Πρεμιέρα Euroleague για τον Ολυμπιακό σήμερα – και σχεδόν όλοι ελπίζουμε να δούμε και πάλι ένα ανταγωνιστικό σύνολο, που να προσφέρει καλό θέαμα, και να φέρει στο τέλος της χρονιάς επιτυχίες = τίτλους – που μας έχουν λείψει τα τελευταία χρόνια. Η αρχή κάθε άλλο όμως παρά εύκολη θα είναι. Ειδικά αν κρίνουμε από την προϊστορία, τα δύο τελευταία ταξίδια στο Arena Mytishchi ήταν τραυματικές εμπειρίες για τον Ολυμπιακό του coach Σφαιρόπουλου. Δεν ξέρω αν το θυμάστε αλλά δεν ήταν απλές ήττες – αλλά μάλλον συντριβές αφού οι διαφορές ήταν -28 και -32 πόντους αντίστοιχα.. Και αν δεν αρκεί μόνο αυτό – να προσθέσω πως και στο σύνολο το αγώνων που έχουμε παίξει με την Κιμκι γηπεδούχο έχουμε πάρει μόνο 1 στα 4 και αυτό πριν από 5 χρόνια το 2013. (με συγκλονιστική εμφάνιση από Χαινς και Σπανούλη). Χωρίς τίποτα από όλα αυτά να προκαθορίζει το σημερινό αποτέλεσμα – καλό θα είναι να θυμόμαστε που πηγαίνουμε.
Προφανώς και η διαφορά δυναμικότητας των 2 ομάδων δεν ήταν σε αυτά τα επίπεδα στην διάρκεια τουλάχιστον της περυσινής σεζόν (άλλωστε και οι 2 βρέθηκαν στα Play Off και ο Ολυμπιακός με πλεονέκτημα) αλλά η ουσία παραμένει πως στην Μόσχα το συγκεκριμένο γήπεδο είναι εδώ και χρόνια «κατηφορικό» για εμάς. Σημαίνει κάτι αυτό για τον σημερινό αγώνα την πρεμιέρα του Ολυμπιακού του Μπλατ στην φετινή Ευρωλίγκα; Πιθανότατα όχι – καθώς τα γήπεδα δεν παίζουν μπάσκετ (πόσο μάλλον το μάλλον φιλικό περιβάλον που δημιουργούν οι φίλοι της Κιμκι). Ταυτόχρονα, αναφερόμαστε σε δύο ομάδες που έχουν σημαντικές αλλαγές στα ρόστερ τους, βρίσκονται στην αρχή της περιόδου και οποιαδήποτε και αν είναι η εικόνα τους σήμερα – θα οφείλεται περισσότερο στο στάδιο ετοιμότητας τους παρά της συνολικής τους ικανότητας.
Είναι σίγουρο πως πολλά θα αλλάξουν μέσα από τους αγώνες και την εξέλιξη των 2 project. Οπότε το διακύβευμα της ημέρας είναι το ροζ φύλλο πρωτίστως και ακολούθως η εικόνα. Παρόλα αυτά πρέπει να σημειώσουμε πως εκτός του όποιου πλεονεκτήματος της έδρας – η Khimki έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά με 2 νίκες την VTB League με +29π και +32π επί των VEF Riga και Enisey αντίστοιχα, ενώ ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε στην πρεμιέρα της Basket League – απέναντι στο νεοφώτιστο Χολαργό. Στις ιδιαιτερότητες του αγώνα που πρέπει να προσθέσουμε είναι ότι και οι 2 προπονητές γνωρίζουν καλά τους παίκτες του αντιπάλου αφού τους είχαν προπονήσει σε προηγούμενους ρόλους τους. Στατιστικά πάλι δεν έχει νόημα ακόμα να παρατηρήσουμε τίποτα αφού το δείγμα και για τους 2 είναι πολύ μικρό. Αντί αυτού αποφασίσαμε να μοιραστούμε μερικές γενικές σκέψεις για την ομάδα πριν το παιχνίδι και θα επανέλθουμε με συγκεκριμένα σχόλια στους επόμενους αγώνες όπου και θα έχουμε και αγωνιστικές παραστάσεις.
Red&Gun
- Το να πάμε να παίξουμε το παιχνίδι της Χίμκι, σε μία έδρα που έχουμε υποστεί βαριές ήττες ίσως να μην είναι και η πιο σοφή επιλογή. Αλλά έτσι θα παίζουμε από εδώ και πέρα, οπότε καλό θα ήταν να συνηθίζουμε. Πιστεύω ότι ο Goss μπορεί και να πιει θάλασσα για 1ο ματς. Το ίδιο ίσως ισχύσει και για τον LeDay. Μην αρχίσουμε τους αφορισμούς όμως, ακόμα δεν ξεκίνησε η χρονιά. Ίσως να είναι μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους «παλιούς» να δείξουν πόσο έχουν προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
- «Παλιούς» είπα και διάβαζα χθες τα ρεπορτάζ για τον Παπανικολάου ότι έκανε προπόνηση και υπάρχει πιθανότητα να αγωνιστεί. Επειδή έχουμε πάθει αλλά δεν έχουμε μάθει, ο Παπ καλό θα ήταν να ΜΗΝ αγωνιστεί μετά από τραυματισμό σε ένα τόσο ανταγωνιστικό παιχνίδι. Είναι και παιδί που τα δίνει όλα, και 10 λεπτά να παίξει θα μπει μέσα και θα θέλει να δαγκώσει. Δεν είναι να το εμπιστευτείς ότι θα κάνει και λίγο κράτει. Τουπάν και Τίμα στο 3 και θα είμαστε ΟΚ.
- Η Χίμκι σε αυτόν τον 1ο αγώνα θα τιμήσει με τον δικό της τρόπο τον Tyler Honeycutt, o οποίος παλεύοντας με τους δαίμονας του έχασε τη ζωή του το καλοκαίρι. Προχθές μάλιστα ήταν και παγκόσμια μέρα ψυχικής υγείας. Είναι πραγματικά λυπηρό το τι συμβαίνει στον «θαυμαστό» κόσμο της δόξας. Ίσως να μην είναι εφικτό, θεμιτό ή οτιδήποτε άλλο, μπορεί ο Tyler να μην αγωνίστηκε ποτέ με την φανέλα του Ολυμπιακού αλλά θα ήθελα να δω μια κίνηση από την πλευρά μας, να τον τιμήσουμε κι εμείς προσφέροντας μία εμφάνιση με το όνομα του και το νούμερο 2, ή οτιδήποτε σχετικό. Θα μου άρεσε πολύ σαν κίνηση.
8a_nice
- H περιφερειακή άμυνα ελλείψει Παπ πανω σε Σβεντ καθώς και ο ρόλος του Τουπαν σε αυτή. Που ακόμα δεν έχει δοκιμαστεί στην πρώτη γραμμή άμυνας.
- Ο ρυθμός που θα επιλέξει ο Ολυμπιακός και ο έλεγχος των λαθών κάτι που στα φιλικά φάνηκε να είναι η αχίλλειος πτέρνα. Δε θεωρώ έτοιμο τον Ολυμπιακό να επιβάλλει υψηλό ρυθμό και ταυτόχρονα να ελέγξει το παιχνίδι σε αυτό το στάδιο.
- Τέλος ο παράγοντας Μιλουτινοφ. Η frontline της Κιμκι μοιάζει unmatchable σε αθλητικότητα όπως όμως και το μέγεθος του πιο κομβικού για το σημερινό (και όχι μόνο) παίκτη του Ολυμπιακού. Σε συνδυασμό με τους Πρίντεζη και Βεζένκοφ μιλάμε για 2 frontlines (Κίμκι & Ολυμπιακού) με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά. Από τη μια δύναμη και αθλητικότητα από την άλλη καλή δόση fundamentals. Θα έχει ενδιαφέρον το πρόσημο.
Red Emerald
- Όλες οι σπουδαίες ομάδες της Euroleague έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό Guard που κάνουν την διαφορά και μεγάλους προπονητές στους πάγκους. Για το 2ο πλέον δεν ανησυχώ για το πρώτο διατηρώ πολλές επιφυλάξεις και η μεγάλη μου αγωνία είναι η συνύπαρξη Γκος με τον Σπανούλη και πως αυτό θα αποδώσει σε αγώνες υψηλού ρυθμού και έντασης. Και αναφορά μου είναι τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Σε περίπτωση που το δίδυμο δεν αποδώσει θα πρέπει ο Στρέλνιεκς να βγει μπροστά και να δώσει λύσεις είτε στον άσσο είτε στο δύο.
- Οι 2 τελευταίες χρονιές με τον υπέρ εντατικό ρυθμό και τον αυξημένο αριθμό αγώνων οδήγησαν σε δραστική η αλλαγή του παιχνιδιού. Βλέπουμε μια τάση από σχεδόν όλες τις ομάδες για περισσότερο 1-on-1 και Transition. Μπορούν τα καταπονημένα κορμιά των Σπανούλη και Πρίντεζη αλλά και τα αργά πόδια του Μάντζαρη και το μέγεθος του Μιλουτίνοφ να προσαρμοστούν και να αντέξουν σε αυτά τα δεδομένα;
- Ποιος θα είναι ο ρόλος του Τίμα στην ομάδα με την επιστροφή Παπανικολάου; Όταν μίλησε για τον Λετονό ο Μπλατ τον χαρακτήρισε σουτέρ και όντως τις 2 τελευταίες χρονιές σουτάρει με 40%+ από το 3π . Αλλά όντως τον προορίζει ο Μπλατ για 3&D ή για ρόλο Point forward; Ειδικά στην Ζενίτ και στο Eurocup είχε 3 assist μ.ο και με την εθνική Λετονίας στις διεθνείς διοργανώσεις 2 assist μ.ο.
Αυτά τα ολίγα για την ώρα – από εδώ και έπειτα η απορίες μας θα λύνονται σταδιακά μέσα στο γήπεδο. Καλή αρχή και με υγεία!
“Here they come again – Whispers in my head – Same old sad refrain – Wish I’d never said – What I said,… – Yeah Take me to the top I need more not less – And don’t ever tell me when to stop”