Θυμάστε την τελευταία φορά που ήμασταν στα Playoff της Euroleague; Από πότε έχουμε να νιώσουμε αυτή την προσμονή για τα παιχνίδια που θα καθορίζουν αν ο Ολυμπιακός μας θα συμμετέχει στο F4 της χρονιάς; Φίλες και φίλοι, ήρθε η ώρα για να πάρουμε τους σφυγμούς μας, καλωσήρθατε στον έβδομο Παλμογράφο της χρονιάς
Ρημαγμένη από τραυματισμούς, η ομάδα έπαιξε τελευταία φορά σε Playoff το 2018, μόλις τέσσερα χρόνια πριν, αλλά φαίνεται σαν να έχει αλλάξει ολόκληρη εποχή από τότε. Και για τον Ολυμπιακό μας, καθώς πλέον έχουν αλλάξει πολλά και κυρίως, δεν είναι πια στην ομάδα μας ο μεγάλος Βασίλης Σπανούλης. Αλλά και στον κόσμο μας, όπου η πανδημία και η έξαρση των πολεμικών συγκρούσεων έχουν σκοτεινιάσει το παρόν και το μέλλον όλων μας.
Υπάρχει αξία να δούμε πως φτάσαμε στα Playoffs. Στον προηγούμενο Παλμογράφο, τέθηκε ο στόχος για 5 ή έστω 4 νίκες στα τελευταία 6 ματς, με σκοπό να προσπεράσουμε την ασθμαίνουσα Armani στην 3η θέση της κατάταξη. Οι 4 νίκες επιτεύχθηκαν και προσπεράσαμε την Armani, όμως η Real βρέθηκε σε ακόμα χειρότερη κατάσταση και καταταγήκαμε στην 2η θέση! Ο συνδυασμός αποτελεσμάτων δε, έφερε έναν μάλλον απρόσμενο πριν από έναν μήνα αντίπαλο στα PlayOff, την Αγριεμένη Σταχτοπούτα Monaco!
Λέχθηκαν πολλά για τον αν μετά τον αποκλεισμό των ρώσικων ομάδων ευνοήθηκε ή όχι ο Ολυμπιακός μας. Αν εναλλακτικά μέτραγαν τα αποτελέσματα των ήδη παιγμένων με τις ρώσικες και η κατάταξη έβγαινε βάσει ποσοστού νικών, θα ήμασταν στην 4η θέση η αλήθεια είναι, όμως με τον ίδιο αντίπαλο, καθώς η Monaco θα κατέληγε όχι στην 7η αλλά στην 5η θέση! Ισως καρμικό λοιπόν το σταύρωμα.
Εάν υποθέσουμε από την άλλη ότι δεν αποκλείονταν οι ρώσικες και με 3 ακόμα παιχνίδια στην έδρα μας, με συντηρητικούς υπολογισμούς θα κάναμε άλλες 2 νίκες και με 21 σύνολο, μαζί με τις 19 που κάναμε, κατά πάσα πιθανότητα θα είχαμε πάλι το πλεονέκτημα έδρας, με αντίπαλο με υψηλότερο στάτους μάλλον, όχι όμως απαραίτητα λιγότερο επικίνδυνο ή ταιριαστό από την Monaco.
Προφανώς όμως με τα αν δεν γράφεται η ιστορία. Τον τελευταίο μήνα η ομάδα δεν έθελξε λοιπόν με την απόδοσή της, χάσαμε από την Alba και συντριβήκαμε από την Monaco, οι νίκες μας ήταν απέναντι σε ομάδες στο κάτω μέρος της βαθμολογίας και στην αδιάφορη Barcelona, που δεν χτύπησε σθεναρά τον μεταξύ μας αγώνα. Στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος, η δουλειά έγινε επαγγελματικά και σχεδόν εξασφαλίστηκε το απόλυτο πλεονέκτημα
Αν θα πρέπει να κρατήσουμε κάτι από αυτό είναι πρώτον ότι ο coach Μπι προσπάθησε και πήρε πράγματα από τους Martin και Livio, βελτιώνοντας το θέμα που επισημάνθηκε με το βάθος του ροτέησιον της φροντλάην. Δεύτερον, ακριβώς αυτό το «επαγγελματικό» των νικών του τελευταίου μήνα και κάποιες δοκιμές που έκανε ο κόουτς προετοιμαζόμενος για τα Playoff.
Μάλλον όμως το τρίτο είναι το πιο ενθουσιαστικό και αυτό για μένα είναι η εκτόξευση του Shaquielle McKissic! Ο Αμερικάνος πλάγιος συνεχίζει την τρομερή του βελτίωση μέσα στο 2022 και θεωρώ ότι η ενέργεια του και στις δύο πλευρές του παρκέ αλλά και η ωριμότητα που επιδεικνύει θα είναι κομβικά για την συνέχεια της σεζόν. Η βάση μας βεβαίως ειναι οι Σλούκας, Vezenkov, με αμέσως δίπλα σε σημασία Παπανικολάου, Fall, Dorsey και Walkup, αλλά ο Σακίλαρος έχω την αίσθηση ότι θα κρίνει αρκετά πράγματα, ως το “δυναμό”, η γεννήτρια ενέργειας για την ομάδα.
Είναι η ώρα των για τις αναμετρήσεις με την Monaco λοιπόν. Θεωρώ ότι πρόσφατη συντριβή στο εκτός θα λειτουργήσει ως καμπανάκι, όχι ότι έχει δείξει η ομάδα στοιχεία αλαζονείας ή εφησυχασμού. Οι Μονεγάσκοι (για να θυμηθώ τον Θεοφιλόπουλο να περιγράφει τους αγώνες της πρόκρισής μας με Γιώργο Βαΐτση στο Κύπελλο Κυπελλούχων το 1992 απέναντι στην ποδοσφαιρική Monaco) είναι πρωτάρα στην Euroleague και στα PlayOff, το πλεονέκτημα εμπειρίας μας δεν είναι τόσο μεγάλο όσο κανείς φαντάζεται συγκρίνοντας τους δύο συλλόγους.
Σίγουρα δεν έχουμε πλέον πολλούς παίκτες με εμπειρία PlayOff, παρά μόνο τους Κώστηδες, τον Σλούκα και τον Παπανικολάου, με πλούσια και επιτυχημένη εμπειρία βεβαίως. Ο ακόμα πιο έμπειρος Πρίντεζης, ο αρχηγός μας, δεν έχει μεγάλο χρόνο συμμετοχής, αν και ο κόουτς ίσως μπορέσει να του βρει ρόλο, ίσως για σκορ στο ποστ άμα κολλήσουμε επιθετικά. Ο ένας από τους MVP μας, ο Vezenkov, δεν είχε ουσιαστικά εμπειρία P.O., ενώ μια σειρά έχει παίξει ο Walkup. Η Monaco έχει παίκτες με λιγότερη και λιγότερη επιτυχημένη εμπειρία από PlayOff.
Είναι προφανές το βασικό μας πλεονέκτημα από άποψης εμπειρίας είναι ο κόουτς και θεωρώ θα φανεί αυτό στη σειρά. Έχει δείξει ο coach Μπαρτζώκας ότι προετοίμάζει καλά τις σειρές Playoff, ακόμα και στις χρονιές που δεν περνάει όπως το 2014 ή το 2018, φέρνουν την σφραγίδα της προπονητικής του νίκης. Όμως η εμπειρία δεν παίζει το πιο σημαντικό ρόλο, το κάθε άλλο θα έλεγα. Σημαντικότερες ή έστω εξίσου σημαντικές παράμετροι είναι η ποιότητα, η αθλητικότητα, η φόρμα, το ταίριασμα των ομάδων, η πνευματική ετοιμότητα και η θέληση, ή διψα που λέμε.
Ριψοκινδυνεύω να πω ότι η Monaco μπορεί να μας κοιτάξει στα μάτια σε πολλά από αυτά, όμως νομίζω πλεονεκτούμε σε όλα, έστω και λίγο, εκτός ίσως από την αθλητικότητα. Εκεί θα πρέπει να αντιπαρατάξουμε μυαλό και αυτοθυσία, ενώ θα πρέπει να αντέξουμε στο μπασκετικό «ξύλο» που μπορεί να παίξει η «Σταχτοπούτα». Όταν τα παιχνίδια γινονται “αίμα και άμμος”, όποιος κυλιστεί στο έδαφος διεκδικώντας και την τελευταία φάση, θα έχει πλεονέκτημα.
Βέβαιο είναι ότι θα δούμε μια ανταγωνιστική σειρά και ο κόσμος, που επιτέλους θα κατακλύσει το ΣΕΦ, θα πρέπει να στηρίξει σωστά την ομάδα, όπως έχει κάνει όλη την χρονιά. Φωνή, παλμός, ηχητική «τρομοκρατία», ενθάρρυνση ακόμα και σε άσχημα κομμάτια του παιχνιδιού. Ακόμα και στο απευκταίο σενάριο που υποστούμε μπρέηκ, θεωρώ ότι θα είμαστε φαβορί για την πρόκριση, οπότε δεν χρειάζονται απογοητεύσεις, μόνο πείσμα και αποφασιστικότητα. Συνολικά θα έλεγα ότι είμαστε φαβορί βέβαια, θα έδινα ένα ποσοστό 70% να περάσουμε, όμως δεν θα γίνει τίποτα χωρίς μόχθο και επιμονή από την ομάδα και μας. Είμαι σίγουρος ότι όλοι θα κάνουμε το καλύτερό μας.
Ίσως είμαστε στα πρόθυρα μιας πολύ μεγάλης χρονιάς για τον Ολυμπιακό μας. Δεν έχουμε πετύχει τίποτα ακόμα, τα σημαντικά είναι μπροστά. Προσωπικά έχω μια μεγάλη αισιοδοξία, ακόμα και για την τριπλή στέψη! Ας μην προτρέχουμε όμως, ας μοχθήσουμε να περάσουμε την Monaco και βλέπουμε. Οι παλμοί του οργανισμού είναι δυνατοί και οι δικοί μας χτυπάνε κόκκινο!
Αντε, τα λέμε απόψε στο ΣΕΦ και μετά στο Απεριτίφ!
