Πολλά έχουν ειπωθεί φέτος για την διαχείριση του ρόστερ από τον coach Σφαιρόπουλο ειδικά σε ότι αφορά τον χρόνο συμμετοχής και την αξιοποίηση συγκεκριμένων παικτών. Με τη χρονιά να οδεύει προς το τέλος της και προτού περάσουμε στην σειρά των τελικών με τον ΠΑΟ επιχείρησα να καταλάβω αν αυτή η μομφή ήταν σωστή η όχι. Για να το κάνω αυτό χρησιμοποίησα τα ακόλουθα εξαιρετικά advanced stats από το http://www.badbasket.gr ανά παίκτη για την φετινή Euroleague.
- Μέσο Χρόνο συμμετοχής
- Offensive Ranking = πόντοι ανά 100 κατοχές
- Net Ranking = πόντοι ανά 100 κατοχές στην επίθεση μείον πόντοι ανά 100 κατοχές στην άμυνα (Σημ. NTRG ως δείκτης συσχετίζεται κατά 93% με το Win% για τα έτη 2001-2018 στην Euroleague)
- USG% (Η εκτίμηση του % συμμετοχής του παίκτη στα team plays όσο βρίσκεται στο γήπεδο)
Χρόνοι συμμετοχής, USG%, ORTG, NTRG ανά παίκτη.
| PLAYERS | G | MPG |
| SPANOULIS | 24 | 26.3 |
| PRINTEZIS | 28 | 25.6 |
| PAPANIKOLAOU | 28 | 24.1 |
| PAPAPETROU | 31 | 22.0 |
| MILUTINOV | 29 | 21.7 |
| STRELNIEKS | 34 | 19.9 |
| MANTZARIS | 31 | 19.7 |
| ROBERTS | 32 | 18.5 |
| MCLEAN | 32 | 18.0 |
| TILLIE KIM | 10 | 16.1 |
| THOMPSON | 28 | 15.1 |
| AGRAVANIS | 8 | 11.3 |
| BROWN | 9 | 9.7 |
| WILTJER | 24 | 9.6 |
| BOGRIS | 17 | 6.9 |
| TOLIOPOULOS | 10 | 5.3 |
USG% & NTRG
| PLAYERS | USG% | NTRG |
| MILUTINOV | 17.0 | 14.3 |
| STRELNIEKS | 17.6 | 2.6 |
| WILTJER | 20.4 | 1.2 |
| PAPANIKOLAOU | 16.9 | 0.9 |
| MCLEAN | 23.9 | -5.2 |
| ROBERTS | 18.5 | -5.9 |
| TOLIOPOULOS | 17.7 | -6.6 |
| PRINTEZIS | 24.2 | -8.5 |
| THOMPSON | 20.7 | -10.0 |
| MANTZARIS | 13.4 | -10.0 |
| PAPAPETROU | 17.2 | -14.5 |
| SPANOULIS | 31.0 | -16.3 |
| TILLIE KIM | 12.3 | -16.4 |
| AGRAVANIS | 20.0 | -27.9 |
| BOGRIS | 12.1 | -39.2 |
| BROWN | 22.8 | -46.6 |
ORTG
| PLAYERS | ORTG |
| MILUTINOV | 128.0 |
| STRELNIEKS | 120.0 |
| WILTJER | 118.1 |
| PAPANIKOLAOU | 114.2 |
| ROBERTS | 111.3 |
| MCLEAN | 109.9 |
| TOLIOPOULOS | 108.1 |
| PRINTEZIS | 107.5 |
| MANTZARIS | 105.6 |
| THOMPSON | 104.4 |
| PAPAPETROU | 102.2 |
| SPANOULIS | 101.5 |
| TILLIE KIM | 101.0 |
| AGRAVANIS | 88.3 |
| BOGRIS | 76.8 |
| BROWN | 73.3 |
Στο ακόλουθο γράφημα καταγράφεται η επιθετική αποδοτικότητα (ORTG) με το % των ομαδικών plays που χρησιμοποιήσε ο παίκτης όσο αγωνίστηκε.
ORTG vs USG%
Στο ακόλουθο γράφημα καταγράφεται η καθαρή αποδοτικότητα (ΝTRG) με το μέσο χρόνο συμμετοχής ανά παίκτη
NTRG Vs Avg Mins Played
Τα 2 γραφήματα απλά επιβεβαιώνουν μια σειρά από οπτικές παρατηρήσεις που έγιναν από διάφορους στην διάρκεια τις χρονιάς και δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να γίνουν κατανοητά.
Π.χ.
- ο Σπανούλης αγωνίστηκε 26,3λ και χρησιμοποίησε το 31% των Plays της ομάδας όσο ήταν μέσα στο γήπεδο ενώ ταυτόχρονα ήταν αρνητικός έχοντας το 5ο χειρότερο Offensive Ranking στην ομάδα.
- Μιλουτινοφ, Παπανικολάου, Στρενλιεκς και Γουιλτζερ ήταν οι μόνοι που είχαν θετικό πρόσημο NTRG στην ομάδα. Μόνο 4/16 παίκτες του ρόστερ ήταν θετικοί!
- Ταυτόχρονα η μπάλα στην επίθεση δεν μοιράστηκε αντίστοιχα με την επιθετική αποδοτικότητα των παικτών. Π.χ. Μιλουτίνοφ, Στρελνιεκς, Ρόμπερτς και Παπανικολάου πήραν λιγότερες προσπάθειες από όσες θα έπρεπε ενώ είχαν μεγαλύτερη επιθετική αποτελεσματικότητα.
Θα μπορούσα να προσθέτω νέα στοιχεία αλλά δεν έχει νομίζω νόημα αφού η αρχική υπόθεση επιβεβαιώνεται από τους δείκτες. Σίγουρα υπάρχουν και καλοί λόγοι γιατί συνέβη αυτό. Προφανώς ο προπονητής έχει πάντοτε καλύτερη εικόνα από τι ζητάει μέσα στο γήπεδο ανά παίκτη, τις προπονήσεις, τους τραυματισμούς και την ψυχολογία των παικτών αλλά είναι φανερό πως φέτος κάτι δεν δούλεψε στο πλάνο της ομάδας. Και το μοίρασμα του χρόνου αλλά και των προσπαθειών δεν ήταν ανάλογο της προσφοράς των παικτών που επιλέχθηκαν να παίξουν η να πάρουν τις προσπάθειες. Κοινώς εκ του αποτελέσματος υπήρξε κακή διαχείριση από τον coach Σφαιρόπουλο.
Παρόλα αυτά η ομάδα μπόρεσε και πέτυχε τον στόχο του πλεονεκτήματος έδρας αλλά όπως φάνηκε μέσα στο γήπεδο κανείς δεν μπορεί να πάει κόντρα στο ίδιο το παιχνίδι και να διεκδικεί νίκες με μονοδιάστατο τρόπο επί σειρά ετών. Ειδικά φέτος με τον Σπανούλη στα 37 (αλά Ελ Σιντ) τον Πρίντεζη καταπονημένο, τους συνεχιζόμενους σοβαρούς τραυματισμούς τους Αμερικανούς χαμένους (τον προπονητή να μην μπορεί να τους εντάξει στο πλάνο του) και τέλος τους υπόλοιπους Έλληνες να μην μπορούν να κάνουν step up και να γίνουν τα νέα σημεία αναφοράς. Η μέχρι τώρα κατάληξη που είχε μερικές 30ρες.. (εντός εκτός και επι ταύτα) ήττα σε τελικό κυπέλλου, αποκλεισμό στα Play Off με πλεονέκτημα έδρας είναι δυστυχώς απόλυτα δίκαιη.
Η ομάδα είχε σοβαρές διακυμάνσεις στην απόδοση της μέσα στα παιχνίδια και βασίστηκε και πάλι μόνο στο αμυντικό της κομμάτι χωρίς να μπορέσει να εισάγει νέες ιδέες επιθετικά. Απεδείχθη περισσότερο αποτελεσματική με τον Σπανούλη εκτός γιατί προσπάθησε να τρέξει και να γυρίσει την μπάλα γρηγορότερα. Πέτυχε ορισμένες σπουδαίες νίκες με Ρεαλ, Φενέρ, Παο (εκτός), ΤΣΣΚ (εντός) και κέρδισε επαγγελματικά τις ομάδες που δεν έχουν την ποιότητα και το Know how να σταθούν απέναντι του. Στο δια ταύτα μάλλον έπιασε το ταβάνι της με βάση το τι σχεδίασε και με όσα επένδυσε. Μπορεί λοιπόν η χρονιά να μοιάζει καταστροφική για ορισμένους οπαδούς αλλά ρεαλιστικά δεν είναι – θα είναι καταστροφική αν δεν πάρουμε επιτέλους το μάθημα πως το παιχνίδι άλλαξε και εμείς παραμείναμε στις δόξες του παρελθόντος.
Πιστεύω πως οι περισσότεροι θα συμφωνήσουμε ότι όσο η διοίκηση και το τεχνικό team συνεχίσει να εθελοτυφλεί και επαναλαμβάνει το τροπάριο.
«είμαστε η καλύτερη ομάδα τα τελευταία Ψ χρόνια»
«βασιζόμαστε τους Έλληνες»
«δεν πληρώνουμε υπεραξίες»
«Παίρνουμε λαυράκια ξένους»
«παίζουμε αμυντικό μπάσκετ γιατί αυτό ταιριάζει στον DNA της ομάδας»
«τα πάντα κινούνται γύρω από τα τοτέμ της ομάδας»
Το μέλλον πιθανότατα θα έχει περισσότερες λύπες παρά χαρές…
Στον αθλητισμό δεν κερδίζεις πάντα και περισσότερο μετράει το ταξίδι και η προσπάθεια παρά το τελικό αποτέλεσμα. Στην Ελλάδα όμως ο άκρατος οπαδισμός η ανοχή στην τοξικότητα κάποιων παραγόντων / φανατικών / δημοσιογράφων και των προπονητών του καναπέ οδηγεί στην ισοπέδωση. Κέρδισες είσαι ΘΕΟΣ έχασες είσαι ΑΧΡΗΣΤΟΣ.
Αλλά η πραγματικότητα δεν είναι απαραίτητα ΑΣΠΡΟ η ΜΑΥΡΟ και δεν αποτυπώνεται μόνο στο τελικό αποτέλεσμα αλλά στην διαδικασία εξέλιξης (αφετηρία και κατάληξη). Σε προηγούμενο κείμενο είχα αναφερθεί στα 5 στάδια εξέλιξης μιας ομάδας σύμφωνα με τον Bruce Wayne Tuckman (αξίζει να το γκουγκλαρετε αν δεν γνωρίζετε)
The five stages of team development
- Stage 1: Forming
- Stage 2: Storming
- Stage 3: Norming
- Stage 4: Performing
- Stage 5: Adjourning
Σε κάθε αθλητικό η μη Project έρχεται η στιγμή να παραδεχθούμε πως χρειάζεται αναδόμηση (rebuild) με νέα προοπτική και στόχους. Για τον Ολυμπιακό αυτή η στιγμή είναι τώρα. Με αυτό το δεδομένο η διοίκηση οφείλει να επαναπροσδιορίσει το μοντέλο λειτουργίας της, να χαράξει τη νέα πορεία και κυρίως να ορίσει το όραμα της για την επόμενη 5ετία. Και αυτό εκτιμώ πως χρειάζεται χρόνο και καθαρό μυαλό.. αλλά δεν γνωρίζω εάν τα έχουμε. Το ποιος θα κάνει τι θα το βρουν ακολούθως οι υπεύθυνοι και οι επενδυτές της εταιρείας / ομάδας. The rest is noise που λένε και στο χωριό μου…
Οι υπόλοιποι μπορούν να κάνουν τα μπανάκια τους, “scouting” απο το Υoutube σε παικταράδες που θα γράφουν τα διάφορα sites, οι insiders θα αποκαλύπτουν φοβερά πράγματα που μόνο αυτοί ξέρουν και εμείς οι stats freak θα ψάχνουμε “αλήθειες” στα νούμερα. Αλλά σίγουρα ότι και να νομίζουν ορισμένοι δεν πρόκειται να επιβάλουν πρόσωπα και καταστάσεις σε αυτή τη διοίκηση. Οπότε συνιστώ λογική και σύνεση (γιατί λεφτά δεν υπάρχουν) το μπάσκετ είναι μια ζημιογόνος επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ευρώπη και κανείς δεν μπορεί να ρίχνει συνεχώς χρήματα σε μια μαύρη τρύπα όσο άρρωστος και να είναι με την ομάδα του.
Περισσότερα μετά τους τελικούς εάν τελικά γίνουν…
Υ.Σ.1 Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τα δρώμενα των τελευταίων ημερών (ΚΕΔ, Συμεωνίδης, ΕΟΚ) και ελπίζω οι αποφάσεις της διοίκησης να μην λειτουργήσουν από προσανατολιστικά για το τι πρέπει να γίνει την επόμενη των τελικών (εάν και όταν αυτοί γίνουν)
Υ.Σ.2 Όσο για εσένα κωλοχρονιά “Go to hell for heaven’s sake”
