Μετά το πρώτο “intro blog” στο Red Point Guard, ο Red Philosopher προσπαθεί να λύσει την ερυθρόλευκη αμυντική εξίσωση, της οποίας ο τύπος θα μπορούσε να ήταν κάπως έτσι : (περίμετρος Χ spacing) + (ενέργεια Χ man2man) =?
Αν και κάποτε ήμουν “αστέρι” και είχα κλήση (σύμφωνα με δασκάλους και καθηγητές) στα μαθηματικά, η ολοκληρωτική αποχή μου από αυτά, τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια, με έχει οδηγήσει αυτή τη στιγμή στο να είμαι απλώς ένας average λύτης. Τα μαθηματικά και τις σπουδές μπορεί να τα παράτησα (και το πληρώνω τώρα…) , αυτό που δεν παράτησα όμως ποτέ… ήταν ο Ολυμπιακός. Οπότε καθώς δυσκολεύομαι τώρα να λύσω την οποιαδήποτε μαθηματική εξίσωση, θα προσπαθήσω τουλάχιστον να λύσω την δύσκολη μπασκετική ερυθρόλευκη αμυντική εξίσωση….! Θα τα καταφέρω λέτε; Θα δούμε παρακάτω…
Όπως πολύ σωστά έχουν παρατηρήσει αρκετά παιδιά εδώ στο RedPointGuard, το φετινό πρόβλημα του Ολυμπιακού, είναι αμυντικό. Είναι μόνο αμυντικό βασικά. Εντάξει, βλέπουμε που και που λίγο over dribbling και στατικότητα στην επίθεση, αλλά για όσους αθεόφοβους γκρινιάζουν για το μπροστά μέρος του παρκέ, να θυμίσω ότι η ομάδα μας διαθέτει την κορυφαία επίθεση της διοργάνωσης (!), σκοράροντας σχεδόν 86,5 πόντους μέσο όρο (14η αγωνιστική)! Ποιός αθεόφοβος (το τονίζω) να έχει παράπονο αλήθεια; Στο πίσω μέρος του παρκέ βέβαια, η ομάδα δεν έχει την ίδια σταθερότητα και απόδοση, ενώ σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει π.χ. τον σκληρό αμυντικά περσινό Ολυμπιακό.
Αν και ο Θρύλος διαθέτει την 6η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης (δεν το λες και κακό…) πίσω από Milano, Zvezda, Barca, Fener κι Efes, το παθητικό των 77,5 πόντων δεν είναι καθόλου ικανοποιητικό και κυρίως έχει κοστίσει με ήττες. Η πρόσφατη ήττα, κόντρα στην συμπαθητική Asvel, όπου στο β’ μέρος αγωνίστηκε σαν να είναι οι Warriors, αποτελεί μία κλασική φετινή περίπτωση, ένα κλασικό παράδειγμα!
Το μπάσκετ στην Ευρώπη αλλάζει
Αρχικά πρέπει να τονίσουμε το εξής. Το μπάσκετ στην Ευρώπη αλλάζει, ακολουθώντας τα προστάγματα της άλλης όχθη του Ατλαντικού. Οι άμυνες δεν δίνουν πλέον τις νίκες. Οι κατοχές ανεβαίνουν. Ο ρυθμός είναι πια, πιο γρήγορος. Δεν βρισκόμαστε στο 2012 εκεί όπου ο Ολυμπιακός σόκαρε όλη την Ευρώπη κι “άλλαξε το μπάσκετ” με την άμυνά του. Ο νέος Ολυμπιακός έχει στηθεί από τον άκρως μοντέρνο προπονητή του, για να παίζει μπάσκετ υψηλού αριθμού κατοχών και σκορ. Άρα τα 70 points games ας τα ξεχάσουμε καθώς είναι “ντεμοντέ”. Δείτε την κορυφαία άμυνα της EuroLeague, την Armani, που βρίσκεται και κυρίως τι μπάσκετ “παράγει”. Run ‘n’ gun είναι γενικά η φάση στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ και… πάμε παρακάτω.
Το spacing κι οι περιστροφές χάνονται, η περιμετρική άμυνα ξεκάθαρα πονά
Ο Ολυμπιακός παίζει μια ιδιαίτερη άμυνα. Στα χαρτιά λογίζεται σαν άμυνα με αλλαγές, αλλά στην πραγματικότητα η ομάδα δεν αλλάζει σε όλα τα screen. Ουσιαστικά το δίδυμο που μαρκάρει πάνω στη μπάλα, αποφασίζει εκείνη τη στιγμή αν θα αλλάξει, ενώ στα screen μακρυά από τη μπάλα η απόφαση παίρνεται με βάση τον αντίπαλο (αν είναι σουτέρ ή όχι). Σε ένα μπακαλίστικο υπολογισμό οι ερυθρόλευκοι αλλάζουν περίπου στο 70% των αντίπαλων screen. Σε όλα, αλλάζουν μόνο στα τελειώματα των (κρίσιμων) αγώνων.
Γενικά ο Ολυμπιακός φέτος έχει ξεκάθαρο πρόβλημα στο αμυντικό spacing και τιμωρείται συνήθως από την περίμετρο, καθώς δεν τσουλάνε σωστά οι περιστροφές. Εντός ζωγραφιστού η άμυνα είναι αξιόπιστη (δεσπόζει και ο Fall εκεί μην ξεχνάμε) και σφιχτή, αλλά ειδικά μακρυά από τη μπάλα, οι αντίπαλοι πανεύκολα βγάζουν ελεύθερα σουτ. Στα αντίπαλα off ball screen η ομάδα χάνεται εύκολα (αν και δίνεται βοήθεια από έξτρα παίχτη), ενώ πολύ συχνά δεν σπάει (πλην από Walkup) σωστά ή γρήγορα, το βασικό screen πάνω στη μπάλα. Αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα η ομάδα συνήθως να κυνηγάει στην άμυνά της, με τις αποστάσεις στην περίμετρο αρκετά μεγάλες. Χωρίς να γνωρίζω, πιστεύω/εικάζω πως οι ερυθρόλευκοι είναι από τις χειρότερες ομάδες στο ποσοστό ευστοχίας των αντιπάλων έξω από τα 6,75 m… (ΣτΕ: Ο Ολυμπιακός επιτρέπει % 3π αντιπάλων στο 39%- το υψηλότερο μαζί με άλλες 2 ομάδες στην Λίγκα- με 26,6 προσπάθειες ανά αγώνα – στην 2η θέση- και συνολικά 10,6 εύστοχα/αγώνα -2η θέση πίσω από Μονακό. Αντίθετα, δέχεται τα λιγότερα δίποντα στην Λίγκα, με 17,1/αγώνα)
Αυτό συμβαίνει αρχικά γιατί το επίπεδο συνοχής της ομάδας δεν είναι ακόμα στο επιθυμητό επίπεδο. Ο βαθμός συνοχής συνολικά είναι καλός (μην ξεχνάμε ότι ο “κορμός” συνεχίζει από πέρυσι), αλλά “ειδικά” αμυντικά, το κράμα νέων και παλιών δεν έχει δέσει ακόμα. Οι Canaan και Peters ξέραμε πως δεν διαθέτουν αμυντικό IQ, ο Black παρουσιάζεται περισσότερο βαρύς από ότι φανταζόμασταν, ενώ ακόμα και ο stopper Bolomboy, δεν έχει βρει 100% τα πατήματα του και τις θέσεις του (δυσκολεύεται αρκετά με την άμυνα χώρου που πρέπει να κάνει ο ερυθρόλευκος center στο ύψος των βολών) πάνω στο παρκέ. Και από τους παλιούς όμως, ο (ντεφορμέ γενικά) McKissic δεν θυμίζει σε τίποτα τον αξιόπιστο defender των προηγούμενων ετών, ενώ ο Σλούκας (αν και το παλεύει αρκετά!) ειδικά στα off ball screen, πάντα μένει πίσω. Ακόμα και ο Παπανικολάου, ο κορυφαίος ερυθρόλευκος stopper, λόγω της εμφανής κόπωσής του, παρουσιάζεται κάπως πιο βαρύς από ότι μας είχε συνηθίσει.
Η άμυνα όμως και ειδικά οι αποστάσεις, επηρεάζονται αρκετά από τη δουλειά, την τριβή και την συνοχή. Ένα κοίταγμα αρκεί για να συννενοηθουν ο Walkup με τον Παπ ή τον Fall. Ε, αυτό το κοίταγμα ακόμα δεν έχει επιτευχθεί και μεταξύ των υπολοίπων παιχτών… Τα αμυντικό ρολόι θέλει συγχρονισμένες κινήσεις από όλη την 5αδα κι αυτός ο συγχρονισμός ακόμα δεν έχει τελειοποιηθεί, με αποτέλεσμα η ομάδα να χρειάζεται ξεκάθαρη βελτίωση στις περιστροφές (μακρυά από την μπάλα) ώστε να μειωθούν τα ελεύθερα σουτ.
Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο γεγονός, πως ο Ολυμπιακός δεν έχει σταθεροποιήσει την αμυντική του απόδοση. Υπάρχουν ματς που όλα κυλούν ρολόι, υπάρχουν και αρκετά άλλα ματς όμως, που υπάρχει ξεκάθαρο πρόβλημα. Όταν μάλιστα η ομάδα δεν παίζει άμυνα, συνήθως χάνει…
To ζήτημα της ενέργειας και το man2man
Στο καθ’ εαυτού man2man, o Ολυμπιακός παίρνει γενικά εξαιρετικό βαθμό. Οι Walkup-Παπ-Fall-Λάρι-Λούντζης είναι εξαιρετικοί defenders, ο Σάσα έχει δείξει τεράστια βελτίωση, ενώ ακόμα και ο Σλούκας το παλεύει και από στόχος προσπαθεί να γίνει ένας τουλάχιστον average αμυντικός. Ο δε Shaquielle στην ατομική άμυνα είναι καλύτερος (στην ομαδική χάνεται), οι δε Bolomboy και Black έχουν καλά στοιχεία (ασχέτως αν δεν τα δείχνουν ακόμα στο 100% τους). Αυτοί που ξεκάθαρα υπολείπονται στην προσωπική άμυνα, είναι ο Peters ο οποίος έχει πολύ αργά πλάγια βήματα, ενώ όσο φιλότιμα κι αν προσπαθεί, λόγω ύψους, στόχος είναι και ο Canaan (ο οποίος πλην της πίεσης στην μπάλα δεν συνεισφέρει κάπου αλλού αμυντικά) .
Ουσιαστικά ο Ολυμπιακός μόνιμα στο παρκέ έχει κάποιους παίχτες που προσπαθεί να “κρύψει” (σίγουρα οι δυο Αμερικανοί που ανέφερα και κάποιες φορές και ο Σλούκας), οπότε αυτό τον αναγκάζει να επιλέγει πιο συχνά τις αλλαγές. Ένας επιπλέον λόγος που ο Μπαρτζώκας δεν επιλέγει το man2man είναι ότι δεν… φοβάται τα miss matches. Προτιμά τις αλλαγές ώστε να κόβει το πρώτο βήμα και τα drive (είτε καταλήγουν σε lay up είτε σε close out) στους αντιπάλους και εμπιστεύεται αρκετά τους παίχτες του, ότι κόντρα σε ψηλότερους (με κοντούς να παίζουν άμυνα από μπροστά) ή γρηγορότερους αντιπάλους (με ψηλους να κυνηγούν στην περίμετρο) θα τα καταφέρουν.
Απο κει και πέρα, υπάρχει ο τελευταίος παράγοντας της εξίσωσης, η ενέργεια. Εδώ μιλάμε για κάτι χιλιοειπωμένο, άρα δεν το κουράσω πολύ. Η ομάδα παίζοντας στα περισσότερα ματς με πολύ μικρό rotation, δείχνει σε αρκετά ματς, ένα εμφανές άδειασμα στα τέλη των αγώνων. Αυτό προφανώς επηρεάζει εκτός από την επιθετική εικόνα (περισσότερο over dribbling – λιγότερη κίνηση!) και την αμυντική, με την ομάδα να μην έχει την αντοχή να κυνηγάει και να έχει χέρια σε όλο το μήκος και το πλάτος του παρκέ.
Η λύση της εξίσωσης
Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με παραδοσιακό αμυντικό Dna και φίλτρο. Ακόμα και με το Run ‘n’ Gun μπάσκετ που ακολουθεί φέτος, είμαι βέβαιος ότι η άμυνά του θα σφίξει όσο περνάει ο καιρός. Στα δικά μου μάτια ο μοναδικός περίεργος/επίφοβος παράγοντας της εξίσωσης, είναι το spacing το οποίο σε κάποια ματς είναι πολύ “ανοιχτό” . Από την άλλη, δουλεύεται και βελτιώνεται σχετικά “εύκολα” , καθώς είναι θέμα πρωτίστως συνοχής. Στους σύγχρονους ρυθμούς όπου οι ομάδες προπονούνται ελάχιστα (ταξίδια, αποθεραπεία, αγώνες), η συνοχή κερδίζεται μέσα στα παρκέ κατά τη διάρκεια των αγώνων! Λίγο υπομονή λοιπόν!
Κατά τα άλλα με βελτίωση του spacing (και των περιστροφών) είμαι βέβαιος ότι θα καλυτερέψει η εικόνα και της περιμετρικής άμυνας, ενώ όσον αφορά το man2man, πιστεύω ότι οι ερυθρόλευκοι είναι απολύτως επαρκείς, με μπόλικα παιδιά που έχουν προσόντα και θέληση. Τέλος περί ενέργειας, ο Ολυμπιακός είναι μια αθλητική ομάδα κι όταν το rotation “στρώσει” (που θα στρώσει γιατί δεν γίνεται αλλιώς), δεν θα βλέπουμε τόσο συχνά φαινόμενα αδειάσματος κι έλλειψης αντοχών…
Υγ: H προσωπική μου άποψη ή καλύτερα ελπίδα, είναι ότι η “αμυντική φάση” θα φτιάξει. Αν πάντως δεν συμβεί αυτό, θεωρώ πολύ δύσκολο την ομάδα να φτάνει μακρυά στην EuroLeague. O Ολυμπιακός όσο μοντέρνα version κι αν έχει φτιάξει ο coach B, είναι υποχρεωμένος να έχει καλή άμυνα. Μόνο έτσι θα μπορεί να τα βάζει μς τα θηρία των διπλάσιων/τριπλάσιων budget…
Υγ2: Mιας και λέγαμε για περιμετρική άμυνα και spacing, να δούμε τι θα κάνει η ομάδα κόντρα στους φορμαρισμένους Nedovic και Vildoza… Δύσκολο ματς, στο οποίο η νίκη επιβάλλεται. Θα ακολουθήσει αναλυτικό Pre Game, όπως πάντα, από την ομάδα του Red Point Guard…!
Πηγή: https://hackastat.eu/en/euroleague-stats/euroleague-stats-2022-2023/
