Χαίρετε, χαίρετε! Λίγο μετά τον καθορισμό της τελικής κατάταξης της Euroleague, προέκυψαν τα ζευγάρια της πρώτης φάσης των play offs. Η πρωτοπόρος Barcelona θα αντιμετωπίσει την Bayern, ο Ολυμπιακός την AS Monaco, η Real την Maccabi Tel Aviv και η Olimpia Milano την περσινή πρωταθλήτρια Anadolu Efes. Στο παρόν κείμενο θα αναφερθούμε κατά σειρά στα προαναφερθέντα ζευγάρια, προσπαθώντας, παράλληλα, να προσεγγίσουμε στο μέτρο του εφικτού τις πιθανότητες πρόκρισης για κάθε μονομάχο. Ώρα να ηχήσει η μπάλα στο παρκέ του Red Point Guard, ξεκινώντας με το πρώτο ζευγάρι της φετινής σειράς…
Barcelona – Bayern
Οι blaugrana απέδειξαν περίτρανα ότι αποτελούν το κορυφαίο two way σύνολο της διοργάνωσης, φτάνοντας με άνεση στην 1η θέση της κανονικής περιόδου με 20 φεύγα νίκες. Οι προσθήκες των Sanli, Jokubaitis, Exum, Laprovittola τόνωσαν σημαντικά τα, ήδη στιβαρά, αγωνιστικά θεμέλια της ομάδας, παρά τις κατά καιρούς απουσίες των Καλάθη, Higgins, Abrines.
Η αδιαμφισβήτητη συνέπεια στις εκτελέσεις επιθετικών δράσεων μισού γηπέδου σε post και περιφέρεια συνδυαστικά με την άκρως αποτελεσματική και στιβαρή αμυντική λειτουργία, σε αμφότερες γραμμές άμυνας, καθιστούν την ομάδα του Saras δυσεπίλυτο γρίφο, για κάθε αντίπαλο. Διόλου τυχαία οι Καταλανοί είναι πρωτοπόροι στο ORT με 116.6 πόντους ενεργητικό και 5οι στο DRT με 107.32.
Στα της Bayern τώρα, η κατάσταση προμηνυόταν – βάσει όσων ήμαστε σε θέση να αντιληφθούμε σε επίπεδα στελέχωσης, αγωνιστικής κατεύθυνσης και απόδοσης – τουλάχιστον δύσκολη για ένα αξιοπρεπές, πλην ανομοιόμορφα στημένο, σύνολο. Ο Hilliard, όσο ήταν υγιής, ήταν εμφανώς ο alpha dog της ομάδας, πραγματοποιώντας αρκετά καλή σεζόν στο σκοράρισμα (σε 19 αγώνες είχε 13.6 pts με 38% στα τρίποντα, 49% στα δίποντα, 80% στις βολές, έχοντας παράλληλα 1.8 asts για 1.7 λάθη). Ο Trinchieri τον αξιοποιούσε, τόσο μέσω κύριων όσο και μέσω εισαγωγικών δράσεων (<choice sets> που κατέληγαν σε <side pick ‘n’ iso> / <pick ‘n’ pop> ενδεικτικά), εξ ου και το αρκετά υψηλό 29.1% στο USG%. Σε όρους ORT οι Βαυαροί σκοράρουν 112.43 πόντους φέτος, φτάνοντας την 6η θέση στην λίστα.
Οι Thomas, Rubit προσέδωσαν αξιόπιστη post up/ face up threat παρουσία, o Ηunter παρείχε veteran leadership, με τον φέρελπι Jaramaz να παίρνει το χρίσμα στην Euroleague, δικαιώνοντας τον Trinchieri για την επιλογή του.
Εντούτοις, η φανερή απουσία επαρκούς rim protection και η συχνά ταυτόχρονη παρουσία των Thomas, Rubit στην πεντάδα προκαλούσαν εύλογα κενά και αμυντική ανισορροπία στα μετόπισθεν. Τούτου δοθέντος, το DRT της Bayern φτάνει το 112.23 πόντους με net rating 0.20, απέχοντας κατά πολύ από μία καλή αμυντική αποδοτικότητα.
Πρόβλεψη σειράς: 3-1 υπέρ της Barcelona
Ολυμπιακός – AS Monaco
Δύο από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της φετινής χρονιάς διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Ο, καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς, πολύ καλός Ολυμπιακός απέναντι στην σταχτοπούτα των play offs Monaco – ας αναφερθεί ότι είναι η πρώτη της εμφάνιση στην Euroleague στην ιστορία της.
Οι «ερυθρόλευκοι» έχοντας κινηθεί ορθολογικά και καίρια στο καλοκαιρινό μεταγραφικό παζάρι, διατηρώντας σε μεγάλο βαθμό τον περσινό τους κορμό, παρουσίασαν ισορροπημένο και ολοκληρωτικό μπάσκετ, με αποτέλεσμα να καταταγούν δεύτεροι στην κανονική διάρκεια της σεζόν. Οι Walkup, Fall παρέχουν μία ευκίνητη, πλην χαλύβδινη, αμυντική πανοπλία, δίδυμο στο οποίο βασίστηκε κατά πολύ ο coach Μπαρτζώκας φέτος, προκειμένου να τονώσει τα αμυντικά θεμέλια της ομάδας. Ο Dorsey δίνει την επιπλέον επιθετική ώθηση στα φτερά, μέσω του πολύ αξιόπιστου σουτ του (13.4 pts με 52% στα δίποντα, 39.5% στα τρίποντα), χαρακτηριστικό που δεν διέπει το προφίλ του ταχυδυναμικού slasher McKissic.
Στην αντίπερα όχθη, η Monaco τράβηξε τα βλέμματα πάνω της με το ηχηρό της recruiting (Motiejunas, Thomas, Westermann, Hall, Bacon), με αποκορύφωμα την απόκτηση του Mike James, καθιστώντας σαφές ότι οι βλέψεις ήταν ψηλές για φέτος.
Παρά το καλό της ξεκίνημα υπό την καθοδήγηση του Zvezdan Mitrovic, οι 5 σερί ήττες στο διάστημα Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου και η αντιπαράθεση ανάμεσα σε Mitrovic – James στον αγώνα με την Maccabi, ώθησαν τους διοικούντες στην αντικατάσταση του Μαυροβούνιου προπονητή με έναν άλλο γνώριμο, τον Aleksander Obradovic.
Αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής ήταν ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου των James, Bacon -, η διατήρηση του πολύ καλού rookie Diallo στο rotation και της spread διάταξης, ως κύρια βάση ανάπτυξης του πληθωρικού offensive skillset των περιφερειακών της ομάδας. Διόλου τυχαία οι πρωταθλητές του EuroCup διένυσαν περίοδο μεγάλης φόρμας, πετυχαίνοντας 8 νίκες σε 9 παιχνίδια από τον Φλεβάρη και μετά. Πλέον αυτό που αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τον James είναι να αποδείξει ότι μπορεί να ηγηθεί αποτελεσματικά μίας φιλόδοξης πλην άπειρης ομάδας στα play offs.
Πρόβλεψη σειράς: 3-2 υπέρ του Ολυμπιακού
Real Madrid – Maccabi Tel Aviv
Δύο από τις πιο μυστήριες περιπτώσεις ομάδων φέτος. Αρχικά η Real, που αφενός φάνηκε να κατεβάζει επικίνδυνα στροφές από τον δεύτερο γύρο και έπειτα, αφετέρου οι συνεχόμενες ήττες από την Barcelona προκάλεσαν τριγμούς στο οικοδόμημα της «βασίλισσας», οι οποίοι συνοδεύτηκαν με την προσωρινή αποπομπή των Heurtel, Thompkins από τις προπονήσεις των Μαδριλένων.
Η, κάποτε κραταιά, επιθετική της λειτουργία έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα, ιδίως από την στιγμή που η off ball απειλή του Jaycee Carroll δεν είναι πια εκεί, όσο αξιόπιστες post up παρουσίες κι αν αποτελούν οι Deck, Yabusele… Το ORT της «βασίλισσας» είναι πάνω στον φετινό μέσο όρο με 110.21 πόντους, απέχοντας πολύ από το προ διετίας 116.97… Εντούτοις, η αμυντική της συνέπεια σε set καταστάσεις και transition αποτελεί το φετινό της φυλαχτό, εξ ου και οι 103.47 πόντοι παθητικό στο DRT, ούσα πρώτη στην σχετική λίστα.
H Maccabi, από την άλλη, φάνηκε να διανύει ένα διάστημα φορμαρίσματος, εκμεταλλευόμενη την αποχώρηση των ρωσικών ομάδων, εξ ου και η 6η θέση στην κατάταξη της κανονικής περιόδου.
Η απομάκρυνση του coach Σφαιρόπουλου επέφερε το συνηθισμένο, σε ανάλογες καταστάσεις, «ηλεκτροσόκ», που υπό τις οδηγίες του υπηρεσιακού Even έφερε τους Ισραηλινούς στα φετινά play offs. Η επιθετική παραγωγικότητα έδειξε τον δρόμο, με τις 2 men ball screen συνεργασίες για τον Wilbekin, είτε σε πρωτεύοντα αιφνιδιασμό είτε σε set καταστάσεις, να είναι κύριο όπλο για την Maccabi, έχοντας παράλληλα επαρκέστατο skillset στην frontcourt, με τους Zizic, Williams να δεσπόζουν (ικανότητα στο επιθετικό rebound και σταδιακή βελτίωση του post up game ο πρώτος, close out επίθεση και face up game ο δεύτερος).
Αμυντικά, δίχως να ξεχωρίζουν, διαθέτουν κορμιά, ευελιξία, υψηλή επάρκεια σε αθλητική ικανότητα. Ενώ παρουσιαζόταν ανά διαστήματα με μεγάλη προσήλωση και ετοιμότητα, αρκετές φορές όταν κλήθηκε να παίξει στα κόκκινα, χανόταν η στοιχειώδης συγκέντρωση – κυρίως σε συνθήκες που χρειαζόταν η ενεργοποίηση της help side μετά από ρήγμα του αντίπαλου guard – γεγονός που είχε στοιχίσει σε ήττες. Οι 110.09 πόντοι παθητικό της δίνουν την 7η θέση, όμως, στα play offs δηλώνω επιφυλακτικός αναφορικά με το επίπεδο ετοιμότητάς της απέναντι σε μία πολύ πιο πληθωρική αμυντική μηχανή όπως της Real.
Πρόβλεψη σειράς: 3-2 υπέρ της Real Madrid
Olimpia Milano – Anadolu Efes
Η ομάδα του coach Ergin Ataman, μετά το επιστέγασμα της περασμένης τριετίας με 2 παρουσίες σε final four και 1 κατάκτηση της Euroleague, διανύει μία αρκετά αλλοπρόσαλλη χρονιά σε πολλά επίπεδα.
Η επιλογή για διατήρηση του μεγαλύτερου μέρους του περσινού roster, δίχως δραστικές αλλαγές στον πυρήνα του ή στον πάγκο εξαιρουμένης της αντικατάστασης του Sanli με τον Petrusev και την on season προσθήκη του Elijah Bryant αφήνει ύποπτα σημάδια κορεσμού – μιλάμε για ομάδα με σταθερό κορμό τετραετίας έως σήμερα (Micic, Larkin, Simon, Anderson, Dunston, Moerman).
Το προβληματικό της ξεκίνημα, σε συνδυασμό με την σταθερά αναιμική αμυντική της παρουσία φέτος σε καίριους τομείς, είναι χαρακτηριστικά ζητήματα, που ουδέποτε κατάφερε έστω να περιορίσει. Από την περσινή ομάδα που ήλεγχε σε αρκετά καλό επίπεδο τις δράσεις των αντιπάλων ανάμεσα στις γραμμές άμυνας, παρά την μέτρια αποδοτικότητά της στο αμυντικό rebound, μεταλλάχθηκε σε ένα μάλλον ράθυμο και ευάλωτο σύνολο, με ανεπαρκή σταθερότητα και ένταση.
Ισχνή πίεση στην μπάλα, ανά στιγμές προβληματική επικοινωνία σε συνθήκες αντίπαλων off ball δράσεων, ράθυμη δράση της help side (μεγάλη η πτώση του Singleton), σε καταστάσεις ρήγματος κατά μήκος του κεντρικού άξονα και ύποπτο rim protection αποτελούν ένα ιδιαίτερα καυστικό μείγμα, που την αποτρέπει από το να εμπνεύσει ουσιαστικά με την εν γένει εικόνα της τον μέσο θεατή.
Αντιθέτως, η Milano διατηρεί τα στεγανά της ομοιογένειας του roster της σε αρκετά καλό επίπεδο, παρά τις καίριες αποχωρήσεις των Punter, Gudaitis το καλοκαίρι. Η παρουσία των Hines, Rodriguez, Datome, Delaney, Shields παρέχει αύρα εμπειρίας και know how, καθώς άπαντες έχουν παρουσία σε φάση final four, γνωρίζοντας το μονοπάτι προς εκεί.
Η φρεσκάδα που προσέδωσε η προσθήκη του Devon Hall – εύκολα περίπτωση για top 3 rookie της φετινής διοργάνωσης – και o two way χαρακτήρας του αποτέλεσαν χαρακτηριστικό γνώρισμα στις πεντάδες του Messina. Ο Αμερικανός 3&D facilitator σε 26.7 λεπτά συμμετοχής απαριθμεί 9.9 pts με 52% σε δείκτη Efg% και 37% στα τρίποντα, κερδίζοντας με το σπαθί του τον ρόλο στο επίπεδο αυτό. Η συνεισφορά του στο DRT – 104.98 πόντοι παθητικό και 2η θέση στην σχετική λίστα! – είναι παραπάνω από καταλυτική, με την άμυνα να αποτελεί την ναυαρχίδα της Milano φέτος. Υψηλό επίπεδο επικοινωνίας ανάμεσα στις αμυντικές γραμμές, συνέπεια στο αμυντικό rebound (71.48% DRB% και 5η θέση).
Πρόβλεψη σειράς: 3-2 υπέρ της Efes
*Τα στατιστικά που αναφέρονται στο κείμενο, είναι προϊόν δουλειάς του Ανδρέα Χριστοφόρου:
