Σκόρπιες σκέψεις..

Η αποχώρηση Blatt για κάποιους ήταν σωστή για κάποιους λάθος τη δεδομένη χρονική στιγμή. Εγώ είμαι με την δεύτερη άποψη, όσο δεν βλέπω ποιος είναι ο επόμενος προπονητής. Ο κ. Blatt υγεία να έχει και να τον ξαναδούμε στους πάγκους.

Όσον αφορά εμάς, όντας από τους αισιόδοξους της φετινής χρονιάς, θέλω να γυρίσει ο Μπαρτζώκας, με προστασία από όλο τον οργανισμό για να μην καεί και γίνει ο Πεδουλάκης του Ολυμπιακού. Τop class προπονητής, με εμπειρία και το λεγόμενο “μάτι”, συγκεκριμένο μπασκετικό στυλ που σαφώς αρέσει στο κόσμο που αν προστατευθεί σωστά είναι η καλύτερη λύση! Κάνει το κλικ στο κόσμο, γνωστός Ολυμπιακός, που με την απουσία από το πρωτάθλημα φεύγει και η μεγάλη πίεση που είχε. Ο Coach B είναι από τους λίγους που μπορούν να φέρουν τον κόσμο στο γήπεδο ξανά.

Ουδέν κακόν αμιγές καλού λέει ο θυμόσοφος λαός μας και βρίσκει εφαρμογή και στη συγκεκριμένη περίπτωση με τον coach Blatt. Προσωπικά ήμουν από αυτούς που πίστευε ότι η έλευση του ήταν μια ιδανική ευκαιρία να απεξαρτηθούμε από αυτό το μονότονο μπάσκετ που, βλέπαμε την προηγούμενη διετία και, μας προκαλούσε αποστροφή.

Ένα μπάσκετ προσωποκεντρικό και εγκλωβισμένο στις παλιές αλλά προβλέψιμες, πλέον, συνήθειες του παρελθόντος. Ήλπιζα να είναι αυτός που θα λύσει το γόρδιο δεσμό της μονοτονίας, όπως έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει στο παρελθόν.

Ακόμα κι έτσι όμως θεωρώ ότι άφησε έστω ένα μικρό έργο. Η αφελληνοποίηση του αγιοποιημένου & ακλόνητου, μέχρι πρότινος -σε βαθμό δυσλειτουργικό-, ελληνικού κορμού είναι κάτι που μένει σαν παρακαταθήκη. Ομολογώ ότι αρχικά θεώρησα ότι το timing της αποπομπής του ήταν άτοπο.

Με μια δεύτερη σκέψη όμως καταλήγω ότι ίσως δε γινόταν διαφορετικά. Πραγματικά τα χέρια της διοίκησης ήταν δεμένα. Πριν το καλοκαίρι δεν υπήρχε ούτε ένα ουσιαστικό επιχείρημα να βασίσει τυχόν απομάκρυνση. Η ευθύνη των περσινών γεγονότων ήταν εξολοκλήρου στην καμπούρα της. Μια τέτοια κίνηση θα έπληττε περαιτέρω το ήδη πληγωμένο προφίλ της και θα καθιστούσε ακόμα πιο δύσκολη την οποιαδήποτε συνεργασία με τους υποψήφιους αντικαταστάτες. Προφανώς περίμεναν (με χρονικό ρίσκο) ένα αγωνιστικό άλλοθι το οποίο τους δόθηκε εμφατικά στη Lyon.

Και τώρα τι; Προσωπικά είμαι (κόντρα στο ρεύμα) από τους αισιόδοξους. Θεωρώ ότι το roster δεν είναι για πέταμα. Υπάρχει καλή πρώτη ύλη η οποία, με 2 προσθαφαιρέσεις κι έναν ορθό αγωνιστικό προσανατολισμό, μπορεί να αποδώσει σε εύλογο χρονικό διάστημα θελκτικό μπάσκετ (προτεραιότητα για μένα πριν τα όποια αποτελέσματα). Ποιος θα το καταφέρει αυτό; Μη με ρωτάτε. Καλύτερα αυτό το ερώτημα να το απαντήσουν αυτοί που θα φροντίσουν να πλαισιώσουν τον επόμενο επαγγελματία με ένα ομαλό & λειτουργικό πλέγμα, που θα θωρακίζει τις γύρω γύρω αναταράξεις και θα τον αφήσουν, αυτή τη φορά, να εστιάσει στο μπάσκετ και μόνο! Κι ας μην είναι Ολυμπιακός παιδιόθεν.

Η αποχώρηση Blatt εμένα με έπιασε απροετοίμαστο. Είχα την εντύπωση ότι ο αιμοδιψής ραβίνος είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη των Αφών. Αποδεικνύεται ότι τα αδέρφια ήθελαν να τον στείλουν από το καλοκαίρι, αλλά τους έβγαινε ακριβό. Οπότε καταλαβαίνω ότι του έδωσαν μια «ελευθερία» μεταγραφικών κινήσεων, λόγω προϋπολογισμού ίδια με την ελευθερία κινήσεων κρατούμενου σε κελί 2Χ3, περιμένοντάς τον στη γωνία, κυρίως για λόγους αποζημίωσης. Άσχημο πολύ και κάτι καινούργιο για τους Αφούς, που αν μη τι άλλο μας είχαν συνηθίσει στην, έως και, υπερβολική στήριξη σε προπονητές. Ο οργανισμός προσθέτει άλλο ένα κρίκο στην αλυσίδα των διοικητικών αποτυχιών του, χάνοντας κ άλλο την αξιοπιστία του. Θα χρειαστούν πολλά για να την ξανακερδίσει.

Για την επόμενη μέρα, ακούμε από παραμονή Kemzura μέχρι έκπληξη από Αμερική, και από αναλώσιμο τύπου Αγγέλου μέχρι πρωταθλητές Ευρώπης όπως Μπαρτζώκας και Xavi Pasqual. Αν ισχύουν αυτά μιλάμε για παράταση της τρικυμίας εν κρανίω, καθώς κραυγάζει η απουσία οποιουδήποτε σχεδίου, εκτός από το «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει». Έχω τοποθετηθεί εγκαίρως για το τι θεωρώ ότι χρειάζεται ο Θρύλος. Στιβαρή δομή, με όλες τις σύγχρονες λειτουργίες υποστήριξης ενός μπασκετικού οργανισμού, υπό έναν μπασκετάνθρωπο GM (γαύρο ιδανικά), που να παράγει υπεραξίες επιτρέποντας τον ανταγωνισμό με υψηλότερα budget. Αυτό δεν θα γίνει. Οπότε απλά περιμένουμε τι θα μας ξημερώσει. Προσωπικά θα είμαι εκεί, στο γήπεδο, για να στηρίξω την ομάδα.

Το τέλος της συνεργασίας με Blatt είναι γεγονός και η χρόνια μόνο με καλούς οιωνούς δεν ξεκινάει. Η ομάδα χρειάζεται έναν άνθρωπο στον πάγκο που θα εμπνεύσει ξανά όλο τον οργανισμό, παίχτες, κόσμο ακόμα και τη διοίκηση. Αυτή τη στιγμή λίγοι τέτοιοι υπάρχουν. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που χρειαζόμαστε. Προπονητής από το πάνω ράφι, που ξέρει την πραγματικότητα και θα είναι ο μοναδικός που θα έχει την απαραίτητη πίστωση χρόνου από τον κόσμο. Αν οι Αφοί θέλουν θα του προσφέρουν τις απαραίτητες εγγυήσεις για το roster κι ένα κλειστό συμβόλαιο που δεν θα κριθεί από τη φετινή σεζόν. Θέλουν όμως;

Λυπηρό γεγονός η αποχώρηση Blatt, όπως φάνηκε είχε χαθεί, μάλλον από καιρό, η επικοινωνία μεταξύ Αγγελόπουλων και προπονητή, αφού φτάσαμε στο σημείο να αλλάξουμε τον coach μετά το πρώτο μόλις επίσημο παιχνίδι. Αν και φέτος δεν είχαμε επαρκές δείγμα για να κρίνουμε τη δουλειά του, η αστοχία στην επιλογή παιχτών όπως ο Baldwin, κυρίως, ο οποίος ήρθε για βασικός pg και παρότι συμμετείχε από την πρώτη μέρα στην προετοιμασία δεν κατάφερε ποτέ να ενσωματωθεί αρμονικά στο σύνολο, αλλά κυρίως η εικόνα κατάρρευσης στην έδρα της Villeurbanne έκαναν το γυαλί να ραγίσει.

Μάλλον η λύση της συνεργασίας ήταν λυτρωτική και για τις δύο πλευρές. Η σύντομη παρουσία του coach στον Πειραιά αποτελεί τιμή για το σύλλογο. Ευχόμαστε τα καλύτερα στον δάσκαλο Blatt, αλλά η διοίκηση οφείλει να προβληματιστεί έντονα σχετικά με τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν σε αυτή την αποχώρηση γιατί το μεγαλύτερο μέρος (με διαφορά) της ευθύνης βαραίνει τους ίδιους.

Ο coach Blatt χρεώθηκε πολύ μεγαλύτερο μέρος ευθύνης από αυτό που του αναλογεί. Μπορεί οι περισσότερες επιλογές του, στα μάτια αρκετών, να μην έμοιαζαν κατάλληλες αλλά σε αυτόν τον ένα χρόνο και κάτι που ήταν στον «ερυθρόλευκο» πάγκο «ιδανικές» συνθήκες είχε για περίπου 3 μήνες. Από κει πέρα έμπλεξε σε έναν κυκεώνα εξελίξεων, που προσπάθησε να είναι όσο πιο δεκτικός και διαλλακτικός μπορούσε.

Ο ίδιος ποτέ δεν χρησιμοποίησε το πρόβλημα υγείας του (ασχέτως ισχυρισμών κάποιων ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι). Έχτισε μία ομάδα φέτος, σωστά ή λάθος δεν θα το μάθουμε ποτέ, με ότι εργαλεία του δόθηκαν (με ότι χρήματα του δόθηκαν για τα εργαλεία αυτά). Δεν περίμενα ότι θα αποχωρήσει τόσο σύντομα, στα μάτια μου με άσχημο τρόπο. Θα έχει ενδιαφέρον η επόμενη μέρα. Ακόμα περιμένουμε τους προέδρους να εμφανιστούν βέβαια. Αλλά ξέχασα, οι ομάδες δεν διοικούνται μέσω social media.

Ο Coach Blatt έφυγε και μαζί του φεύγει και η όποια ελπίδα για άμεση βελτίωση και αποτελέσματα. Βλέπετε όποιος και να είναι ο επόμενος το πολύ-πολύ να σφίξει λίγο τα λουριά. Αν όμως υπάρχει το πρόβλημα ποιότητας που φάνηκε στην 1^η αγωνιστική και δεν ενισχυθεί η ομάδα με Euroleague material παίκτες (σε μια εποχή που δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές) δεν πρέπει να περιμένουμε θαύματα.

Το βασικό ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσει η διοίκηση πριν προχωρήσει στην επόμενη συμφωνία είναι πιο είναι ο ρεαλιστικός στόχος για αυτή την χρονιά, ποιο το όραμα για την επόμενη μέρα και τι πόρους είναι διατεθειμένη να διαθέσει.

Η κίνηση Skiles (αν ισχύει), μου θυμίζει κάτι από την επιλογή Pitino στον Παναθηναϊκό. Κίνηση εντυπωσιασμού σε μια μάλλον χαμένη σεζόν, τα φώτα στον προπονητή μέχρι το καλοκαίρι και βλέπουμε. Από εμένα είναι όχι.

Από την άλλη έχουμε την πολυτέλεια να αδιαφορούμε για ένα προπονητή με τόσα χρόνια εμπειρίας στους πάγκους του ΝΒΑ – και με γνώση της “Ελληνικής μπασκετικής” πραγματικότητας;

Πάμε να συνέλθουμε λίγο, γιατί αρκετά μας πήρε η κάτω βόλτα. Η αποχώρηση του coach Blatt δεν είναι καταστροφική. Ο Αμερικανοϊσραηλινός προπονητής δεν κατάφερε να μεταδώσει στην ομάδα τίποτα από όσα πιστεύαμε. Το timing της απόφασης είναι, για ακόμη μια φορά, λανθασμένο αλλά η απόφαση αυτή καθεαυτή είναι σωστή. Το ερώτημα είναι ποιος θα έρθει. Αυτή η επιλογή θα καταδείξει πολλά όσο αφορά το μέλλον της ομάδας και των Αφών.

Η ομάδα χρειάζεται πλάνο και ανθρώπους τεχνοκράτες. Για αρχή επιβάλλεται άνθρωπος δίπλα στον προπονητή που θα ασχολείται με όλα τα εξωγηπεδικά, να μιλήσει με τους προπονητές και με αυτούς που ταιριάζει η φιλοσοφία του και τότε να παρθεί μία, από κοινού, απόφαση με την διοίκηση. Το συστατικό της επιτυχίας και υπομονής είναι να μπει πλάνο με GM και έπειτα προπονητή.

Σε ότι αφορά τον κόσμο καλά θα κάνει να διαχωρίσει στο μυαλό του τα του «Μέχρι Τέλους» με το αγωνιστικό μας χάλι. Πρόκειται για 2 εντελώς διαφορετικά πράγματα και όποιος τα συνδέει θέλει να δημιουργήσει άλλοθι για τις επερχόμενες ΜΗ αλλαγές στην Ε.Ο.Κ. Ο Ολυμπιακός έχει μπει σε μια πορεία που θα κριθεί σε βάθος ετών και ο μόνος που θα μπορέσει να αξιολογήσει τις αποφάσεις του θα είναι ο ιστορικός του μέλλοντος.

Αν κάποιος έχει ακόμα αμφιβολίες για την ορθότητα της απόφασης ας αναρωτηθεί γιατί ο Γ. Βασιλακόπουλος και ο Παναθηναικός αντιστέκονται σθεναρά στην επαγγελματική διαιτησία στο μπάσκετ; Γιατί για μια 10ετία ένας συγκεκριμένος διαιτητής πήρε εργολαβία τα ντέρμπυ; Γιατί οι διεθνείς διαιτητές βρέθηκαν εκτός κληρώσεων και ορισμών; Όταν καταλάβει ότι όλα αυτά έγιναν υπό την εποπτεία και την αποδοχή της Ε.Ο.Κ. θα συνειδητοποιήσει πως δεν υπήρχε άλλη λύση από την σύγκρουση με το διεφθαρμένο σύστημα.

Όποιος σας συνδέει “επικοινωνιακά” το αγωνιστικό με την αποχώρηση από την Α1 θέλει να αποφύγει την συζήτηση και να αποπροσανατολίσει – είτε γιατί τον εξυπηρετεί είτε γιατί κυριολεκτικά “τρέφεται” μέσα από αυτή την κατάσταση.