Νάμαστε και πάλι μετά από ολιγοήμερες διακοπάρες όπου και τρέχαμε πίσω από τους μπόμπιρες στις παραλίες και εκεί που σκάβαμε μεγάλες τρύπες μαζί τους στην άμμο και καθοδηγούσαμε μαεστρικά το θαλασσινό νερό μέσα από δαιδαλώδη αυλάκια, αραιά και που σηκώναμε το κεφάλι και ρίχναμε και κανένα “Hooooold!!!” ψαρωτικά ώστε να ξεχωρίσουμε τους μπασκετόγαυρους από τους λοιπούς λουόμενους.
Την στιγμή που διαβάζετε αυτές τις αράδες ο περισσότερος μπασκετόκοσμος ασχολείται με το Παγκόσμιο Κύπελο στις Φιλιππίνες και οι ομάδες της Euroleague ξεκινάνε την προετοιμασία τους για την απαιτητική σεζόν (2023-24) που θα ξεκινήσει για τους περισσότερους στα τέλη του Σεπτέμβρη. Ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση, αν και πολλοί θα το ήθελαν. Και αναφέρομαι σε αυτούς που τον έχουν κλάψει ήδη τον μακαρίτη, γιατί θεωρούν ότι αποδυναμώθηκε η ομάδα. Αλλά και για αυτούς που τσεκάρουν οτιδήποτε θεωρούν ότι θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο της ομάδας μας για την ολοκλήρωση του ρόστερ και θα ήθελαν η Off Season να κρατήσει για πάντα βλέπε Filman (τυχαίο το όνομα). Δυστυχώς ή ευτυχώς για τους Μάνους, μας οι ομάδες πορεύονται με όσους έχουν διαθέσιμους και κάπως έτσι θα γίνει και τώρα. Αυτό όμως που κάνει λίγο περισσότερο πολύπλοκη την φετινή ερυθρόλευκη προετοιμασία για τον Ολυμπιακό είναι η αφενός οι απουσία των 6 διεθνών (Walkup, Λούντζη, Λαρεντζάκη, Παπανικολάου, Fall, Milutinov) και αφετέρου η διαφορετική αγωνιστική κατεύθυνση που θα υποχρεωθεί να πάρει ο Coach B λόγω της αποχώρησης των Σλούκα και Βεζένκοφ αλλά και των Bolomboy και Black.
Και αν για το πρώτο ζήτημα θα πρέπει να περιμένουμε να ολοκληρωθούν οι υποχρεώσεις των διεθνών, για το δεύτερο τα πράγματα δεν είναι καθόλου ξεκάθαρα. Γιατί μπορεί ο Ολυμπιακός να προσέθεσε θεωρητικά ποιότητα με τους Milutinov, Goss, Sikma και προοπτική με τον Τανούλη, αλλά οι παίκτες που ήρθαν έχουν εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από όσους έφυγαν και όπως όλοι γνωρίζουμε υπάρχει μια εκκωφαντική <sic> απουσία ενός περιφερειακού σκόρερ που θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του όταν αυτό απαιτούν οι συνθήκες των αγώνων. Τι σημαίνει αυτό;
Ότι ναι μεν ο Ολυμπιακός θα παραμείνει αξιόμαχος αλλά δεν μιλάμε πλέον για ίδιου status ομάδα.
Και σας το γράφω αυτό αγαπητοί φίλοι γιατί δεν θέλω να σας χαιδέψω τα αυτάκια με wannabe σενάρια και αγαπουλίστικες φαντασιώσεις. Γιατί όταν θα ξεκινήσουν οι επίσημες υποχρεώσεις θα διαπιστώσουμε ΟΛΟΙ ακόμα και τα αρκουδάκια της αγάπης (μην ξεγελιέστε από το χαριτωμένο όνομα, πρόκειται για σκληρό φαν κλάμπ του γκρούπ Θύμιου) – ότι δεν υπάρχει πλέον ο Σάσα Βομβαρδιζένκοφ να πάρει την μπαλίτσα και με λίγες προσπάθειες από μακριά, είτε με cut να δώσει αθόρυβα 18π., 8ριμπ. με 38% από το 3π. Και δεν θα πλησιάσει αυτά τα νούμερα προσφοράς ακόμα και αν δώσουμε τις ίδιες προσπάθειες σε οποιονδήποτε σε αυτό το ρόστερ.
Δεν θα υπάρχει επίσης ο Σλούκας να πάρει τα μεγάλα pull up σουτ (ακόμα και αν τα χάσει), γιατί δεν υπάρχει στο ρόστερ μας περιφερειακός παίκτης με την ικανότητα αλλά και το ειδικό βάρος για να βγεί μπροστά σε αυτές τις καταστάσεις. Γιατί δεν είναι όλα θέμα ρόλων και τακτικής αλλά και ικανότητας. Και αυτό το ξέρουν όλοι οι προπονητές που έχουν τρέξει μια ομάδα σε οποιοδήποτε επίπεδο. Και γι αυτό δίνουν στους παίκτες τους τις ευθύνες και τις πρωτοβουλίες, ΟΧΙ για αυτό που θέλουν αλλά γι αυτό που μπορούν να επιτύχουν. Προφανώς αν μιλάμε για ομάδα νεαρών αθλητών υπό διαμόρφωση αυτό μπορεί να αλλάξει με τις πρωτοβουλίες και την ανάθεση ευθυνών, αλλά με έμπειρους επαγγελματίες αυτό δεν πρόκειται να δουλέψει. Γιατί ακόμα αν ζητήσει πχ ο Coach Β από τον Fall να κατεβάσει την μπάλα η να πάρει σουτ από τα 6.75μ ή τον Canaan να παίξει με πλάτη στο post, είτε στον Λάρυ να πάρει σωστές αποφάσεις σε διάρκεια χρόνου (ακραία παραδείγματα), θα χάσει όλους τους υπόλοιπους παίκτες του που θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στο πλάνο. Κάπως έτσι λοιπόν και η αγωνιστική τακτική – το Plan A βρε αδερφέ για να τα πούμε στην γλώσσα μας – καταλήγει να είναι η τέχνη του εφικτού. Ακούγεται πολιτικός όρος, όμως είναι απλή μεταφορά της πραγματικότητας στο αγαπημένο μας άθλημα.
Κάτσε ρε Emerald θα πει κάποιος αισιόδοξος, δεν έχει ακόμα κλείσει το ρόστερ θα πάρουμε παίκτη και μάλιστα καλό. Μαζί σου φίλε αναγνώστη αλλά στην προετοιμασία φτιάχνονται οι ομάδες και στην πορεία κάνουν βελτιώσεις. Και σε αυτό το ρόστερ δεν υπάρχει Go to Guy για την επίθεση. Aυτό λοιπόν προυποθέτει ότι η επιθετική μας λειτουργία πρέπει να είναι υποδειγματική σε διάρκεια χρόνου, για να πάρουμε από τους υπόλοιπους αυτά που θα προσφέρει ο ένας. Αν λοιπόν η ομάδα δουλέψει σε κάτι διαφορετικό και βγούν 5άδες και ρόλοι για κάτι άλλο, το αποτέλεσμα θα είναι η εισαγωγή ενός τέτοιου παίκτη (στο μέλλον) να επηρεάσει την διαμορφωμένη χημεία και τους αυτοματισμούς. Και κάπως έτσι, εν τη ελλείψει ενός leading scorer στην δημιουργία της νέας ομάδας, χάνεται και το δεύτερο μεγάλο μας πλεονέκτημα που ήταν η ομοιογένεια μετά τη ποιότητα που πέταξε προς το Σακραμέντο..
Χμμμ… βλέπω οργισμένα και δακρυσμένα μάτια στο ακροατήριο. Καθίστε να βάλω κάτι να παίζει σαν soundtrack στο background…
Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες δεν πιάνουν οι ευχές
Εδώ το τώρα ζητιανεύει λίγη πίκρα απ’ το χτες
Εδώ οι άγγελοι δεν κλαίνε ούτε γλύφουν πληγές
Εδώ η θλίψη δεν κερδίζει ποτέ..
Ωραία, συνεχίζουμε που είχαμε μείνει; Μα τι χάβρα είναι αυτή! Καθίστε βρε σεις, ένας-ένας με τις διαφωνίες σας..
«Ο Walkup με τον Goss έχουν βελτιώσει το σουτ τους και δεν θα τους παίζουν under συνέχεια ΑΣΧΕΤΕ EMERALD»
«Ψάχνεις σκόρερ αλλά ο Στεφ Λάρυ γαζώνει με την Εθνική ΑΣΧΕΤΕ EMERALD»
«Ο Mike Λούντζης στέκεται σαν παίκτης με μεγάλη προοπτική αξίζει περισσότερο χρόνο ΑΣΧΕΤΕ EMERALD»
«Ο Professor Sikma αυξάνει το μπασκετικό IQ της ομάδας! Εδώ συνέδεσε το θεώρημα του Bayes με την εξίσωση Euler – Lagrange ενώ έδενε το παπούτσια του με το ένα χέρι ΑΣΧΕΤΕ EMERALD»
«Ο Milutinov και ο Fall θα παίζουν αμυναρα στις αλλαγές στους αντίπαλους κοντούς ΑΣΧΕΤΕ EMERALD»
«Τι δεν καταλαβαίνεις ο Milutinov είναι ο PnR ψηλός μας ΑΣΧΕΤΕ EMERALD»
«Ακόμα και αν μείνουμε έτσι ο Canaan με βάζελο δεν έχει χάσει ποτέ σουτ, ξεχνάς εύκολα ΑΣΧΕΤΕ EMERALD»
«Ο Alec ο Peters θα γίνει MEGA ALEX και θα γράφει από παντού, γιατί στην Baskonia είχε τον χρόνο που του αντιστοιχούσε και έβρεχε τρίποντα ΑΣΧΕΤΕ EMERALD»
«Ο Παπ θα παίζει και στο 3 και στο 4 και στα 34 μετά από το Παγκόσμιο, χωρίς να χάσει σε απόδοση ΑΣΧΕΤΕ EMERALD»
Δεν ξέρω αν παρατηρήσατε κάποιο κοινό στοιχείο πέραν της ασχετοσύνης μου αλλά αν όχι, παίζει να έχουμε αρκετά step up ως ζητούμενα και what if χωρίς απαντήσεις. Και ναι είναι όλα με βάση υπερβολής αλλά ταυτόχρονα είναι και υπαρκτά προβλήματα. Και όχι μην βιαστείτε να πείτε ότι ισοπεδώνω την ικανότητα της ομάδας να κερδίζει αγώνες και να διεκδικήσει τίτλους. Για τον Ολυμπιακό μιλάμε την ομάδα που από το 2009 έχει παίξει σε 6 τελικούς Euroleague. Επαναλαμβάνω «Ότι ναι μεν ο Ολυμπιακός θα παραμείνει αξιόμαχος αλλά δεν μιλάμε πλέον για ίδιου status ομάδα». Πολλά από αυτά τα ζητήματα υπήρχαν και πέρυσι, αλλά τα έκρυβε η εκπληκτική ομαδική λειτουργία της ομάδας μας και ο Μονόκερος εκ Βουλγαρίας. Πλέον θα πρέπει να μιλάμε για διαφορετική λειτουργία, υποχρεωτικά λόγω των σημαντικών αλλαγών στο ρόστερ. Άρα θα χρειαστεί χρόνος για να δούμε πόσο αποδοτικά θα κρύψουμε τις αδυναμίες μας και πόσο καλά θα αξιοποιήσουμε τις αρετές μας. Και για να αγοράσουμε χρόνο μέχρι να βρεθεί και πάλι μια νέα (ας ελπίσουμε καλύτερη) λειτουργία, ρόλοι και χημεία θα χρειαστεί να έχουμε κάποιον να τραβήξει το κάρο στην λάσπη, ώστε να γίνει και το ρόστερ μας πιο λειτουργικό – ειδικά στην εκκίνηση των υποχρεώσεων μας σε Ελλάδα (Σούπερ Καπ) και Ευρώπη (Εκτός έδρας στο ΟΑΚΑ). Και εγώ αυτόν τον Go to Guy για την επίθεση μας δεν τον βλέπω στο ρόστερ. Οπότε θα μου επιτρέψετε να ανησυχώ ΠΟΛΥ.
Καταλαβαίνω την ανάγκη πολλών να προσδώσουν στο μοντέλο μας (το οποίο και εγώ το υπεραγαπώ) υπερφυσικές ικανότητες αλλά ακόμη και αν ίσχυε, δυστυχώς δεν είναι φάση Plug n Play. Ακόμα και οι θεωρητικά «σίγουροι» Milutinov και ο Goss, ναι μεν γνωρίζουν τα κατατόπια και το πρόγραμμα αλλά δεν έχουν δουλέψει με τον Coach B οπότε θα χρειαστούν και αυτοί τον χρόνο τους. Ο δε Sikma (το μεγαλύτερο WHAT IF όλων) δεν έχει βρεθεί ποτέ του σε must win περιβάλλον και θα χρειαστεί να προσφέρει άμεσα – παράλληλα με την επίλυση των αγαπημένων του εξισώσεων. Ενώ ο Τανούλης στην καλύτερη να βρεί χρόνο στα ματς της ανούσιας Basket League. Ας είμαστε λοιπόν ρεαλιστές για το που βρισκόμαστε σήμερα, αλλά και συγκρατημένα αισιόδοξοι ότι αυτές οι ανησυχίες θα περιοριστούν μέσα στις επόμενες ημέρες με την έλευση ενός αντικειμενικά καλού σκόρερ. Γιατί για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια η τελευταία κίνηση θα είναι αυτή που θα καθορίσει και το ταβάνι της ομάδας. Και ναι μπλα μπλα μπλά know how, Μπαρτζώκας πραγματικά καλός προπονητής, καλά αποδυτήρια, ύπαρξη κορμού κλπ κλπ αλλά χωρίς ποιοτικά υλικά θα ακούμε πάλι Τρύπες στο “τρένα να περνούν” ή θα κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Και πιστέψτε με ξέρω από αυτά τόσες έκανα αυτές τις ημέρες!
Μέχρι τότε καλό υπόλοιπο στις διακοπές σας αν συνεχίζετε και καλή επάνοδο σε όσους επιστρέψαμε.
