Η χθεσινή θα μπορούσε για όλους τους Ολυμπιακούς να είναι μία μαγική νύχτα. Η μεγάλη πρόκριση για το ποδοσφαιρικό τμήμα και μία νίκη μέσα στο Ισραήλ θα ήταν ακραίο σενάριο. Η πρόκριση ήρθε μέσα στην Αγγλία, ενώ στο μπάσκετ κρατούσαμε την νίκη και την χάσαμε. Με τα λάθη μας αλλά και αυτό του Belosevic. Δεν υπάρχουν 3 βολές στον Wilbekin, αλλά 4ο ομαδικό και η μπάλα απ’ έξω. Για το αντιαθλητικό η άποψη μου είναι πως αυτό το foul είναι ο ορισμός του αντιαθλητικού, με τους νέους κανονισμούς, όμως είμαι αντίθετος με το να δίνονται τέτοια foul ως αντιαθλητικά. Δεν θα σταθώ άλλο εκεί όμως, γιατί 2 χρόνια τώρα έχουμε μικρύνει και έχουμε δώσει κάθε δικαίωμα να μας σφυρίζουν έτσι. Συνεχίζουμε γιατί η ομάδα έχει επιστρέψει για τα καλά πια.
Υπάρχουν παιχνίδια που κάνεις τόσα πολλά λάθη (21), και σε συνδυασμό με τις 11/20 βολές (55%) έχεις χάσει το παιχνίδι αρκετά εύκολα. Τώρα που το σκέφτομαι το πιθανότερο να συμβεί αυτό είναι. Να χάσεις εύκολα, να ψάχνεις να βρεις πως θα διορθώσεις τα λάθη σου. Ο Ολυμπιακός το μεγαλύτερο λάθος του το έχει διορθώσει, και το έχει μετατρέψει σε ιδανικό, κι αυτό είναι η πρόσληψη του coach Μπαρτζώκα. Υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί προπονητές. Όμως ο προπονητής θα πρέπει να έρθει και την κατάλληλη στιγμή. Και αυτή είναι τώρα. Τώρα θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Στην Ολυμπιακή, αν θέλετε, κανονικότητα.
Η ομάδα χθες έδειξε πως μπορεί να γυρίσει παιχνίδι, στη πιο σκληρή έδρα, από το -13. Θα γράψω κάποια πράγματα ατομικά για κάθε παίκτη, ύστερα ας πω τι είδα και, κυρίως, τι κρατάω από το παιχνίδι. Μην ξεχνάμε πως Rubit – Paul ήταν στο νοσοκομείο, Buycks – Mckissic έκαναν ντεμπούτο οπότε, εκτός των λαθών που έκανε η ομάδα, πρέπει να έκανε και αρκετά σωστά για να διεκδικεί, ή αν θέλετε να κρατάει, τη νίκη μέχρι το 39’45”.
Wade Baldwin: Ο Baldwin είναι ένας παίκτης ο οποίος πιστεύω αρκετά. Έχει στοιχεία που δείχνουν πως μπορεί να εξελιχθεί σε έναν top παίκτη Ευρωλίγκας. Στο καλό του διάστημα, σε ένα ακόμα παιχνίδι στο 2ο ημίχρονο, η άνεση που τελείωσε τις φάσεις, είτε κοντά στο καλάθι είτε με midrange, μου δείχνει πως μπορεί να το κάνει όλο το βράδυ. Η άνεση όμως, πολλές φορές, τον κάνει νωχελικό και να βρίσκεται “αλλού για αλλού”. Θα κρατήσω όμως την βελτίωση που δείχνει με την πρόσληψη του Μπαρτζώκα και ελπίζω να ανεβάσει κι άλλο την απόδοσή του. Χθες ήταν πρώτος σε PIR με 13π., 5rebs και 2as. σε περίπου 27,5 λεπτά.
Shaquielle Mckissic: Ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού, στο ντεμπούτο του, έκανε ένα πολύ καλό παιχνίδι. Έδειξε πως μπορεί να βοηθήσει και στις 2 πλευρές του γηπέδου και να δώσει στοιχεία που έλειπαν από την ομάδα. Χθες έπαιξε αρκετά με τον Κώστα Παπανικολάου, που σημαίνει, ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε σε αυτό το 1ο ματς, πως θα παίζει αρκετά και στο “2”. Αυτό που θα δείτε και παρακάτω είναι πως χτυπούσε πολύ σωστά, προς το καλάθι, μετά το hand-off. Αυτό γινόταν και λόγω της αθλητικότητας που τον διακρίνει, αλλά και γιατί υπήρχε σωστή γωνία σώματος του πασέρ, καθώς και το πώς υποδεχόταν την μπάλα ο ίδιος ο επιτιθέμενος. Όπως βλέπουμε παρακάτω, στην 1η περίοδο, στο ντεμπούτο του υπενθυμίζουμε, έγινε κατευθείαν επιθετικός προς το καλάθι και τελείωσε τις φάσεις, κάτι το οποίο έλειπε.
Dwight Buycks: Η τελευταία προσθήκη των ερυθρολεύκων θα πρέπει να πάρει περισσότερο χρόνο, όσο δύσκολο και να είναι, διότι έχει να αγωνιστεί πάνω από 1 μήνα στην Κίνα. Που όσο να ‘ναι το πρωτάθλημα της Κίνας είναι run n’ gun (όχι ο redngun του redpointguard), με λίγες επαφές, που κυριαρχεί η αθλητικότητα και το 1v1. Είναι όμως ποιοτικός παίκτης και μπορεί να δώσει πράγματα στην ομάδα.
Πάμε στα του αγώνα. Ο Ολυμπιακός προσπάθησε να καθυστερήσει τις επιθέσεις της Maccabi, οπότε έπαιζε deny στα φτερά, ακόμα και όταν πλάγιαζε ο παίκτης (Wilbekin, Dorsey) και περίμενε τον συμπαίκτη του να ανέβει, ο Μπαρτζώκας είχε επιλέξει deny και στον παίκτη της κορυφής. Ήθελε να οδηγήσει την ομάδα του Σφαιρόπουλου σε καταστάσεις 2v2. Η ισραηλινή ομάδα προσπαθεί να δημιουργεί ρήγματα και να κάνει kick-out pass, ώστε να βρεθεί ο ελεύθερος παίκτης, είτε κατευθείαν είτε με extra pass. Στην επίθεση ο στόχος πια είναι σχεδόν ξεκάθαρος. Το figure8 (όχι ο ποιητής της καρδιάς μας) που παρατάσσει ο coach B, έχει στόχο της κίνηση των παικτών και με το 2ο γύρισμα να βρει την άμυνα, και τα πόδια του αμυντικού, σε ανισορροπία και να χτυπήσει προς το καλάθι. Αν βγει βοήθεια η επιλογή είναι η πάσα είτε στη γωνία της βοήθειας είτε στις 45 μοίρες, διότι είναι αντίθετη της φοράς της μπάλας. Οι καλύτερες επιλογές για αυτό, όπως φάνηκε και χθες, είναι με τον Vezenkov στις 45 και με τον Brandon Paul στη γωνία, καθώς ο τελευταίος δείχνει να μπορεί να προσφέρει μόνο ως παίκτης της αδύνατης πλευράς.
Είναι όμως ένα εύστοχο καλάθι πάντα σωστό; Θα μπορούσαμε να πούμε πως όχι, διότι ο coach βλέπει πως η ομάδα αδυνατεί να ολοκληρώσει έναν αιφνιδιασμό 4 εναντίον 2, όπως συνέβη περίπου 35 δεύτερα πριν το τέλος της δεύτερης περιόδου. Σε εκείνο το σημείο ο Rochestie έχει την μπάλα, με τον Rubit να έχει μεγάλο πλεονέκτημα μέσα στο καλάθι, αλλά η μπάλα άνευ λόγου πηγαίνει στον πίσω παίκτη (Κόνιαρης). Είναι μια φάση που η μπάλα καταλήγει στον Rochestie, ο οποίος επιχειρεί (και τελικά ευστοχεί) ένα τρίποντο άνευ λογικής. Θεωρώ πως ο Μπαρτζώκας θα σχολιάσει με τους παίκτες αυτή τη φάση, γιατί το σουτ δεν θα μπαίνει πάντα.
Στη 3η περίοδο, όπως και στη 1η, ο Ολυμπιακός προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τον Γιώργο Πρίντεζη, που όσο είναι ξεκούραστος δείχνει να είναι μία σταθερά στο επιθετικό κομμάτι. Όσο τον μάρκαρε ο Caloiaro, ο coach επέλεγε πολλές μπάλες να πηγαίνουν στο post για να δημιουργήσει κατάσταση ο Πρίντεζης, είτε 1v1 είτε με πάσα στον παίκτη της βοήθειας.
Θα ήθελα να κάνω μία ιδιαίτερη μνεία στον Ellis. Ο center της ομάδας, εν απουσία του Milutinov, πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής κι έδειξε, για ακόμα μία φορά, αρκετά καλά στοιχεία. Στα screen του Hunter στον Baldwin, έμενε ένα δευτερόλεπτο πάνω στον Wilbekin και προλάβαινε να επιστρέψει στον παίκτη, χωρίς να δημιουργεί ρήγμα στην ομάδα του. Αν και στο παράδειγμα παρακάτω ο Scottie δεν είναι τόσο επιθετικός, με τον Ellis ο coach μπορεί να επιλέξει πληθώρα τακτικών στις αντιμετωπίσεις των screens.
Θα σταθώ στη 3η περίοδο γιατί θεωρώ ότι, στο τελευταίο 5λεπτο αυτής, είδαμε τον Ολυμπιακό που θέλουμε όλοι μας. Μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξε ο Baldwin, που έδειξε επιθετικότητα. Πραγματικά, όπως και με την Villeurbanne, έτσι και χθες, βγήκε άλλος παίκτης από τα αποδυτήρια. Αναφέρθηκα και στην αρχή του κείμενου σε αυτόν. Στο 2ο ημίχρονο είχε εντολή, όταν ο Wilbekin είναι στην αδύνατη πλευρά να μην δίνει βοήθεια, ενώ όταν πέρασε ο Jackson έδινε βοήθεια και έκλεινε πιο μέσα. Ο Αμερικανός της Maccabi είναι ένας παίκτης που χτυπάει στο close out του αμυντικού, που με τα άκρα του Baldwin αυτό το πλεονέκτημα αποκτά λιγότερη αποτελεσματικότητα.
Ο Vezenkov, ως παίκτης μακριά από τη μπάλα και ευρισκόμενος στις 45 μοίρες, τείνει να γίνει σταθερά στην επίθεση της ομάδας. Στο καλό διάστημα του Ολυμπιακού ήταν κρίσιμος παράγοντας με 2 τρίποντα. Πρέπει όμως να βρει και άλλους τρόπους να βοηθάει στις 2 πλευρές του γηπέδου, όταν δεν θα είναι εύστοχος.
Πολλοί στάθηκαν στα λάθη, σε συνάρτηση με τις assists, που στο πρώτο ημίχρονο ήταν 12 έναντι 4. Τα λάθη δεν προήλθαν από πίεση, ήταν πιο πολύ εύκολα λάθη. Εν τέλει τα 7 λάθη που είχαν διαφορά οι 2 ομάδες είναι μεγάλος αριθμός, ενώ στις assists και η Maccabi είχε συνολικά χαμηλό αριθμό (14). Ένα εύκολο λάθος είναι όπως το παρακάτω. Αιφνιδιασμός, που πιθανόν να καταλήξει σε εύκολο καλάθι, γίνεται λάθος.
Αυτά τα λάθη απαγορεύονται όταν θες να κερδίσεις μέσα στην έδρα Maccabi. Όμως θεωρώ, όντας ήρεμος πια, πως δεν πρέπει να σταθούμε στα λάθη. Μετά από καιρό είμαστε ξανά ομάδα. Στο κρίσιμο σημείο, που κάνουμε 0-12 σερί και περνάμε μπροστά με 55-62, για να κερδίσεις πρέπει να έχεις και closer παίκτη, αλλά και εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις. Με το τελευταίο εννοώ ως ομάδα, όχι ως ξεχωριστές μονάδες. Όπως και στο 60-66 δεν είχαμε την απαραίτητη εμπειρία, ή το καθαρό μυαλό αν θέλετε, να τελειώσουμε το παιχνίδι. Πόσο μας έλειπε όμως ένας παίκτης με κάθετο παιχνίδι που θα μπορεί να χτυπάει τους αντίπαλους στα πόδια και στο κορμό; Ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού το έκανε 2 φορές το τελευταίο δίλεπτο, και βοήθησε τους ερυθρόλευκους να φτάσουν πολύ κοντά στην κατάκτηση του ροζ φύλλου αγώνα.
Σε κάτι τέτοιες στιγμές, που τα παιχνίδια κρέμονται από μία κλωστή, θα ήθελα να είχαμε τον αρχηγό.
Για το τέλος. Γίνε ακόμα πιο επιθετικός αγόρι μου. Ακόμα πιο πολύ. Αφού το ‘χεις.
