RPG Radar: Nick Mayo Scouting Report

Οι γιορτές του Πάσχα έφτασαν στο τέλος τους και μαζί με την επιστροφή στην καθημερινότητα, επανέρχεται και η κανονική ροή αναρτήσεων για το RPG Radar, μετά το ξεχωριστό διάλειμμα της προηγούμενης εβδομάδας!

Για αυτό το μήνα έχουμε προγραμματίσει να φύγουμε λίγο από τα ευρωπαϊκά παρκέ και να σας «ταξιδέψουμε» στην Άπω Ανατολή και συγκεκριμένα σε παίκτες από τα πρωταθλήματα της Ιαπωνίας, της Ν. Κορέας και της Κίνας. Η αρχή γίνεται από τη χώρα του ανατέλλοντος ήλιου, η οποία τα τελευταία χρόνια ρίχνει βάρος στο μπάσκετ και ήδη η τοπική λίγκα έχει αρχίσει να προσελκύει σημαντικά ονόματα, που έχουν περάσει από την Ευρώπη (Dwayne Evans, Deshaun Thomas, Jordan Taylor, Richard Solomon, Shayne Whittington, Perrin Buford κ.α.).

Πριν προχωρήσουμε στην παρουσίαση του παίκτη, να σας πούμε ότι η B League, όπως ονομάζεται η κορυφαία κατηγορία της Ιαπωνίας, σε αντίθεση με τα πρωταθλήματα της Κίνας και Ν. Κορέας, τα οποία έχουν περιορισμούς στη χρησιμοποίηση των ξένων παικτών (δεν μπορούν να βρίσκονται ταυτόχρονα στο παρκέ πάνω από δύο μη Ασιάτες), ακολουθεί πιο επιθετική πολιτική, με τις ομάδες να έχουν δικαίωμα για 3 μη Ασιάτες παίκτες. Έτσι, τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει το επίπεδο και η λίγκα γνωρίζει μεγάλη άνθηση. Oι 20 ομάδες της B League είναι χωρισμένες σε 2 ομίλους με γεωγραφικά κριτήρια (Ανατολή – Δύση) και η Regular Season είναι ένας μαραθώνιος, με περίπου 60 παιχνίδια για κάθε ομάδα. Στην παρούσα φάση το πρωτάθλημα βρίσκεται στην κορύφωση των play off και λίγο πριν τους αγώνες που θα κρίνουν τον τίτλο.

Στο σημερινό RPG Radar, θα διαβάσετε για έναν παίκτη, ο οποίος αγωνίζεται σε μια από τις ομάδες των χαμηλών πατωμάτων της βαθμολογίας (Hokkaido Levanga), ωστόσο είναι ο 1ος σκόρερ και διαθέτει ένα πολυσύνθετο αγωνιστικό πακέτο, το οποίο σε συνδυασμό με την ηλικία του (24 ετών), τον κάνει ένα ενδιαφέρον project για την Ευρώπη. Ο λόγος για έναν power forward, με μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα και πολλά ρεκόρ στην κολεγιακή του καριέρα, τον Nick Mayo.

Το παρελθόν

Γεννημένος στις 18/8/1997 σε μια μικρή κωμόπολη του Maine, το Βελιγράδι (!), στις ΒΑ ΗΠΑ, κοντά στα σύνορα με τον Καναδά, ο Mayo από μικρός είχε διέξοδο τον αθλητισμό, χωρίς άλλες επιλογές διασκέδασης, καθώς και ο ίδιος έχει δηλώσει ότι μεγάλωσε στη … μέση του πουθενά! Για να καταλάβετε, το Βελιγράδι των ΗΠΑ έχει μόνιμο πληθυσμό γύρω στους 3.000 κατοίκους και μόνο τα καλοκαίρια έχει παραπάνω «ζωή» από παραθεριστές, καθώς η γραφική αυτή κωμόπολη περιβάλλεται από τις λίμνες Great Pond, Long Pond και Messalonskee.

Ο πατέρας του, Scott Mayo, ο οποίος πλέον εργάζεται σε κέντρο αποκατάστασης στο Maine, ήταν σε νεαρή ηλικία pitcher στο baseball, ενώ και η μητέρα του Jenn Mayo, καθηγήτρια μαθηματικών, έπαιζε μπάσκετ με επιτυχία, στο γυμνάσιο Deer Isle-Stonington, το οποίο μάλιστα έχει αποσύρει τη φανέλα της! Ο Mayo, που έχει και δύο αδερφές, δεν μπορούσε με τέτοια γονίδια, να μην έχει ροπή στον αθλητισμό και ήταν ανάμεσα στις δύο αγάπες των γονιών του… Μάλιστα η πρώτη λέξη που ξεστόμισε ως μωρό ήταν κάτι σαν bae-ball και σε ηλικία 18 μηνών με μεγάλη συχνότητα πέταγε μπαλάκια πετυχαίνοντας στόχους στην αυλη!

Από πολύ μικρή ηλικία, έβγαινε με τους φίλους του στους δρόμους του Βελιγραδίου και έπαιζαν με τις ώρες. Παρόλο που αρχικά φάνηκε να προτιμάει το baseball (είχε δυνατό χέρι και σύμφωνα με μαρτυρίες της μητέρας του, ο διευθυντής του τοπικού δημοτικού σχολείου την καλούσε συχνά για να τον συνετίζει, να μην πετάει δυνατά το μπαλάκι του baseball), τελικά όλα άλλαξαν μέσα σε μια χρονιά, στην junior χρονιά του, στο Messalonskee High School, όταν πήρε 12 πόντους και από ύψος 1.83 μ. έφθασε στα 1.95 μ. Το μπάσκετ άρχιζε σιγά, σιγά να τον «κερδίζει» και μάλιστα είχε βάλει τον πατέρα του να διαμορφώσει έτσι το γκαράζ του σπιτιού τους, ώστε να μπορούν να έρχονται οι φίλοι του και να παίζουν μέχρι αργά το βράδυ.

Παράλληλα με το ύψος του, όμως, θα μεγάλωνε και το περίφημο work ethic του, δηλαδή η εργατικότητά του και η γενικότερη αίσθηση του στο παιχνίδι, όπως δήλωνε ο προπονητής του στο γυμνάσιο Messalonskee, Peter McLaughlin. Στα 17 του χρόνια, ως senior, ήταν πια 2.01 μ. και ένας πολύ καλός forward με δημιουργικές ικανότητες και καλό χειρισμό, αλλά και έφεση σε σκορ, rebounds και blocks. Τη σεζόν 2014-15 θα ήταν νικητής του βραβείου για τον παίκτη της χρονιάς στο Maine, οδηγώντας την ομάδα του μέχρι τους ημιτελικούς του πρωταθλήματος Class A του Eastern Maine. Τα νούμερα του ήταν εντυπωσιακά (24.4 pts, 13.6 rebs, 3.1 astsκαι 3 κοψίματα ανά αγώνα, με 81.1% στις βολές, 50.2% στα σουτ εντός παιδιάς και 40% στα τρίποντα), προσελκύοντας ενδιαφέρον από 30 περίπου Κολέγια των Division I και II του NCAA! Ο Mayo, μόλις σε λίγα χρόνια, έχει κατορθώσει να γίνει μια γνώριμη και εξέχουσα φιγούρα για το μπάσκετ του Maine!

Η τελική επιλογή του ήταν το Eastern Kentucky, στην πόλη Richmond. Παρόλο που αυτό το Κολέγιο δεν έχει σπουδαίες διακρίσεις, ούτε ιδιαίτερα μεγάλο «όνομα» στην Division I, το προτίμησε, καθώς ο νέος προπονητής Dan McHale (μέχρι πρότινος βίντεο αναλυτής στο Louisville του Rick Pitino και στη συνέχεια βοηθός σε Iona, Seton Hall, Minnesota του υιού Pitino) του υποσχέθηκε σημαντικό ρόλο, σε ένα ρόστερ, που έτσι κι αλλιώς, δεν ξεχείλιζε από ποιότητα. Και πραγματικά, ο Mayo θα αγωνιζόταν βασικός και στα 31 παιχνίδια των Colonels τη σεζόν 2015-16 και παρόλο που η ομάδα δε θα γνώριζε επιτυχία, μένοντας εκτός τουρνουά της περιφέρειας Ohio Valley Conference, με ρεκόρ 6 – 10, ο ίδιος ξεκίνησε δυναμικά, αποτελώντας τον ηγέτη του Κολεγίου. Ανακηρύχθηκε freshman της χρονιάς για την OVC και μέλος της καλύτερης 5αδας της περιφέρειας, έχοντας 14.5 pts, 4.9 rebs, 1.1 asts και 1.1 κοψίματα μ.ο., με 60.7% στα σουτ εντός παιδιάς, 55.6% στα τρίποντα και 80.2% στις βολές. Ήταν 4ος σε ποσοστό σε σουτ εντός παιδιάς στην OVC και 18ος σε ολόκληρο το NCAA!

Η επόμενη χρονιά δε θα ήταν διαφορετική για το Eastern Kentucky, με τον ίδιο πυρήνα παικτών και δίχως ιδιαίτερες ελπίδες διάκρισης, οι οποίες ψαλιδίστηκαν όταν η ομάδα «έτρεξε» ένα αρνητικό σερί 5 ηττών το Φεβρουάριο του 2017, μένοντας για ακόμη μία σεζόν εκτός του τουρνουά της OVC. Παρόλα αυτά, ο Mayo θα ανέβαζε την παραγωγικότητά του και θα βελτιωνόταν σε όλους τους τομείς, καταφέρνοντας να είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες σε όλη την περιφέρεια και για 2η σερί χρονιά μέλος της καλύτερης 5αδας, με κορυφαία παρουσία σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Ήταν 5ος σε πόντους (σκοράροντας με διψήφια νούμερα σε όλες τις αναμετρήσεις), 12ος σε rebs, 15ος σε asts, 3ος σε κοψίματα, 12ος σε ποσοστό σε σουτ εντός παιδιάς και 14ος σε ευστοχία στις βολές στην OVC. Σίγουρα, ο ανταγωνισμός στη συγκεκριμένη περιφέρεια ήταν χαμηλός, ενώ και ο ίδιος ήταν πρώτο βιολί στο Κολέγιο, αλλά αυτό δε μειώνει τα επιτεύγματα του… Τελείωσε τη sophomore season του με 18.5 pts (77.4% στις βολές, 50.4% στα σουτ εντός παιδιάς και 39% στα τρίποντα), 6.5 rebs, 2.8 asts και 1.4 bls μ.ο.

Πάντως το highlight εκείνης της χρονιάς, εκτός από μιας εμφάνισης 30 πόντων (career high μέχρι τότε) στη νίκη επί του Marshall, ήταν ένα παιχνίδι το Δεκέμβριο του 2016, στο Bronx, απέναντι στους Manhattan Jaspers. Ο λόγος δεν ήταν ούτε η δική του απόδοση, ούτε και μια μεγάλη νίκη, το αντίθετο, το Eastern Kentucky ηττήθηκε με το «βαρύ» 81 – 54, ενώ και ο Mayo ήταν μέτριος για τα δεδομένα του, με 14 pts, αλλά και 9 rebs. Αυτό, όμως, δεν πτόησε όσους είχαν ταξιδέψει από το Maine, νοικιάζοντας ένα λεωφορείο, φορώντας μπλουζάκια με το λογότυπο Team Mayo, να τον χειροκροτήσουν και να νιώσουν περήφανοι για το δικό τους άνθρωπο! Το μικρό γυμναστήριο στο Riverdale είχε μεταμορφωθεί σε τόπο λατρείας για τον Mayo, κάτι που έδειχνε πόσο σημαντικός ήταν για την τοπική κοινότητα όπου μεγάλωσε.

Η περίοδος 2017-18, θα εξελισσόταν με τον ίδιο τρόπο. Ο Mayo θα συνέχιζε τις «υψηλές πτήσεις» του, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, αλλά χωρίς το ΕΚ να καταφέρνει κάτι ιδιαίτερο, παρά την ενίσχυση του με έναν guard, επίσης από το Maine, το Mason Cooper, ο οποίος θα πλαισίωνε το βραχύσωμο Asante Gist στην περιφέρεια. Οι Colonels για ακόμη μια χρονιά είχαν αρνητικό ρεκόρ και δεν κατάφεραν να προκριθούν στο τουρνουά της OVC, κάτι που τελικά στοίχισε στο τέλος της σεζόν τη θέση του McHale. Ο Mayo τελείωσε την junior season με 18 pts μ.ο. (3ος στην περιφέρεια), με 83.9% στις βολές (6ος), 52.8% στα σουτ εντός παιδιάς (9ος), 44.6% στα τρίποντα, 6.7 rebs (11ος) και 1.5 κοψίματα ανά παιχνίδι. Ήταν ο πρώτος στην ιστορία του ΕΚ, που θα κατόρθωνε σε μια σεζόν να είναι στο Top-10 σε όλες τις κατηγορίες σουτ (βολές-δίποντα-τρίποντα) και ο δεύτερος με παρουσία για 3 φορές στην καλύτερη 5αδα της OVC! Μάλιστα στην αναμέτρηση με αντίπαλο το UT Martin έσπασε το ατομικό ρεκόρ πόντων με 36 και εύστοχων τριπόντων με 7! Κάπως έτσι έγινε ο 8ος σκόρερ στην ιστορία του προγράμματος και ετοιμαζόταν από τη νέα περίοδο να σκαρφαλώσει στην κορυφή.

Ο Mayo θα απογειωνόταν στη senior χρονιά του, με νέο προπονητή πια τον A.W. Hamilton, καταφέρνοντας ένα πλήθος ατομικών διακρίσεων. Θα γινόταν ο 1ος σκόρερ στην ιστορία του ΕΚ και ο 5ος όλων των εποχών στην περιφέρεια OVC. Παράλληλα ήταν πλέον ο all-time leader των Colonels και σε κοψίματα, καθώς και ο μοναδικός, μαζί με τον Ralph Crosthwaite (από τη μακρινή δεκαετία του 50), ο οποίος θα συμπεριλαμβανόταν στην καλύτερη 5αδα της περιφέρειας για 4 φορές! Ολοκλήρωσε την κολεγιακή του καριέρα με 23.7 pts μ.ο. (86.4% στις βολές / 1ος στην OVC, 46.2% στα σουτ εντός παιδιάς και 33.1% στα τρίποντα), 8.7 rebs (career high), 2.3 bls, 1.2 κλεψίματα (career high) και 1.8 bl (career high) ανά παιχνίδι.

Παρά το πολυσύνθετο αγωνιστικό του πακέτο και το γεγονός ότι συμμετείχε με επιτυχία στο 2^ο σημαντικότερο pre draft event, το Portsmouth Invitational Tournament του 2019, κάτι το ότι προερχόταν από άσημο Κολέγιο, χωρίς ιδιαίτερα υψηλές συνθήκες πίεσης και κάτι ότι ήταν ένας PF, που θέλει πολλή ώρα την μπάλα στα χέρια και δύσκολα θα μπορούσε να μετατραπεί σε ρολίστα stretch 4, αποθάρρυναν κάποια ομάδα του ΝΒΑ να τον επιλέξει. Ωστόσο, συμμετείχε στο Summer League, με τους Miami Heat, χωρίς πάντως να καταφέρει να βρει έστω ένα training camp συμβόλαιο και έτσι νωρίς, πέρυσι το καλοκαίρι, πήρε την απόφαση να ξενιτευτεί στη μακρινή Ιαπωνία για λογαριασμό των Chiba Jets.

Παρόλο που αρκετοί μπορεί να θεωρείτε «αδύναμο» αυτό το πρωτάθλημα, να σας πω ότι προσελκύει καλούς παίκτες και η βασική μου επιλογή από εκεί πέρυσι, ο Nick Perkins, ήδη αφήνει τα διαπιστευτήρια του φέτος στην Ευρώπη με τη φανέλα της Brindisi! Ο Mayo στην 1η του σεζόν στην Ιαπωνία, ανταποκρίθηκε καλά στη νέα πρόκληση, σε μια σεζόν, η οποία έληξε άδοξα μετά το ξέσπασμα του κορωνοϊού. Σε 19 αγώνες την περσινή περίοδο είχε 14.6 pts (83.6% στις βολές, 50.7% στα σουτ εντός παιδιάς και 33.3% στα τρίποντα), 5.6 rebs, 0.9 asts, 1.1 κλεψίματα και 0.9 κοψίματα μ.ο.

Οι θετικές εμφανίσεις του «άνοιξαν την όρεξη» της φιλόδοξης Hokkaido Levanga, η οποία μετά την απόκτηση του … ευρωλιγκάτου, Jordan Taylor, από τη Villeurbanne, προχώρησε και στη μεταγραφή του Mayo! Ο ήρωας μας, πάντως, για ακόμη μια φορά στην καριέρα του, ενώ θα έβλεπε την προσωπική του βελτίωση και αναγνώριση, δε γνώρισε την επιτυχία και σε ομαδικό επίπεδο, καθώς η ομάδα του ήταν από τις αρνητικές εκπλήξεις της χρονιάς.

Ο Mayo, ωστόσο, είναι 1^ος σκόρερ του πρωταθλήματος και με τις εμφανίσεις του και τα εντυπωσιασακά του στατιστικά, συν την all around παρουσία του, αναμένεται να γίνει «μήλον της έριδος» για τη νέα περίοδο. Σε 53 παιχνίδια στο ιαπωνικό πρωτάθλημα μετράει 21.7 pts (82.3% στις βολές, 53.1% στα σουτ εντός παιδιάς και 41.2% στα τρίποντα), 8.1 rebs, 2.2 asts, 0.9 κλεψίματα, 0.8 κοψίματα και 1.7 λάθη μ.ο. Χαρακτηριστικό της αποτελεσματικότητας του στην επίθεση, είναι ο δείκτης ORtg (119), αλλά και το 61% TS%, για έναν παίκτη που δοκιμάζει περίπου 3.5 προσπάθειες για τρίποντο σε κάθε παιχνίδι (να σημειώσουμε ότι η επεξεργασία του video έχει γίνει πριν 2 μήνες και υπάρχουν μικρές, αλλά όχι ουσιαστικές διαφοροποιήσεις, σε σχέση με τα τελικά του νούμερα).

Το προφίλ

Στη συνέχεια θα δείτε αναλυτικά το video report που ετοίμασα πριν 1.5 μήνα για το Mayo. Συνοπτικά να πούμε ότι πρόκειται για έναν face up PF, που του αρέσει να αγωνίζεται ως on ball παίκτης, με καλό χειρισμό και πάσα, αλλά έχει την ικανότητα και να απειλήσει από μακρινή απόσταση. Παρόλο που αμυντικά δεν είναι τόσο καλός στην προσωπική άμυνα και θέλει δουλειά στο κομμάτι της τακτικής – περιστροφές, συνεισφέρει σε rebounds και στην άμυνα ψηλά.

Γενικά είναι ένας PF, που θυμίζει ψηλούς παλαιάς κοπής, όπως ο Christian Laettner και δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην επίθεση, από ό,τι στην άμυνα, όπου επίσης δε φημίζεται για την ικανότητά του να μαρκάρει στο low post. Ωστόσο, διαθέτει ανεκτά αθλητικά προσόντα και τελειώνει με επιτυχία φάσεις πάνω από τη στεφάνη. Πάντως, ενώ είναι ηγετική μορφή, το αρνητικό στην περίπτωση του είναι ότι και στο Κολέγιο και στην Ιαπωνία, έχει βρεθεί σε οργανισμούς χαμηλής δυναμικότητας και κάπως «εθισμένους» στην ήττα.

Εκτιμώ ότι είναι καλύτερα και για τον ίδιο από του χρόνου να βρεθεί σε ένα πιο απαιτητικό περιβάλλον στην Ευρώπη και μαζί με την ατομική του βελτίωση να νιώσει πίεση και για την ομαδική επιτυχία. Μια ομάδα του BCL ή και του Eurocup (π.χ. πόσο καλύτερος είναι ο Luke Maye, PF με παρόμοια στοιχεία, που βρίσκεται φέτος στην Trento;), θα τον βοηθούσε εκτός των άλλων, να αναπτύξει και την πνευματική του σκληράδα, μαζί με κάποια στοιχεία στο παιχνίδι του.

Με βάση τα παραπάνω, καταλαβαίνετε ότι ο Mayo δεν είναι σε καμία περίπτωση, ειδικά στην παρούσα φάση, Ολυμπιακός-material, αν και τα intangibles – αγωνιστικό προφίλ του, μοιάζουν ιδανικότερα π.χ. από εκείνα του Ethan Happ (δυσκολεύεται τελευταία στη Sassari) και μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή λύση για τον πάγκο ομάδων της Euroleague.

Όμως, με τους Vezenkov, Πρίντεζη αμετακίνητους στο 4, το Livio να παραμένει πιθανότατα ή ακόμα και αν αντικατασταθεί, ο εκλεκτός λογικά να είναι κάποιος αθλητικός tweener με διαφορετικά στοιχεία, δεν υπάρχει περιθώριο για «στοιχήματα» και έναν παίκτη, ο οποίος δε διαθέτει τα χαρακτηριστικά που φαίνεται να επιζητάνε οι ερυθρόλευκοι. Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο Mayo είναι ένας παίκτης με μεγάλο ταλέντο και μπασκετική … κουλτούρα – εργατικότητα, ο οποίος αν συνεχίσει να δουλεύει, μπορεί να σταδιοδρομήσει σε ομάδες της Ευρώπης! Και πριν προχωρήσουμε στο video scouting report του, από τη φετινή σεζόν, ας δούμε τι έχουν πει για το πρόσωπο του, τρεις πρώην προπονητές του.

Έχουν πει γι αυτόν

A.W. Hamilton (Eastern Kentucky Head Coach): “Ο Mayo είναι παίκτης που συναντάς μια φορά στη ζωή σου. Πιστεύω ότι μόλις αποκτήσει πλήρη αυτοπεποίθηση, θα δούμε το ΝΒΑ δίπλα στο όνομα του.”

Dan McHale (Former Eastern Kentucky Head Coach): “Όλοι θα μάθουν ποιος είναι ο Mayο. Ήρθε από τα δάση του Maine και στο γυμνάσιο ξεκίνησε ως pitcher, ρίχνοντας το μπαλάκι με ταχύτητα 90 mph, αλλά μια μέρα το όνομα του θα ακουστεί στο NBA draft.”

Peter McLaughlin (Messalonskee High School Head Coach): “O Nick είναι ένας τρομερός παίκτης για να συνεργάζεσαι μαζί του. Στα 16 χρόνια που προπονώ, δεν έχω δει κάποιον με τέτοια ένστικτα δημιουργίας. Αν είσαι ελεύθερος πρέπει να περιμένεις την πάσα, γιατί είναι σίγουρο ότι με κάποιον τρόπο θα σε βρει. Αλλά και στην άμυνα έχει καταπληκτικό timing, είναι από τους καλύτερους rebounder και blocker που έχουν παίξει ποτέ στο Maine!”