Καλημέρα, καλησπέρα ή και καληνύχτα φίλοι του RPG Daily και του Red Point Guard. Και σας χαιρετώ με διαφορετικό τρόπο γιατί δεν ξέρω από που και πότε διαβάζετε αυτό το κείμενο, καθώς έχουμε αρκετούς φίλους στην κοινότητα από διαφορετικά γεωγραφικά μήκη και πλάτη του πλανήτη. Είμαστε και πολύ global τώρα τελευταία και, ως πρώην Έλληνας του εξωτερικού, πολύ χαίρομαι γι’ αυτό. Δεν ξέρω επίσης αν το θυμάστε αλλά αυτή είναι μια ημερήσια στήλη χωρίς δεσμεύσεις – φάση τύπου συναντάς κάποιον που έχεις να τον δεις καιρό και στα πεταχτά λέτε – «χάρηκα που σε είδα να τα πούμε ρε μην χάνεσαι!» ή «θα σε πάρω τα λέμε..» το πότε δεν έχει σημασία, όσο μετρά η πρόθεση. Ευτυχώς οι χορηγοί που δεν έχουμε (συνειδητά) δεν πιέζουν για καθημερινή παραγωγή content, άσε που η στήλη εκφράζεται ποικιλοτρόπως στο Discord και σε κατά καιρούς Red PointCast. Αλλά για να είμαι και απολύτως ειλικρινής δεν πολύ-υπήρχε και η διάθεση για κείμενα από πλευράς μου.
Η ομάδα ζοριζόταν και όσα έπρεπε να γραφούν για τις αδυναμίες της είχαν λίβελο-γραφεί <sic> καιρό πριν (όταν έπρεπε). Δεν έβρισκα λοιπόν κανένα νόημα στο να επαναλαμβάνω παρατηρήσεις που ήταν λίγο-πολύ γνωστές, σε όποιον ασχολείται και νοιάζεται για την ομάδα. Ούτε ήθελα, εν μέσω μιας τέτοιας κατάστασης, να μιλάω για άλλα θέματα (π.χ. για snickers, την παγκόσμια ειρήνη, Pop Art χιπστερικούς μονόκερους και μια ιστορία που μου είπε ένας προπονητής πριν λίγες ημέρες) πετώντας χαρταετό – παρόλο που είναι αρκετά αποσυμπιεστικό να μιλάς περί ανέμων και υδάτων. Όσοι μάλιστα παρακολουθείτε καιρό το Red Point Guard θα ξέρετε ότι δεν έχει κοινή γραμμή και ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για όσα λέει κι γράφει. Εγώ λοιπόν έκρινα ότι κάποιες φορές η στήριξη οφείλει να είναι σιωπηλή, γιατί αν γράφεις κάνεις μεγαλύτερο κακό από όσο φαντάζεσαι – γιατί δεν έχουν όλοι την ικανότητα και το φίλτρο να διαχειριστούν συναισθηματικά μια διαφορετική (ίσως και λανθασμένη) άποψη. Τώρα αν εξαιτίας αυτού την πληρώνει η παρέα σου, γιατί τους γκρινιάζεις prive σε κάθε ευκαιρία για τα κακώς κείμενα, αυτό είναι άλλη κουβέντα. Στην τελική να μην έμπλεκαν μαζί σου. (ξέρετε εσείς)
Αφορμή για τα φθινοπωρινά μας ζόρια ήταν οι διαδοχικοί τραυματισμοί, η άσχημη αγωνιστική εικόνα και ορισμένες «κακές ήττες» στην Euroleague. Ενώ το κερασάκι στην τούρτα υπήρξε η ήττα από τον ΠαναθηνΑκτωρ στην Basket League στο ΣΕΦ. Ήταν δυνατό χτύπημα αυτή η ήττα, αφενός γιατί τώρα πρέπει να τους κερδίσεις 2 φορές στο ΟΑΚΑ, για να πάρεις πλεονέκτημα έδρας, και αφετέρου γιατί τους έδωσες την ψυχολογία να πιστεύουν ότι μπορούν να σε κερδίσουν. Αυτά τα γεγονότα, σε συνδυασμό με κάποια καλά αποτελέσματα των πράσινων στην Euroleague, έχουν αναβιώσει το κίνημα των βαζελιτιστών και υπάρχει πραγματικά μεγάλος ανταγωνισμός, ανάμεσα σε πράσινους χούπηδες για τον ποιος θα πει την μεγαλύτερη παρόλα αυτές τις ημέρες. Βέβαια, όταν ο προπονητής σου σε παροτρύνει να τρέξεις να κλείσεις εισιτήρια για το F4 τότε τι φταις και εσύ – ένας απλός οπαδός είσαι. Εδώ στήριζες τα #EuroleagueMafia, τώρα που παίρνεις τα φάουλ βροχή και βαράς πιο πολλές βολές από όλους τους υπόλοιπους δεν θα πιστέψεις το αφήγημα; Το ηθικό δίδαγμα που πρέπει να πάρουμε πάντως όλοι είναι ότι το #EuroleagueMafia με το #BodirogaΣπρώξιμο απέχουν 20Μ investments – δρόμο. Πάντοτε έτσι ήταν και τώρα που ο ΠαναθηνΑκτωρ έχει επενδύσει τον σέβονται και τον προσέχουν. Πριν στις εποχές του Έσοδα – Έξοδα η πράσινη χορωδία έψελνε μέρα νύχτα τον ύμνο του κακού Jordi και μετά μαζεύονταν όλοι μαζί για να δουν τα highlights του Θρύλου και να βρουν ένα σφύριγμα που τον ευνόησε και να το κάνουν λούπα στα social media. Τώρα που στο σκέφτομαι θα έπρεπε να έχουμε φτιάξει εδώ και χρόνια μια στήλη με τίτλο «Βαζελιτισμός και Παράνοια» που θα έκανε πάταγο, αλλά είπαμε ο βασικός σκοπός μας δεν ήταν ποτέ τα clicks.
Ταυτόχρονα και στα ενδότερα του δικού μας κινήματος τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο γκουχου γκουχου… καλά και οι ζυμώσεις ήταν έντονες και αγωνιώδεις. Στα γνωστά social media ή για τους πιο ψαγμένους στις μυστικές λέσχες του RPG Discord οι φράξιες των ΚΛΑΠ-ΚΛΑΠ (RPG χειροκροτάκηδων) και των ΤΙΝΕΦΤΑΡΕ (RPG ριζοσπαστών) ξιφουλκούσαν μετά την Off Season, με σοβαρά και μή επιχειρήματα για κάποιους μήνες. Και όλες οι εντάσεις φίλοι μου δημιουργούσαν σταδιακά μία εκρηκτική κατάσταση που, νομοτελειακά, θα κατέληγε σε απλά μουτράκια και unfollow ή μέχρι και σε ραντεβού για ξεκαθάρισμα λογαριασμών στην Γούβα του Βάβουλα – γιατί είμαστε και πολύ αιμοβόροι να ουμ. Ευτυχώς όμως επικράτησε λογική και κυρίως η ομάδα έδειξε χαρακτήρα στα δύσκολα. Και με 2/2 επί Maccabi και Crvena Zvezda η ψυχολογία μας βγήκε από το «Μου φταίνε ΟΛΑ» mode και περάσαμε στο μάτι του κυκλώνα. Κάπου εκεί όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει διοίκηση και προπονητής πέρασαν πολύ γρήγορα από το «είμαστε μια χαρά και θα πάρουμε μόνο αν βρεθεί εξαιρετική ευκαιρία παίκτη» στο «είμαστε στην αγορά για 2 παίκτες» και σήμερα που μιλάμε (27/11) έχουμε ήδη ολοκληρώσει την προσθήκη του Naz Mitrou Long αλλά και (σύμφωνα με τελευταία δημοσιεύματα που ελπίζουμε να επιβεβαιώσουν τον πάλαι ποτέ μεγάλο Red Insider 2.0) βρισκόμαστε κοντά στην απόκτηση για συμβόλαιο 3 ετών με ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του σερβικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ και πρώην NBAer, τον Filip Petrušev.
— Red Insider 2.0 (@Red_Insider_) November 16, 2023
Νταν Ντηλ ο Πετρουσεφ
(Η πύλη στη φωτό είναι η Κερκόπορτα) https://t.co/ovMRcAHg8K— Red Insider 2.0 (@Red_Insider_) November 22, 2023
Το τι έγινε και γύρισε η μπιφτέκα όπως λένε οι νεολαίοι με την σύγχρονη αργκό τους – δεν είναι της παρούσης και δεν έχει και μεγάλη σημασία τώρα. Η ουσία είναι ότι η ομάδα ενισχύθηκε σημαντικά και έδειξε έμπρακτα ότι και αναγνωρίζει τα λάθη της και δεν είναι διατεθειμένη να μπει σε ρόλο κομπάρσου. Μπράβο λοιπόν σε όσους διαχειρίστηκαν με υπευθυνότητα την κατάσταση και διπλό μπράβο σε όσους έβαλαν το χέρι στην τσέπη. Και μιλώντας για Budget την Κυριακή το βράδυ «τσακωνόμουν» με τo κονκλάβιο για το πόσο πάνω είμαστε από πέρυσι και, παρότι έχω κάποιους ενδοιασμούς, τα βγάλαμε +1-2Μ. Και αυτό για μια ομάδα του οικονομικού επιπέδου μας σημαίνει +15-20% αύξηση σε σχέση με πέρυσι. (ακριβή νούμερα δεν έχουμε αλλά είμαστε κοντά στο σωστό ποσό).
Τι σημαίνει η προσθήκη Mitrou Long και Petrusev; Σύμφωνα με μια πρώτη ανάγνωση εμπειρία EL, ταλέντο, μέγεθος και χαρακτηριστικά που μας έλειπαν:
1) Mitou Long: Αξιόπιστη απειλή από την περιφέρεια και έναν επιπλέον και καλό χειριστή – επιπέδου EL. Ένα ακόμη ελληνικό διαβατήριο που θα βοηθήσει στην Basket League και θα ξεκουράσει τον Walkup.
2) Petrusev: Μέγεθος στο 4-5 και πόντους από Cut και PnR αλλά και, μετά από καιρό, έναν ψηλό που σουτάρει. Ένα σπουδαίo ταλέντο με προοπτική για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά κυρίως με επιθετικά χαρακτηριστικά που θα βοηθήσουν την παρούσα ομάδα ΑΜΕΣΑ.
Θα μπορούσα να σας αναλύσω τους δύο παίκτες σύμφωνα με την δική μου οπτική αλλά το έχει κάνει πολύ καλύτερα από εμένα ο ειδικός για τέτοια ζητήματα Manolo77 οπότε δείτε τα επόμενα 2 βίντεο και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.
Προσπαθώντας λοιπόν να αποκρυπτογραφήσω τις 2 κινήσεις καταλήγω ότι η ομάδα με 5 (ναι βάζω και τον Sikma μέσα) ποιοτικούς ξένους στις θέσεις PF-C είναι πιο γεμάτη από ποτέ και ενδεχομένως να είναι η πιο ισχυρή Frontline της διοργάνωσης. Αυτό σημαίνει ότι η αξιοποίηση της Frontline θα είναι και το 1o ζητούμενο από τον coach B. Ταυτόχρονα όμως ο coach προσθέτει και μια επιπλέον απειλή, και μάλιστα με range από τα 6,75μ που θα φτιάξει σε σημεία των αγώνων το spacing, ώστε να δούμε και πάλι με μεγαλύτερη ένταση τις ωφέλειες του μπάσκετ, της ταχύτητας και της μεταφοράς της μπάλας που μας χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, δεν είμαι μάγος αλλά εκτιμώ ότι είναι ορθολογικό να θέλεις να επενδύσεις πάνω στα strengths σου. Ο Ολυμπιακός θα μπορέσει και πάλι να πιέσει στην άμυνα και να βάλει κορμιά σε όλες τις θέσεις με μέγεθος (στοιχείο σημαντικότατο στο σύγχρονο μπάσκετ), ενώ η προσθήκη ενός τρίτου καλού χειριστή με καλό σουτ προσθέτει αυτοπεποίθηση και ανάσες στο backcourt που λόγω των συχνών τραυματισμών του Goss χρειαζόταν κάποιον να καλύψει τα λεπτά / αγώνες που θα λείψει. Ταυτόχρονα η απόκτηση Petrusev φέρνει μετά από χρόνια ένα κορυφαίο ταλέντο στον Ολυμπιακό (αντίστοιχου hype ο τελευταίος πρέπει να ήταν ο Teodosic το 2007), εξομαλύνει την σχέση του club με τον σπουδαιότερο Ευρωπαίο ατζέντη Μίσκο Ραζνάτοβιτς και ανοίγει την όρεξη για νέα και μεγαλύτερα deals το καλοκαίρι. (όλοι ξέρετε για ποιον μιλάω έεε;) Ναι, τι; Από πότε απαγορεύεται το day dreaming;
Με αυτόν τον τρόπο ο Ολυμπιακός βγαίνει πολλαπλώς κερδισμένος και βάζει το Project του σε μια νέα και αρκετά ενδιαφέρουσα πορεία – ανεξαρτήτως φετινών αποτελεσμάτων. Και αυτό είναι σε απόλυτη αντιδιαστολή με την κατάσταση που βρέθηκε η ομάδα με την αποχώρηση των Σάσα και Σλούκα το καλοκαίρι που μας πέρασε. Καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια και μέσα σε λίγους μήνες βλέπουμε ότι το ερυθρόλευκο front office σε συνεργασία με τον Coach B χάραξε και υλοποίησε νέα κατεύθυνση. Σε αυτό μάλλον βοήθησαν τα άσχημα αποτελέσματα, αλλά και η απόφαση να μπει το χέρι στην τσέπη (καιρός ήταν) για να διορθωθούν οι όποιες αστοχίες. Και όπως κατέληξε και η καλλιτεχνική επιτροπή επιτροπή των φίλων της σελίδας (Eparatus & Havalencia) το άσμα της χρονιάς θα είναι «Θέλεις, δεν θέλεις θα δικαιωθείς». Having said that το RPG Daily πηδάει στο Bandwagon της χαράς και ατενίζει το μέλλον μετά από καιρό με αισιοδοξία!
Τώρα ποια θα είναι τα νέα σχήματα και οι χρόνοι, ποιοι θα είναι οι ξένοι της Basket League και ποιοι ρόλοι θα κατανεμηθούν στους νέους και παλιούς παίκτες είναι ζήτημα που θα το λύσει ο Μπαρτζώκας με το επιτελείο του, στους οποίους και έχουμε εμπιστοσύνη. Προχωράμε λοιπόν με άλλον αέρα και απαιτήσεις για την συνέχεια και αυτό, όπως θα έλεγε και ο Charles Bronson, είναι υπέροχο! Ραντεβού στο επόμενο RPG Daily κάποια άλλη μέρα. Ποτέ δεν ξέρεις μπορεί να είναι και αύριο! Λέμε τώρα..
Ωραιος ο RPG