Ένα στα τρία αεροπορικά δυστυχήματα οφείλεται στο ότι οι πιλότοι τη στιγμή του δυστυχήματος χάνουν την αίσθηση ποια είναι η κατεύθυνση προς τα πάνω και ποια προς τα κάτω, όπως προκύπτει από έκθεση του Γραφείου Ασφάλειας Μεταφορών της Αυστραλίας. Πρόκειται για ένα πρόβλημα το οποίο αποκαλείται «χωρικός αποπροσανατολισμός» του πιλότου και σύμφωνα με την έκθεση επηρεάζει περισσότερους από το 90% των πιλότων σε κάποια στιγμή της πτητικής του καριέρας. «Οι πιλότοι μπορούν να καταταγούν σε δύο ομάδες, αυτούς που έχουν ήδη αποπροσανατολιστεί και σε αυτούς που θα αποπροσανατολιστούν στο μέλλον», είπε χαρακτηριστικά, ο συγγραφέας της έκθεσης, Ντ. Νιούμαν, ειδικός στα ζητήματα ιατρικής της αεροπλοΐας. Για να μην μακρηγορούμε πιστεύω πως κάτι αντίστοιχο πρέπει να συμβαίνει και με τους προπονητές και τους παίκτες και την προηγούμενη Παρασκευή ζήσαμε ένα χωρικό αποπροσανατολισμό η όπως το λένε στο χωριό μου Vertigo άνευ προηγουμένου. Τι να σχολιάσεις για το παιχνίδι … πραγματικά ένιωσα σαν να βλέπω τον Ολυμπιακό της σαιζόν 2004 – 2005 όπου παρακαλούσα κάθε αγωνιστική να τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Η διαφορά είναι πως τότε είχαμε ένα ρόστερ περιορισμένων δυνατοτήτων και σήμερα έχουμε μερικούς από τους καλύτερους παίκτες της διοργάνωσης και έχουμε βρεθεί σε 3 τελικούς τα τελευταία 4 χρόνια. Αυτό που είδαμε στη Βαρκελώνη ήταν ένα Ολυμπιακό που προσπάθησε μέχρι το 15’ και μετά ΤΕΛΟΣ … Vertigo δεν ήξερε καν τι έκανε! Τι έγινε ρε παιδιά ????
Τεχνικά τίποτα το εξωπραγματικό / απρόβλεπτο εκτός πως ο Πασκουάλ εφάρμοσε ένα full court press με παγίδα στο κέντρο και μας καθυστερούσε να περάσουμε το κέντρο – ενώ όταν το περνούσαμε η επίθεση θύμιζε ομάδα που έπαιζε για πρώτη φορά σε τέτοιο επίπεδο – αφού δεν μπορούσαμε να πάμε καν σε επιλογές isolation και η επίθεση κατέληγε με ένα σκοτωμένο σουτ από οπουδήποτε. Και σαν να μην έφτανε η θαλασοταραχή μέσα στο γήπεδο – ο coach Σφαιρόπουλος βρισκόταν σε ακόμα μεγαλύτερη παραζάλη … (σε ένα ματς που έχεις 2 στοχους να κερδίσεις η τουλάχιστον να διατηρήσεις τη διαφορά) έβγαλε τον Σπανούλη στο 26’ και δεν τον ξαναέβαλε ποτέ! Ακόμα και ο πλέον καλοπροαίρετος θα σκεφτεί πως αυτοί οι 2 τα έχουν σπάσει – αλλά επειδή δεν υπάρχουν αποδείξεις αλλά μόνο ενδείξεις θα ασχοληθώ με τα facts. Σε ένα ματς που περιμένεις να δεις τον Ολυμπιακό που τρέμει όλη η Ευρώπη δηλαδή την ομάδα που δεν τα παρατά ποτέ και σε δαγκώνει από το πρώτο δευτερόλεπτο είδαμε μια ομάδα που δέχτηκε 82 πόντους και έχασε με 16 πόντους διαφορά ενώ είχε 4 περισσότερες κατοχές μπάλας (73 έναντι 69 η Μπάρτσα). Μια ομάδα που σούταρε με 58% βολές, 46% δίποντα και 31% τρίποντα. Σαν απόδοση όλα αυτά είναι κάτω 3 με 4 ppts κατά μέσο ορό σε σύγκριση με την μέση απόδοση της ομάδας στη Regular Season το ΤΟΠ16 η ολόκληρη τη σαιζόν μέχρι σήμερα. Μια ομάδα που δεν μπόρεσε να διαβάσει ούτε τα play book miss match και αντί να εκμεταλλευτεί την παρουσία του Ναβάρο και να τον βάλει μέσα στο ζωγραφιστό με τον Μάτζαρη και τον Χάκετ τον κράτησε μέσα στο παιχνίδι 24 λεπτά (μόλις το 4o ματς που παίζει τόσο χρόνο φέτος ο Λα μπόμπα)
Αλλά ας υποθέσουμε πως όλοι δικαιούνται να έχουν μια κακή ημέρα στην επίθεση – θα περίμενες τουλάχιστον από την άμυνα να προσπαθήσει να καλύψει το επιθετικό έλλειμα. Αλλά εκεί ήταν το πραγματικό δράμα αφού αν εξαιρέσουμε τη γνωστή εκ των προτέρων αδυναμία να μαρκάρουμε τον Dorsey (το μαρκάρισμα από τον Αγραβάνη θα μείνει την ιστορία σαν ένα από τα μεγαλύτερα ανέκδοτα – μέχρι και reverse στη baseline έφαγε από τον αέρινο Joey …) δεν μπορούσαμε να μαρκάρουμε και κανένα άλλο! Όταν δέχεσαι από 5 παίκτες διψήφιο αριθμό πόντων – μέχρι και ο Ναβάρο με μισό πόδι μας έβαλε 13 πόντους – αλήθεια για ποια άμυνα μιλάμε ??? Αν εξαιρέσουμε την θέση του point guard που ο Σατοράνσκι μοίραζε το παιχνίδι η Μπαρτσελόνα μοίρασε το σκορ ιδανικά μεταξύ SG, SF και Center.
Εκεί είναι που θα περίμενα την βοήθεια από τον πάγκο γιατί αν είχαμε προετοιμαστεί κατάλληλα και κλείναμε τους υπόλοιπους και 40π να έβαζε ο Ντορσει το ματς θα το διεκδικούσαμε η θα κρατούσαμε τουλάχιστον την διαφορά. Ενδεικτικό του πόσο εκτός λογικής ματς βρέθηκε ο κοούτς ήταν η δήλωση του μετά το τέλος του αγώνα πως πιστεύει πως έχουμε καλές πιθανότητες να προκριθούμε!!! Σε απλά Ελληνικά ο Σφαιρόπουλος θεωρεί πως θα κάνουμε 6 στα 6 – αφού μόνο αυτό μας βάζει σίγουρα στα play off. (8 νίκες πιθανότατα θα απαιτούν ισοβαθμία με ομάδα που έχουμε υπέρ μας τη διαφορά πόντων και με τις Ρεάλ (-12π) Μπαρτσελόνα (μειονέκτημα) και Λαμποράλ +4 νικες μοιάζουν όλα πολύ δύσκολα) Δυστυχώς για τον coach και για όλους μας ακόμα και τα μαθηματικά είναι εναντίον μας αφού η πιθανότητα σήμερα να κερδίσουμε 6/6 χρησιμοποιώντας ως βάση την αποτελεσματικότητα μας στα εντός (78%) και στα εκτός (44%) είναι το τεράστιο νούμερο του 10%. Προφανώς και πιστεύω πως είναι πολύ περισσότερο από 10% αλλά όσο και να το πιστεύω είμαστε με την πλάτη στον τοίχο.
Επειδή πολλά θα ειπωθούν από εδώ και έπειτα για τις σχέσεις μέσα στην ομάδα τις επιλογές της διοίκησης θα είναι καλό να θυμόμαστε πως η επιτυχία και η αποτυχία είναι μέσα στον επαγγελματικό αθλητισμό και πως αυτή η ομάδα με τις χαρές που μας έχει προσφέρει έχει κερδίσει το δικαίωμα να αντιμετωπίζεται με τον σεβασμό που της αναλογεί. Το μόνο που πρέπει να θέλουμε εμείς οι οπαδοί είναι να διατηρηθεί αυτό πνεύμα μαχητικότητας και το καλό κλίμα και να παλέψουν όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια σαν Ολυμπιακός – και ότι είναι να γίνει θα γίνει.
Soundrack of last game
Υ.Σ. Τα στατιστικά προέρχονται από τα ακόλουθα site (www.euroleague.net, και www.gigabasket.org)