Ένα από τα βασικά προβλήματα της Ελληνικής φίλαθλης κοινής γνώμης, αλλά και εν γένει πρόβλημα της κοινωνίας μας, είναι η αδυναμία να προσδιορίσουμε τι ακριβώς είμαστε ποια είναι πλεονεκτήματα μας και οι αδυναμίες μας. Είναι πραγματικά παράδοξο στην χώρα που γέννησε τον Σωκράτη που δίδαξε το γνώθι σαυτόν και σε ένα σπορ όπως το μπασκετ όπου τα δεδομένα και η παρατήρηση της απόδοσης καταγράφονται τόσο μεθοδικά και είναι διαθέσιμα και ελεύθερα να υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που επιλέγουν συνειδητά την υποκειμενικότητα. Ενδεχομένως αυτό να οφείλεται στο γεγονός πως ολόκληρες γενεές Ελλήνων μεγάλωσαν με το κοινωνικό στερεότυπο του φόβου της αποτυχίας και τον κοινωνικό στιγματισμό που νιώθουμε όταν αποτύχουμε κάπου. Με αποτέλεσμα να αναζητούμε συνεχώς δικαιολογίες και να καταλήγουμε σε θεωρίες επί θεωριών που παρουσιάζουν οποιονδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό μας ως υπαίτιο. Ανάμεσα σε αυτούς που σκέφτονταν έτσι ήμουν και εγώ – ένας φανατικός Ολυμπιακός μεγαλωμένος με το «Φάντασμα του Βαρδινογιανισμού» απογοητευμένος από τα ποδοσφαιρικά μας χάλια της μαύρης 10ετίας (1987-1997) που αποθέωνε στην συνέχεια τον Σωκράτη (δυστυχώς όχι τον Φιλόσοφο …) μέχρι που εμφανίστηκε το «φαινόμενο Αγγελόπουλοι» και με προσγείωσε στην πραγματικότητα.. πώς μπορούσα να είμαι τόσο βαθιά τυφλωμένος … ακόμα δεν μπορώ να το αντιληφθώ.
Πριν φθάσουμε όμως στους Αγγελόπουλους (ζήτημα που θα καλύψω σε άλλο κείμενο) θα προσπαθήσω να καταγράψω με την βοήθεια των αγαπημένων μου αριθμών την Ολυμπιακή μπασκετική πραγματικότητα. Το τμήμα καλαθοσφαίρισης του συλλόγου είναι το πλέον αποτυχημένο σε επίπεδο εγχώριων τίτλων σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ομαδικά σπορ που διατηρεί ο Σύλλογος. Στο Ποδόσφαιρο (42 Πρωταθλήματα, 27 Κύπελλα, 3 Super Cup), Volleyball (27 Πρωταθλήματα, 14 Κύπελλα, 2 Super Cup, 2 League Cup), Water polo (29 Πρωταθλήματα, 17 Κύπελλα, 2 Super Cup) και τελευταίο το Basketball (11 Πρωταθλήματα, 9 Κύπελλα). Το χειρότερο δε για εμάς τους οπαδούς είναι πως σε αυτό το σπορ ο αιώνιος μας αντίπαλος είναι κυρίαρχος στην Ελλάδα (34 Πρωταθλήματα, 16 Κύπελλα) και μόνο χάρη στο τελευταίο τίτλο του 2015 ο Ολυμπιακός κατόρθωσε να ξεπεράσει τον Άρη και να βρεθεί 2ος στη λίστα των πρωταθλητών.
Πρωταθλητές Ελλάδας 1927 – 2015
Γιατί λοιπόν τόσο μεγάλη κάψα για αυτή την ομάδα τι το ιδιαίτερο έχει που κάνει μια μικρή μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού να είναι τόσο κοντά της; Η απάντηση είναι απλή οι Ευρωπαϊκές επιτυχίες οι 3 κατακτήσεις του Κυπέλου Πρωταθλητριών 1997, 2012, 2013 (από το 2001 Euroleague) οι χαμένοι τελικοί στο Τελ Αβίβ 1994, της Σαραγόσα 1995, το Παρίσι 2010, η Μαδρίτη 2015, οι αναρίθμητες ευρωπαϊκές νίκες (295 από το 1993) αλλά κυρίως οι μοναδικές στιγμές … από την γραμμή που δεν μάθαμε ποτέ αν πάτησε ο Πάσπαλιε το 1993 στο Λιμόζ, τον ημιτελικό με τον ΠΑΟ στο Τελ Αβίβ και την μονομαχία του Σιγάλα με τον Γκάλη, το τρίποντο του Κορνέλιους Τομσον και τις χαμένες βολές του Πάσπαλιε στον τελικό, το μοναδικό show του Fast Eddie στον ημιτελικό της Σαραγόσα κόντρα στον Αλβέρτη και τον μεγάλο Άρβιντας Σαμπόνις του τελικού … μέχρι τον απίστευτο Ρίβερς της Ρώμης και το πεταχταρι του Πρίντεζη στη Πόλη και τέλος σαν κερασάκι στην τούρτα την εμφάνιση της ομάδας στον τελικό του Λονδίνου απέναντι στη Ρεάλ.
Από την έλευση των Κόκαλη και Ιωαννίδη το 1992 ζήσαμε 24 απίστευτα χρόνια με 3 κατακτήσεις και 9 Final Four αλλά κυρίως με την αίσθηση πως υποστηρίζουμε μια ομάδα που παλεύει στα ίσια με τους καλύτερους χάνει πέφτει ξαναχάνει ξαναπέφτει αλλά πάντοτε σηκώνεται και δεν σταματά να παλεύει ποτέ! Ο τρόπος που γύρισε ο τελικός της Πόλης εκτός από σενάριο ταινίας που κάποια στιγμή σίγουρα θα γίνει – απεικονίζει με τον καλύτερο τρόπο την νοοτροπία αυτής της ομάδας που μεγάλωσε μέσα από τις αποτυχίες της και έμαθε να νικά με τους πλέον απίθανους τρόπους πολύ ισχυρότερους αντιπάλους!
Έχουμε μήπως περισσότερους τίτλους από τους ανταγωνιστές μας? Όχι!
Πρωταθλητές Ευρώπης 
Έχουμε μήπως περισσότερα ρεκόρ από τους ανταγωνιστές μας? Όχι!
Καλύτερες επιδόσεις της ομάδας από το 2001
- Points scored: 86.7p (2009/2010) – 9η καλύτερη επίδοση ομάδας από το 2001
- FG%: 52.3% (2008/2009) – 6η καλύτερη επίδοση ομάδας από το 2001
- 2P%: 58.9% (2009/2010) – 2η καλύτερη επίδοση ομάδας από το 2001
- FT%: 82.6% (2007/2008) – η καλύτερη επίδοση ομάδας από το 2001
- Defensive Rebounds: 24.2 (2006/2007) – 10η καλύτερη επίδοση ομάδας από το 2001
- Total Rebounds: 34.9 (2001/2002) – 7η καλύτερη επίδοση ομάδας από το 2001
- Win Percentage in all games played in Euroleague: 61.6% – 8η καλύτερη επίδοση ομάδας από το 2001
Είμαστε λοιπόν οι καλύτεροι; Όχι! Υπάρχουν ομάδες με περισσότερες Ευρωπαϊκές επιτυχίες από εμάς και περισσότερα ρεκόρ.
Υπάρχει κάτι που μας διαφοροποιεί από τον ανταγωνισμό Ναι! Υπάρχει και είναι το μοντέλο λειτουργίας ο χαρακτήρας και η νοοτροπία που έχει αναπτύξει ο σύλλογος το οποίο εγώ ονομάζω «refuse to lose» αυτό μας κάνει να στεκόμαστε στο υψηλότερο επίπεδο με αξιοθαύμαστη σταθερότητα (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως ο Ολυμπιακός παλεύει φέτος για να μπει για 10η συνεχόμενη φορά στα Play Off (δεν προκρίθηκε τη σαιζόν 2004/2005). Είναι λοιπόν καλό να θυμόμαστε ποιοι είμαστε και από πού ξεκινήσαμε το 1992 (Ο Ολυμπιακός είχε μόλις 4 πρωταθλήματα και 4 κύπελλα ελλάδος και μόλις 2 συμμετοχές στο κύπελλο πρωταθλητριών 1960-61, 1976-77) και που βρισκόμαστε σήμερα. Ας αποβάλουμε επιτέλους τον φόβο της αποτυχίας που οδηγεί στην άσκοπη κριτική – όπως μου έλεγε και ένας παλιός προπονητής «ότι και να συμβεί συγκεντρωνόμαστε στην επόμενη κατοχή μπάλας, στην επόμενη άμυνα … that’s the game.»
