Διπλή αγωνιστική, διπλό encore από το RedPointGuard!
vs Fenerbahce by Navaho
Ο Ολυμπιακός στο πρώτο σκέλος της τελευταίας διπλής αγωνιστικής για το 2022, έδωσε συνέχεια στις, βγαλμένες από την περασμένη σεζόν, κυριαρχικές του εμφανίσεις στο ΣΕΦ και, μετά την Virtus, διέλυσε και την πρωτοπόρο, αλλά και με 3 εξαιρετικά κομβικές απουσίες, Fener.
Παίζοντας εξαιρετική άμυνα στο πρώτο ημίχρονο, έβγαλε εντελώς εκτός την δυσλειτουργική περιφερειακή γραμμή του Ιτούδη, τον Καλάθη και τον Guduric δηλαδή, από το παιχνίδι, έτρεξε και ταυτόχρονα ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικός στις εκτελέσεις του, κλείνοντας το ημίχρονο έχοντας πετύχει 58 και έχοντας δεχτεί μόλις 31 pts.
Στόχευσε σε άμυνα και επίθεση τους, καταστροφικούς για την ομάδα τους, Edwards & Booker και είδε τον Sasha κλασικά να εκρύγνειται από το πρώτο δεκάλεπτο, τον Λαρεντζάκη να μη χάνει σουτ στη δεύτερη περίοδο, τον Σλούκα να μοιράζει 6-7 asts σε ισάριθμα λεπτά, τον Canaan να βρίσκει τα κλασικά 2-3 σουτ στο ξεκίνημα και τον Peters να τελειώνει φάσεις στο transition.
Χαμός με λίγα λόγια, αλλά ας δούμε ξεχωριστά τα 2 πρώτα δεκάλεπτα και στη συνέχεια το 2ο ημίχρονο.
1ο Δεκάλεπτο
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε να επιτίθεται, όπως κάνει στα περισσότερα παιχνίδια, μέσα από τον άξονα Sasha – Canaan, μόνο που στο συγκεκριμένο παιχνίδι η συγκεκριμένη στόχευση είχε ακόμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και οδήγησε σε 10-0 σερί σε 2.5 λεπτά γιατί πολύ απλά πάνω σε αυτούς αμύνονταν ο Carsen παρέα με τον Booker, δηλαδή οι δύο χειρότεροι αμυντικοί της Fener.
Στην άμυνα, γνωρίζοντας πως ο Carsen δε βλέπει τίποτε άλλο πλην της εκτέλεσης, η εντολή ήταν “πιέστε αφόρητα τον Καλάθη“, είτε έχει είτε δεν έχει την μπάλα και αφήστε τον Carsen να επιτεθεί προς τα μέσα, αν δεν πάρει ένα σκοτωμένο τρίποντο.
Η άμυνα στον Καλάθη στο PnR, πάνω του ξεκινούσε ο Canaan, στηριζόταν σε δύο δεδομένα.Το πρώτο ήταν πως, εν τη απουσία του Motley, δε διαθέτει alter ego στο PnR, αφού ο τίμιος Jekiri είναι εξαιρετικός μόνο στο short roll (που δεν βγήκε ποτέ σαν επιλογή). Το δεύτερο δεδομένο ήταν πως χωρίς τον Wilbekin δίπλα του να κινείται επαρκώς και να αλλάζει την τοποθέτηση πιθανών βοηθειών, αλλά και να τον αποφορτίζει όντας δυνητικά ακόμα μία επιλογή για PnR επίθεση, το μοναδικό που χρειαζόταν να προσέξει ο Ολυμπιακός ήταν τα floater αλλά και την πάσα έξω.
Η no middle προσέγγιση της ερυθρόλευκης άμυνας του πήρε και τα δύο και ακόμα και όταν μπήκε ο Guduric, για να φέρει σκορ μέσα από ballscreens όλοι ήταν έτοιμοι να τον αναχαιτίσουν και να τους οδηγήσουν συνολικά σε 8 λάθη. Είδαν και απόειδαν ο Ιτούδης και οι συνεργάτες του και στράφηκαν στην εναλλακτική του Mahmutoglou και των floppy exits που τρέχουν για αυτόν, χωρίς να αλλάξει κάτι δραματικά στη δυστοκία τους.
Επειδή πάντα βρίσκω κάποιο λόγο να προβληματίζομαι, σε αυτή την 1η περίοδο, ο Ιτούδης πίεζε τις επαναφορές με σκοπό η μπάλα να μην πηγαίνει στα χέρια του Walkup και του Σλούκα με αποτέλεσμα να αναλάβει το κατέβασμά της ο Παπανικολάου. Σε3-4 περιπτώσεις η ντρίμπλα σταμάτησε ψηλά και υπήρξε δυσκολία στην εισαγωγική πάσα. Όπως και να έχει το 31-11 τα έλεγε όλα.
2ο Δεκάλεπτο
Το δεύτερο δεκάλεπτο ξεκινάει με τον Μπαρτζώκα να ρίχνει ταυτόχρονα στο παρκέ Παπ, Peters και Bolomboy, σχήμα που θα ήθελα να δω λίγο περισσότερο, γιατί υποψιάζομαι πως και οι δύο νεοαποκτηθέντες χρειάζονται τον αρχηγό για να νιώσουν άνετα αμυντικά. Κράτησε λίγο αυτό το σχήμα αλλά πρόλαβε να δώσει καλές άμυνες και transition πόντους, αφού την ίδια στιγμή ο Ιτούδης είχε σχήμα με ουσιαστικά μοναδικό χειριστή των Guduric, τον οποίο ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να παγιδεύσει σχεδόν σε κάθε κατοχή του, όπως το ίδιο συνέβη και όταν ο Καλάθης είχε αντίστοιχη μοναξιά. Στην αρχή τουλάχιστον της περιόδου φάνηκε πως ο Ιτουδης ήθελε να στοχεύσει τον Peters αμυντικά στήνοντας δράσεις που ενέπλεκαν τον Birsen. Κάπου εδώ βλέπουμε και για πρώτη φορά τον Hayes-Davies να αναλαμβάνει το μαρκάρισμα του Σλούκα, φυσικά για να μπορεί να προσδώσει μεγαλύτερο switcability στην ομάδα του.
Ό,τι και να έκαναν όμως οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να σταματήσουν την επιθετική ροή των γηπεδούχων που με καθοδηγητή τον Σλούκα που ταλαιπώρησε αρκετά τον Jekiri , να μοιράζει 6 asts, τον Peters να βρίσκει τελειώματα σε ανοιχτό γήπεδο, το Λαρεντζάκη να μη χάνει σουτ και τον Bolomboy να τελειώνει φάσεις αλλά και να σπάει την μπάλα έξω όταν έπρεπε, έβρισκαν λύσεις σε κάθε ερώτημα. Ίσως μια μικρή δυσκοιλιότητα να επέδειξαν οι ερυθρόλευκοι, όταν προς το τέλος του ημιχρόνου κλήθηκαν να παρουσιάσουν 5αδα με Λαρεντζάκη, Mckissic, Peters, Bolomboy και Sahsa. Σκορ ημιχρόνου 58-31 και καληνύχτα γιατί είχαμε και ταξίδι και αγώνα πάλι την Πέμπτη
2ο Ημιχρονο
Φυσιολογικά σε ματς 27 πόντων δε θα έπρεπε καν να ασχοληθώ με το υπόλοιπο και να κάνω απλά μια τυπική αναφορά στο πως ολοκληρώθηκε το πάρτι. Όμως θα κάνω μια εξαίρεση στο συγκεκριμένο παιχνίδι γιατί κράτησα κάποιες σημειώσεις με πράγματα που κάπως με ξένισαν.
Ένα από αυτά είναι πως στην Τρίτη περίοδο ο Ολυμπιακός έμεινε περίπου 3 λεπτά χωρίς σκορ, και οκ πες αυτό συμβαίνει ειδικά σε ματς τελειωμένο, όμως για 7 λεπτά σκόραρε μόνο με βολές. Σε αυτό διάστημα αυτό που άλλαξε είναι πως ο Ιτούδης πάρκαρε τον Booker, χρησιμοποίησε σχήματα με 3 guards και τον Hayes – Davies σαν PF να μαρκάρει τους Walkup–Σλούκα και τον Καλάθη να αναλαμβάνει τον Sasha. Πριν από όλα αυτά βέβαια υπήρχε η ξεκάθαρη εντολή να πιέσουν την επαναφορά, να μην πάει η μπάλα στον Walkup και να δοκιμάσουν παγίδα σε όποιον την κατεβάζει. Ο Ολυμπιακός λύση δεν βρήκε (μόνο όταν μπήκε ο Σλούκας) έκανε πάρα πολλά λάθη και τη διαφορά την διατήρησε η έλλειψη ικανού σκόρερ πέραν του Guduric, το καταστροφικό πέρασμα του Hazer με τα 4 λάθη και φυσικά η άμυνα που παρέμεινε στιβαρή.
Ήταν τόσο προβληματική η εικόνα του Ολυμπιακού στην 3η περίοδο που, παρότι ο Sasha μαρκάρεται από κοντύτερο αντίπαλο από την αρχή της έγινε αποδέκτης της μπάλας χαμηλά μια φορά και αφού είχαν περάσει 4 λεπτά. Γενικά είναι προβληματικό που ο καλύτερος σκόρερ της ομάδας να μένει για μεγάλα διαστήματα εκτός εκτελέσεων ειδικά στα κλεισίματα. Αλλά είναι συζήτηση για άλλη ώρα.
Με τούτα και με κείνα ο Ολυμπιακός Τρίτη και 13 , για τη 13η αγωνιστική της Euroleague κατάφερε πέρα από το να πετύχει μια σημαντική νίκη απέναντι σε άμεσο συνδιεκδικητή ίδιων στόχων, να πάρει και μια σημαντική διαφορά που στις ισοβαθμίες θα μετρήσει. Έδειξε για ακόμα ένα ματς (από την Efes και μετά) πως η αμυντική ένταση επιστρέφει, όμως καλό είναι να περιμένουμε λίγο ακόμα για να πούμε με ασφάλεια πως αυτό ισχύει. Οι απουσίες της Fener δε μου επιτρέπουν να βάλω το χέρι μου στη φωτιά.
Πάσα τώρα στον Terrence για να μας πει τι συνέβη στα περίχωρα της Λυών.
vs Villeurbanne by TerrenceNesquick
Καλησπέρα κι από μένα και ευχαριστώ όσους λίγους μείνατε να διαβάσετε μετά το encore του Navaho για το παιχνίδι με τη Fener, και το encore για το μαρτύριο που ζήσαμε μερικά βράδια πριν στο Astroballe. Μια ήττα που μας έφερε στο 9-5 και σε πολλαπλή ισοβαθμία στις θέσεις 4-6 μαζί με Real και Baskonia (η οποία παρεμπιπτόντως έκανε ματσάρες και κατάφερε δύο διπλά στην Τουρκία). Βλέπετε το καθυστερώ όσο μπορώ να μπω στο ζουμί…αλλά μια ψυχή που ‘ναι να βγει… Πάμε !
Πρώτο μέρος λοιπόν, στο οποίο ο Ολυμπιακός συνέχισε να παίζει πολύ καλό μπάσκετ, όπως και στα τελευταία δύο παιχνίδια με Virtus και Fener και κατάφερε να πάρει μια διαφορά 16 πόντων στο τέλος του ημιχρόνου (31-47). Με πολύ καλό flow στην επίθεση αλλά και καλές σε γενικό βαθμό τοποθετήσεις και αποφάσεις στην άμυνα.
Με κύριο εκφραστή τον De Colo οι Γάλλοι, ειδικά στα πρώτα λεπτά, προσπάθησαν να επιτεθούν με τον Ολυμπιακό να πιέζει πολύ πάνω στην μπάλα και να αλλάζει πάνω στον Γάλλο με όλους, εκτός από τον Fall, ο οποίος πήγαινε σ’ ένα show and recover με τα μεγάλα χέρια του να καλύπτουν χώρο έτσι ώστε να μη χρειαστεί να πάει σε hedge στην ουσία. Αντίστοιχη πίεση δέχτηκαν και τα υπόλοιπα guard της Villeurbanne, Mathews και Obasohan, με τους Παπ–Canaan να προσπαθούν να σπάσουν screen έχοντας πάντα πίσω τους την κάλυψη από Fall ή Sasha, ή ακόμα και τη στιγμιαία βοήθεια από το πλάι (συνήθως του Walkup και το jump to the ball).
Εδώ βλέπουμε τον Walkup να κάνει ένα show στην μπάλα όντας ο διπλανός παίχτης δίνοντας στην ουσία χώρο στον De Colo να επιτεθεί σ’ αυτήν ακριβώς την ανισορροπία της άμυνας, αφού ούτε ο Αμερικάνος, ούτε οι Sasha–Παπ πρόλαβαν να σταθούν μπροστά του. Μια επιλογή που βλέπουμε συχνά απ’ τον Ολυμπιακό, αυτό το jump to the ball που σκοπό έχει να περιορίσει την επιλογή του αντιπάλου σε πρώτο χρόνο και να τον φέρει σε μειονεκτική θέση σε σχέση με αυτή που μόλις είχε πάρει μετά το screen (ή το cross). Αυτή η λογική ενδεχομένως να κόστισε και στον Ολυμπιακό το παιχνίδι με την τελευταία φάση του παιχνιδιού, την οποία θα δούμε λίγο πιο κάτω.
Εδώ ο Παπ, στην ουσία οδηγεί τον De Colo εκεί ακριβώς που θέλει δηλαδή στο να επιτεθεί πάνω στον Fall στα 5 μέτρα, με τον έτερο Fall (της Villeurbanne) στην πλάτη του, χωρίς δηλαδή την επιλογή της πάσας μέσα.
Η άμυνα λοιπόν στεκόταν αρκετά καλά για ένα 20λεπτο, οδηγούσε τα αντίπαλα guard εκεί που ήθελε, καλύπτοντας χώρους και οπτικό πεδίο από την πίσω γραμμή, δίνοντας μόνο κάποια σουτ από την γωνία της αδύνατης πλευράς. Παράλληλα, επιθετικά είχαμε τη γνωστή κυκλοφορία της μπάλας με τα συνεχόμενα hand-off και τα screen από το πλάι, που έφερναν τόσο ελεύθερα σουτ, όσο και ευκαιρίες για cut στο καλάθι από την αδύνατη πλευρά.
Εδώ η άμυνα έχει προσαρμοστεί στο pick n roll Σλούκα–Fall κλείνοντας προς τα μέσα, μόλις ο Κώστας κάνει ένα βήμα για να δει την πάσα έξω, τότε ο Sasha θα κινηθεί ανάποδα από την άμυνα δηλαδή προς το καλάθι.
Nα σημειώσουμε επίσης την πολύ καλή παρουσία του Bolomboy, ο οποίος βρισκόταν συνεχώς σε κίνηση, είτε για screen και re-screen, είτε για να πάρει θέση στα 4-5 μέτρα, προσφέροντας έτσι πολύ καλό spacing, κάτι που πάντα φυσικά δίνει και η παρουσία Peters στο παιχνίδι, ο οποίος μπορεί να ήταν άστοχος άλλα έδινε κίνηση στην επίθεση. Ακόμα, το pick n roll παιχνίδι Σλούκα–Bolomboy, δεν προσφέρει μόνο το πιθανό alley-oop αλλά, βάζει την αντίπαλη άμυνα να επικεντρωθεί σε αυτό δίνοντας την ευκαιρία για παράλληλες δράσεις (κίνηση μακριά από την μπάλα, cut στο καλάθι) και συνεπώς περισσότερες ελεύθερες επιλογές.
Kαι πάμε και στο δεύτερο μέρος, εκεί που ο Ολυμπιακός κατάφερε να χάσει προβάδισμα 21 πόντων (33-54). Οι Γάλλοι, πίεσαν πολύ περισσότερο και την μπάλα αλλά κυρίως τους πλαϊνούς μας παίχτες με σκοπό να μην μπορούμε να μετακινήσουμε εύκολα την μπάλα, με αποτέλεσμα να έχουμε πρόβλημα στα πρώτα ξεμαρκαρίσματα και να πηγαίνουμε συχνά σε επιλογές στο τέλος των επιθέσεων με όχι καλές συνθήκες. Ο Canaan ήταν ο παίχτης που μας ξεκόλλησε με δύο τρίποντα από αυτό αλλά και τα επιθετικά rebs, που έδιναν νέες ευκαιρίες.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα ήταν η άμυνα μας, η οποία δέχτηκε 44 πόντους στα τελευταία 16 λεπτά του αγώνα, σε ένα ρεσιτάλ μακρινών σουτ (ελεύθερων κατά κύριο λόγο). Οι λόγοι που έφεραν τα πολλά ελεύθερα σουτ, ήταν τα πολλά screen των Γάλλων μακριά από την μπάλα, είτε σε μορφή pindown είτε σε stagger. Εκεί κολλούσαμε συχνά με αποτέλεσμα να βγαίνουν μια ταχύτητα μπροστά μας οι αντίπαλοι με χώρο και χρόνο για εκτέλεση.
Stagger – Σλούκας κολλάει – τρίποντο
Ξεκίνημα για stagger – screen the screener – Sasha κολλάει – τρίποντο
Stagger – Σλούκας κολλάει – τρίποντο
Στο 32′ του παιχνιδιού σ’ ένα time-out o coach ζητάει να αλλάζουμε στα screens μακριά από την μπάλα, προφανώς για να μην ξαναφάμε καλάθι σαν τα 3 από πάνω, έτσι στην πρώτη προσπάθεια της Villeurbanne να ξανακάνει το ίδιο, έχουμε κακή επικοινωνία αυτή τη φορά, αφού ο Sasha ξεχνιέται με αποτέλεσμα Λαρεντζάκης και Fall να πηγαίνουν ταυτόχρονα να τον καλύψουν και να έχουμε άλλο ένα μακρινό σουτ του Lighty στο close out.
Mετά την αλλαγή αυτή στα μακρινά screen, είδαμε τη Villeurbanne να πηγαίνει περισσότερο προς το καλάθι, προσπαθώντας παράλληλα να βρει το miss-match στις αλλαγές, αλλά και να προσπαθεί να βρει πάσες από μέσα προς τα έξω. Εκεί, το pack the paint δε φάνηκε να λειτουργεί, αφού όντως υπήρχαν πολλά χέρια και έφερναν δύσκολα τελειώματα, ωστόσο όταν η μπάλα έβγαινε στο τρίποντο ήμασταν πάντα αρκετά πιο πίσω για να καλύψουμε είτε το σουτ είτε το close out.
Όσο για το τελευταίο σουτ, προφανώς η βοήθεια του Sasha φαίνεται λανθασμένη, από τη στιγμή που ο Παπ, έχει φέρει τον De Colo στο αριστερό του χέρι και με τον Fall να περιμένει στο low post, ωστόσο η επιλογή αυτή του show από τη δυνατή πλευρά είναι κάτι που κάνουμε σταθερά φέτος με αποτέλεσμα να είναι μάλλον αντανακλαστική κίνηση Vezenkov.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΙΚΤΩΝ
Σλούκας (5.5) Σταθερά καλός οργανωτικά, έψαχνε συνεχώς γωνίες πάσες και cut στο καλάθι, στην πίεση της Villeurbanne στο δεύτερο ημίχρονο πήρε κάποιες κακές επιλογές θέλοντας να ξεκολλήσει και τον εαυτό του αλλά και την ομάδα. Αμυντικά έγινε στόχος αφού συχνά ο παίχτης του δεχόταν ένα stagger από την αδύνατη με σκοπό να κολλήσει ο Kώστας στο traffic.
Walkup (5) Έβαλε τη γνωστή πίεση στην μπάλα, βρήκε και πάλι πολλές πάσες σε κοψίματα, ωστόσο εκτελεστικά δεν ήταν εκεί που έπρεπε όταν χρειάστηκε. Παράλληλα, πήγε σε ένα overhelping αμυντικά που κόστισε σε ανισορροπίες.
Canaan (6) Από τα καλύτερα παιχνίδια του στην Euroleague, ξεκολλούσε την ομάδα με τα τρίποντα, έβαλε πίεση στην μπάλα και η αλήθεια είναι ότι τον περιμέναμε να κλείσει το ματς αντί του Λαρεντζάκη.
Λαρεντζάκης (4) Αμυντικά βάζει πολλά χέρια και σώμα σε όλο το παιχνίδι καμιά φορά το παρακάνει κιόλας, επιθετικά ήθελε πολύ να πάρει πάνω του επιλογές κάτι που κόστισε ειδικά στην 4η περίοδο που μετά από αυτό το τρελό τρίποντο είχε πολύ λάθος επιλογές.
McKissic (-) Σε κακό φεγγάρι, non factor.
Παπ (5) Αμυντικά είναι και πάλι καλός, επιθετικά άτολμος στο σουτ με αποτέλεσμα να έχει χάσει δικά του τρίποντα. Είδε το cut στο καλάθι 2-3 φορές.
Peters (3) Στα περίπου 8 λεπτά που έπαιξε προσπάθησε πολύ να ξεμαρκαριστεί και να ανοίξει το spacing, δεν του βγήκαν τα σουτ. Αμυντικά μακριά από την μπάλα χάνεται.
Vezenkov (6) Πολύ καλός στο πρώτο μέρος, πήγε λιγότερο στο rebound απ’ ότι τον έχουμε συνηθίσει, κατάφερε η Villeurbanne να τον βγάλει εκτός παιχνιδιού κυρίως στην 4η περίοδο πιέζοντάς τον πολύ όταν δεν είχε την μπάλα με αποτέλεσμα να αρκεστεί σε πολύ λίγες προσπάθειες. Παράλληλα, δίνει τη, μάλλον μοιραία, βοήθεια στο τέλος.
Fall (5) Ενώ ξεκίνησε καλά και δημιουργούσε χώρους και επιλογές πάσας μετά το pick n roll, στη συνέχεια δυσκολεύτηκε να πάρει θέση με αποτέλεσμα να έχουμε πολλές λάθος πάσες προς το μέρος του. Αμυντικά, δυσκολευόταν όταν έβγαινε σε αλλαγή ψηλά στα 6-7 μέτρα.
Bolomboy (6.5) Κι αυτός σε ένα από τα καλύτερά του παιχνίδια, έδωσε μεγάλες βοήθειες τόσο στο spacing όσο και στο pick n roll επιθετικά, πήγε πολύ δυναμικά στα rebound, ανανέωσε φάσεις και έψαξε αμυντικά το stop όταν έβγαινε από την πίσω ζώνη. Κι αυτόν μάλλον τον περιμέναμε στην 4η περίοδο.
