Δεν ήμουν διατεθειμένος να την ξαναπατήσω με κείμενο καλωσορίσματος για μεταγραφικό απόκτημα. Η περίπτωση «Lighty» με δίδαξε να περιμένω την άφιξη στο αεροδρόμιο και μετά να γράψω.
Αφού λοιπόν ο Quincy Acy πάτησε το πόδι του στην Αττική Γη, μπορώ και γω να καταγράψω τις σκέψεις γύρω από την απόκτηση του. Πιθανότατα η ηγεσία του Red Point Guard και οι editors να τιτλοφορήσουν αυτό το κείμενο σαν scouting report (και ναι έτσι κάναμε), αλλά επειδή ούτε scout είμαι ούτε προπονητης οφείλω να σας ενημερώσω πως είναι απλά μια συλλογή προσωπικών παρατηρήσεων εμπλουτισμένη με την αποψάρα μου, άρα δεν χρειάζεται να δώσετε παραπάνω σημασία. Εδώ που τα λέμε πιθανότατα δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο από τα όσα έχετε διαβάσει ήδη.
Ο Acy μετά από δική του απόφαση, έμεινε εκτός αγωνιστικών χώρων μετά τη διακοπή της σεζόν 19-20, που τον βρήκε να έχει εξέχοντα ρόλο και να είναι βασικότατο γρανάζι της πολεμικής μηχανής που είχε φτιάξει στο Τελ Αβίβ ο coach Σφαιρόπουλος. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως αυτό είναι το κυριότερο μειονέκτημα στην περίπτωση του. Η μακροχρόνια αποχή δεν ξέρουμε την επίπτωση που έχει στο κορμί του και φυσικά τον χρόνο που θα χρειαστεί για να υπερκαλύψει το χαμένο έδαφος.
Όμως αν όλα πάνε καλά και ο Acy βρει το ρυθμό του, θα είναι σαν να μην άλλαξε περιβάλλον. Εκείνη η Maccabi έχει αρκετά κοινά στοιχεία σε αγωνιστική στόχευση με τον Ολυμπιακό της τρέχουσας σεζόν.
Αμφότερες οι ομάδες προσπαθούν μέσα από την άμυνα τους να μικρύνουν το γήπεδο να κλείσουν διαδρόμους, να προστατεύσουν το post και να αναγκάσουν τους αντιπάλους τους να αμφιβάλουν για τις συνεργασίες τους, απλώνοντας χέρια και τοποθετώντας κορμιά παντού. Στην επίθεση, τόσο ο coach Σφαιρόπουλος όσο και ο coach Μπαρτζώκας, με κεντρικό άξονα το screen στην μπάλα, είτε αυτό εκφράζεται σε PnR (σε μεγαλύτερο βαθμό η τότε Maccabi εξαιτίας της παρουσίας του Hunter) είτε με εκτέλεση μετά από ντρίμπλα, αφήνουν τις αποφάσεις στα χέρια των guards τους.
Μια διαφορά ανάμεσα στις δυο ομάδες ίσως να είναι η μεγαλύτερη διάθεση του Ολυμπιακού να ψάξει την έξτρα πάσα.
Με λίγα λόγια λοιπόν ο Quincy δε θα κληθεί να προσαρμοστεί σε ένα σύνολο που θέλει να παίξει κάτι εντελώς διαφορετικό από την τελευταία του αγωνιστική εμπειρία και ο ρόλος του θα είναι ακριβώς ίδιος και στο επιθετικό και στο αμυντικό κομμάτι.
Ποιος θα είναι αυτός ο ρόλος;
Ε για αυτό γράφω το συγκεκριμένο πόνημα για να καταθέσω την οπτική μου, που με το τόση αγωνία περιμένατε. (#not)
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από μισόλογα, οφείλω να ξεκαθαρίσω πως ο Acy είναι ένα καθαρό, ατόφιο power forward. Δεν πηγαίνει στο “5”, δεν είμαι σίγουρος αν του αρέσει κιόλας, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ εκεί στη θητεία του στο Ισραήλ. Το σκεπτικό της απόκτησής του λοιπόν δεν πιστεύω πως συνδυάζεται άμεσα με την κατάσταση του Martin και θεωρώ πως, αν ο συμπαθής Hassan συνεχίσει να παρουσιάζει αναιμικό πρόσωπο, θα αντικατασταθεί.
Στο δικό μου μυαλό, ο Acy έρχεται με σκοπό να «κρύψει», μέσα από μια αλληλουχία δυνητικών μετακινήσεων και επαναπροσδιορισμού του rotation, την εμφανή έλλειψη μεγέθους της ομάδας στο πλάι γενικά, και στα forwards ειδικότερα. Ο Πριντεζης έχει πολύ συγκεκριμένες δυνατότητες, που υπαγορεύουν συγκεκριμένη χρήση, σε συγκεκριμένα παιχνίδια. Αν συνυπολογίσουμε και την τοποθέτηση του Livio κυρίως στη θέση «5», γίνεται εύκολα κατανοητό πως ο Acy έρχεται για να καλύψει ποιοτικά λεπτά εκεί. Ταυτόχρονα, η παρουσία του επιτρέπει στον coach Μπαρτζώκα να δώσει κάποια λεπτά στον Sasha στη θέση «3», είτε γιατί οι ανάγκες του εκάστοτε αγώνα το απαιτούν είτε γιατί θέλει με αυτή την επιλογή να του δώσει κάποια πιο «εύκολα» σουτ.
Το νέο μέλος της ερυθρόλευκης μπασκετικής οικογένειας κουβαλάει στις αποσκευές του ομαδικό πνεύμα, αμυντική διάθεση, σκληράδα και αυταπάρνηση. Δε θα γκρινιάξει ούτε για το ρόλο, ούτε για το χρόνο του, ούτε για τις προσπάθειες του.
Καλά όλα αυτά θα μου πείτε, αλλά τι ακριβώς μπορεί να κάνει.
Ας ξεκινήσω από την άμυνα, που είναι και η ειδικότητα του.
Ο Acy για μένα έχει ένα τεράστιο προσόν. Χρησιμοποιεί σε κάθε φάση άμυνας, είτε μαρκάρει μπάλα είτε μαρκάρει παίχτη στη δυνατή χωρίς μπάλα είτε καλύπτει την αδύνατη πλευρά, τα χέρια του. Τα οποία μάλιστα έχουν και τεράστιο άνοιγμα για το ύψος του. Σπάνια τον βλέπει κανείς να έχει χαμηλωμένα τα χέρια, διαρκώς τα κινεί και προσπαθεί να είναι ενεργός. Γενικά η αμυντική του εγρήγορση είναι το βασικό στοιχείο του, που μάλιστα κάποιες φορές, σε συνδυασμό με το ζήλο που δείχνει, τον οδηγεί σε αβίαστα φάουλ.
Ο Αμερικανός PF αποκτήθηκε γιατί, με την αμυντική του συμπεριφορά, μπορεί να μικρύνει πολύ τις διαστάσεις του γηπέδου και να καλύψει αρκετούς χώρους. Έχει γρήγορα πόδια, που του επιτρέπουν να ξεπερνάει το πρόβλημα που βάζουν οι επιθέσεις με το long close out. Μπορεί εύκολα να καλύπτει χώρο χωρίς απαραίτητα να θυσιάζει την επαφή του με τον παίχτη που έχει υπό την επίβλεψή του. Όλα τα παραπάνω φυσικά τον κάνουν κάτι παραπάνω από αποτελεσματικό σαν παίχτη βοήθειας, είτε μιλάμε για post συνθήκες είτε για βοήθεια στην περίμετρο.
Τα γρήγορα πόδια του επιτρέπουν να είναι αποδοτικός στην άμυνα πάνω σε κοντύτερους αντιπάλους, άρα ναι μπορεί εύκολα να υποστηρίξει άμυνα με αλλαγές. Για μένα όμως το σημαντικότερο είναι πως ο συνδυασμός γρήγορα πόδια – μακριά χέρια – ένταση τον κάνει ιδανικό σε επιθετικές άμυνες. Ο coach B μέχρι στιγμής εφαρμόζει <hedge out> αποκλειστικά από τη θέση “4” και κυρίως στις 45 μοίρες, με τη μορφή του <early show>. Με τον Acy θα έχει τη δυνατότητα να το επεκτείνει και ίσως να το φτάσει έως και την παγίδα σε όλα τα σημεία του παρκέ.
Επειδή όμως μιλάμε για ένα ψηλό, οφείλω να αναφερθώ και στην αμυνα του στο post. Είναι ένα δυνατό παιδί, που ξέρει να τοποθετείται και να απορροφά κραδασμούς και σπρωξίματα και δεν είναι εύκολος στόχος, ακόμα και για αρκετά ψηλότερους αντιπάλους. Σε μεγάλο βαθμό οι τοποθετήσεις τους είναι στοιβαρές, κάνει καλά <box outs>, αν και όταν μαρκάρει παίχτη που απειλεί με σουτ υπάρχουν στιγμές που απορροφάται από την παρακολούθηση του χάνοντας την επαφή του με το τι γίνεται στην πλάτη του.
Αν εξαιρέσουμε αυτή τη συνθήκη γενικά συμμετέχει ενεργά στη διεκδίκηση του rebound, ενώ παρακολουθεί διαρκώς τι συμβαίνει γύρω του (η εγρήγορση που ανέφερα παραπάνω) δίνοντας κοψίματα ψηλά, κυρίως από βοήθεια.
Στο επιθετικό κομμάτι τώρα, υπάρχουν 2-3 πράγματα που μπορεί να προσφέρει ο Τεξανός. Αρχικά είναι ένας τίμιος screener. Προσοχή screener δε σημαίνει απαραίτητα και roller, καθώς ο Acy δεν είναι τέτοιος. Ο coach Σφαιρόπουλος κυρίως του ανέθετε να δώσει τα εισαγωγικά screens και μετά από το αγαπημένο του ρολάρισμα προς τα έξω να τοποθετηθεί σε μια από τις 2 γωνιές. Επίσης ήταν αυτός που κυρίως σκρίναρε μακριά από την μπάλα και εκτελούσε τα handoffs. Στη Maccabi η αλήθεια είναι πως ο ρόλος του στην επίθεση ήταν απλά να βοηθάει στη διατήρηση των καλών αποστάσεων και όχι να παίρνει προσπάθειες.
Δεν έχει σταθερή απειλή από το 3πτ, αλλά το μεγαλύτερο θέμα του δεν είναι ότι δεν τα βάζει, αλλά ότι πολλές φορές δεν σουτάρει καν. Αυτό είναι κάτι που θα χρειαστεί να το βελτιώσει.
Επιθετικό ταλέντο μπορεί να μην διαθέτει, αλλά διαθέτει αντίληψη του παιχνιδιού. Αναγνωρίζει την έξτρα πάσα, ξέρει που και πότε να κινηθεί χωρίς την μπάλα και παίχτες όπως ο Σλούκας ή ο Walkup, ακόμα και ο Παπ μπορούν να εκμεταλλευτούν την κινητικότητα του ταΐζοντάς τον.
Οι κινήσεις του στο post δεν είναι χορευτικές, όμως δε φοβάται να τελειώσει φάσεις μετά από επαφή και κάτω από το καλάθι είναι αποτελεσματικός. Ένα στοιχείο του παιχνιδιού του που στο πέρασμα του από την Maccabi δεν βλέπαμε συχνά είναι το σουτ από τα 4-5 μέτρα. Δεν είναι μάστερ του midrange, αλλά μπορεί να απειλήσει.
Κάτι που δε διστάζει να δοκιμάσει, ειδικά αν στη διάρκεια του αγώνα βρει ρυθμό, είναι να βάλει την μπάλα στο παρκέ και να επιτεθεί στην <close out> άμυνα ή όταν ο αντιπαλός του δεν έχει σταθερή αμυντική στάση. Ίσως βέβαια αυτή η συμπεριφορά να συνδέεται με κάποιο τρόπο με το δισταγμό που δείχνει στο κομμάτι του σουτ.
Για να είμαι ειλικρινής όμως δεν τον προσέλαβαν στον Ολυμπιακό για τα επιθετικά του χαρίσματα και κανείς δεν θα τον κρίνει με βάση αυτά.
Ο δυναμικός PF έρχεται για να δώσει την ευελιξία στον coach Μπαρτζώκα να παρουσιάζει σχήματα που θα διατηρούν ψηλά την αμυντική ένταση, και σε κάποιες περιπτώσεις θα την αυξάνουν κιόλας. Από το πληκτρολόγιο μου και με μοναδική εμπειρία διαχείρισης ρόστερ στο μαγικό κόσμο του 2K, αντλώ το θάρρος να εμβαθύνω και να κάνω μια προσπάθεια να τον τοποθετήσω σε διαφορά σχήματα.
Νομίζω πως αρχικά θα έρχεται να ενισχύσει το δεύτερο rotation και ουσιαστικά θα παίρνει τη θέση του Πρίντεζη. Είτε μαζί με τον Hassan, που μπορεί να είναι ένα κοντό δίδυμο που θα έχει ζητήματα ψηλά, αλλά θα μπορεί να ανεβάσει την πίεση μέσω των <hedge out>. Ναι ξέρω έχω γίνει γραφικός και κουραστικός αλλά, επιμένω πως ο Hassan είναι αποδοτικότερος σε τέτοιου τύπου άμυνες και όχι σε αλλαγές και <flat/drop>. Με ένα «λίμπερο» σαν τον Acy πλάι του θα νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια.
Όταν δεν είναι ο Hassan, δίπλα του θα έχει το Livio. Προσωπικά αυτό το σχήμα με ιντριγκάρει για τους εξής λόγους: 1) Και οι δυο είναι γρήγορα παιδιά με αντίληψη του χώρου, ενεργά χέρια που μπορούν να καλύψουν αρκετά τετραγωνικά παρκέ, να αλλάξουν όποτε απαιτηθεί και όπου απαιτηθεί, εξαιρετικοί στις βοήθειες. Είτε πλαισιωμένοι από το κοντό κλασικό 2ο rotation με Σλούκα, Λαρεντζάκη, Mckissic για πίεση παντού , είτε με Παπανικολάου στο πλάι ή ακόμα και Sasha για αλλαγές θα μπορεί να βγάλει ένταση.
Βέβαια επειδή τα δύσκολα είναι μπροστά και θα κληθεί η ομάδα να αντιμετωπίσει πραγματικά ψηλές ομάδες, το πάντρεμα του με τον Fall σε σχήμα όπως το αρχικό rotation μαζί με Sasha ή τον Παπ στο «3», όπως γινόταν με τον Avdija συνηθέστερα και τον Coloiaro στο Τελ Aβίβ , θα έχει σαν στόχο να απλωθεί ένα δάσος χέρια που θα αποτρέπουν την είσοδο προς το καλάθι και θα περιορίζουν τα πιθανά passing lanes (το έγραψα έτσι μπας και αποκτήσω κύρος στην μπασκετική κοινότητα).
Αφού έκανα λοιπόν το κομμάτι μου, κλείνω αυτό το κείμενο λέγοντας πως ο Acy, αν βρει γρήγορα αγωνιστικό ρυθμό και είναι υγιής, αποτελεί μια κίνηση ουσίας, είναι λεφτά στην τράπεζα κατά το κοινώς λεγόμενο. Δεν θα έχεις την απόδοση μιας μετοχής αλλά δε θα έχεις και την πιθανή χασούρα της.
Ο Ολυμπιακός προσθέτει στο σύνολο του έναν παίχτη ομάδας που τον κάνει πνευματικά και σωματικά σκληρότερο και του ενισχύει ακόμα περαιτέρω το ήδη ανεπτυγμένο αμυντικό προφίλ του.
Quincy καλωσήρθες στην μεγάλη ερυθρόλευκη οικογένεια.
