Καλή χρονιά και χρόνια πολλά φίλοι & φίλες του RedPointGuard. Τώρα πια μπορώ να ευχηθώ με θάρρος για το 2021 εφόσον προέρχομαι από νικηφόρο pregame απέναντι στη Khimki και αναθάρρησα. Καλά πήγε αυτό, ε; Και νίκη και 100αρα (η πρώτη φετος) και 8-8 στο ισοζύγιο νικών-ηττών. Καλό ή κακό; Θα δανειστώ τη φράση του coach B στις δηλώσεις του στην press conference, ούτε καλό, ούτε κακό, θα μπορούσαμε να τα είχαμε πάει καλύτερα, θα μπορούσαμε και χειρότερα. Μισογεμάτο ή μισοάδειο το ποτήρι. Τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα καθώς ο Γενάρης είναι γεμάτος, με 7 αγώνες που θα κρίνουν το μέλλον στην φετινή διοργάνωση. Μοιάζει με γερμανικό νούμερο δηλαδή, όπως αυτά τα ζόρικα που κάναμε στο στρατό και μετά δυσκολευόμασταν να συνέλθουμε την επόμενη μέρα. Γερμανικό νούμερο έχουμε και αύριο το βράδυ στις 9:00 μμ απέναντι στην ομάδα θαύμα του Ιταλού μαέστρου Andrea Trinchieri (respect διαχρονικό) και πρωταθλήτρια Γερμανίας από το Μόναχο.
Το Μόναχο, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Γερμανίας και πρωτεύουσα της Βαυαρίας, επιλέγεται συχνά σαν μία από τις καλύτερες πόλεις να ζει κανείς. Από την άλλη, είναι μια όμορφη πόλη να την επισκέπτεται κάποιος για λίγες ή και για περισσότερες ημέρες. Πόλη μοναδική, πλούσια, φανταχτερή, με ό,τι επιθυμεί ο καθένας. Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτοδείς στο Μόναχο! Αμέτρητα μουσεία, επιβλητικές εκκλησίες, το υπέροχο δημαρχείο γοτθικού ρυθμού, η διάσημη οδός Maximilian strasse με τις κομψές βιτρίνες της, τα πολυτελή ξενοδοχεία της και τόσα άλλα. Το Μόναχο είναι γνωστό για τα πανεπιστήμιά του, την ποδοσφαιρική ομάδα Bayern Munich και τις μπύρες του. Και φυσικά για το ετήσιο φεστιβάλ μπύρας, το παγκοσμίως γνωστό Oktoberfest. Τα λόγια περιττεύουν και οι περιγραφές χάνουν πολλές φορές την αξία τους. Μόνο αν την δει κάποιος, την περπατήσει, την ζήσει, θα έχει πλήρη και σαφή γνώμη γι’ αυτήν την υπέροχη πόλη.
Το ίδιο ισχύει και για την ομάδα του Ιταλού. Μόνο αν τη δει κανείς μπορεί να έχει μια σαφή άποψη γι’ αυτό το μπασκετικό δημιούργημα. Αλήθεια ποιος περίμενε, όταν θα ξεκινούσε η διοργάνωση, ότι στο τέλος του πρώτου γύρου θα βρισκόταν με το σπαθί της στην τέταρτη θέση του βαθμολογικού πίνακα με ρεκόρ 11-6; Έχοντας μάλιστα παίξει όχι μόνο μπάσκετ αξιώσεων αλλά πετυχαίνοντας και εμφατικές νίκες απέναντι σε brand names εφάμιλλα του ποδοσφαιρικού της τμήματος; Να θυμίσω φυσικά και τον τρόπο που χάσαμε τον πρώτο γύρο εκεί μπαίνοντας με μπλαζέ ύφος(μετά τις 2 σερί νίκες με Maccabi και Armani). Εντωμεταξύ αποτελεί σημείο αναφοράς πως για… νεότευκτη ομάδα τα επίπεδα ομοιογένειας της είναι τόσο ψηλά, κάτι που φυσικά πιστώνεται στον Ιταλό coach.
Η αυριανή συνολικά θα είναι η 8η αναμέτρηση μεταξύ μας με το σκορ στις προηγούμενες να είναι 5-2. Δυο ήττες στις δυο τελευταίες επισκέψεις στο Audi dome, αήττητοι εώς τώρα στο ΣΕΦ. Είναι αυτή ικανή συνθήκη για άσσο αύριο; Την απάντηση την έδωσε πάλι ο coach Β στις σημερινές δηλώσεις του… έχουμε χτίσει ένα καλό σερί εκτός έδρας αλλά εντός – ελλείψει κόσμου – ζοριζόμαστε. Και η Bayern θα είναι ξεκάθαρα πιο ζόρικη από τους αστυνομικούς (Σ.τ.Δ: απέναντι σε wasp) που φυλάσσουν το Αμερικανικό Καπιτώλιο, δε νομίζω να μπορέσουμε να εισβάλουμε στο καλάθι των Γερμανών με την ίδια ευκολία που εισέβαλλαν χθες οι διαμαρτυρόμενοι. Θα λείπει κατά πάσα πιθανότητα και ο καλύτερος διακορευτής μας (McKisic) ενώ και η δεδομένη απουσία Παπανικολάου, που ο Μπαρτζώκας τον χαρακτήρισε το κλειδί για την ισορροπία στις 2 πλευρές του γηπέδου, καθιστά ακόμα δυσκολότερη την αποστολή. Και μιλάμε για ένα ματς που είναι must win, όχι μόνο για να επιστρέψουμε σε θετικό πρόσημο νικών αλλά, κυρίως γιατί η Bayern αποτελεί ένα ρεαλιστικό ανταγωνιστή για τον ίδιο στόχο, τα play off.
Ελπίζω η χαλαρή εμφάνιση απέναντι στην ομάδα του Μίσκο (τι ωραίος παίκτης ο Simonovic) τη Δευτέρα να ήταν καθαρά και μόνο λόγω έλλειψης κινήτρου, διότι η Bayern δεν απαρτίζεται από οριακά ενηλικιωμένα Σερβάκια αλλά από επαγγελματίες που ξέρουν να ‘δέρνουν’. Και δεν κάνουν μόνο αυτό, έχουν πολύ μεγάλα κορμιά στην περιφέρεια και στο σύνολο, ομάδα που δύσκολα της περνάς τη μπάλα μέσα, ομάδα που λόγω αυτού του μεγέθους είναι δεύτερη σε κλεψίματα σε όλη τη διοργάνωση, που έχει post up παιχνίδι από όλες τις θέσεις και που στις περιστροφές βρίσκεσαι σχεδόν πάντα ματσαρισμένος από δίμετρο και βάλε. Ποιος να φανταζόταν ότι κύριος ενορχηστρωτής αυτής κομπανίας θα ήταν ο πρώην δικός μας εξοστρακισμένος Wade Baldwin. Ο νεαρός πληθωρικός Αμερικανός διανύει τη σεζόν της ζωής του. Ο Ιταλός coach τον έχει χρίσει επισήμως πρώτο βιολί της ορχήστρας του και τα αποτελέσματα τον δικαιώνουν. Σε 27 λεπτά μέσο όρο σκοράρει 14 πόντους, μοιράζει 4 τελικές, κλέβει 1,5 φορές, καρφώνει με δυνατά drive όποτε βρει ανοιχτό διάδρομο, γενικά τρέχει τη σεζόν με ένα pir 12.1, ενώ ήταν MVP της προηγούμενης αγωνιστικής κι έκανε πλάκα στην ακριβοθώρητη περιφέρεια της Barca.
Και για να προλάβω όλους εσάς που αναφωνήσατε το ίδιο που ψιθυρίζεται εδώ και καιρό στα σόσιαλ, όχι, στον Ολυμπιακό δε θα έβρισκε το πεδίο δράσης να κάνει τα ανάλογα νούμερα. Ούτε χρόνο, ούτε χώρο, ούτε το usage και την ασυλία που βιώνει στο Μόναχο δε θα μπορούσε να βρει σε ένα σωματείο όπως ο Ολυμπιακός. Γνωστά αυτά, κλείνει η παρένθεση. Φυσικά δεν είναι μόνος του. Ομάδα συνόλου, ομάδα του Σέρβου παιχταρά Lucic, του αναγεννημένου Reynolds, του Dedovic, του Zipser, του Weiler-Babb. Δεν έχουν βέβαια κανένα τρομακτικό βάθος αλλά με τρομακτική ομοιογένεια, ξεκάθαρους ρόλους άριστα εκτελεσμένους, σωστές αποστάσεις στο set παιχνίδι. Περισσότερες λεπτομέρειες με εικόνα και ήχο στο καθιερωμένο video pre game του Navaho.
ΥΓ: must win παιδιά, το είπαμε και πριν. Ματς που αν το χάσεις δεν έχει νόημα να συζητάμε για οκτάδες και τα συναφή. Ελπίζω η ομάδα λόγω του συγκεκριμένου πρέπει να μην εμφανιστεί αγχωμένη.
Match to remember
Θα πάρω τη ραψωδία του Στρατού Περπέρογλου στο Μόναχο τη σεζόν 2013-14 με 103-105. Από τα πιο χορταστικά ματς με coach B στον πάγκο μας.
