Σε προηγούμενα άρθρα αναφέρθηκα στους λόγους που κατά τη γνώμη μου οδηγηθήκαμε ως εδώ. Προφανώς αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα άλλο περιθώριο αντίδρασης πέραν της υπέρβασης από την πλευρά της ομάδας – και της στήριξης από τον κόσμο. Όπως έχω γράψει σε προηγούμενο σχόλια αυτό το γκρουπ ανθρώπων έχει κερδίσει το σεβασμό φίλων και αντιπάλων με τις επιτυχίες του – όσων τουλάχιστον έχουν στοιχειώδη λογική και συνείδηση – ως εκ τούτου και η συμπεριφορά όλων μας οφείλει να είναι αντίστοιχη. Κανείς δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία και απλά θα πρέπει να αποδεχτούμε όσο και να μας ενοχλεί πως φέτος είμαστε κατώτεροι των απαιτήσεων – τουλάχιστον στις μέχρι σήμερα Ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις.. Μας έχουν απομείνει 4 παιχνίδια στο Τοπ16 και θα πρέπει τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε όσα περισσότερα μπορούμε και ότι είναι να γίνει θα γίνει.
Ο απολογισμός θα πρέπει να γίνει το καλοκαίρι και εκεί να παρθούν οι όποιες αποφάσεις. Με αυτή τη σκέψη την Κυριακή προσπάθησα να φτιάξω τα σενάρια πρόκρισης αλλά βλέποντας το ματς με την ΑΕΚ απογοητεύτηκα και το παράτησα… (όποιος έχει διάθεση για σπαζοκεφαλιές ας ρίξει μια ματιά στον ΠΙΝΑΚΑ 1) Αυτό που με σόκαρε με την ΑΕΚ είναι πως για άλλη μια φορά ο αντίπαλος μας χτυπάει έξω από τα 6.75 και σαν μην έφτανε αυτό μας έπαιρναν τα επιθετικά rebound σαν φιστίκια ο Μαυρο-κεφαλίδης και ο Μαυρο-ειδής… όχι ο Ντενις Ροντμαν … τι να πει κανείς παρά πως κατάσταση ασορτί με τα μαύρα μας τα χάλια στο ΤΟΠ16 … Τώρα θα μου πείτε γιατί ασχολείσαι με το Ελληνικό πρωτάθλημα αφού θα κριθεί όπως τα τελευταία χρόνια στα play off και στις «διαθέσεις» των γκρίζων λύκων είτε έχεις πλεονέκτημα έδρας είτε όχι – τι να πω .. μαζοχισμός.
ΠΙΝΑΚΑΣ 1
Φτάνοντας σε αυτό το επίπεδο αυτοκριτικής καταλήγω στην απόφαση πως ακόμα και να χάσουμε 4/4 και με μεγάλες διαφορές για λόγους και μόνο σεβασμού στην προσφορά όλων (Διοίκησης, Τεχνικού team, παικτών) δεν πρόκειται να ρίξω άλλο νερό στο μύλο της κριτικής ούτε θα μπω στο παιχνιδάκι της ισοπέδωσης προσωπικοτήτων και αξίων. Αλλά ακόμα και να κάνουμε το 4/4 και με συνδυασμό αποτελεσμάτων να προκριθούμε στα Play off δεν θα το πανηγυρίσω. Γιατί αντιλαμβάνομαι πως θα είναι συγκυριακό – αφού τη χρονιά εμείς την προγραμματίσαμε αλλιώς και από τη στιγμή που στράβωσε προχωράμε με καθυστερημένα μπαλώματα και ποικιλίες – ότι και να γίνει πλέον θα είναι περισσότερο θέμα τύχης και λιγότερο δικής μας ικανότητας. Ταυτόχρονα είναι βέβαιο πως η ομάδα αποτελείται από επαγγελματίες με τεράστιους εγωισμούς και όσο έχουμε απογοητευτεί οι οπαδοί άλλο τόσο έχουν στεναχωρηθεί και οι ίδιοι. Το Red Point Guard λοιπόν θα στηρίξει μέχρι τέλους no matter what! Ταμείο το καλοκαίρι!
Επιστρέφοντας στα αγαπημένα μου νούμερα – ενδιαφέρον έχει να δούμε την συνεισφορά των usual suspects ανά παιχνίδι ΤΟΠ16 φέτος σε σύγκριση με πέρυσι. Δύο είναι τα ενδιαφέροντα σημεία:
- Από τους 6 που συνεχίζουν φέτος (Σπανούλης, Πρίντεζης, Μάντζαρης, Χάντερ, Λοτζέσκι, Αγραβάνης & Παπαπέτρου) αυτοί που βελτιώθηκαν και βγήκαν μπροστά στα δύσκολα είναι οι ψηλοί. (Πρίντεζης, Χάντερ, Αγραβάνης & Παπαπέτρου) -ΠΙΝΑΚΑΣ 2.
ΠΙΝΑΚΑΣ 2
- Πέρυσι είχαμε 5 παίκτες με μ.ο. ranking 10 PIR ανά παιχνίδι (Σπανούλης, Πρίντεζης, Λοτζέσκι, Χάντερ, Λαφαγιέτ) ενώ φέτος μόνο 3 (Σπανούλης, Πρίντεζης, Χάντερ) – αποτέλεσμα της απώλειας του Λοτζέσκι για πολλά παιχνίδια και του γεγονότος πως στατιστικά ο Χάκετ είναι ένα κλικ κάτω 9,3 PIR από τον Λαφαγιέτ 9.8 PIR (βέβαια σε κομμάτια του παιχνιδιού όπως η προσωπική άμυνα, αποφάσεις και η προσωπικότητα στις κρίσιμες φάσεις – που δεν καταγράφονται από τη στατιστική – ο Χάκετ είναι πολύ ανώτερος) -ΠΙΝΑΚΑΣ 3.
ΠΙΝΑΚΑΣ 3
Όπως είπε και ένα μεγάλος Αμερικανός λογοτέχνης του 20ου αιώνα Rex Todhunter Stout «There are two kinds of statistics, the kind you look up and the kind you make up.» Ευτυχώς στη δική μας περίπτωση τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους ας μην λοιπόν επανερχόμαστε στα ίδια και τα ίδια. Ο καθένας μπορεί να κάνει τη δική του ανάγνωση και στο τέλος βάση αποτελεσμάτων και επιδόσεων θα κάνουμε τον απολογισμό μας.
Για να επιστρέψουμε στις άμεσες υποχρεώσεις – έχουμε παιχνίδι με τη Ζαλγκιρις την Παρασκευή και με την Λαμποράλ να πηγαίνει στη Μόσχα και την Ρεάλ στη Βαρκελώνη θα έχουμε πολλά περισσότερα να πούμε μετά από τα αποτελέσματα αυτής της αγωνιστικής. Όπως και να έχει αν κερδίσουμε την Παρασκευή θα διατηρηθεί για τουλάχιστον 2 εβδομάδες ακόμα το ενδιαφέρον και η σεναριολογία. Ας μην τα βλέπουμε λοιπόν ακόμα όλα μαύρα … με 2 νίκες επί των Ζαλγκίρις και Ρεάλ στο ΣΕΦ (και σε συνδυασμό με άλλα αποτελέσματα) το μαύρο ίσως να μοίαζει γκρίζο – και μπορεί όπως είναι και ο τίτλος του πίνακα του σημερινού πόστ “Not just shades of gray”. Και αφού την προηγούμενη εβδομάδα λέγαμε για εμμονές και σήμερα για μαύρα και γκρίζα κλείνω με Έμμονο Γκρίζο.
«Και γίνεσαι φωτιά – και λάμπεις πάλι – ανοίγεις τα φτερά σου σε άλλους χάρτες – νικάς την εποχή – και γίνεσαι ζωή»
