Μετά το παιχνίδι με αντίπαλο την Bayern περίμενα κάτι διαφορετικό χθες. Λίγο η καλή εμφάνιση Baldwin, λίγο οι Rubit – Rochestie, η ομάδα μας είχε κάνει μία ένεση αισιοδοξίας. Δυστυχώς, όπως ανέφερε και ο filman στο postgame podcast το χειρότερο συναίσθημα είναι πως είτε χάνουμε είτε κερδίζουμε νιώθουμε το ίδιο. Μετά από μία νίκη έρχεται ο “δηλητηριασμός” από την ίδια την ομάδα. Γιατί αυτό νιώθω. Δεν με πειράζει κάποιος παίκτης να είναι άστοχος, διότι αυτό είναι πιθανό να συμβεί , όμως δεν μπορώ να βλέπω παίκτη να μην μπορεί να κάνει ένα απλό hand off ή να μην είναι καθόλου συγκεντρωμένος ή αυτός που μαρκάρει να αλλάζει θέσεις και αφού τον έχει με πλάτη να δεχόμαστε 4 φορές πάσα στη πλάτη της άμυνας.
Θα σχολιάσω όμως, έστω για λίγο, τον Milutinov. Η εικόνα του Nikola είναι θλιβερή. Συγγνώμη μπορεί ο Ολυμπιακός να στηριχθεί στον Σέρβο στην κατάσταση που είναι τώρα; Στην πρώτη περίοδο ο coach B , προσπάθησε να εκμεταλευτεί το πλεονέκτημα που θεωρητικά είχε στην επίθεση, όμως θεωρώ δεν περίμενε αυτή την εικόνα στην άμυνα. Ο Gustavo Ayon έπαιζε αποτελεσματικά με πρόσωπο τον Nikola, κάτι αν μη τι άλλο ασυνήθιστο. Δεν θα κατηγορήσω όμως μόνο τους παίκτες. Είναι αδύνατο ένας αθλητής να προσφέρει, αν η κατάσταση στην οποία βρίσκεται δεν έχει ισορροπία. Αυτό είναι το πρόβλημα μας. Πάμε όμως στα του αγώνα.
Από την Zenit σκόραραν οι 11 από τους 12, δεν σκόραρε ο Pushkov που αγωνίζεται 6 λεπτά ανά παιχνίδι, ενώ ο Ολυμπιακός πήρε πόντους από μόλις 5 παίκτες. Συνήθως, μια τέτοια στατιστική απεικόνιση φέρνει ήττα με μεγάλη διαφορά, η οποία δεν ήρθε λόγω Σπανούλη, Πρίντεζη και Παπανικολάου που σκόραραν 71π από τους 87, όσο τρελό και αν ακούγεται. Το πρόβλημα όμως δεν είναι στην επίθεση αλλά στην άμυνα. Σε αυτόν τον τομέα είμαστε η χειρότερη άμυνα στην Ευρωλίγκα, δεχόμενοι 84π ανά αγώνα. Το ότι ανεβάσαμε κατά 18π την επίθεση της Ζενίτ δείχνει του λόγου το αληθές. Τα στατιστικά αυτή τη φορά είναι πλασματικά, ειδικά στον τομέα των rebounds. Με 50% στο τρίποντο σε 24 προσπάθειες, 22 assists και 4 rebounds λιγότερα, με τα επιθετικά της Zenit να πλγώνουν τον Ολυμπιακό που φανερά είχε πρόβλημα στα box out. Το rebounding είναι ομαδική δουλειά και πρέπει να υπάρχει συγκέντρωση απ’ολους τους αμυντικούς.
Ο coach Plaza επέλεξε να απλώσει το μάκρος των παικτών του και να κερδίσει ότι του δώσει η άμυνα του Ολυμπιακού. Η αντιμετώπιση των screens άλλαξε μέσα στο παιχνίδι, αλλά οι καταστάσεις ήταν βούτυρο στο ψωμί για την ρωσική ομάδα, όποτε κατάφερνε και έσπαγε την μπάλα γρήγορα, καθώς ο Ολυμπιακός έπαιζε ice και δημιουργούσε κατευθείαν κατάσταση υπέρ τους, ανισορροπία στην άμυνα και πλεονέκτημα αδύνατης πλευράς . Όποτε η βοήθεια δεν έκλεινε τόσο είτε ο αντίπαλος έκανε λάθη είτε κολλούσε η επίθεση, κάτι το οποίο δεν έγινε αρκετές φορές . Η πρώτη περίοδος κύλησε καλά, αν εξαιρέσουμε τα λάθη στην άμυνα που συνεχίστηκαν σε όλο το παιχνίδι. Βέβαια η πρώτη περίοδος ήταν το μόνο διάστημα που ήμασταν μπροστά. Η επίθεση είχε ως στόχο την μετακίνηση της μπάλας στην κορυφή και είτε να γίνει screen στις 45 μοίρες είτε, κυρίως όταν ήταν μέσα ο Milutinov, να παίξει 4-1. Ακόμα και ελεύθερο σουτ που είχε ο Κώστας Παπανικολάου δεν το πήρε, αφού ο Νίκολα είχε σε πλεονεκτική θέση τον αντίπαλο του μέσα στη ρακέτα.
Στην άμυνα, σε μία κατάσταση 2v2 και με υπερφόρτωση της αδύνατης πλευράς, ο Miloutinov έχει δύο επιλογές
α) Να ‘τσεκάρει’ τον χώρο του κοντού μέχρι να επιστρέψει ο Baldwin
β) Να αφήσει χώρο στον κοντό, να κόψει την πάσα με τα άκρα του και να πέσει στον ψηλό!
Δεν έκανε τίποτα από τα δύο.
Στην αμέσως επόμενη άμυνα δείχνει πόσο πίσω βρίσκεται. Γίνεται η περιστροφή της μπάλας, ο Baldwin λανθασμένα πέφτει στον παίκτη του Σπανούλη, αφού έχει πλάτη στον Albisi, δεν βλέπει που κινείται και ο Vezenkov προσπαθεί να σώσει την άμυνα. Βγαίνει όμως ελεύθερο σουτ μετά, μετά από μία έξτρα πάσα από τη ρακέτα.
Στη δεύτερη περίοδο το δίδυμο Rubit – Πρίντεζη δεν λειτούργησε, αφού ο Iverson απέκτησε πλεονέκτημα και οι περιστροφές στην άμυνα (κυρίως Paul) ήταν αργές και πολλές φορές με λάθος επιλογή! Προσπάθησε για το κλέψιμο ενώ δεν έκανε close out και δεχθήκαμε τρίποντο καθώς δεν βγήκε δυναμικά στον Voronov. Η άμυνα βρίσκεται σε στάδιο φιλικών. Το καταλαβαίνουμε με τις μεταπτώσεις, όχι μόνο από παιχνίδι με παιχνίδι αλλά και, από τετράλεπτα με τετράλεπτα Η, πιθανότητα, αναίτια βοήθεια του Rubit στον Thomas και η μη συγκέντρωση του Rochestie, που γυρνάει πλάτη στον Voronov, δίνουν στον Ρώσο τον χώρο και τον χρόνο να εκτελέσει.
Κάτι το οποίο θα ήθελα να σταθώ, και θεωρώ δεδομένο πως δεν υπάρχει εντολή για κάτι άλλο, είναι οτι όταν το screen γίνεται ψηλά, δηλαδή κοντά στα 9 μέτρα, να παίξεις under. Αν κάνεις το λάθος του Αντώνη Κόνιαρη, ο αντίπαλος παίκτης έχει ήδη αποκτήσει πλεονέκτημα λόγω του ότι ο αμυντικός βρίσκεται από πίσω του και έχεις τον χώρο να σκεφτεί και να πράξει. Αποτέλεσμα αυτού, στην συγκεκριμένη φάση, είναι ο ψηλός να μην μπορεί να πέσει πάνω στον κοντό και ο Iverson να εκμεταλλεύεται σωστά την κατάσταση. Όλο αυτό δημιουργήθηκε απλά από την λάθος αντιμετώπιση του Έλληνα guard.
Στη τρίτη περίοδο η Zenit ακούμπησε την μπάλα στον Thomas, που είχε αντίπαλο τον Vezenkov, και το έψαχνε σε κάθε φάση. Ο Sasha προσπαθούσε να βγει από μπροστά, όμως είχε πληγωθεί ήδη η λειτουργία της άμυνας, είτε μέσω της βοήθειας που ερχόταν σαν check είτε από αυτές όταν έπαιρνε την μπάλα. Επιθετικά η ομάδα φαίνεται πως έχει έλλειψη ταλέντου, ειδικά όταν ο Brandon Paul είναι εκτός παιχνιδιού. Δείχνει ξεκάθαρα παίκτης ψυχολογίας, κάτι το οποίο ο σημερινός Ολυμπιακός δεν το αντέχει. Η τρίτη περίοδος έκλεισε με κατοχή του Ολυμπιακού κι έτσι άρχισε και η 4η. Με 0/2 προσπάθειες η διαφορά αντί να μειωθεί, αυξήθηκε ύστερα από ακόμα ένα λάθος του Paul. Τα λάθη με τις παράλληλες πάσες απαγορεύονται διότι είναι, κατά μεγάλο ποσοστό, σίγουρο καλάθι για τον αντίπαλο. Η άμυνα βρίσκεται σε επιθετικό σχεδιασμό και ο Albisi τελειώνει εύκολα με lay up ανεβάζοντας την διαφορά στους 10. Η ομάδα δεν τα παράτησε και προσπάθησε να εκμεταλευτεί τον Γιώργο Πρίντεζη, που είχε αντίπαλο τον Rubkov, και πέτυχε εκ νέου 7 σερί πόντους .
ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΗΜΕΙΟ
3:20 πριν την λήξη του παιχνιδιού η ομάδα έχει κάνει ένα σερί 12-3, ο Albisi έχει εκνευριστεί με την εξέλιξη του ματς και το σκορ, με την κατοχή υπέρ μας, είναι στο 76-74. Έχουμε επιστρέψει για τα καλά στη διεκδίκησή του και έγιναν όλα λάθος σε 4 συνεχόμενες κατοχές. Λάθος πάσα, καλάθι φάουλ,ξανά λάθος πάσα. Επίσης όποτε πιέσαμε σωστά την μπάλα, χωρίς βοήθεια, (κυρίως) ο Albisi οδηγήθηκε σε 2 λάθος πάσες και ήταν ο λόγος που επιστρέψαμε. Φάνηκε αρκετά νευρικός και έδειξε αδυναμία να ελέγξει το ρυθμό του παιχνιδιού και είχε την ευκαιρία του ο Ολυμπιακός σε αυτό το κακό βράδυ να κλέψει τη νίκη.
Όσον αφορά τον ΒΑΣΙΛΗ ΣΠΑΝΟΥΛΗ τα λόγια πια είναι περιττά. Η αλήθεια είναι ότι εκεί που αποδέχομαι την φετινή εικόνα στεναχωριέμαι για αυτόν τον ΜΥΘΟ.
Ο Ολυμπιακός αδικεί τον μύθο του!
