Του @BasketInforme
Η Liga ACB έχει καθιερωθεί ως το καλύτερο εθνικό πρωτάθλημα στην Ευρώπη και φέτος έχει κάνει ένα βήμα μπροστά, όσον αφορά την ποιότητα και τον ανταγωνισμό. Το El Classico, η μάχη για τα Play Off, το Kύπελλο και τον υποβιβασμό υπόσχονται να είναι συναρπαστικές, καθώς όλες οι ομάδες έχουν αξιόλογα ρόστερ και φιλοδοξίες, που θα δούμε παρακάτω.
~ Ομάδες που συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα ~
Barcelona
Η περσινή πρωταθλήτρια έπειτα από μια εξαιρετική χρονιά όπου νίκησε το Copa del Rey, το ισπανικό πρωτάθλημα και έφτασε στον τελικό της Ευρωλίγκας, θα αντιμετωπίσει την νέα σεζόν με αρκετές αλλαγές λόγω των οικονομικών προβλημάτων που έχουν οι ‘’μπλαουγκράνα’’. Λόγο των υψηλών συμβολαίων και τον μικρό -σχετικά για το κασέ τους- ρόλο που τους έδωσε ο Jasikevicius, τα τριάρια Adam Hanga και Victor Claver τελείωσαν την θητεία τους στην Βαρκελώνη, πηγαίνοντας ο ένας στον μεγάλο αντίπαλό της Μπαρτσελόνα, την Ρεάλ Μαδρίτης και ο άλλος στην δυνατή για ακόμη μια χρονιά Βαλένθια. Στην θέση τους αποκτήθηκε ο Αμερικάνος Nigel Hayes (από την γνώριμη για τον Σάρας Ζαλγκιρις), με τον ρόλο του defensive specialist που θα εξουδετερώνει τα αστέρια των αντίπαλων ομάδων και ταυτόχρονα θα βοηθάει στην άμυνα αλλαγών. Επίσης αναμένεται ένα βήμα μπροστά από τον ταλαντούχο νέο Μartinez που θα έχει έναν μεγαλύτερο ρόλο από πέρσι. Μεγάλη αλλαγή επίσης μπορεί να βρεθεί στην περίμετρο των Καταλανών, όπου αποχώρησε ο Westermann που θα αγωνιστεί στην Μονακό και ο Αργεντίνος Bolmaro που πήγε στο ΝΒΑ, με ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του. Στον ρόλο του Γάλλου αποκτήθηκε ο συμπατριώτης του Bolmaro, Laprovittola από την Ρεάλ, που θα έχει τον ρόλο του σκόρερ από τον πάγκο. Δημιουργεί όμως πολλές αμφιβολίες στους οπαδούς της Μπάρσα, καθώς δεν είναι καλός αμυντικός και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ότι παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες από αυτές που θα του άρμοζαν. Επίσης έχει έρθει ως στοίχημα για το μέλλον ο Rokas Jokubaitis, δεύτερος στο Euroleague Rising Star 2020/21. Στο Πέντε αποκτήθηκε ο πρωταθλητής της Ευρωλίγκας Sertac Sanli που θα ξεκουράζει τον Davies, έφυγε έπειτα από μια αποτυχημένη θητεία ο Αrtem Pustovyi και αποχώρησε από το άθλημα ο Pau Gasol. Μετά από αρκετές αλλαγές το ερώτημα για την Μπαρτσελόνα είναι αν θα καταφέρουν να έχουν την επιτυχία της περασμένης σεζόν, ή λόγω των οικονομικών προβλημάτων και τις νέες μετάγραφες της Ρεάλ, θα βρεθούν πίσω από τους Madrileños. Κρατώντας τα μεγαλύτερα τους άστρα όπως ο Higgins, Mirotic, Καλάθης και Davies, ‘’ρολίστες’’ υψηλού επιπέδου όπως Kuric, Abrines, Smits, Oriola και με τις νέες προσθήκες, η Μπαρτσελόνα έχει ένα δυνατό ρόστερ, αλλά θα είναι αρκετό για τις φιλοδοξίες των Μπλαουγκράνα;
Real Madrid
Μετά από πολλές χρονιές όπου η Ρεάλ Μαδρίτης βασίλευε στην Ισπανία και στην Ευρώπη είχε ως δεδομένο το Final 4, η ‘’Βασίλισσα’’ πέρασε μια δύσκολη σεζόν, όπου δεν κατάφερε να κερδίσει κανένα σημαντικό τρόπαιο (Ευρωλίγκα, Πρωτάθλημα ή Κύπελλο). Επιπλέον πέρασε μια δύσκολη μεταγραφική περίοδο, αρχίζοντας την σεζόν χωρίς ένα δεύτερο πεντάρι, χάνοντας τον καλύτερο της παίχτη, Facu Campazzo, που πέρασε τον ωκεανό για να παίξει στο ΝΒΑ, τον Deck που στο τέλος της regular season ακολούθησε τα βήματα του συμπατριώτη του και τον Randolph που τραυματίστηκε σοβαρά τον χειμώνα. Έπειτα, στο καλοκαίρι, ο 19χρονος Garuba έκανε το άλμα για το ΝΒΑ, ο θρύλος για την Ρεάλ Felipe Reyes αποσύρθηκε από το μπάσκετ και οι Tuys, Laprovittola δεν παρέμειναν στην πρωτεύουσα. Έτσι η Ρεάλ, έχοντας κάνει μια κακή για τα δεδομένα της σεζόν, με πολυάριθμες απώλειες και με την Μπαρτσελόνα να έχει κατακτήσει και το κύπελλο και το πρωτάθλημα, ήταν αναμενόμενο να ξοδέψει πολλά χρήματα για να μπορέσει να είναι πάλι η τοπ ομάδα στην Ισπανική χερσόνησο. Αυτό ακριβώς έγινε, καθώς έφεραν στην Μαδρίτη από το ΝΒΑ τον Vincent Poirier, τους Thomas Heurtel και Guerchon Yabusele από την ASVEL, τον Adam Hanga από την Μπαρτσελονα και τέλος τον Nigel Williams Goss από την Lokomotiv Kuban. Όλοι αυτοί είναι παίχτες του υψηλότερου επίπεδου, που θα δώσουν μεγάλο βάθος σε μια ομάδα που έχει πολλούς εύθραυστους παίχτες, όπως ο τραυματισμένος Τrey Thompkins και οι θρυλικοί (και ακόμα αποδοτικοί) Rudy Fernandez, Sergio Llull και Jaycee Carroll που είναι 36, 33 και 38 αντίστοιχα. Συμπληρώνουν το ροστερ οι νεαροί Alocen, Vukcevic, οι βετεράνοι ρολίστες Causer, Taylor και ο Αbalde από τον οποίον υπάρχουν μεγάλες απαιτήσεις για την δεύτερη του σεζόν με τα λευκά, και τέλος το αστέρι της Ρεάλ και καλύτερος αμυντικός στην Ευρώπη, Walter Tavares. Πρώτη ύλη υπάρχει, αλλά το ερώτημα είναι αν θα μπορέσουν να δεθούν σαν σύνολο και να ενταχθούν ομαλά οι νέοι παίχτες των Μπλάνκος. Αν γίνει, θα είναι από τα φαβορί σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετάσχουν, και θα παλέψουν την Μπαρτσελόνα για να πάρουν πίσω την κορόνα τους.
Baskonia
Οι Βάσκοι έχουν συνηθίσει να ‘’ανακαινίζουν’’ την ομάδα τους κάθε σεζόν, καθώς τα αστέρια τους φεύγουν για ομάδες με μεγαλύτερο μπάτζετ από τους βιτωριανούς. Αυτό έγινε και φέτος, καθώς οι Polonara, Henry (Fenerbache), Vildoza (Knicks) Tonye Jekiri (Unics), Fall (Asvel), Diop (Gran Canaria) Colom (AEK) και Massenat (Niners Chemnitz) αποχώρησαν. Στον άσσο έχουν πάρει τον πρώην-ερυθρόλευκο Wade Baldwin έναν υπερ-αθλητικό και εξαιρετικό slasher. Καλός αμυντικά και απειλητικός στο transition, ταιριάζει με το μπάσκετ που θέλει ο Dusko Ivanovic. Τα μειονεκτήματά του είναι το μέτριο προς κακό σουτ και ότι δεν να διαβάζει καλά το παιχνίδι. Μαζί του στον άσσο επιστρέφει ο Jayson Granger, που διαφέρει πολύ από τον Αμερικανό. Είναι παίχτης ψύχραιμος, που δίνει ηρεμία και καλό διάβασμα του παιχνιδιού στην ομάδα, σε αντίθεση με τον Baldwin. Στο δυο η Μπασκονια έχει τον Marinkovic, κλασικό σουτέρ, και τους Sander Raieste και Arturs Kurucs, που είναι ‘’άγουροι’’ ακόμα. Τα τριάρια τους είναι ο Giedraitis, ηγέτης της ομάδας, Fontecchio, που έρχεται ως ένα από τα καλυτέρα τριάρια της γηραιάς ηπείρου μετά από τους Ολυμπιακούς αγώνες, και τον Tadas Sedekerskis, ο οποίος προσφέρει elite άμυνα και versatility. Στην επόμενη θέση, το τέσσερα, εκτός από τα λεπτά του Tadas εκεί, έχει τον Alec Peters, που με το φονικό του σουτ ανοίγει το γήπεδο επιτρέποντας παίχτες σαν τον Baldwin να κάνουν θραύση. Ακόμη διαθέτουν τον Costello, ο περσινός καλύτερος παίχτης της Gran Canaria, οπού αγωνίστηκε στο 4/5. Το ρόστερ το συμπληρώνει ο Νnoko και ο Enoch, παίχτες που είναι αθλητικοί αλλά που ταυτόχρονα έχουν σημαντικές διαφορές. Ο πρώτος είναι αμυντικογενής παίχτης που επιθετικά δεν είναι αυτόφωτος, σε αντίθεση με τον Enoch, που έχει μεγάλο επιθετικό ρεπερτόριο, αλλά λόγο της απειρίας του υστερεί στον αμυντικό τομέα. Η Μπασκονια σαν στόχους θα έπρεπε να έχει να παλέψει μέχρι τέλους για την οκτάδα στην Ευρωλίγκα, καθώς και να είναι ανταγωνιστική ενάντια στους δυο γίγαντες του Ισπανικού Μπάσκετ σε κύπελλο και πρωτάθλημα.
~ Ομάδες που συμμετέχουν στο Eurocup ~
Valencia
Η Valencia έπειτα από μια σκληρή μάχη δεν κατάφερε να μπει στα playoff της Ευρωλίγκας, με αποτέλεσμα να υποβιβαστούν στο Eurocup και να μειωθεί το μπάτζετ των ‘’Ταρόνζας’’. Ως συνέπεια, ακριβοί παίχτες όπως ο Kalinic και Derrick Williams αναχώρησαν, πηγαίνοντας σε ομάδες Eυρωλίγκας όπως τον Ερυθρό Αστέρα και την Μακαμπι αντίστοιχα. Επιπλέον ο Sastre πήγε στην Τενερίφε, ο Vives στην Μπανταλόνα και ο Fernando San Emeterio αποσύρθηκε. Παρόλα αυτά, το επίπεδο την Βαλένθια δεν έχει κατέβει πολύ, μπορώντας να πει κανείς ότι δεν έχει μειωθεί και καθόλου. Πρώτα από όλα έγινε μια αλλαγή προπονητή, με τον Peñarroya να έρχεται στην θέση του Ponsarnau, ο οποίος ήταν από τους καλυτέρους coach εκτός ευρωλίγκας στην πορεία του με την San Pablo Burgos. Έπειτα, ήρθαν από Joventut οι Xabi Lopez Arostegui στο τρία, έχοντας κάνει εξαιρετικές σεζόν με τον προηγούμενό του σύλλογο και Nenad Dimitrijevic, ένας άσσος που έχει κάνει καλή αρχή στην ομάδα, πλαισιώνοντας τον βετεράνο Van Rossom και τον Hermannsson, που πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά, ύστερα από μια απογοητευτική πρώτη χρονιά στην Ισπανία. Στην θέση του Kalinic επέστρεψε ο Victor Claver, παίχτης με μεγάλη εμπειρία σε υψηλό επίπεδο που είναι και από τους δυνατότερους στην Ευρώπη στον αμυντικό τομέα. Συμπληρώνουν την περίμετρο ο Prepelic, περσινός πρώτος σκόρερ στη Eυρωλίγκα για τους Βαλενσιανους και ο Puerto, που ανέβηκε πέρσι από τις ακαδημίες και φέτος έχει βρει πολύ χρόνο συμμέτοχης λόγω τραυματισμών. Η ομάδα του Peñarroya διαθέτει ένα δυνατό backcourt, αλλά η γραμμή των ψηλών δεν πάει πίσω. Στο τέσσερα βρίσκεται ο γάλλος Labeyrie, παίχτης με εντυπωσιακά αθλητικά προσόντα, ο Κουβανός Jasiel Rivero, που βρίσκεται σε μια συνεχώς ανοδική πορεία (ήρθε από την Βurgos, γνώριμος για τον Peñarroya) και ο Pradilla, ένα από τα μεγαλύτερα ισπανικά ταλέντα. Η θέση του Center είναι και η πιο δυνατή της Βαλένσια, με το αστέρι της ομάδας και πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου, Bojan Dubljevic και τον συνέταιρο του Luka Doncic στους Ολυμπιακούς αγώνες, Mike Tobey. Οι στόχοι των Ταρονζας πρέπει να είναι να ανταγωνιστεί ενάντια στην Μπάρτσα και την Ρεάλ, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο να γυρίσει στην Ευρωλίγκα, αν και θα είναι μια πολύ δύσκολη αποστολή στο Eurocup λόγω των Βίρτους και Παρτιζάν.
Joventut Badalona
Παρομοίους στόχους θα έπρεπε να έχει η Μπανταλονα, που πέρσι κατάφεραν να μπουν και στο κύπελλο και στα Playoff. Στο Eurocup είχαν την ατυχία να πέσουν πάνω στην Μπολόνια, όπου και έχασαν, αλλά πρέπει να αναφερθεί ότι ήταν από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Το καλοκαίρι έχασαν δυο από τους βασικούς τους, τον Xabi-Lopez Arostegui και Nenad Dimitrijevic που πήγαν στην Βαλένσια. Την αντίθετη διαδρομή έκανε ο Guillem Vives, που επιστρέφει στους ‘’Πρασινόμαυρους’’. Είναι ένας point guard που έχει ως κύριο στοιχείο την άμυνα, πλαισιώνοντας πολύ καλά τον Ferran Bassas, που βασίζει το παιχνίδι του στην επιθετική του ικανότητα. O Demetrius Jackson, που λειτουργούσε ως τρίτος άσσος πέρσι αντικαταστάθηκε από τον Andres Feliz, πρώην ΝCΑΑ παίχτης. Στο δυο-τρία, η Μπανταλονα στοιχηματίζει για ένα μείγμα εμπειρίας και νεότητας. Οι Pau Ribas, Albert Ventura, Brandon Paul θα λειτουργήσουν σαν μέντορες για Parra, Busquets και Κraag, τα νέα ‘’διαμάντια’’ της ακαδημίας, αλλά και σαν ηγέτες μέσα στο γήπεδο, σε ένα γνώριμο για τους τρεις περιβάλλον. Η γραμμή των ψηλών των Καταλανών είναι μια πολυτέλεια για ομάδα Eurocup. Derek Willis και Brodziansky είναι παίχτες που άνετα έχουν επίπεδο Ευρωλίγκας. Παράλληλα, στο πέντε διαθέτουν τον Tomic, καλύτερο παίχτη της ομάδας, και Birgander, ένας αρκετά εξελίξιμος παίχτης. Οι στόχοι της Joventut για φέτος είναι να γίνουν ‘’Best of the Rest’’, δηλαδή η καλύτερη ομάδα εκτός του Big 4, και όπως την Βαλένσια να προσπαθήσει να πάει μακριά στο Eurocup, όπου θα πρέπει να κονταροχτυπηθεί με ομάδες με ένα πολύ πιο υψηλό budget, αλλά με ένα format που ίσως να βολεύει περισσότερο τους Πρασινόμαυρους.
Herbalife Gran Canaria
Η περσινή σεζόν της Gran Canaria ήταν χαοτική. Έπειτα από ένα καταστροφικό ξεκίνημα, με παίχτες να έρχονται και να φεύγουν στα μέσα της χρονιάς, ο Fisac κατάφερε να βρει το σωστό ‘’κλικ’’ της ομάδας στα μέσα της χρονιάς, μπαίνοντας στα playoff και φτάνοντας στα ημιτελικά του Eurocup. Παρόλο που είχε αίσιο τέλος, ο 46χρονος προπονητής σίγουρα θα θέλει να έχει μια πιο ‘’ήρεμη’’ σεζόν. Στην μεταγραφική περίοδο οι κανάριοι στόχευαν για γνώριμα στον προπονητή πρόσωπα, όπως τον Dylan Ennis, combo guard που μπορεί να σκοράρει με ευκολία και τον Brussino, τριάρι με φονικό σουτ. Και οι δυο ήρθαν από την Σαραγόσα, πρώην ομάδα του Fisac. Στο τρία επίσης ήρθε ο Salvo, που έχει ως δυνατό στοιχείο την άμυνα, ενώ στο δυο ο Chris Kramer, έχοντας και αυτός δεξιότητες στον αμυντικό τομέα. Στα γκαρντ παραμένουν από πέρσι ο Albicy (ένας ακόμα εξαιρετικός αμυντικός) και ο περσινός πρώτος σκόρερ, AJ Slaughter. Στις εξωτερικές θέσεις βλέπουμε έναν διαχωρισμό ανάμεσα σε παίχτες που έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό την επίθεση (Slaughter, Ennis, Brussino) και παίχτες που ΄’κοιτάνε’’ πρώτα την αμυντική πλευρά του παρκέ (Albicy, Kramer, Salvo). Στο εσωτερικό παιχνίδι οι νησιώτες έχασαν τον Matt Costello, δημιουργώντας ένα κενό στο 4/5. Αυτό καλύφθηκε από παίχτες μεγάλων ομάδων, που δεν έβρισκαν λεπτά, τον Artem Pustovyi, προερχόμενος από την Βαρκελώνη, και τον Ilimane Diop, από Μπασκονια. Shurna, Khalifa Diop και Stevic παραμένουν στο frontcourt των κανάριων, που σαν στόχους θα έπρεπε να έχουν να μπουν στο κύπελλο ή στα playoff και να έχουν μια αξιοπρεπή εμφάνιση στο Eurocup.
Morabanc Andorra
Πέρσι η Ανδόρα είχε μια ήσυχη αλλά όχι και ιδιαιτέρα επιτυχημένη σεζόν, καθώς ήταν μέτριοι στο Εurocup και δεν έφτασαν ούτε στα playoff, ούτε προκρίθηκαν για το κύπελλο. Η Ανδόρα, που πάντα αναζητάει να κάνει ένα βήμα μπροστά, έφερε μεγάλα ονόματα αυτό το καλοκαίρι, δημιουργώντας ένα αρκετά ανταγωνιστικό σύνολο. Στην περίμετρο έχει τον ‘’εκρηκτικό’’ Hannah, τον αρχηγό της ομάδας Colom, τον έμπειρο Gal Mekel, τον Garcia και τον Miller-Mclntyre, μια από τις high-profile μετάγραφες. Στα ‘’φτερά’’ βρίσκονται και άλλες από τις σημαντικές μετάγραφες όπως ο Drew Crawford, που έχει εμπειρία Ευρωλίγκας και ο Mario Nakic, που βγήκε από τις ακαδημίες της Ρεάλ και έχει γνωρίσει το παρκέ της Ευρωλίγκας. Συμπληρώνουν το δυο-τρία οι Pauli και Jedinek. Στο τέσσερα η Ανδόρα έχει μαζέψει πολύ ταλέντο, με τις μετάγραφες Amine Noua (ένας ακόμα παίχτης με εμπειρία Ευρωλίγκας) και Connor Morgan να μοιράζονται τα λεπτά λόγο της απουσίας του Tyson Perez, που μέχρι τον τραυματισμό του ήταν από τους καλυτέρους Ισπανούς στο πρωτάθλημα. Στο πέντε διαθέτουν τους Diagne, Olumuyiwa, Arteaga και Llovet, παίχτες που όλοι είναι σε ένα καλό αλλά όχι ελίτ επίπεδο. Όπως μπορούσε κάνεις να φανταστεί, με τέτοιες μετάγραφες θα περίμενε κάνεις η Ανδόρα να τουλάχιστον παλέψει για να μπει στο κύπελλο, αλλά μέχρι τώρα οι μετάγραφες που έχει κάνει της έχουν γυρίσει…Boomerang. Η Ανδόρα έχει κάνει ένα πολύ κακό ξεκίνημα, οπού σε ένα πρωτάθλημα τόσο δύσκολο όσο το Ισπανικό, το να παίζεις και στην Ευρώπη συν ένα κακό ξεκίνημα μπορεί να σε βάλει σε σοβαρούς κίνδυνους, και ο υποβιβασμός δεν θα ήταν κάτι περίεργο, πχ η περσινή Μπιλμπάο παραλίγο γλίτωσε. Παρόλα αυτά οι προσδοκίες τους θα έπρεπε να παραμείνουν υψηλές -αξιοπρεπή εμφάνιση στο Eurocup, να παλέψουν έως τέλους για να μπουν σε κύπελλο και playoff- καθώς έχουν ένα αρκετά δυνατό ρόστερ.
~ Ομάδες που συμμετέχουν στο Basketball Champions League ~
Lenovo Tenerife
Άμα παρακολουθεί κάνεις το BCL, θα έχει ήδη μάθει περίπου την φιλοσοφία της νησιωτικής ομάδας. Πολλά Pick and Roll και τρίποντα, και τα ζευγάρια του Pick and roll Huertas / Fitipaldo –Guerra / Shemadini (MVP του πρωταθλήματος πέρσι), να είναι ο πυρήνας της ομάδας, όπου ειδικά στο Huertas-Shermadini υπάρχει τρομερή χημεία στο δυο εναντίον δυο. Γύρω από τον πυρήνα που είναι η σχέση του άσσου-σέντερ, η Τενερίφη συγκεντρώνει ρολίστες αρκετού υψηλού επιπέδου. Oι Sasu Salin (δυαρι), Doornekamp (Forward), Wiltjer (Power Forward) είναι εξαιρετικοί σουτέρ, οι Sastre και Rodriguez δινουν μαχητικότητα και παίχτες όπως Tobias Borg, Sean Smith, Dejan Todorovic και Julian Gamble θα κατέχουν έναν πιο μικρό ρόλο, δίνοντας βάθος στην ομάδα. Πέρσι οι Κανάριοι έκαναν μια πολύ καλή σεζόν (παρόλο που στο BCL δεν έφτασαν μακριά), φτάνοντας στα ημιτελικά στο Κύπελλο και σε Πρωτάθλημα, οπού στην regular season τερμάτισαν τρίτοι, μπροστά από ομάδες που συμμετείχαν στην Ευρωλίγκα, όπως την Baskonia και Valencia. Οι προσδοκίες θα έπρεπε να είναι να βγουν 4-6 στην κατάταξη και να φτάσουν μακριά στο BCL, διαθέτοντας ένα από τα καλύτερα ρόστερ της διοργάνωσης.
Unicaja Malaga
Η Μάλαγα βίωσε μια δύσκολη σεζόν, τελειώνοντας την ως μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις της χρονιάς. Στο Eurocup, που είχαν μεγάλες προσδοκίες, αποκλειστήκαν νωρίς, δεν μπήκαν στα Play Οff και στο Κύπελλο έχασαν, αν και ηρωικά, από την Μπαρτσελόνα. Ο σύλλογος της Ανδαλουσίας άλλαξε προπονητή στα μέσα της σεζόν, δίνοντας τα κλειδιά της ομάδας στον Έλληνα Φώτη Κατσικάρη, που φέτος θα έχει σημαντικές αλλαγές. Ο σύλλογος αποφάσισε να αλλάξει την ευρωπαϊκή τους διοργάνωση στο Basketball Champions League αντί για το Eurocup. Οι οπαδοί πίστευαν ότι αυτό θα σήμαινε ότι η ποιότητα της ομάδας θα έπεφτε, αλλά οι ανδαλουσιανοί έφεραν αρκετά μεγάλα ονόματα, όπως ο Norris Cole και Michael Eric. Ένα από τα προβλήματα της περσινής Μάλαγα ήταν η δυσλειτουργικότητα του ρόστερ, διαθέτοντας πολλούς περιφερειακούς σκόρερ και αδύναμη Frontline. Το πρώτο ισχύει ακόμα, καθώς οι εξαιρετικοί μεν, αλλά μονοδιάστατοι δε, Jaime Fernandez, Cole, Alex Bouteille, Dario Brizuela και Francis Alonso είναι παίχτες που έχουν ως προτεραιότητα να σκοράρουν, υστερώντας σε οργάνωση και άμυνα. Αντίθεση από αυτό το ‘’είδος’’ παίχτη είναι ο Alberto Diaz, αρκετά επιρρεπής όμως σε τραυματισμούς. Στο τρία πλαισιώνει τον score-first Bouteille o Jonathan Barreiro, ένας αρκετά σκληροτράχηλος παίχτης ο οποίος έχει αναδειχτεί στην Σαραγόσα ως ένα από τα καλύτερα ισπανικά τριάρια που ταυτόχρονα μπορεί να ‘’ανεβεί’’ στο Τέσσερα. Αυτό το χαρακτηριστικό του Barreiro είναι μεγάλης σημασίας για την Μάλαγα, καθώς πρώτον έχουν μόνο τον Tim Abromaitis και τον βετεράνο Carlos Suarez σαν Power Forwards και δεύτερον επειδή κανένα πεντάρι τους δεν μπορεί να ‘’κατεβεί’’ στο τέσσερα. Η θέση Σέντερ, ήταν η ‘’Αχίλλειος πτέρνα’’ τους πέρσι, για αυτό ξοδέψαν μεγάλο μέρος του μπάντζετ στον Michael Eric, προερχόμενο από CSKA. Πίσω του βρίσκεται το μεγάλο ανερχόμενο ταλέντο της ομάδας, Yannick Nzosa και ο Ruben Guerrero. Η έλλειψη βάθους στο Frontline καθώς και το γεγονός ότι πάλι η περίμετρος τους έχει παίχτες που δεν διαφέρουν πολύ, μου δημιουργούν αμφιβολίες, ωστόσο η Μαλάγα θα έπρεπε να παλέψει για να μπει σε Playoff, Κύπελλο και να κάνει πορεία στο BCL.
San Pablo Burgos
Η πρώτη σεζόν της Μπουργος στην ΑCB ήταν στην σεζόν 17-18. Από τότε βρίσκονται σε μια συνεχή ανοδική πορεία, καταλήγοντας σε ‘’Back 2 back’’ Champions League με τον Peñarroya ως προπονητή. Δύστυχως για την San Pablo, ο Peñarroya αποχώρησε (στην θέση του ήρθε ο Zan Tabak), και μαζί του αρκετοί από τους κυρίους συντελεστές της ομάδας όπως ο Rivero, Omar Cook, McFadden και παίχτες ρολίστες όπως Sakho, Salvo και Alex Barrera. Αντικαταστάτες τους είναι ο Aleksej Nikolic, Tyrus McGee και Marc Garcia στην περίμετρο, Dani Diez στο τρία, Suleiman Braimoh και Steve Zack στην Frontcourt. Tα πολλά νέα πρόσωπα (παίχτες και προπονητής) έχουν ως δεδομένο ότι δεν θα έχουν την ίδια επιτυχία με τις δυο τελευταίες εξαιρετικές σεζόν, οπού εκτός από τις ευρωπαϊκές κατακτήσεις τους, έφτασαν σε ημιτελικούς πρωταθλήματος και συμμετείχαν σε ένα κύπελλο. Όμως η μεγάλη αλλαγή στο ρόστερ συν το γεγονός ότι συμμετέχουν σε Ευρωπαϊκή οργάνωση, που φέρνει και μια επιπλέον κούραση λόγο ταξιδιών και ποσότητας αγώνων, ίσως να οδηγήσει σε αρκετά ‘’παραπατήματα΄΄, που σε ένα πρωτάθλημα τόσο απαιτητικό μπορεί να φανούν μοιραία. Σίγουρα δεν έχουν τις ιδίες φιλοδοξίες με πέρσι στα εγχώρια, αλλά παρόλα αυτά θα πρέπει να προσπαθήσουν να κάνουν μια καλή πορεία στο BCL, διοργάνωση που γνωρίζουν πολύ καλά.
Baxi Manresa
Η Manresa, παρόλο που φαίνεται ως ‘’μικρή’’ ομάδα, είναι από τις πιο ιστορικές του Ισπανικού πρωταθλήματος, έχοντας κατακτήσει ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο στα 90ς. Με την αλλαγή της χιλιετίας η Manresa έχει βιώσει δύσκολες εποχές. Τελευταία εμφάνιση της στο κύπελλο ήταν στην σεζόν 03-04 και στα Playoff το 2019. Μετά από μια χρονιά απουσίας οι Κατάλανοι γυρνάνε στο BCL και σίγουρα θα έχουν στο στόχαστρο και τον γυρισμό τους στις τελικές φάσεις από ένα από τα δυο εγχώρια. Παρόλο που έχουν μικρότερη οικονομική δύναμη από ομάδες που παλεύουν για τους ίδιους στόχους, η Manresa διαθέτει μια δυνατή έδρα έναν εξαιρετικό coach, Pedro Martinez, και ένα καλό τμήμα scouting, που αναγκάζεται να ψάξει πιο φθηνές λύσεις από τον ανταγωνισμό της. Φέτος μπορεί να έφερε ένα μεγάλο όνομα όπως ο Bako, προερχόμενος από την ASVEL, αλλά οι υπόλοιπες μετάγραφες τις είναι πιο low-profile. O GM Xavi Puyol ψάρεψε σε πιο άγνωστα για το γενικό κοινό νερά, όπως η δεύτερη κατηγορία Γερμανίας (Elias Valtonen), Ισραήλ (Joe Thomasson), VTB United League (Janis Berzins), υπογράφοντας όμως και παίχτες από Eurocup όπως Luke Maye και Marcis Steinbergs. Επίσης έφερε παίχτες από το Γαλλικό πρωτάθλημα, Sylvain Francisco και Chima Moneke, οι οποίοι έχουν αρχίσει φανταστικά την σεζόν. Για να μπορέσουν να φτάσουν στο στόχο τους, θα χρειαστούν πολλά από τα ‘’στοιχήματα’’ τους να βγουν, καθώς και να έχουν καλή απόδοση οι Dani Perez, Guillem Jou, Rafa Martinez και Yankuba Sima. Oπως και οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές ομάδες της ACB που δεν έχουν την πολυτέλεια ενός ρόστερ με βάθος η Μανρέσα μπορεί να ‘’καεί’’ σε ένα σημείο της χρονιάς, κάτι που πρέπει να αποφύγουν οπωσδήποτε.
~ Ομάδες που συμμετέχουν στο FIBA Europe Cup ~
Casademont Zaragoza
Λίγες ομάδες έκαναν τόσες αλλαγές όσες έκανε η Σαραγόσα. Οκτώ παίχτες από τους Ennis, Barreiro, Brussino που ήταν οι ηγέτες τα τελευταία χρόνια συμπεριλαμβάνονται αποχωρήσαν. Το ρόστερ της έχει αποδυναμωθεί από πέρσι, αλλά παρόλα αυτά ο Jaume Ponsarnau θα έχει αρκετούς ενδιαφέροντες παίχτες στη πρώτη του χρόνια στην ομάδα, όπως ο Matt Mobley ή ο Hans Vanjwin, καθώς και γνώριμα πρόσωπα για το ισπανικό πρωτάθλημα όπως ο Omar Cook, Stanley Okoye, Adam Waczynski, Santi Yusta ή τον Kenan Sipahi. Επιπλέον πήρε από την Β’ κατηγορία τον Ramon Vila, επέστρεψαν από δανεισμό οι Dino Radoncic και Aleix Font, και τέλος στοιχημάτισε στον πρώην-Ολυμπιακό Jamel McLean. Η Σαραγόσα έχει κάνει ένα μείγμα ανάμεσα σε παίχτες με πολύ εμπειρία (Cook και San Miguel είναι 39 και 36, Okoye, Maclean, Waczynski είναι πάνω από 30) και νέοι παίχτες που θα προσπαθήσουν να κάνουν ένα step-up φέτος. Το ρόστερ που έχει φτιαχτεί δεν είναι για Play Off, και θα έχουν ως στόχο να περάσουν μια χρονιά ήρεμη, γλιτώνοντας με ευκολία τον υποβιβασμό και να προσπαθήσουν να πάνε όσο μακριά γίνεται στο FIBA Europe Cup.
~ Εκτός Ευρώπης ~
UCAM Murcia
Από την ομάδα με ίσως τις περισσότερες πηγαίνουμε στην ομάδα με τις λιγότερες. Η Μούρθια ολοκλήρωσε μια πολύ καλή σεζόν πέρσι όπου ίσα ίσα δεν μπήκε σε playoff και κύπελλο (είχε μεγάλη ατυχία με τον COVID-19). H Μούρθια αποφάσισε να κρατήσει το περσινό σύνολο της και επιπλέον να δώσει όλη την προσοχή της στα εγχώρια, καθώς δεν δέχτηκαν την πρόσκληση της FIBA για το BCL. Η Μούρθια έχασε το καλοκαίρι τον DJ Strawberry και τον περσινό MVP της ομάδας Conner Frankamp, τους οποίους αντικαταστεί τους με τον Chris Czerapowicz και τον Thad McFadden, ο οποίος έρχεται ως ένας από τους καλυτέρους παίχτες του ισπανικού πρωταθλήματος εκτός του Top-4. Ο McFadden έρχεται σε μια ομάδα που είδη κατέχει ένα πολύ καλό rotation στo ένα-δύο, έχοντας επιπλέον τους Jordan Taylor, Jordan Davis (αυτοί οι δυο συν τον McFadden είναι scoring guard), Tomas Bellas (κλασικος playmaker) και τον Κώστα Βασιλειάδη, έναν από τους καλυτέρους σουτέρ του πρωταθλήματος. Στο τρία, εκτός από την νέα μεταγραφή, τον Czerapowicz, ενας 3+D wing, είναι ο Sadiel Rojas, captain της ομάδας και πολύ-εργαλείο. Στο τέσσερα το κύριο όπλο είναι ο πρώην της Λάρισας James Webb, μια από τις μεγαλύτερες θετικές εκπλήξεις στην περσινή σεζόν, κρατώντας την φόρμα του στην αρχή της φετινής χρονιάς. Ο σταθερός Nemanja Radovic είναι το δεύτερο τέσσερα και ο Rinalds Malmanis λειτουργεί ως ο δωδέκατος παίχτης. Ο βραζιλιανός Αugusto Lima και ο Emanuel Cate χωρίζουν τα λεπτά στο πέντε, με τον πρώτο να πρωταγωνιστεί περισσότερο. Η ομάδα του Sito Alonso όπως είπαμε στοχεύει για να μπει στην οκτάδα είτε στο τέλος του πρώτου γύρου, για να μπει στο Kύπελλο, είτε στην άνοιξη για να παίξει τα Play Off και να γυρίσει στο BCL.
Monbus Obradoiro
Η Obradoiro είναι μια ομάδα που χαρακτηρίζεται περισσότερο από το πρωτοκλασάτο scouting department και τον Moncho Fernandez. Παρόλο που είναι μια σχετικά ‘’μικρή’’ ομάδα δεν έχει υποβιβαστεί από τότε που ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία (2010-11) και παρότι στο τέλος της σεζόν της οι σημαντικότεροι παίχτες της αποχωρούν για να πάνε σε καλύτερες ομάδες. Η ομάδα του Moncho το καλοκαίρι έχασε σημαντικούς παίχτες, τους ψηλούς Enoch, Jake Cohen (που πήγαν ευρωλίγκα), τον Czerapowicz και τους άσσους Pepe Pozas και Kartal Ozmizrak. Σε αντίθεση με άλλες χρονιές κατάφερε να κρατήσει τους καλλίτερους τους παίχτες, Kassius Robertson Laurynas Birutis. Σε αυτούς προσθέτετε μια από τις πιο intriguing μετάγραφες, ο Henry Ellenson, που μαζί με τους δυο προαναφερόμενους θα σχηματίσει ένα Big 3. Γύρο από αυτούς έχουν προστεθεί στοιχήματα όπως ο Αργεντίνος Fernando Zurbriggen, o Κονγκολέζος Vinny Okouo ή Marko Filipovity, παίχτες με εμπειρία όπως Thomas Scrubb, Braydon Hobbs και παραμένουν ο Laurynas Beliauskas (μεγάλο βήμα μπροστά από τότε που πρωτοήρθε), ο 43χρονος (!) Albert Oliver, o τίμιος Alex Suarez και ο 3+D Alvaro Muñoz. Η Obradoiro έχει φτιάξει ένα πολύ αξιόλογο ρόστερ, που θα έπρεπε να πετύχει τον σκοπό της εδώ και μια δεκαετία σχεδόν, δηλαδή να παραμείνει στην πρώτη κατηγορία και να βγάλει πολλά χρήματα από τις καλοκαιρινές της επενδύσεις.
Urbas Fuenlabrada
Η Fuenlabrada κατάφερε να ξεφύγει τον υποβιβασμό με σχετική άνεση, όπου ο Melo Trimble διακρίθηκε ως ένα από τα καλλίτερα combo guard εκτός ευρωλίγκας, τραβώντας την προσοχή -και τα λεφτά- της Γαλατάσαραϊ. Στην περίμετρο επίσης έφυγε ένα σημαντικό κομμάτι της περσινής ομάδας, ο Marc Garcia και μετά από λίγους μήνες διαμονής ο Cheick Diallo αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του, σε αντίθεση με τον πολύ υποσχόμενο Kyle Alexander που ήρθε προς το τέλος της περσινής χρονιάς από το ΝΒΑ. Εκτός από τον Alexander κατάφεραν να ανανεώσουν κρίσιμης σημασίας πως τον Nιγηριανό άσσο Obi Omegano, τον αποδοτικό Stretch big Kwan Cheatman, τον έμπειρο Eyenga, Chema Gonzales και τον Leo Meindl, ο οποίος έχει καθιερωθεί ως ένα από τα καλλίτερα τριάρια στην Ισπανία και είναι ο ηγέτης της φετινής Fuenlabrada. Όσον αφορά τις μετάγραφες που πραγματοποίησε, έφερε τον Dusan Ristic από την Avtodor και από την Chalon τον Sean Armand. Παρόλο που η ομάδα του Jose Maria Raventos έχει αρκετούς ενδιαφέρον παίχτες, ο στόχος τους δεν μπορεί να είναι κανένας άλλος εκτός από την αποφύγει του υποβιβασμού.
Coosur Real Betis
Η Μπέτις κατάφερε πέρσι να αποκτήσει έναν προπονητή που θα μπορούσε να πει κάνεις ότι είναι overqualified για μια ομάδα που παλεύει τον υποβιβασμό. Οι ‘’Verdiblancos’’ έχτισαν το ρόστερ ειδικά ‘’ραμμένο’’ για τον Ισπανό προπονητή, με μονάχα τρεις παίχτες να παραμένουν από πέρσι (Νick Spires, Pablo Almanzan, Ibrahim Magassa). H Ανδαλουσιανοί κατάφεραν να προσελκύσουν αρκετούς παίχτες υψηλού επιπέδου, όπως o έμπειρος (σε ΝΒΑ και ευρωλίγκα) Dairis Bertans, ο πρώην Baskonia και Monaco Khadeen Carrington και Marko Todorovic (δανεικός από Joventut). Επίσης έψαξαν για εμπειρία στο ACB, με τις μετάγραφες των Burjanadze, Pepe Pozas και Agbelese, και στοιχήματα όπως ο 21χρονος Bleijenbergh και Vitto Brown. Η Μπέτις έχει κάνει ένα κακό ξεκίνημα, που εν μέρει είναι λογικό καθώς η ομάδα θα πάρει χρόνο να δεθεί, αλλά μπορεί να τους κοστίσει πολύ στην μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού. Πάντως αν δεθούν γρήγορα μπορούν να κάνουν αρκετές εκπλήξεις, γιατί διαθέτουν ποιοτικούς παίχτες και έναν πολύ ικανό coach που σίγουρα στοχεύει για κάτι περισσότερο.
Surne Bilbao Basket
Από τότε που ανέβηκε κατηγορία η Μπιλμπάο είχε μια πολύ επιτυχημένη πρώτη σεζόν, όπου μπήκε στο κύπελλο και κατάφερε να προκριθεί στο Basketball Champions League με σημαντικό παράγοντα την αποτελεσματικότητά τους στα εντός έδρας παιχνίδια. Στην δεύτερη σεζόν τους, χωρίς κοινό και με ένα μεγαλύτερο φορτίο αγώνων λόγο του BCL η Μπιλμπάο γλίτωσε για μια νίκη τον υποβιβασμό, υποφέροντας μέχρι τέλους. Η ομάδα του Mumbru θα έπρεπε να θέσει ως στόχο την επιστροφή στον σωστό δρόμο και για να καταφέρει αυτό άφησε να φύγουν παίχτες που συμβόλιζαν τον παλιό τους ‘’κύκλο’’ όπως ο Balvin, Jaylon Brown και έφερε παίχτες με μεγάλα ονόματα, όπως τον Goudelock, Jeff Withey και τον Angel Delgado. Ο πρώτος θα πρωταγωνιστεί στην περίμετρο μπροστά από τους Rouselle, Rafa Luz, Hakanson και Tomas Rigo. Ο Goudelock θα ευθύνεται για μεγάλο μέρος της επιθετικής απόδοσης από την περίμετρο, όπου θα βοηθηθεί από τον γάλλο Valentin Bigote, Small Forward προερχόμενος από την Le Mans. Τον πλαισιώνει στο τρία ο Αlex Reyes. Στο τεσσερα οι ‘’Men in Black’’ ψάρεψαν από την Λιθουανία καθώς έφεραν τον υποσχόμενο Gytis Masiulis και τον Regimantas Miniotas. Ολοκληρώνει την θέση ο Alex Galan, ενώ στο πέντε η προαναφερόμενοι Delgado και Whithey. Οι Βάσκοι είναι από τους κυρίους υποψήφιους για τον υποβιβασμό, αλλά διαθέτουν από παίχτες με πολύ ταλέντο, που ίσως να μπορέσουν να τους σώσουν.
Rio Breogan
Η Rio Breogan επιστρέφει στην Liga Endesa μετά από δυο χρονιές στην Leb Oro. Οι Γαλικιανοί κράτησαν 6 παίχτες από την περσινή ομάδα (το 50% του φετινού ρόστερ) τα αδέρφια Erik και Sergi Quintela, τον Ivan Cruz, τον Kevin Larsen και τον Adam Sollazo οι οποίοι θα έχουν έναν μικρότερο ρολό. Όσον αφορά μετάγραφες η Breogan εξέπληξε τους πάντες με την απόκτηση του Dzazan Musa, ένα από τα μεγαλύτερα βαλκανικά ταλέντα τα τελευταία χρονιά, που θα έχει τα ηνία της ομάδας. Ο point guard Trae Bell Haynes (16.8-3.8-7.2 στην Bundesliga) και ο Rasid Mahalbasic, ένα πεντάρι που μπορεί να κάνει λίγο από όλα, μαζί με τον Musa είναι το Big 3 που θα καθοδηγήσει την Breogan φέτος. Ολοκληρώνουν την ομάδα ο Tyler Kalinoski, φονικός σουτέρ, Marko Lukovic, Stretch 4 και ο Jordan Sakho, ένα αμυντικό πεντάρι. Η Breogan κατάφερε να χτίσει ένα αξιόλογο ρόστερ που έχει ρεαλιστικές πιθανότητες να μείνει για μια δεύτερη σεζόν στην ελίτ του Ισπανικού Μπάσκετ
