(Η στήλη “Σφηνάκια” αγγίζει επιγραμματικά – σε εβδομαδιαία βάση (κάθε Τετάρτη) όλα όσα περνάνε από το μυαλό μας και αφορούν την τρέχουσα επικαιρότητα – συμμετέχει όλη η παρέα του Red Point Guard.)
- Την τελευταία φορά που χρειαστήκαμε υπερβάσεις όντας σε κακή φόρμα, ταλαιπωρημένοι και από τραυματισμούς (κυρίως στην περιφέρεια) και παίζαμε “τελικούς¨ για τα Ρ.Ο., δεν καταφέραμε να περάσουμε στους 8. Ήταν το 2016 και μόλις 3 χρόνια μετά, πρέπει να δείξουμε πολύ καλύτερα αντανακλαστικά. Πιστεύω ότι έχει λίγο λάδι ακόμα το καντήλι μας, λίγο το φυτίλι να φτιάξουμε ώστε να περάσουμε Ρ.Ο. Εκεί πια, παίζει να βάλουμε και φωτιά τα τόπια!
- Με αφορμή την (διαφαινόμενη) παρουσία του Σπανούλη στον αγώνα με τη Ζαλγκίρις: Κυκλοφορεί εντόνως (και δικαίως) η άποψη ότι η χρονιά που περνάει (πέρασε;) δεν άφησε ούτε ένα θετικό στοιχείο για την ομάδα. Χωρίς απαραίτητα να διαφωνώ με αυτή την οπτική, θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως κέρδος (sic) αυτής της καταραμένης χρονιάς την, ακόμα πιο καθολική, αναγνώριση που χαίρει πλέον ο Αρχηγός από τον κόσμο του Ολυμπιακού. Ο Βασίλης είναι μακράν ο μεγαλύτερος αθλητής που φόρεσε την ερυθρόλευκη (σε όλα τα αθλήματα) και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται από τον κόσμο. Αρκετοί άργησαν να το καταλάβουν, δεν πειράζει – ποτέ δεν είναι αργά. Αρχηγέ σε αγαπάμε και όταν έρθει εκείνη η γλυκόπικρη στιγμή που θα κρεμάσεις την δοξασμένη φανέλα με το 7 θα κλάψουν και τα τσιμέντα.
- Τον διασυρμό στις, κατά τ’ άλλα πανέμορφες, Κανάριες Νήσους ουδείς τον περίμενε. Πόσο μάλλον με αυτόν τον τρόπο. Το τελευταίο που πρέπει να ψάξουμε να βρούμε είναι δικαιολογίες που έχουν να κάνουν με «εξωγενείς» παράγοντες (π.χ. ταξίδι). Έρχεται ένα ματς φωτιά, απέναντι σε μία ομάδα που σου έχει πάρει τον αέρα. Μπαίνεις το παίρνεις (κι έχεις και το αυτί σου στο Baskonia-Efes). Εμείς όμως, όχι οι παίκτες, οι οποίοι το οφείλουν πρώτα στον εαυτό τους, να ανατρέψουν αυτή την εικόνα. Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι ξεχάσαμε το μπάσκετ που ξέραμε και που είδαμε, για κάποιο διάστημα. Γι αυτό και δεν χάνω τις ελπίδες μου. Την Παρασκευή γύρω στις 23:30 θα ξέρουμε τι άλλο να περιμένουμε από την φετινή χρονιά.
- Πρακτικά – η πρόκριση του Ολυμπιακού έχει περάσει στα χέρια των αντιπάλων του.. Γι’ αυτό το λόγο, κάποιοι θεωρούν πως η ομάδα τελικά, δεν θα προκριθεί..
- Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη σεζόν «έχουμε χάσει τα αυγά και τα καλάθια». Η εξέλιξη όλης της χρονιάς πρέπει να αποτελέσει ένα μεγάλο μάθημα για τον ολόκληρο τον οργανισμό του Ολυμπιακού και κυρίως για εμάς τους οπαδούς. Αλλά αυτή είναι μία συζήτηση που μπορεί να περιμένει. Σε αυτό το σημείο δεν υπάρχει παρελθόν ή μέλλον, παρά μόνο παρόν. Η ομάδα πρέπει να παίξει την Παρασκευή μπάσκετ απαλλαγμένη από την «ιστορία της» και τους δαίμονες της και βγάλει στο παρκέ όχι μόνο ψυχή αλλά και ομαδική και ατομική ποιότητα. Μια ήττα από την Zalgiris θα είναι πολύ φτηνός αποκλεισμός για ένα Σπανούλη, Πρίντεζη ή Blatt. Ολοι μαζί #mextri telous με αυτούς που μας έκαναν περήφανους.
- Μετά τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου στις Κανάριες Νήσους, ο μπασκετικός Ολυμπιακός έχει μπει σε καταστάσεις do or die και μάλιστα στον πρώτο από τους 2 αγώνες που του απομένουν , πρέπει να τα βγάλει πέρα με τον κακό του Δαίμονα από τη Λιθουανία.
- Η Ζαλγκιρις του Σαρας μπορεί να μην εντυπωσιάζει όπως πέρσι, αλλά παραμένει σκληρή, καλοκουρδισμένη, ξέρει να εκμεταλλεύεται ότι της δίνει ο αντίπαλος και κυρίως έχει ,έστω και μαθηματικό κίνητρο. Θαύματα δεν μπορούμε να περιμένουμε , αλλά τουλάχιστον οι παίχτες και το προπονητικό team, οφείλουν σε εαυτούς και φιλάθλους να παλέψουν. Κάτι βέβαια που μέσα στο 19 είναι πιο σπάνιο και από εύστοχο floater του Γκος.
- Στο πρώτο ματς οι Λιθουανοί μας έπνιξαν στο pressing και στις παγίδες στους χειριστές και πέρασε ανεκμετάλλευτος ο 3ποντος οίστρος του Πριντεζη (από τότε έχει να εμφανιστεί). Κάτι ανάλογο θα συμβεί και τώρα. Κλειδιά η προσαρμογή στην άμυνα από τη high post δημιουργία του Καβαλιάουσκας, στον δυναμισμό του Ντέιβις και φυσικά περιμένουμε από τον Μπλατ να έχει βρει λύση στην περίπτωση συνύπαρξης τους. Απαιτείται γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας και επιτέλους ένα αξιοπρεπές ποσοστό στο τρίποντο γιατί δεν αντέχεται άλλο ολονύχτιο ποστάρισμα. Κυρίως όμως απαιτείται ένα κάποιο πάθος. Κύριοι τα ψέματα τελείωσαν.
- “Όταν βάζεις τρίποντα, το μπάσκετ είναι διαφορετικό παιχνίδι” δήλωσε ο Σάρας μετά το τέλος του αγώνα στο Τελ Αβίβ (νίκη επί της Μακάμπι να θυμίσουμε). Η Ζαλγκίρις έρχεται στο ΣΕΦ με τη φόρα τεσσάρων συνεχόμενων νικών, σε παιχνίδια στα οποία έχει εκτελέσει κατά μέσο όρο 22 τρίποντα, πολύ πιο πάνω από τον μέσο όρο των 16 στη σεζόν. Στην τελική ευθεία οι Λιθουανοί έχουν αλλάξει τελείως και ο Ολυμπιακός, αν θέλει να τους κερδίσει, θα πρέπει να τους υποχρεώσει να παίξουν όπως πριν, όταν έχαναν το ένα ματς μετά το άλλο.
- Ο Λιθουανός πλέον τεχνικός φαίνεται ότι έστω και αργά βρήκε τον τρόπο να βελτιώσει αισθητά την ομάδα του η οποία έρχεται στο Σεφ ιδιαιτέρως φορμαρισμένη. Η προσπάθεια του Σπανούλη να προλάβει το ματς είναι πραγματικά συγκλονιστική. Η ομάδα και το κοινό της έχει μεγάλη ανάγκη την παρουσία του αρχηγού στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Τα προπονητικά τρικς του Σάρας δημιούργησαν τρομερό πρόβλημα πέρυσι στον Σφαιρόπουλο, αναμένουμε την προπονητική κατεύθυνση του Μπλατ ώστε να σταθούμε όρθιοι σε αυτό το κομβικό σημείο της σύγχρονης ιστορίας μας.
- Σε κάθε περίπτωση οι μεγάλες μάχες απαιτούν μεγάλους μαχητές. Και ακόμα και με ένα πόδι ο Σπανούλης θα είναι στην 12άδα σαν σύγχρονος Ελ Σιντ.
- Με αφορμή το εξαιρετικό άρθρο του Red Believer που μας έφερε αρκετές θύμησες απ τα παιδικά μας χρόνια, ήταν το τέλος του δελτίου του Αnt1 με τη Λίζα Δουκακάρου που έδινε πάσα για το εντός έδρας παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Λιμοζ, χαρακτηρίζοντας την ως κακό δαίμονα. Η Ζαλγκίρις του Σάρας παίζει τελείως διαφορετικό Μπάσκετ απ την τότε Λιμόζ, έχει όμως παρόμοιο τρόπο να μας επιβάλλεται. Δε ξέρω αν έχουμε τα όπλα για να κερδίσουμε το ματς, ούτε αν αυτό είναι αρκετό για την πρόκριση. Ένα ματς όμως με το συγκεκριμένο αντίπαλο είναι το καλύτερο τεστ για το αν έχουμε θέση στη διαδικασία των P.O.
- Στην “ό,τι να ‘ναι” χρονιά που βιώνουμε, ο Timma στη Khimki βάζει αλλεπάλληλες 20αρες με απίστευτα ποσοστά. Σε ένα παράλληλο σύμπαν ο Hollis Thompson βγαίνει MVP των τελικών του ΝΒΑ και τον Patrick Young τον ζητάνε οι Warriors για αντικατάσταση του Cousins ο οποίος δεν τους κάνει.
- Ο coach Pitino ήρθε και από τις πρώτες δηλώσεις που έκανε ήταν περί φυσικής κατάστασης της ομάδας που παρέλαβε. Μετά από 40 ημέρες ο Παναθηναϊκός πετάει αθλητικά και αγωνιστικά – κάτι που δεν φτιάχνει μόνο μέσα από τις προπονήσεις γιατί δεν υπάρχει ο χρόνος για να γίνει αυτό. Βλέπουμε τον Καλάθη να παίζει 39λ σε παιχνίδι 90 κατοχών ή παίκτες όπως ο Langford και Βουγιούκα να κάνουν bullying στην άμυνα όταν κάποιοι δεν έχουν παίξει άμυνα ποτέ στην ζωή τους. Είτε ο αμερικανό-ιταλός έχει το μαγικό ραβδάκι και PhD στην ψυχολογία είτε δούλεψε άλλου είδους «τεχνογνωσία» που έχει η ομάδα του. Σε κάθε περίπτωση ο Παο με την εικόνα των τελευταίων του αγώνων (μετά την Μακάμπι) είναι ομάδα Play Off.
- Για το “αύριο” του Ολυμπιακού.. Υπάρχει μία κίνηση, που αν είχαν τη διαύγεια οι διοικητικές ηγέτες να την αντιληφθούν, αν είχαν την οικονομική δυνατότητα (που την έχουν) και τον τρόπο να την πραγματοποιήσουν όσο δύσκολη και απίθανη κι αν φαίνεται, θα έφερναν τα πάνω-κάτω στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ, θα άφηναν τους αντιπάλους τους με το στόμα ανοιχτό και θα σόκαραν ακόμα και τον μεγάλο τους “εχθρό”.
- Δεν ξέρω τι κουβέντα σηκώνει ο Ολυμπιακός ως το τέλος της σεζόν, προσωπικά μου θυμίζει μια σειρά που ξεκινάει με πολύ ενδιαφέρον και τραβάει πολλά βλέμματα και κάπου στη μέση κάνει τέτοια κοιλιά όπου σταδιακά μένουν ελάχιστοι να την παρακολουθούν – κι αυτοί από συνήθεια. Μια ομάδα με διοικητικά προβλήματα που φαίνεται να μην έχει αποφασίσει ακόμα τι θα κάνει στις εγχώριες διοργανώσεις, οπότε πρακτικά το αγωνιστικό τμήμα είναι πολύ δύσκολο να μείνει συγκεντρωμένο όταν δίνει αγώνες για μια διοργάνωση που δεν ξέρει αν θα φέρει εις πέρας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να εξασφαλίσει μια θέση στην 8άδα που κακά τα ψέμματα, είναι περισσότερο θεμα γοήτρου παρά ρεαλιστικών βλέψεων. Δεν κατηγορώ τους παίκτες λοιπόν για την τωρινή τους εικόνα, είναι πολύ δύσκολο να παίξεις έτσι.
- Εδώ που φτάσαμε όλα θα κριθούν σε 2 ζαριές με το πλεονέκτημα να μην είναι πλέον στα χέρια μας. Η κριτική όμως που γίνεται στον coach Blatt είναι αν όχι άδικη σίγουρα άστοχη. Πρόκειται για προπονητή κύρους με τίτλους και εμπειρία από Ευρώπη και ΝΒΑ. Και αυτή την στιγμή δεν υπάρχει άλλος «Ευρωπαίος» με τέτοιο portfolio εκτός από αυτόν και Μεσίνα. Αν του δώσεις μια ομάδα με παθογένειες και απλήρωτη θα κάνει ότι μπορεί να του την φτιάξει. Αν έχει τραυματισμούς και του την κάνεις μαντάρα με ηχητικά και τραβώντας την εκτός Α1 θα σου την κρατήσει αξιόμαχη. Αν οι 2 αστέρες του είναι βετεράνοι και τοτέμ του club θα διαφυλάξει την υστεροφημία τους προστατεύοντας τους αγωνιστικά. Αστοχίες σε επιλογές παικτών και τρόπο παιχνιδιού κάνουν όλοι οι σπουδαίοι προπονητές – αλλά έχουν είτε τα κεφάλαια είτε το βάθος στο ρόστερ για να διορθώσουν ότι δεν λειτουργεί.
- Στον Blatt δόθηκε ένας κορμός Ελλήνων υψηλά αμειβόμενων που δεν είναι στο pick της καριέρας τους αλλά μάλλον στην δύση τους. Ρόστερ με αρκετά κλειστά συμβόλαια και το μεγαλύτερο μέρος του budget κλειδωμένο. Οι επιλογές που έκανε ακόμα και αν ήταν καλύτερες δεν θα έβαζαν ποτέ στο πάγκο τα υψηλά συμβόλαια (Παρότι σε αρκετές περιπτώσεις το τόλμησε) ούτε θα άλλαζαν το γεγονός πως η ομάδα είναι σε αναταραχή λόγω καθυστερημένων πληρωμών και των σχέσεων που κλονίστηκαν λόγω του ηχητικού. Αυτά είναι καλό να τα θυμόμαστε γιατί του κάνουμε κριτική που απευθύνεται σε νορμάλ ομάδες που βρίσκονται σε νορμάλ καταστάσεις.
