Και ξαφνικά το καλοκαίρι για τον μέσο γαύρο κλείνει καταιγιστικά όπως και ο καιρός τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου με τα μπουρίνια.
Ο Evan Fournier είναι και επισήμως παίχτης του Ολυμπιακού.
Ο Γάλλος είναι μια σπουδαία περίπτωση παίχτη που πολύ δύσκολα μπορείς να αγνοήσεις, όταν δίνεται η ευκαιρία να τον υπογράψεις, ακόμα και όταν προέρχεται από μια διετία με ελάχιστο μπάσκετ στα χέρια και στα πόδια του. Κάτι που δεδομένα επηρεάζει το ρυθμό του, όπως φάνηκε σε κάποιο βαθμό και στο πρόσφατο Ολυμπιακό τουρνουά. Δεν ήταν κακός σε καμία περίπτωση, αλλά δεν είχε τη διάρκεια που θα ήθελε. Βέβαια η ποιότητα και η καθοριστικότητά του ήταν εκεί ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες.
Ο καραφλομουσάτος Γάλλος επιστρέφει στην Ευρώπη γιατί στο ΝΒΑ τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά και το κορμί του δεν μπορούν να τον κατατάξουν σε συγκεκριμένο ρόλο. Δεν έχει το κορμί για να υποστηρίξει έναν 3 and D ρόλο σαν back up wing, δεν έχει την έκρηξη και τον χειρισμό να υποστηρίξει ρόλο scorer στο 2ο rotation μιας ομάδας. Τέλος, στα 32 δεν αποτελεί επένδυση και τα όσα μπορεί να προσφέρει μια ομάδα του ΝΒΑ μπορεί να τα βρει από κάποιον νεότερο που θα λειτουργεί σαν prospect .
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Evan επιστρέφει στη Γηραιά ήπειρο χωρίς να είναι ο ίδιος γηραιός και κυρίως όντας γεμάτος διάθεση να πρωταγωνιστήσει. Στα 32 του και με μια γεμάτη τριετία μπροστά του, φιλοδοξεί να γίνει ο απόλυτος man μιας ούτως ή αλλιώς γερασμένης διοργάνωσης που ψάχνει με το τουφέκι νέους πρωταγωνιστές.
Η έλευση του είναι λογικό να αλλάξει τις ισορροπίες ακόμα και τα σχέδια του Μπαρτζώκα ως ένα βαθμό, αλλά αυτό μόνο για καλό μπορεί να είναι. Ήδη ο Petrusev πιθανότατα ταξιδεύει ως δανεικός στην πατρίδα του και τον Ερυθρό θέλοντας να συνεχίσει την εξελικτική του διαδικασία βρίσκοντας ζωτικά και ουσιαστικά λεπτά που του είναι απαραίτητα. Λεπτά που πιθανότατα δε θα έβρισκε ακόμα και αν αν δεν προέκυπτε ο Fournier. Ο Ολυμπιακός σοφά επεκτείνει τη δέσμευση του μαζί του και μπορεί ήσυχος να σκεφτεί πως θα μπορέσει να τον εκμεταλλευτεί στο μέλλον.
Καταλαβαίνω πως ο Γάλλος το μυαλό των περισσότερων είναι ένα SF και πως είναι η ποιοτικότατη διάδοχη κατάσταση του αρχηγού και ο άνθρωπος που θα μοιράζεται μαζί του τη θέση 3.
Χωροταξικά αυτό είναι μια πραγματικότητα. Ο Fournier είναι ένας πλάγιος με ικανοποιητικό μέγεθος για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά δεν είναι ο ορισμός του SF. Είναι ο ιδανικός 3ος guard για τον κόουτς, ο άνθρωπος που μπορεί να φέρει από τη θέση ένα all around πακέτο απειλής και να δώσει μια άλλη διάσταση στον τρόπο επίθεσης και στο spacing του θρύλου. Ο Fournier είναι ένας μπασκετικός ιανός, ένας ολοκληρωμένος αθλητής που μπορεί να επιτελέσει στην επίθεση πολλούς και διαφορετικούς ρόλους. Στο NBA ο ρόλος του ήταν κυρίως να λειτουργεί μακριά από την μπάλα, κινουμένος πίσω και γύρω από τα screens μακριά της και να εκτελεί. Λειτουργούσε λιγότερο με την μπάλα στα χέρια.
Στο Fiba μπάσκετ όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ο Collet σε πάρα πολλές διοργανώσεις, με πιο πρόσφατη το τελευταίο Eυρωμπάσκετ, του έδινε όλες τις αποφάσεις με την μπάλα. Screen επιλογής κεντρικά και είτε εκτέλεση, είτε kick out. Έχει καλές εκτελέσεις από τα 5 μέτρα και πίσω και το μέγεθός του στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ του δίνει το πλεονέκτημα να μπει στις θέσεις που του αρέσει να εκτελεί. Δε θα διστάσει να επιτεθεί προ το καλάθι, αλλά θα το κάνει μόνο αν βρει καθαρό διάδρομο, δε θα τον δημιουργήσει. Επειδή λοιπόν έχει επιτελέσει στην καριέρα του και τους δυο ρόλους του wing, θα λύσει τα χέρια του Μπαρτζώκα φέρνοντας μια αξιοθαύμαστη ισορροπία στα σχήματα, συμπληρώνοντας σχεδόν αρμονικά κάθε έναν από τα guards που υπάρχουν ήδη στο roster.
Στον Θωμά συμπληρώνει την απειλή που δεν έχει, στον Goss θα δώσει το χώρο που χρειάζεται, στον Vildoza το χώρο αλλά και μια ακόμη επιλογή, στον Dorsey μπορεί να κόψει εκτελέσεις αλλά μπορεί να λειτουργήσει και σαν τροφοδότης του. Έρχεται για να είναι κυρίως η αιχμή του δόρατος στη 3 guards lineup που θα κλείνει τα παιχνίδια, αλλά θα μπορεί να είναι και ο 2ος χειριστής σε big σχήματα παρέα με τον Παπανικολάου.
Αν η ομάδα χρειάζεται spacing και πλάτος θα παίζει μακριά από την μπάλα, αν η ομάδα χρειάζεται instant score και κάποιον να την ξεκολλήσει ή να αλλάξει τον προσανατολισμό της αντίπαλης άμυνας θα παίρνει την μπάλα στα χέρια του. Άλλωστε είναι εξαιρετικός και στην επίθεση απέναντι σε close άμυνες. Το κυριότερο όμως είναι πως ασκεί τέτοια βαρύτητα στην αντίπαλη άμυνα η παρουσία του που ουσιαστικά, ειδικά όταν θα συνυπάρχει με τον Σάσα, θα αποτελεί γρίφο το τι θα πρέπει να ρισκάρουν οι αντίπαλοι. Η κίνηση του στο χώρο δεν είναι αμελητέα αλλά δεν είναι και από τις πρώτες επιλογές του.
Θα πάρω το ρίσκο και θα ποσοτικοποιήσω το ρόλο του στον Θρύλο σε 60% με μπάλα και 40% χωρίς μπάλα.
Στην άμυνα δεν τολμώ να πω πως ξεχωρίζει, αλλά σίγουρα δεν κλέβει. Στις μικρότερες διαστάσεις παρκέ του FIBA BASKETBALL και στην απουσία των αμυντικών τριών δευτερολέπτων, το μέγεθος του είναι αρκετό για να μην εκτίθεται. Θα αντιμετωπίσει κάποιες δυσκολίες στην άμυνα με αλλαγές αλλά θα είναι μαχητικός. Θα βάλει το κορμί του και θα διεκδικήσει μπάλες. Είναι μαχητικός αλλά, όπως και να το κάνουμε, έχω μερικά άγχη για την αμυντική ανταπόκριση κάποιων σχημάτων απέναντι σε συγκεκριμένους αντιπάλους. Το θετικό είναι πως στα μέρη μας αν έχεις μέγεθος θα μικρύνεις το γήπεδο, όμως η ταυτόχρονη παρουσία Σασα, Μιλουτίνοφ, Φουρνιέ χωρίς Παπ και Θωμά θα είναι tricky.
Ο Ολυμπιακός υπογράφοντας τον Fournier βάζει στο ρόστερ κάποιoν που μπορεί, αποδεδειγμένα, να καθορίσει το παιχνίδι έχοντας την μπάλα στα χέρια και να αποφορτίσει τον Σάσα.
Όμως επειδή δεν είναι fantasy, ούτε 2Κ, ούτε manager το μπάσκετ στην πραγματική ζωή, θα πρέπει να βρεθούν νέες ισορροπίες. Ο Γάλλος παιχταράς θα πρέπει αρχικά να βρει αγωνιστικό ρυθμό, κάτι που θα πάρει κάποιο διάστημα. Είναι παίχτης που θα απαιτήσει και πολλά λεπτά και υψηλό usage και εκεί θα πρέπει να βρεθεί η ισορροπία στα σχήματα κυρίως στην περιφέρεια. Μπορεί να μοιράσει το παιχνίδι του με και χωρίς μπάλα, αλλά το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι Goss, Vildoza και Dorsey που νιώθουν περισσότερο άνετα με αυτή στα χέρια. Κυρίως ο πρώτος, γιατί οι άλλοι δυο σε ένα ικανοποιητικό βαθμό μπορούν να απειλήσουν/λειτουργήσουν και μακριά από την μπάλα. Όπως και να έχει όλοι θα πρέπει να προσαρμοστούν πάνω στον Γάλλο και λιγότερο αυτός πάνω τους.
Αυτά είναι ευχάριστα προβλήματα, όμως είναι εκεί και θα ζητήσουν λύσεις.
Καλορίζικος λοιπόν, αλλά υπομονή γιατί θα χρειαστεί χρόνος και για να επανέλθει στα σωματικά στάνταρ του αλλά και για να δομηθούν εκ νέου ρόλοι, κατοχές, εκτελέσεις μέσα στην ομάδα.
