Να μαστε λοιπόν και πάλι εδώ.. μετά από μια σχεδόν ακόμα 30άρα να ψαχνόμαστε για το τι και ποιος φταίει περισσότερο η λιγότερο. Το χειρότερο δε είναι πως ελάχιστοι προέβλεπαν πως θα συνέβαινε αυτό και είναι τόσο εμφανή η παγωμάρα από τις αντιδράσεις στα social media που ούτε οι κλασσικές πλέον ευθύνες σε Σφαιρόπουλο, Σπανούλη, Ελληνική «κλίκα», νοοτροπία των ξένων δεν μοιάζουν ικανές να εξηγήσουν αυτό που συμβαίνει. Είναι επίσης σίγουρο πως από σήμερα θα πάρει μπροστά το εργοστάσιο παραγωγής σπέκουλας «θα φύγει ο ταδε..» «Πρότεινε ο ατζέντης αυτόν ..» «μίλησαν οι Αφοι με τον δείνα..» «φταίει ο κακός γυμναστής που τους έκαψε …» κλπ, κλπ
Ότι όμως και να γίνει θα είναι ένα πασάλειμμά καθώς σε ένα οργανισμό όπως ο Ολυμπιακός με τόσο αυστηρούς και άτυπους κανόνες και νόρμες συμπεριφοράς θα χρειαστεί ένα τεράστιο ΣΟΚ (με τις όποιες του συνέπειες) για να επέλθει πραγματική αλλαγή. Αλλά τι ακριβώς θέλουμε να αλλάξουμε η για την ακρίβεια θέλουμε να αλλάξουμε? Μέχρι πριν από 2 αγωνιστικές ο κόσμος του Ολυμπιακού κοίταζε τον βαθμολογικό πίνακα και έλεγε με καμάρι είμαστε στη 2η θέση και από τα φαβορί για το πλεονέκτημα έδρας. Τι άλλαξε σε 10 ημέρες … τίποτα περισσότερο από 2 πολύ άσχημα αποτελέσματα. Για μερικούς που βλέπαμε τις στραβές να έρχονται ήταν περισσότερο ζήτημα παρατήρησης (του τι μπάσκετ παίζουμε και που πηγαίνει το παιχνίδι και ο ανταγωνισμός) και στατιστικής επιβεβαίωσης από διάφορους δείκτες που έλεγαν εδώ και καιρό πως η ομάδα είναι μονοδιάστατη με αμυντικό προσανατολισμό και πάρα πολύ κακή επιθετική αποτελεσματικότητα. Αλλά τι ξέρουμε εμείς μπροστά στους επαγγελματίες του χώρου οι οποίοι μας έβαζαν στην γωνία δείχνοντας μας με το δάκτυλο και χαρακτηρίζοντας μας το λιγότερο κακεντρεχείς. Υποθέτω πως στο μυαλό τους όσοι ασκούμε κριτική είμαστε επιπέδου Νικόλα Γάντζου και Μητσάρα Φαλτσέτα aka η σύγχρονη πλέμπα των social media.
Και ανεξάρτητα από τις εξαρτήσεις και τα επαγγελματικά τους συμφέροντα (αν π.χ. είσαι δημοσιογράφος και κριτικάρεις ανοικτά αυτόν που σε ταΐζει ειδήσεις μάλλον θα είσαι «κομψός» στις κρίσεις σου .. (αν όντως κρίνεις και δεν παπαγαλίζεις απλά την γραμμή που σου περνάει το γραφείο τύπου) ειδάλλως μπορεί και να βρεθείς εκτός συστήματος – στις δύσκολες εποχές που ζούμε. Αν είσαι πάλι φανατικός με την ομάδα μετά από κάποιο χρόνο καταλήγεις ακόλουθος και δογματικά πιστός (άλλωστε τα ΜΜΕ σε θέλουν έτσι για να καταναλώνεις τις όποιες οπαδικές ταμπέλες τους εξυπηρετούν) Το αποτέλεσμα όμως πάντα το ίδιο όλος αυτός ο στρουθοκαμηλισμός οδηγεί στην απαξίωση μετά από ήττες και σε παράλογες αντιδράσεις γιατί μάθαμε να αποστρεφόμαστε ως χώρα / κοινωνία την επιδίωξη της αναζήτησης της αλήθειας. Βέβαια όταν σε μεγαλώνουν με παρωπίδες και σε κάνουν να πιστέψεις πως είσαι ο εξυπνότερος λαός του κόσμου τι την χρειάζεσαι την αλήθεια .. την ορίζεις όπως και όποτε σε εξυπηρετεί. Όπως όμως έχουν πει διάφοροι «Maybe you have to know the darkness before you appreciate the light»
Αρκετά όμως με την μαυρίλα ας επιστρέψουμε στο πρόβλημα.
Exam Question: Έχουμε καλή ομάδα και παίζουμε μπάσκετ που μας αρέσει? (Απαντήστε μονολεκτικά)
ΝΑΙ – πολύ ωραία τότε διορθώνουμε τα όποια λάθη και συνεχίζουμε την πορεία μας
ΟΧΙ – Πιο λοιπόν είναι το μπασκετικό μας όραμα αγωνιστικά (γιατί τα αποτελέσματα επηρεάζονται και από άλλες συγκυρίες)
Αν απαντήσατε ΝΑΙ δεν έχετε κανένα λόγο να ανησυχείτε γιατί η ομάδα θα τον βρεί τον δρόμο της. Θα επανέλθει στο στυλ παιχνιδιού που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα θα κάνει κάποιες νίκες και θα δούμε αν τελικά κατακτήσει το πλεονέκτημα έδρας αν θα πάρει το κύπελλο και τι θα γίνει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και με αυτή την λογική δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα – γιατί αποδεχόμαστε και μας αρέσει αυτό που είμαστε και επιστρέφουμε στην κανονικότητα. Nothing more – nothing less!
Αν όμως απαντήσατε ΟΧΙ τότε έχουμε ένα ωραιότατο πρόβλημα να λύσουμε με τον ακόλουθο περιορισμό – πως χρειάζεται δύσκολες αποφάσεις και χρόνο (και για να είμαι πιο ακριβής ΧΡΟΝΙΑ) Κοινώς δεν μπορεί να χτιστεί η Ρώμη σε μια ημέρα. Εγώ εκτιμώ και το έχω γράψει σε προηγούμενα κείμενα μου πως αυτή η ομάδα με αυτή την δομή έχει κάνει το κύκλο της. Είναι σίγουρα η πιο επιτυχημένη ομάδα όλων των εποχών ως μπασκετικός Ολυμπιακός και είναι πολύ δύσκολο για όλους να σκεφτούν πως αυτή η παρέα δεν θα συνεχίσει για λίγο ακόμα. Αλλά η ζωή διδάσκει πως στην φύση επιβιώνουν όχι πάντοτε οι πιο δυνατοί αλλά αυτοί που προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες – και εμείς είμαστε ένας αγωνιστικά μπασκετικός δεινόσαυρος ο οποίος είναι πολύ δυνατός για να πεθάνει αλλά ταυτόχρονα τόσο αναχρονιστικός που ώρες – ώρες μοιάζει 2 δεκαετίες πίσω.
Ο Ολυμπιακός έχει επιλέξει ένα μοντέλο λειτουργίας που στηρίζεται στους Έλληνες στην άμυνα και σε ΙQ Basketball. Αυτό έχει θετικά και αρνητικά, στα θετικά διασφαλίζει πως η κουλτούρα της ομάδας και η χημεία είναι πάνω από όλα – και χτίζει έτσι χαρακτήρα για να διαχειριστούν δύσκολες καταστάσεις. Ταυτόχρονα επιβάλει κανόνες αγωνιστικής συμπεριφοράς που προβάλουν την σκέψη απέναντι στο ένστικτο και αυτό αν έχεις στο τιμόνι παίκτες όπως ο Σπανούλης (έστω και όπως είναι τώρα) είναι μεγάλό πλεονέκτημα. Ταυτόχρονα όμως έχει και μειονεκτήματα οι Έλληνες χαρακτηρίζονται από 1) Έλλειψη αθλητικότητας και 2) περιορισμένη επιθετική ικανότητα καθώς το Ελληνικό μπάσκετ διδάσκει και προάγει πρωτίστως την άμυνα από τις παιδικές ηλικίες. Αν δεν είχαν αυτά τα μειονεκτήματα οι Έλληνες παίκτες θα είχαμε μπόλικους στο ΝΒΑ και όχι Ισπανούς για παράδειγμα..
Αυτό που έχουν πάθει οι Έλληνες του Ολυμπιακού φέτος είναι πως όταν το παιχνίδι ξεφεύγει από μυαλωμένο τρόπο που έχουν μάθει να παίζουν και πάει στο τρέξιμο και στο ένστικτο είναι σαν ψάρια έξω από το νερό – και εκεί περιμένεις να βγουν μπροστά οι ξένοι και να τραβήξουν το κάρο. Αλλά όταν τους έχεις ευνουχίσει το ένστικτο για να τους εντάξεις στο τρόπο παιχνιδιού σου δεν μπορούν να πατήσουν το Switch button και να αποδώσουν upon demand. Η κατάληξη είναι αυτό που βλέπουμε φέτος τον Ολυμπιακό να δίνει μάχη με τον Ερυθρό Αστέρα για τον ποιος θα έχει την χειρότερη επίθεση στην Euroleague! Τι είδαμε σε 18 αγωνιστικές
- Έχουμε το πιο περιορισμένο offensive play book
- Transition βγαίνει μόνο με αστείες ομάδες
- Δεν υπάρχει drive από κανένα guard
- Δεν υπάρχει παιχνίδι above the rim
- Σουτάρουμε με το χειρότερο % στο 3π
Τα δεδομένα μιλάνε από μόνα τους .. εκτός και αν ψάχνουμε alternative facts ala Trump …
Πολλοί ήδη σκέφτονται αλλάζουμε προπονητή και έχουμε λύση … πολύ όμως φοβάμαι πως αυτό δεν ισχύει. Το ΣΟΚ από την αλλαγή προπονητή η ορισμένων ξένων (αφού τους Έλληνες δεν τους ακουμπάει κανείς) θα έχει προσωρινό και μόνο αποτέλεσμα γιατί αυτή η στάνη αυτό το τυρί βγάζει. Απλά σκεφτείτε πως από την αναγέννηση της ομάδας το 1994 έχουμε περάσει το μεγαλύτερο μας διάστημα με προπονητές αμυντικογενείς (Ιωαννίδης, Γιαννάκης, Σφαιρόπουλος) και το αποτέλεσμα αυτής της αμυντικής προσήλωσης ήταν πρωταθλήματα στην Ελλάδα (όχι πολλά αλλά αρκετά για το μέγεθος του μπασκετικού Ολυμπιακου) και ταυτόχρονα 5 χαμένοι τελικοί Euroleague και αυτό είναι βίωμα για τον μέσο φίλαθλο της ομάδας που ο καημός του είναι να κερδίζει τον Παο στην Ελλάδα… και ας χάνει τα ευρωπαικά τρόπαια … για εκεί υπάρχουν πάντοτε δικαιολογίες αλλά αν χάνεις από τον αιώνιο αντίπαλο τότε πάς σπίτι σου! Για αυτό δεν έδιωξαν κλοτσηδόν τον Μπαρτζώκα για να επιστρέψει το «τσαγανό» στην ομάδα? Για αυτό δεν έχει μείνει ο Σφαιρόπουλος τόσο καιρό γιατί πήρε 2 πρωταθλήματα απέναντι στο αιώνιο αντίπαλο.
Αν λοιπόν αυτό θέλει η διοίκηση καλώς ας τον κρατήσει και ας τον στηρίξει με ότι μπορούν και νομίζουν πως πρέπει να γίνει. Αν όμως δεν τους αρέσει αυτό που είμαστε τότε πρέπει:
Α) να ψάξουμε και να βρούμε αρχικά ένα μεγάλο προπονητή που να φτιάξει την ομάδα σε νέες βάσεις. Και αυτό απαιτεί χρόνο και χρήμα. Δεν πας στο super market mid season για να βρείς έναν οραματιστή σαν τον μεγάλο δάσκαλο Ντούντα έναν Master του rebuild.
Β) Και ταυτόχρονα απαιτείται να δουλέψουμε στον απογαλακτισμό της ομάδας από τον Σπανούλη αναζητώντας τον νέο μας ηγέτη στα Guard.
Γιατί όσο σκέφτομαι πως ο Λάσσο έχτιζε ομάδα φέτος με τον Γιουλ και τον Ντοντσιτς, ο Ιτούδης με τον Ντε Κολο και τον Ροντριγκεζ, ο Ζοτς με τον Wanamaker και τον Σλούκα και εμείς με τον Σπανούλη και τον Στρέλνιεκς (γιατί ο Ρόμπερτς είναι σαν να μην υπάρχει) πραγματικά απορώ με το τι σκεφτόταν το καλοκαίρι ο coach Σφαιρόπουλος… Υπάρχουν τα balls και η υπομονή από τη διοίκηση και φιλάθλους για τόσο δραστικές αλλαγές όμως? Διατηρώ πολλές επιφυλάξεις..
Η ζωή συνεχίζεται και θα έχει και επιτυχίες και λάθη αλλά όταν υπάρχουν ανορθογραφίες καλό είναι να θυμόμαστε πως υπάρχουν και οι γομολάστιχες..
