Καλησπέρα σε όλους! Θυμάστε ένα παιχνίδι που παίξαμε με την Partizan την Πέμπτη το βράδυ;
Οριακά ε; Λογικό! Πάμε να δούμε τι θυμάμαι εγώ στο περίπου και στην πραγματικότητα τι ενδιαφέρον σημείωσα όταν ξαναείδα το παιχνίδι.
Βασικός άξονας της άμυνάς μας, ήταν φυσικά να περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι του Punter, αφού στο ήδη μικρό ρόστερ της Partizan, ήρθαν να προστεθούν και οι απουσίες των Exum-Andusic, με αποτέλεσμα οι επιλογές στα guard να είναι περιορισμένες για τους Σέρβους.
Ο Walkup ξεκίνησε πάνω του και προσπαθούσε να σπάσει όλα τα off ball screen που δεχόταν. Όταν δε, η μπάλα έφτανε στα χέρια του η πρώτη του προσπάθεια ήταν να πάει προς τα αριστερά για τα αγαπημένα του pull-up μετά από αριστερή ντρίμπλα. Αυτό ήταν και το σημείο που προσπαθούσαμε να αποφύγουμε, τόσο στέλνοντας τον προς τα δεξιά με την άμυνα στην μπάλα, αλλά και σε δεύτερο χρόνο αν αυτό δεν ήταν δυνατό, με έναν hedge του ψηλού για να μην μπορέσει να εκτελέσει σε πρώτο χρόνο. Παράλληλα, αν το ξεμαρκάρισμά του περιλάμβανε κάποιο stagger για να εκτελέσει απ’ το πλάι, τότε συχνά ο ψηλός μας πήγαινε από κάτω αφήνοντας ουσιαστικά την επιλογή του screener στα 5-6 μέτρα, για να αποφύγουμε τη γρήγορη εκτέλεση μετά από ντρίμπλα του Punter. Όλα αυτά, χωρίς βέβαια να αλλάζει η γνωστή pack the paint τακτική, αφού στις περιστροφές της Partizan, κλείναμε όλο και περισσότερο τους χώρους για τη ρακέτα.
Με τον Walkup ωστόσο, να κάνει δύο γρήγορα φάουλ, έπεσε ο Παπ πάνω του, και ο Canaan, σαν άλλος Σπανούλης στα αντίπαλα 3άρια, πήγε στον Nunnally. Ο οποίος Canaan, επιθετικά προσπάθησε να επιτεθεί σε πρώτο χρόνο, ακόμα και στα πρώτα 8-10 δευτερόλεπτα της επίθεση μετά από ένα γρήγορο side pick. Κάτι που προφανώς είναι σύσταση, ώστε να βρει αυτοπεποίθηση για να λειτουργήσει καλύτερα ο Αμερικάνος.
Επιθετικά τώρα, και με τη γρήγορη, ελέω 2 φάουλ Walkup, είσοδο του Σλούκα στο παιχνίδι, ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το διάβασμα του Κώστα είτε στο spain pick n roll, είτε στο pick ψηλά με τον Bolomboy.
Το pick στηνόταν για να πάει ο Σλούκας από τ’ αριστερά, είτε ως spain είτε σαν απλό pick n roll. Έτσι μ’ έναν καλό σουτέρ να βγαίνει από την άλλη μεριά (ως δόλωμα αλλά και ως επιλογή), η άμυνα έπρεπε να αποφασίσει πού ακριβώς θα ρίξει το βάρος της. Κάτι που φυσικά δεν ήταν εύκολο αφού, ο Σλούκας είχε είτε την επιλογή της πάσας στο dive του ψηλού, είτε φυσικά κάποιο έξτρα κόψιμο από παίχτη της αδύνατης (Peters-Σάσα). Ωστόσο με την άμυνα μάλλον να σκέφτεται περισσότερο τις πάσες του Κώστα, αυτός το εκμεταλλεύτηκε παίρνοντας το πρώτο βήμα από τ’ αριστερά για να φτάσει μέχρι το καλάθι.
Την ίδια ώρα, και με την Partizan στην ουσία να έχει ένα κλασσικό playmaker και πολλούς πλάγιους (παρόλο που οι περισσότεροι μπορούν να λειτουργήσουν με μπάλα στα χέρια), αποφάσισε από νωρίς να πάει σε μια άμυνα με αλλαγές, κάτι που συχνά έφερνε ψηλότερους παίχτες πάνω στα guard μας. Και ακριβώς σ’ αυτές τις αλλαγές προσπαθήσαμε να χτυπήσουμε περισσότερο. Είτε και πάλι με τον Σλούκα πάνω στον Παπαπέτρου, είτε προσπαθώντας σε δεύτερο χρόνο να φέρει τον Παπαπέτρου χαμηλά στην αλλαγή στον ψηλό.
Βλέπουμε νομίζω πλέον σταθερά όλο και περισσότερα κοψίματα μακριά από την μπάλα είτε κεντρικά προς το καλάθι, είτε baseline cut, σε αρκετές διαφορετικές συνθήκες. Όταν ο Σλούκας πάρει το πλεονέκτημα από το screen (και το re-screen) των ψηλών, όταν πάμε σε early post του Σάσα, αλλά και όταν ακουμπάμε χαμηλά στον Fall.
Επιπλέον, κάτι που ο Σλούκας κάνει σταθερά αυτά τα χρόνια φαίνεται να έχει μπει πολύ και στο μυαλό του Walkup και να το προσπαθεί όλο και περισσότερο, είναι η σύνδεση δυνατής-αδύνατης πλευράς αμέσως μετά το pick n roll. Δεν είναι τυχαίο που φέτος έχει πάει στις 5 ασίστ ανά παιχνίδι. Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι ψάχνουμε φέτος περισσότερο αυτές τις πάσες αφού έχουν προστεθεί 2 παίχτες που μπορούν να εκτελέσουν σε πρώτο χρόνο από την αδύνατη πλευρά, χωρίς να χρειάζονται τόσο την μπάλα στα χέρια τους. Σε όλα αυτά αν προσθέσουμε τη φόρμα του Λάρυ και φυσικά τον Vezenkov, καταλαβαίνουμε ότι οι πάσες αυτές θα είναι στη ζωή μας για όλο το χρόνο.
Στα του παιχνιδιού, η Partizan όσο περνούσε το παιχνίδι φαινόταν όλο και πιο κουρασμένη κάτι που δεν θα αφήναμε φυσικά έτσι. Προσπαθήσαμε να τρέξουμε ακόμα περισσότερο στον αιφνιδιασμό, να πάμε σε πιο γρήγορες επιθέσεις ανεβάζοντας το tempo. Ακόμα, οι Σέρβοι έκλειναν όλο και περισσότερο στη ρακέτα, και εκεί ακριβώς χτυπούσαμε με το μέσα-έξω παιχνίδι μας, είτε μπαίνοντας μέσα απ΄ το τρίποντο και ψάχνοντας την απειλή έξω στο close-out είτε ακουμπώντας την μπάλα χαμηλά στον Fall για να ψάξει επιλογές αλλά και πιθανό miss-match με μοναδικό backup 5άρι στην ουσία τον Vukcevic.
Κρατάμε, την καλή αντιμετώπιση πάνω στον Punter, το φοβερό παιχνίδι του Σλούκα για ακόμα ένα βράδυ, την καλή άμυνα και τη διάθεση του Canaan παρόλο που δεν έχει απελευθερωθεί αρκετά στην επίθεση. Ακόμα την ενέργεια που βγάζει ο Bolomboy τόσο στην επίθεση με τα συνεχόμενα screen για να βρει ο Σλούκας πέρασμα ή γωνία πάσας, αλλά και τα χαστούκια που δίνει για ανανεώσεις σε rebound. Επίσης το πολύ καλό παιχνίδι του Λαρεντζάκη τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση, τις πολύ καλές άμυνες Walkup-Παπ (και τις εκτελέσεις του τελευταίου).
Καλό παιχνίδι, καλή νίκη και επαναφορά μετά τις 2 συνεχόμενες ήττες!
*Ευχαριστούμε πολύ την Celestie για την φωτογραφία εξωφύλλου του άρθρου. Βρίσκετε τις δημιουργίες της στο twitter και στο instagram.
