«Ο αθλητικός Σύλλογος Stella Azzurra έχει σκοπό την προώθηση και εξάσκηση του ερασιτεχνικού αθλητισμού στους νέους, ως στοιχείο υγιούς σωματικής και πνευματικής αγωγής»
Μπορεί ένας οργανισμός να τηρεί κατά γράμμα το πνεύμα του καταστατικού ίδρυσης του, 83 χρόνια μετά την πρώτη του ανάσα; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονολεκτική, αλλά στην περίπτωση της Stella Azzurra, το πώς αντιλαμβάνεται τον αθλητισμό ο υπόλοιπος κόσμος δεν έχει σημασία. Ιδιαίτερα όταν παραδίδεις στο μπάσκετ αθλητές όπως ο Andrea Bargnani.
Η ιστορία του «Γαλάζιου Αστέρα» ξεκινά το 1938 στο κολέγιο San Giuseppe – Instituto De Merode της Piazza di Spagna. Ο Πάτερ Mario Grottanelli επιλέγει τους πρώτους νεαρούς αθλητές του συλλόγου οι οποίοι ξεκινούν προπονήσεις στο προαύλιο του κολεγίου. Το γήπεδο οριοθετούν δύο αιωνόβιοι πλάτανοι, στους οποίους κρέμονται τα καλάθια. Ο ήχος της μπάλας που αναπηδούσε στο μικρό γήπεδο διέκοπτε συχνά τα μαθήματα, μα το όραμα του Πάτερ Grottanelli ήταν πιο δυνατό απ’ οτιδήποτε. Οι νεαροί μαθητές είναι άκρως ανταγωνιστικοί σε αρκετά αθλήματα, με το μπάσκετ να ξεχωρίζει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο σύλλογος να κερδίσει διαδοχικές ανόδους μέχρι το πρωτάθλημα της Serie A. Από το 1950 έως το 1980 δεκατέσσερις αθλητές θα στελεχώσουν την εθνική Ιταλίας, με την ομάδα μπάσκετ να συμμετέχει σε 22 πρωταθλήματα της πρώτης κατηγορίας κερδίζοντας δύο φορές την έξοδο της στο κύπελλο Κόρατς. Η Stella Azzurra δεν είναι απλά ένας μικρός σύλλογος, αλλά κομμάτι της αθλητικής κληρονομιάς της πρωτεύουσας.
(Η ομάδα της περιόδου 1974-75, Πηγή: Wikipedia)
Η κορυφαία στιγμή του συλλόγου έλαβε χώρα μεταξύ του 1976 και 1977. Η Stella Azzurra του κόουτς Bianchini τερμάτισε τέταρτη στο πρωτάθλημα πίσω από τις Virtus Bologna, Varese και Cantù, που εκείνη την εποχή αποτελούσαν την αριστοκρατία του ιταλικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ. Την επόμενη σεζόν, η ομάδα της Ρώμης έφτασε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Κόρατς ‘76-77, αφού απέκλεισε τους Άρη Θεσσαλονίκης, Καέν και Χάποελ Ραμάτ Γκαν. Στα ημιτελικά αντίπαλος της ήταν η Jugoplastika που επικράτησε της Stella Azzurra στη διπλή αναμέτρηση. Η ομάδα που έφτασε στους ημιτελικούς του Κόρατς περιελάμβανε ονόματα όπως οι Enrico Gilardi, Fabio Fossati και τους Αμερικανούς Dave Sorenson και Len Kosmalski. Το 1979, με τη μεταγραφή του Bianchini στην Cantù, ουσιαστικά έκλεισε ο κύκλος της ομάδας. Η Stella Azzurra υποβιβάστηκε στην Α2 το 1980 και, δύο χρόνια αργότερα, στη Β’ κατηγορία, παραδίδοντας την εκπροσώπηση της πρωτεύουσας στην Virtus Roma.
Ο άνθρωπος που ανέλαβε να δώσει ξανά πνοή στην ομάδα της Ρώμης δεν θα μπορούσε να είναι κάποιος άλλος από έναν πρώην μαθητή του κολεγίου. Ο λόγος για τον κόουτς Germano D’Arcangeli ο οποίος έζησε από πρώτο χέρι την πτώση της αγαπημένης του ομάδας εξαιτίας των χρεών και του λανθασμένου προγραμματισμού. Η ομάδα χάθηκε αλλά το κολέγιο συνέχισε την πορεία του, διδάσκοντας στους μαθητές του λατινικά, αρχαία ελληνικά, μαθηματικά, φυσική και… μπάσκετ. Ο άνθρωπος που δίδασκε με μοναδική μαεστρία τα μυστικά της πορτοκαλί θεάς ήταν ο Altero Felici. Κάτω από την επίβλεψη του Felici, ο D’Archangeli μυήθηκε στο παρελθόν της ομάδας και αγάπησε τα χρώματα της.
(Germano D’Arcangeli, Πηγή: http://www.stellazzurra.it)
Το 1996 ο Ρωμαίος προπονητής άρχισε να δίνει σάρκα και οστά στο όνειρο του, αρχίζοντας την κατασκευή αυτού που σήμερα, ομολογουμένως, θεωρείται ένα εργαστήριο ανάπτυξης ταλέντων απ’ όλο τον κόσμο. Μια δεξαμενή διαφορετικών γλωσσών, εθνικοτήτων και κουλτούρας. Μια φάρμα που όλοι δουλεύουν για να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του αθλητικού εαυτού τους, και όχι μόνο. Παιδιά από την Αφρική, την Ευρώπη, την Λατινική Αμερική και την Ιταλία προπονούνται στην ακαδημία της ομάδας, με τους καλύτερους να συμμετέχουν στην A2 της χώρας με τα χρώματα της Stella Azzurra.
Το να χαρακτηρίσεις τον κόσμο της Stella Academy σαν μια πρότυπη ακαδημία είναι ανακριβές. Το όλο εγχείρημα μοιάζει περισσότερο με ένα αμερικανικό Prep school, γιατί λειτουργεί ακριβώς σαν κάτι τέτοιο. Καθένας που μπορεί να περπατήσει μέσα στις εγκαταστάσεις του campus μπορεί να το διαπιστώσει. Η κατεύθυνση των αθλητών στοχεύει σε δεκάδες πράγματα και όχι μόνο στο μπάσκετ. Η όλη λειτουργία, τόσο των εγκαταστάσεων όσο και του οργανισμού, εκτελείται κάτω από αυτό το πρίσμα. Το τεχνολογικό τιμ και οι συνεργάτες της ακαδημίας ασχολούνται με την εκπαίδευση, την διατροφή και την ανάλυση του παιχνιδιού με την ίδια θέρμη. Η μοναδικότητα της θεωρίας τους σε σχέση με τις άλλες ακαδημίες ανά την Ευρώπη βασίζεται στο γεγονός ότι λειτουργούν στα πάντα διαφορετικά, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα κάνουν λάθη.
Υπάρχουν παιδιά που πέρασαν από το πρόγραμμα της Stella Azzurra και στη συνέχεια απορροφήθηκαν στο Cern ή στην αγορά της Νέας Υόρκης. Το στοιχείο της ανταγωνιστικότητας είναι κάτι που δίνουν ιδιαίτερη σημασία οι recruiters του προγράμματος, καθώς έχει άμεση εφαρμογή στο παιχνίδι. Για να φτάσει κάποιος στο υψηλό επίπεδο πρέπει να είναι διατεθειμένος να σηκωθεί στις πέντε το πρωί για να ρίξει χίλια σουτ πριν την προπόνηση. Η δουλειά της ακαδημίας έρχεται σε αρμονία με το ταλέντο ενός νέου αθλητή, και οι παρεμβάσεις είναι στοχευμένες προς αυτή την κατεύθυνση. Αν ένα παιδί σκοράρει στις μικρές ηλικίες 50 πόντους, ο προπονητής του θα τον κατευθύνει στο να πασάρει περισσότερο τη μπάλα.
Ένας αθλητής γίνεται πραγματικά καλός όταν του γίνεται εμμονή το να το καταφέρει. Αυτό δεν μπορεί να διδαχθεί. Είτε το έχεις, είτε όχι. Στα αντίστοιχα Prep schools των Ηνωμένων Πολιτειών οι αθλητές είναι ελεύθεροι να προπονηθούν όσες ώρες θέλουν ξέχωρα από τη βασική προπόνηση. Στην Ευρώπη αυτό δεν είναι κανόνας, αλλά συμβαίνει αρκετά συχνά. Η διαφορά της Stella Azzurra είναι ότι συνοδεύουν τον αθλητή σε κάθε προπόνηση οποιαδήποτε στιγμή του 24ωρου. Είτε αποφασίσει να πάει για προπόνηση αργά το βράδυ είτε στις έξι το πρωί.
(Πηγή: http://www.stellazzurra.it)
Οι εγκαταστάσεις είναι εξαιρετικές και είναι πάντα στην διάθεση των αθλητών. Υπάρχουν δύο κλειστά γυμναστήρια στα οποία προπονούνται συνεχώς οι άντρες και οι γυναίκες της ακαδημίας. Το κεντρικό γήπεδο πήρε το όνομα του από τον δάσκαλο του Germano D’Arcangeli, Altero Felici. Ανακατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου το 2007, και τα τελευταία χρόνια έγιναν επιπλέον βελτιώσεις για να μπορεί να φιλοξενήσει τα παιχνίδια της Α2. Υπάρχει ξενώνας για τους αθλητές, αίθουσες για μαθήματα διά ζώσης και online, αίθουσα με βάρη, πισίνα, εστιατόριο, αίθουσα βίντεο, γραφεία και αρκετά ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ.
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν έναν μικρό αυτόνομο κόσμο όπου οι αθλητές έχουν στην διάθεσή τους τα πάντα τόσο για το μπάσκετ όσο και για την μάθηση και τις ανάγκες της καθημερινότητας. Στον ξενώνα μένουν μόνιμα περίπου 40 παιδιά και παρακολουθούνται στον απόλυτο βαθμό. Πέρα από το τεχνικό τιμ έχουν στην διάθεσή τους δασκάλους, γιατρούς, ψυχολόγους και διαιτολόγους. Ο ξενώνας της ακαδημίας είναι ένα πραγματικό mix φυλών, εθνοτήτων και κουλτούρας. Οι επίσημες γλώσσες του γηπέδου είναι τα Ιταλικά και τα αγγλικά, όμως εκτός των αγωνιστικών υποχρεώσεων οι γλώσσες που ομιλούνται είναι περισσότερες.
Αυτό που εντυπωσιάζει ιδιαίτερα είναι η ακρίβεια με την οποία τρέχει το καθημερινό πρόγραμμα των αθλητών, από τις ομάδες του μίνι μέχρι τους άνδρες. Όλοι έχουν ένα προσωπικό πρόγραμμα που ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο μέρα παρά μέρα, χάρις σε ένα σύστημα on-line που στέλνει ειδοποιήσεις σε κάθε έναν ξεχωριστά. Με αυτόν τον τρόπο ο αθλητής γνωρίζει ότι σε μισή ώρα πρέπει να είναι έτοιμος για προπόνηση, μαθήματα, test covid ή να πάει για φυσικοθεραπεία. Ο αθλητής δεν πρέπει να σκέφτεται τίποτα άλλο πέρα από το διάβασμα του ή την προπόνηση.
Ο διαχωρισμός των γκρουπ προπονήσεων είναι ιδιαίτερος. Αντίθετα με ότι συμβαίνει συνήθως, στην Stella Academy οι παίχτες δεν διαχωρίζονται με γνώμονα την ηλικία τους (U18, U16..) αλλά σε γκρουπ που έχουν ροή και λειτουργικότητα και αλλάζουν καθημερινά ανάλογα με την εξέλιξη και τις ανάγκες κάθε παίκτη ή ομάδας. Για παράδειγμα ένα παιδί που έχει γεννηθεί το 2005 μπορεί να προπονηθεί το πρωί με την ομάδα U18 και το απόγευμα με τα παιδιά της ηλικίας του με τα οποία μπορεί να παίξει παιχνίδι την επόμενη μέρα. Το να προπονείται ένας παίκτης με μεγαλύτερα παιδιά τον βοηθάει ιδιαίτερα να ωριμάσει τόσο σαν αθλητής όσο και σαν άνθρωπος.
Μερικά χαρακτηριστικά ονόματα που ανδρώθηκαν στα τμήματα υποδομής του οργανισμού είναι οι Paul Eboua, Giampaolo Ricci, Andrea Bargnani, Philippe Bayehe, Amar Alibegovic, Matteo Spagnolo, Yannick Nzosa κ.α.
Η εξέλιξη της Stella Azzurra περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: καλοκαιρινά καμπ, personal trainings, προετοιμασία για δοκιμές από τα αμερικάνικα πανεπιστήμια, τεχνική αξιολόγηση και προετοιμασία βίντεο. Το κύριο μέλημα όμως ήταν πάντα και θα παραμείνει η διδαχή του παιχνιδιού και η δημιουργία παικτών. Με την φήμη της να έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Ιταλίας, πλέον δεν αναζητά η ίδια τους παίχτες της, αλλά οι παίχτες αναζητούν μια θέση στο ρόστερ της.
Η Stella Azzurra στοχεύει να εκπαιδεύσει όχι απλά παίκτες για το υψηλό επίπεδο, αλλά άνδρες που χαρακτηρίζονται από τη δύναμη των αρχών τους. Υπό αυτή την οπτική μπορούμε να δούμε την αρένα Altero Felici όχι σαν ένα γήπεδο προπόνησης αλλά σαν μια μικρογραφία της ζωής. Το να είσαι κομμάτι της ακαδημίας σε φέρνει σε επαφή με ανθρώπους και κουλτούρες απ’ όλο τον κόσμο. Στο τέλος της μέρας ο στόχος δεν είναι απλά η βελτίωση πάνω στο παρκέ, αλλά στις μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας.
Ο λόγος είναι πολύ απλός, και έχει να κάνει μόνο με την αγάπη και το μπάσκετ. Το πραγματικό μπάσκετ.
Το μπάσκετ πέρα από το αποτέλεσμα.
Πήγες-Περισσότερες πληροφορίες:
https://www.stellazzurra.it/page/822864105575/storia
https://en.wikipedia.org/wiki/A.S._Stella_Azzurra
