Καθώς τελείωσε η Regular Season (RS) της φετινής Euroleague, είναι η ώρα να βάλουμε μπρος τις παλινδρομήσεις να δούμε τι συνέβη φέτος και πως τα πήγαν οι προβλέψεις που κάναμε στα μισά της σεζόν.
Για να μην επαναλαμβανόμαστε, οι μαθηματικοί ορισμοί της γραμμικής παλινδρόμησης έχουν αναφερθεί αναλυτικά στα προηγούμενα αντίστοιχα άρθρα, όπως πχ εδώ.
Όπως και την προηγούμενη φορά, θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε το ποσοστό νικών (win%) της κάθε ομάδας με βάση τις επιθετικές (OffRTG) και αμυντικές (DefRTG) της επιδόσεις ανά 100 κατοχές. Μία τέτοια εξίσωση θα έχει τη μορφή:
win% = 0.397 + 0.021×OffRTG – 0.020×DefRTG
και περιγράφει το ποσοστό νικών των ομάδων κατά 84%. Στο παρακάτω γράφημα φαίνονται τα πραγματικά ποσοστά των νικών των ομάδων με κόκκινο χρώμα και η «πρόβλεψη» με βάση την παραπάνω εξίσωση με μπλε.
Καθώς οι ομάδες έπαιξαν 34 αγώνες στην RS, κάθε νίκη ισοδυναμεί με περίπου 2.94% (100/34) στο win%. Οπότε, θέτοντας σαν αποδεκτό όριο τη διαφορά δύο νικών ανάμεσα στην εξίσωση και την πραγματική επίδοση (δηλ 2×2.94=5.88%) έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
- Το win% της Zalgiris υποτιμάται από την εξίσωση κατά περίπου 11%, ενώ της Monaco κατά περίπου 8%.
- Το win% της Efes υπερτιμάται από την εξίσωση κατά 6.1%, ενώ αντίστοιχη υπερτίμηση εμφανίζει ο Παναθηναϊκός και η Alba κατά 5.9%.
Για τις υπόλοιπες ομάδες η εξίσωση παρουσιάζει ένα εύρος μεταξύ του (-5.5, 5.7%), γεγονός που σημαίνει πως περιγράφει το ποσοστό (ή αντίστοιχα και το) πλήθος των νικών τους με ακρίβεια μικρότερη των 2 νικών διαφορά.
Το αξιοσημείωτο σε αυτή την εξίσωση είναι η διαφορά στους συντελεστές των δεικτών επίθεσης εναντίον άμυνας, καθώς το OffRTG (0.021) φαίνεται να μετράει περίπου 5% περισσότερο από το DefRTG (0.020). Οπότε, τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα ανά σεζόν διαμορφώνονται ως εξής:
Η νέα γραμμή του πίνακα προσθέσαμε φέτος επιβεβαιώνει την επισήμανση πως η σημασία άμυνας/επίθεσης δεν είναι καθόλου σταθερή στις σεζόν της Euroleague.
Να σας θυμίσω πως στα μισά της σεζόν, η διαφορά μεταξύ των δύο συντελεστών βρισκόταν στο 47% υπέρ του OffRTG, αλλά ήταν κάτι παραπάνω από προφανές (όπως και είχαμε προβλέψει – αλλά σιγά τη φοβερή πρόβλεψη), πως αυτή η διαφορά θα μειωθεί όσο πλησιάζουμε προς τα πιο κρίσιμα ματς. Έχω την αίσθηση πως αυτοί οι αριθμοί (με την σταδιακή μείωση της επίδρασης του OffRTG) είναι η μαθηματική ερμηνεία δύο γεγονότων που λειτουργούν είτε ταυτόχρονα ή και άσχετα το ένα από το άλλο:
1. Με την πρόοδο των αγώνων, οι ομάδες «διαβάζουν» καλύτερα τους αντιπάλους και αμύνονται πιο αποτελεσματικά.
2.Όσο οι μεγάλοι εξασφαλίζουν την θέση τους στα play-off, τόσο ρίχνουν το ρυθμό τους για να προετοιμαστούν για τη συνέχεια.
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται για τα play-off είναι το εξής: Καθώς οι άμυνες θα σφίξουν ακόμα περισσότερο και το ισχυρότερο διακύβευμα (σε σχέση με την RS) θα προσθέσει ακόμα μεγαλύτερο βάρος στις πλάτες των παικτών, θα καταφέρουν άραγε οι ομάδες να παρουσιάσουν καινοτομίες στην επίθεσή τους αιφνιδιάζοντας τις άμυνες ή θα δούμε τα κλασικά «αίμα και άμμος»;
Τέλος, θα δοκιμάσω να απαντήσω στο ερώτημα της Euroleague που απασχόλησε και τον Αtaraxias για το «αν η φετινή Euroleague είναι η καλύτερη όλων των εποχών» κάνοντας την εξής σκέψη: Αν μας αρέσει τα παιχνίδια να κρίνονται από την επίθεση, τότε σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα η συγκεκριμένη σεζόν ήταν από τις καλύτερες. Αν κοιτάξουμε τους μέσους όρων όλων των ομάδων ανά σεζόν, βλέπουμε πως:
2018-19: OffRTG 114.8 – Pts 80.7 – Pace 70.0
2020-21: OffRTG 113.4 – Pts 79.4 – Pace 69.5
2022-23: OffRTG 114.3 – Pts 80.8 – Pace 70.3
Από το παραπάνω γίνεται ξεκάθαρο πως η φετινή χρονιά κονταροχτυπιέται μόνο με το 2018-19, που εμφανίζει μια μικρή διαφορά στο ρυθμό που περιπλέκει τα πράγματα. Το πράγμα φαίνεται δύσκολο, οπότε ας δούμε και την κατάταξη στο τέλος:
Το 2018-19 η 1η Fenerbahce είχε 83% νίκες, ενώ Khimki (13η), Gran Canaria (14η), Buducnost (15η) και Darussafaka (16η) είχαν 30%, 27%, 20% και 17%.
Το 2022-23, ο Ολυμπιακός (1ος) είχε 71% νίκες, ενώ Alba/Bayern/Παναθηναϊκός (15-17οι) είχαν 32% και η Villeurbanne (18η) είχε 24%.
Με λίγα λόγια, παρά τη δικαιολογημένη γκρίνια σε επί μέρους ζητήματα διαχείρισης και ανάπτυξης, η Euroleague κατάφερε να προσθέσει 2 ομάδες σε σχέση με τότε, να μικρύνει την ψαλίδα μεταξύ των πρώτων με τους τελευταίους, διατηρώντας την επιθετική παραγωγικότητα στα ίδια σχεδόν επίπεδα. Δεν ξέρω για εσάς, για εμένα η απάντηση στο ερώτημα του Ataraxias είναι σαφώς «Ναι». Και αυτό χωρίς καν να υπολογίσω πως είδαμε και 4 παραπάνω αγωνιστικές σε σχέση με τότε.
