Όντας φύσει αισιόδοξος είμαι πάντα στη μερίδα αυτών που χειροκροτούν και στα καλά για να αποθεώσω αλλά και στα δύσκολα για να στηρίξω. Όσο μεγαλώνω μου γίνεται χρόνο με το χρόνο και πιο ξεκάθαρο πως το μεγαλύτερο ίσως όπλο αυτής της ομάδας, που είναι ο πύρηνος κόσμος της, είναι παράλληλα και ο πιο μεγάλος “αντίπαλος” της. Οι άδειες εξέδρες, φαινόμενο που συχνά πυκνά παρητηρείται στο ΣΕΦ ναι μεν με χαλάει πολύ, αλλά είναι και αρκετά δικαιολογημένο. Θες τα άδεια πορτοφόλια, θες το αντι-μπασκετικό (κατά τη γνώμη μου) γήπεδο, θες οι πολλοί αγώνες του συλλόγου σε όλα τα αθλήματα, δεν θέλει και πολύ να μείνει μισο-άδεια η έδρα μας. Αυτό που δεν μπορώ να ανεχτώ όμως είναι η αέναη γκρίνια, που φτάνει από γκρίνια ως και θάψιμο κανονικό.
Σταμάτα να γκρινιάζεις, να χαρείς!!!
Σφαιρόπουλος ο “Άσχετος”
Μιας και το έχω νωπό. Προπονητές της εξέδρας έλουζαν από το 0.1″ ως το 40′ τον coach Σφαιρόπουλο για τις “τραγικές” επιλογές του σε ματς στο οποίο :
- έχει να διαχειριστεί 3 παίκτες στο όριο του αμφίβολλου, έναν νέο παίκτη, την κακή βραδιά του Lojeski και ας αφήσουμε εκτός συζήτησης την μόνιμη για το υπόλοιπο της χρονιάς απουσία του Dani. Σε ένα τέτοιο ματς λοιπόν, εγώ ο τυφλός είδα εκμηδενισμό του κινητήριου μοχλού του Superfood Νικ Καλάθη, εκμηδενισμό του Singleton, του Μπουρούση, του Φελντέιν και τον “σοφό” Pasqual (την προπονητάρα όπως άκουσα χτες) να παλεύει με δύο παίκτες για όλο το ματς.
- ο δε Superfoods έρχεται “με το μαχαίρι στα δόντια” πρώτον λόγω πληγωμένου εγωισμού και δεύτερον λόγω βαθμολογικής σημασίας του αγώνα.
Patric Young το “σαπάκι”
Πραγματικά η εικόνα του στην αρχή της σεζόν ήταν κάκιστη. Φαινόταν στα μάτια του ο φόβος. Οι ειδικοί καθησύχαζαν τους πάντες λέγοντας πως είναι φυσιολογικό για ένα τέτοιο κορμί να είναι δύσκολη η ανάκαμψη, αλλά θα γίνει και πως απομένει μόνο το ψυχολογικό κομμάτι για να έρθει ο παίκτης στο 100%. Οι άλλοι “ειδικοί” από την άλλη, έχοντας προφανώς ξεχάσει το τι έκανε πέρσι ο Patric όντας υγιής, που αποτελούσε φόβητρο στη ρακέτα του Θρύλου, έσπευσαν να τον βγάλουν κουτσό άλογο, να τον “διώχνουν” μετά από κάθε κακή (όντως) εμφάνιση και να τον γιουχάρουν (!!!) όταν δεν μπορούσε να βοηθήσει όντας ψυχολογικό ράκος. Τώρα που το θηρίο ξυπνάει και βρυχάται ξανά και αποτελεί ξανά το φόβητρο που θυμάμαι από την περσινή έναρξη, όλοι αυτοί οι προπονητο-ψυχολογο-ορθοπεδικοί της εξέδρας έχουν σχεδόν εξαφανιστεί και περιμένω στο τέλος της σεζόν από τα “διωχ’τον τον άμπαλο” να φτάνουμε στα “μην τολμήσετε Αγγελόπουλοι και δεν τον ανανεώσετε”
Waters o “πουθενάς”
Καλώς η κακώς ο τραυματισμός της συμπάθειας μου, του τρελο-Ιταλού, έπρεπε να φέρει έναν παίκτη στο λιμάνι. Από την αρχή θεωρούσα πως το να τα “σκάσει” η διοίκηση για κάποιον παίκτη εκατομμυριού στο μέσο της χρονιάς, εκτός από ουτοπικό θα ήταν και λάθος γιατί όπως και στην περίπτωση του Patric πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να στηρίξει τον Ιταλό οπωσδήποτε. Με αυτό το σκεπτικό αποκτήθηκε ο Dominic Waters. Και Ω τι έκπληξη! Τα φτυάρια βγήκαν πάλι στη φόρα. Ο άμπαλος, ο κοντός, ο έτσι, ο αλλιώς… Πόσοι τον είχαν δει πριν τα σχόλια βέβαια ούτε λόγος, με μια μαντεψιά θα έλεγα κάτω του 1% αυτών που κριτίκαραν, είχαν την παραμικρή γνώση του τι παίκτης είναι. Προς Θεού, δεν είπα ποτέ ότι ειναι ο Steph Curry των φτωχών, ούτε οτι με το υπερ-ταλέντο του θα στείλει τον Βασίλη στην εξέδρα, αλλά έλεος ρε παιδιά, δείτε τον, χειροκροτήστε τον, να δούμε όλοι μαζί τι μπορεί να κάνει και πόσο να βοηθήσει φώναζα… Πρώτη εμφάνιση λοιπόν, κολλάει το τριποντάκι του σε κρίσιμο σημείο, να τη η αποθέωση… ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ λοιπόν!
Πάρε 4ρι ο Παπαπέτρου δεν κάνει!
Φαγώθηκαν όλοι! Δεν κάνει ο Παπαπέτρου, δεν κάνει ο Αγραβάνης, πάρε White ή Gabriel! Ευτυχώς που έχουμε προπονητή έναν και όχι 2-3 χιλιάδες. Ο Παπαπέτρου λοιπόν παίρνει το χρόνο που του πρέπει, τις ευκαιρίες του και να που ακούει και το όνομα του ρυθμικά και να που καθαρίζει και ματς με τον αιώνιο. Το παλικάρι ειναι ΠΑΙ-ΚΤΑ-ΡΑ!!! Δεν γίνεται να μη στηριχτεί, δεν γίνεται να μην παίζει, δεν γίνεται να φύγει. Γίνεται να παίζει 4 και άντε πιάστε τον!
Υ.Γ. Και με 150 πυρετό και χωρίς άλλη φωνή, εγώ θα είμαι εκεί να στηρίζω τον Βασίλη, τον Γιώργο, τον Βαγγέλη, τον Ιωάννη, τον Κώστα, τον Patric, τον Khem, τον Mat, τον προπονητή μας και όποιον φοράει και ιδρώνει την ερυθρόλευκη.
Υ.Γ.2 Εκτός από προπονητές γεμίσαμε πια και γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, ψυχολόγους, managers, scouts, λογιστές, αστρολόγους. ΕΛΕΟΣ! Ας αφήσουμε αυτούς που είναι δουλειά τους, να δουλέψουν, ας είμαστε εμείς ΠΑΝΤΑ εκεί και ας κρατήσουμε την καταστροφολογία και τον εκμηδενισμό και τη μιζέρια έξω από τα σχόλια μας.
Red Believer
Twitter : @red_believer7
