακός ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ τον καλό Παπ.
Τα (+) της επίθεσης
Είδαμε κάποιες καινούργιες επιθετικές προσθήκες από το τεχνικό team της ομάδας. Όταν ο coach Σφαιρόπουλος αποφάσισε να κοντύνει το σχήμα του ο Ολυμπιακός προσπάθησε στο 5-5 να γυρίσει τη μπάλα και να βρει τον ελεύθερο παίκτη, αλλά με 2 επιλογές. Όταν η πρώτη επιλογή από το hand off δεν έβγαινε, η επιλογή ήταν screen μακριά από τη μπάλα. Αν και με Harrison περιμέναμε να δούμε κάτι τέτοιο, η λειτουργία του Σπανούλη ως οff guard είναι κάτι το οποίο μπορώ να πω με ενθουσίασε. Ο Harrison μας δείχνει πόσο σημαντικός παράγοντας θα είναι γιατί μπορεί και να εκτελέσει από μακριά αλλά και με drives. Εδώ βλέπουμε ένα γρήγορο play με pin down που είναι μία επιλογή για early offense και όχι μόνο.
Με τα stagger screen και με τα pin down δεν είχαμε μόνο εκτέλεση αλλά και δημιουργία, διότι η άμυνα της Maccabi ήταν αρκετά επιθετική ακόμα και στα 9 μέτρα. Οπότε ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε τους χώρους. Εδώ βλέπουμε ένα off ball screen στον Σπανούλη από τον Πρίντεζη σε early offense. Ο Σπανούλης να λειτουργεί ως off guard είναι κάτι που θέλουμε σίγουρα να το ξαναδούμε.
Επίσης ωραίο ήταν πώς λειτουργούσε ο Vezenkov ως παίκτης της αδύνατης πλευράς. Ο coach επέλεγε στις μεταφορές της μπάλας από πλευρά σε πλευρά να χτυπάμε κατευθείαν το close out και η μπάλα να μεταφέρεται στον Sasha. Αποτέλεσμα αυτού; 4/5 τρίποντα, δηλαδή 80%. Σε αυτό βοήθησε η γρήγορη μεταφορά χωρίς να γίνεται κατάχρηση μπάλας, αλλά και η κίνηση των παικτών. Βέβαια η βελτίωση του Sasha είναι και προϊόν ψυχολογίας αφού αγωνίζεται έχοντας ρόλο. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό. Διακριτοί ρόλοι, γιατί δεν έγινε τώρα καλός rebounder, απλά έχει ψυχολογία.
Τα (+) της άμυνας
Πριν πάμε στις προσαρμογές που έκανε ο κύριος Μπαρτζώκας στη 4η περίοδο θα σχολιάσουμε 3 στοιχεία που θεωρούμε θετικά.
Πολλές φορές τα τελευταία χρόνια είχαμε σχολιάσει αρνητικά την άμυνα στη θέση 4. Κακές περιστροφές, άσχημα hedge out. Χθες όμως είδαμε κάποια τέλεια hedge out του Πρίντεζη που αποδεικνύει την καλή του σωματική κατάσταση, αλλά επίσης πως είναι ξεκούραστος. Αυτό προέρχεται και από την επίθεση, γιατί τα προηγούμενα χρόνια τον βλέπαμε να ποστάρει από τα 5-6 μέτρα και να κουράζεται. Κάτι το οποίο δεν το βλέπουμε τώρα, γιατί παίρνει τη μπάλα στο σωστό σημείο, για να δημιουργήσει μία κατάσταση. Ο Vezenkov ανέβαινε και αυτός ψηλά, τοποθετούσε κάθετα το σώμα του στη μπάλα και έτσι ο παίκτης δεν μπορούσε να τον περάσει, ενώ όταν έκανε πάσα ο παίκτης της βοήθειας αυτό έκανε την δουλειά του Βούλγαρου εύκολη.
Ο Charles Jenkins είναι πραγματικά top αμυντικός. Αυτό που μου έκανε εντύπωση χθες δεν ήταν η πίεση στη μπάλα, που το περιμέναμε, αλλά το πώς έβαζε τα χέρια του στη μπάλα και το σώμα του στις αλλαγές του Ολυμπιακού. Μέτρησα 3 φορές που η μπάλα δεν πήγε στον παίκτη της αλλαγής όταν μάρκαρε ο Jenkins αλλά και 2 φορές που οδήγησε σε λάθος τον ψηλό.
Κέρδος; Μείον ένα καλάθι η Μaccabi. Δεύτερον η κούραση που προκαλεί η πίεση του στον παίκτη της μπάλας αλλά και η δυσκολία του Wilbekin να πάρει εύκολα σουτ. Βέβαια η ποιότητα των παικτών της Maccabi φάνηκε όταν σκόραρε στα τελευταία δευτερόλεπτα των επιθέσεων της.
Η άμυνα του Σπανούλη είναι κάτι το οποίο πρέπει να σχολιαστεί, γιατί είδαμε χθες να παίζει άμυνα και τον ποιοτικό Scottie Wilbekin να τον οδηγεί σε λάθος (βήματα) αλλά και να προσπαθεί αρκετά. Στις αλλαγές έβγαινε δυνατά, όπως και στα hand off and screen που επέλεγε ο coach Σφαιρόπουλος με τον Dorsey.
Πάμε στα τελευταία λεπτά, εκεί που όλα κρίνονται. Ο Σφαιρόπουλος επέλεγε κάθε screen να γίνεται από τον παίκτη που μάρκαρε ο Πρίντεζης. Αυτό οδήγησε τον coach Μπαρτζώκα να ξαναβάλει τον Vezenkov και η επιλογή αυτή να ακυρωθεί γιατί η μόνη επιλογή της Maccabi ήταν ένα screen στο κέντρο και στις 45 μοίρες. Ο Ολυμπιακός εμφάνισε κάποια προβλήματα στο να κλείσει το παιχνίδι 5 λεπτά πριν το τέλος, έτσι όλα θα κρινόντουσαν στο τέλος. Μεγάλος παράγοντας ήταν τα πολλά φάουλ που είχαμε από την αρχή της περιόδου, που είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να παίξει physical defense. H ομάδα του coach Σφαιρόπουλου πήγε στις επαφές αφού είχε το πλεονέκτημα των βολών. Στην επίθεση η μπάλα αρκετές φορές κολλούσε, δείγμα του άγχους στο να κλείσει το παιχνίδι αλλά και της καλής άμυνας της ισραηλινής ομάδας προς το τέλος του παιχνιδιού. Πολύ σημαντικό το καλάθι του αρχηγού αλλά και το τρίποντο του Vezenkov. Πρέπει όμως σε περίπου 2 μήνες η ομάδα να είναι βελτιωμένη στη τελευταία περίοδο, γιατί όλες οι ομάδες θα έχουν βρει ρυθμό.
ΥΓ1: ΟΜΑΔΑ
ΥΓ2: Πολλές φορές έχουμε αναφερθεί στη σελίδα, πως ο coach είναι τρομερός στα γρήγορα play. Ένα παράδειγμα είναι το καλάθι που βάζουμε από το out. Isolation κάτω από το καλάθι για τον Mckissic.
ΥΓ3: Εμπιστοσύνη στην ομάδα και στον προπονητή. Όμως να μην ενθουσιαζόμαστε με το παραμικρό. Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο μετά από 2 άσχημα χρόνια, αλλά είμαστε καινούργια ομάδα και θα χρειαστεί χρόνο. Θα έρθουν και συνεχόμενες ήττες, όμως αυτό που θέλω να πω είναι πως ο στόχος της ομάδας τώρα είναι η είσοδος στα play off. Τα μυαλά μέσα στο κεφάλι, όπως δεν ήμασταν κακή ομάδα με την ήττα από Zalgiris, δεν γίναμε ομαδάρα τώρα. Σημαντικές νίκες, μέχρι εκεί όμως.
