Το είχα πει και στο προηγούμενο pregame μου, με την Efes στην Πόλη, ότι επιδίωξαν να μου χαλάσουν το νικηφόρο σερί φέτος, κάτι που τελικά συνέβη και να σου πάλι απέναντι σε τουρκική ομάδα και μάλιστα την πρώτη της βαθμολογίας Fener. Βέβαια μεσολάβησε το πάρτι απέναντι στη Virtus, η οποία εντελώς μεταξύ μας, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αποψινή μας αντίπαλο, είτε σε επίπεδο προπονητικής τεχνογνωσίας στον πάγκο είτε σε επίπεδο στελέχωσης του roster, είτε σε επίπεδο στόχων στη φετινή EuroLeague. Εντελώς διαφορετική ιστορία το σημερινό που εν πολλοίς θα κρίνει το πλασάρισμα της ομάδας τουλάχιστον μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου που πλησιάζει. Αν και οι παραδόσεις δεν παίζουν μπάσκετ, οι μάχες με τη Fener αποτελούν ιδιαίτερη περίπτωση.
Ο #OlympiacosBC μας εναντίον Φενέρμπαχτσε λοιπόν, ένα από τα μεγάλα rivalries της τελευταίας δεκαετίας, που γιγαντώθηκε, αφενός από την «αρπαγή» του Σλούκα το 2015 και αφετέρου από τον τελικό του 2017, με την Τουρκική ομάδα να κατακτά για 1η φορά στην ιστορία της την Ευρωλίγκα!
— Red Point Guard (@RedPointGuard) December 12, 2022
Ισοπαλία στις αναμετρήσεις του με τη Fenerbahce έχει ο Ολυμπιακός, με τις δύο ομάδες να έχουν συναντηθεί συνολικά 30 φορές μέχρι σήμερα στην ιστορία τους. Συγκεκριμένα συμβαίνει το εξής παράδοξο, στο ΣΕΦ να προηγούνται οι Τούρκοι με 8-7, ενώ στην Τουρκία έχουμε 7 νίκες για τα “καναρίνια” και 8 για τον Θρύλο. Ξεχωρίζει φυσικά ο τελικός της EuroLeague το 2017 στο Σιναν Ερντεμ, ο τελευταίος -μέχρι τον επόμενο- που αγωνίστηκε η ομάδα μας. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η έδρα πάει περίπατο με τους συγκεκριμένους και δε λέει απολύτως τίποτα!
Και κάπως έτσι σιγά σιγά οδεύουμε προς το φινάλε το πρώτου γύρου, 5 στροφές πριν το τέλος του, στην τελευταία διαβολοβδομάδα του, σχεδόν υπέροχου για μας, 2022. Για πότε ήρθαν τα Χριστούγεννα, πότε ήταν Σεπτέμβρης με τα πρώτα φιλικά δοκιμών χωρίς τους διεθνείς, ούτε που το κατάλαβα πως πέρασε ο καιρός. Πλάκα πλάκα εκείνο το φιλικό του Σεπτέμβρη απέναντι στη Fener σε ένα τουρνουά στην Πόλη, ήταν η τελευταία φορά που τους αντιμετωπίσαμε – χωρίς Ιτούδη τότε στον πάγκο μιας και βρίσκονταν στο Eurobasket με την Εθνική μας – και η ομάδα μας μου είχε φανεί εντυπωσιακά καλή για την εποχή δεδομένων των απουσιών ένθεν κακείθεν. Από τότε μεσολάβησαν πολλά, η ομάδα ξεκίνησε εντυπωσιακά, έκανε ήττες σε παιχνίδια που σχεδόν μέχρι το 30 ήταν σε όλα μπροστά, και τελικά βρίσκεται στην τρίτη θέση, με ρεκόρ 8-4 όσα και οι Real – Barca, μόλις μια νίκη πίσω από την δεύτερη Monaco του 9-3 και την πρώτη Fener του 10-2. Να πω την αμαρτία μου δεν περίμενα τέτοιο ξεκίνημα από τους Τούρκους. Μια ομάδα που έκανε σχεδόν ολικό rebuild, αρχής γενομένης από τον προπονητή( Sale -> Ιτούδης) μέχρι και τη ριζική ανανέωση του roster που της χάρισε το πρωτάθλημα απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Efes, κι όμως δείχνει τόσο καλοκουρδισμένη και τόσο αποτελεσματική που ώρες ώρες τρομάζει. Προφανώς και δεν είναι τυχαία η βαθμολογική της θέση, άλλωστε μιλάμε για την ομάδα που είναι στις περισσότερες τις στατιστικές κατηγορίες στην πρώτη 5αδα. Είναι εντυπωσιακό το πόσο μοιάζουμε κοιτώντας τα νούμερα. Έχουν την καλύτερη επίθεση στη διοργάνωση με 87 pts κι ακολουθούμε από κοντά με 86.8, είμαστε πρώτοι στις asts με 22.3 και είναι τρίτοι με 2 λιγότερες (ενδιάμεσα η Alba), είμαστε οι 2 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης στο pir, ενώ και στα κλεψίματα μοιραζόμαστε τη 2η και 3η θέση αντίστοιχα. Ακόμα και στη στελέχωση του roster παρατηρώ αρκετές ομοιότητες, στα όρια του παραλληλισμού. Διαθέτουμε ίσως τους 2 καλύτερους pass first PG της Ευρώπης, τους Σλούκα και Καλάθη, στο 2 αφού δεν κατάφερε να πάρει τον Dorsey ή τον Canaan που συνδιεκδικήσαμε, αποφάσισαν να πάρουν Wilbekin & Carsen Edwards που είναι παίχτες με παρόμοιο στυλ και ρόλο με τους δικούς μας. Στα forward stretchάρουν με τον αναγεννημένο Hayes , στα φτερά δεσπόζει ο εκπληκτικός Guduric και στο 5 τα θηρία Motley & Jekiri μαζεύουν όποια μπάλα αιωρείται στην διεκδίκηση, ενώ ο Booker δίνει το διαφορετικό στοιχείο στην frontcourt τους. Όπως αντιλαμβάνεστε το παιχνίδι είναι παραπάνω από απαιτητικό, επικίνδυνο και κρίσιμο. Το γεγονός ότι έρχονται με προβάδισμα 2 νικών τους κάνει να παίζουν με λιγότερο άγχος, έχοντας κάβα και τη ρεβάνς του δεύτερου γύρου, ενώ σε μας ενδεχόμενη 5η ήττα θα μας ζορίσει βαθμολογικά. αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς. Επίσης δε μου άρεσε και η ήττα που έκαναν στο τουρκικό πρωτάθλημα από την Turk Telecom, διότι μπορεί να λειτούργησε ως καμπανάκι επαγρύπνησης. Τους προτιμούσα να έρθουν τρόπον τινά αλλαζονικά παρά τώρα που θα θέλουν να βγάλουν αντίδραση. Κι εκεί που πήγα να χαρώ με τις 3 δεδομένες απουσίες τους, τους Motley, Wilbekin & Pierre , έρχεται η αμφοβολία για τους 3 δικούς μας Walkup, Mcissik & Black στις αντίστοιχες θέσεις, που επαναφέρει αυτή τη ρευστή ισορροπία δυνάμεων. Σε κάθε περίπτωση αναμένω ματσάρα και ελπίζω στις 10 το βράδυ να είμαστε εμείς αυτοί που θα χαμογελάμε. Ραντεβού στο Aperitif.
Σήμερα το ΣΕΦ γεμίζει φουστανέλες, ελληνική ψυχή, καριοφίλια και ότι άλλο χρειάζεται ώστε να πάρουμε την υπερπολύτιμη νίκη απέναντι στην Φενέρ του Ηττούδη ✊️
Ε, και ξέρετε – μη τα λέμε συνέχεια 😎🍸#OlympiacosBC#RedPointGuard#AperitifByRPG
https://t.co/Wqpqe5ryDD— Aperitif🎙🔴⚪🏀🍸 (@Aperitif_ByRPG) December 13, 2022
