Ενώ οι περισσότεροι ασχολούνται με τον ψηλό που θα συμπληρώσει τον Οθέλο μέσα στη ρακέτα, πως θα βγουν οι χρόνοι για Παπανικολάου και Παπαπέτρου και αν χωράει στο rotation ο Odom, το βασικό πρόβλημα της ομάδας είναι αλλού. Και είναι ότι πιο πολύπλοκο έχει αντιμετωπίσει η ομάδα μέχρι σήμερα – η πτώση του Σπανούλη. Ο Kill Bill ανήκει σε αυτή την μικρή λίστα παικτών που μπορείς είτε να τον αγαπάς είτε να τον μισείς, δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση! Αλλά όποια και να είναι τα συναισθήματα σου δεν μπορείς να αμφισβητήσεις πως είναι ένας από τους κορυφαίους ευρωπαίους όλων των εποχών και από τους ελάχιστους που μπορούν να κερδίσουν μόνοι τους τίτλους. Το να κάνουμε αναδρομή στο τι έχει πετύχει ο Σπανούλης στην επαγγελματική του καριέρα θέλει σελίδες αλλά αν κάποιος δεν γνωρίζει καλά τα κατορθώματα του Λαρισαίου θα του έλεγα πως έχει κατακτήσει 3 φορές την Ευρωλίγκα, 6 φορές το Ελληνικο πρωτάθλημα και 4 φορές το Κύπελλο Ελλάδος. Ενώ σε ατομικό επίπεδο έχει:
- Euroleague MVP: 2013
- Euroleague Final Four MVP: 2009, 2012, 2013
- Euroleague Finals Top Scorer: 2013
- Euroleague MVP of the Month:February 2012, November 2012, October 2014
- Euroleague MVP of the Week: 2006 (2x – Regular Season Week 2 and Playoff Games 1 and 2), 2014 (2x – Regular Season Week 8 and Top 16 Week 1)
- All-Euroleague Team: 2006, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015
- All-Euroleague Team First Team: 2012, 2013, 2015
- All-Euroleague Team Second Team: 2006, 2009, 2011, 2014
- Greek League MVP: 2009, 2012
- All-Greek League Team: 2005, 2006, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2015
- Greek League assists leader: 2008, 2011, 2012, 2013, 2015
Το μεγαλύτερο του επίτευγμα όμως παραμένει το γεγονός πως ως ηγέτης του Ολυμπιακού τον επανάφερε στην κορυφή της Ευρώπης με αποκορύφωμα τις 2 back to back κατακτήσεις της Euroleague. Τα πάντα κινούνται γύρω από αυτόν, όλη η ομάδα στήνεται κάθε καλοκαίρι για να τον υποστηρίξει και το γεγονός πως έχει λόγο στις επιλογές ακόμα και παικτών είναι κάτι σαν κοινό μυστικό. Σε πολλούς δεν πολύ αρέσει όλο αυτό – αλλά δεν μιλάμε για έναν οποιονδήποτε αστέρα, μιλάμε για αυτόν που αλλάζει το επίπεδο και κάνει τον Ολυμπιακό να μοιάζει ανίκητος.
Αυτό λοιπόν που βιώνουμε φέτος είναι η απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα του τι είναι η ομάδα χωρίς τον καλό Σπανούλη. Είναι μια ομάδα σαν καλό κουρδισμένη μηχανή που φέρνει παίκτες άσημους και τους κάνει πρωταγωνιστές και μπορεί να κάνει περίπατο με τους μικρομεσαίους αλλά ταυτόχρονα – όταν ζορίζει η κατάσταση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον ηγέτη της – χωρίς αυτόν μοίαζει πλοίο ακυβέρνητο. Κανείς μέχρι την αρχή της φετινής σαιζόν δεν αμφισβήτησε την μοναδική του ικανότητα, ούτε την επίδραση του στην ροή ενός αγώνα. Αλλά δεν ξεκίνησε καλά – στην αρχή όλοι υποθέσαμε πως είναι κουρασμένος από την Εθνική μετά ακούσαμε για τραυματισμούς που τον ταλαιπωρούν αλλά με την παρέλευση του χρόνου αρχίσαμε όλοι να διαπιστώνουμε πως κάτι δεν πάει γενικώς καλά – δυστυχώς μετά από 5 μήνες στην σαιζόν δείχνει να μην είναι πια ο ίδιος.
Η στατιστική απεικόνιση του στους φετινούς αγώνες που έχει δώσει στην Ευρωλίγκα είναι απλά απογοητευτική για Σπανούλη ενδεικτικά σουτάρει με 30% εντός παιδιάς (37% Διπ, 24% 3π!!!!) με άλλα λόγια είναι 13% λιγότερο εύστοχος με βάση την καριέρα του στον Ολυμπιακό και 10% σε σχέση με πέρυσι. Στατιστικά είναι τεράστια η πτώση του σε επίπεδο ευστοχίας γιατί είναι σε ίδιο αριθμό προσπαθειών που έπαιρνε τα προηγούμενα χρόνια. Πρόκειται για κατακόρυφη πτώση που αν ο ίδιος και το προπονητικό team δεν γνωρίζει τους λόγους τότε έχουμε περάσει στην περίοδο της πτώσης του μεγάλου αστέρα και οι συνέπιες της πτώσης θα φανούν άμεσα στην ομάδα – κυρίως γιατί δεν έχουμε προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο. Στα τελευταία 2 παιχνίδια με Κίμκι και ΤΣΚΚ δείχνει να ανεβαίνει αλλά και πάλι η εικόνα του δεν είναι του παίκτη που τρομοκρατούσε όλη την Ευρώπη.
Spanoulis in Euroleague with Olympiakos
Spanoulis in Euroleague 2015-2016
Με δεδομένο πως είναι τεράστια αξία παίκτη και πως η ομάδα θα τον στηρίξει και θα κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό – θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα plan b του πως θα αξιοποιηθεί χωρίς πλέον να περιμένουμε πως ενώ τον κυνηγάνε όλοι σε όλο το παιχνίδι στο τέλος θα κάνει ένα side step και θα το κολλήσει από τα 9 μέτρα. Ενδεχομένως να το πετύχει μερικές φορές ακόμα αλλά η περίοδος που αυτό ήταν περισσότερο πιθανό παρά απίθανο τελείωσε (και λόγω ηλικίας και λόγω αντιμετώπισης από τις αντίπαλες ομάδες) Επίσης φέτος μοίαζει να βγάζει την ομάδα εκτός ρυθμού, αφού ο τρόπος παιχνιδιού του καταναλώνει μεγάλο μέρος του χρόνου της επίθεσης με την μπάλα στα χέρια του – κάτι που τον φθείρει αφού δέχεται πίεση είτε στο χειρισμό είτε στο να βγεί από τα σκριν για να πάρει την μπάλα. Ποια είναι η διαφορά με τις προηγούμενες χρονιές ; Τα έβαζε και κυρίως αυτά που έπρεπε! Η πίεση να βοηθήσει την ομάδα και να μην αποδεχτεί το γεγονός της πτώσης πρέπει να τον επηρεάζει και ψυχολογικά. Και όσο συνεχίζει να προσπαθεί να ξαναγίνει αυτός που ήταν τόσο περισσότερο θα πέφτει η απόδοση του.
Κατά την γνώμη μου δεν πρέπει να τίθεται κανένα ζήτημα αμφισβήτησης του ηγετικού ρόλου αφού είναι αυτός που είναι και αν δεν βρείς νέο Σπανούλη είναι αυτοκτονία να τον απαξιώσεις (και κυρίως ηθικά τεράστιο σφάλμα για τον σύλλογο) – αλλά σίγουρα δεν μπορεί πλέον η ομάδα να κινείται γύρω από αυτόν. Με αυτό τον γνώμονα και βλέποντας που πάει το Ευρωπαικό μπάσκετ θεωρώ πολύ σωστή την τάση που δείχνει ο Coach Σφαιρόπουλος να επιλέγει παίκτες με φυσικά προσόντα στην περιφέρεια (Hackett, Strawberry, Odom) και διάθεση να ανεβάζει ταχύτητα στον τρόπο παιχνιδιού. Ίσως ήρθε ο καιρός και ο αρχηγός να σκεφτεί πως θα γίνει μέρος αυτού του σχεδίου και όχι τροχοπέδη του.Έχει σίγουρα 2-3 καλά χρόνια μπροστά του και μπορεί να τα αξιοποιήσει για την υστεροφημία του αλλά και προς όφελος της ομάδας.
Υ.Σ. Τα στατιστικά προέρχονται από τα ακόλουθα site (www.euroleague.net, και www.gigabasket.org)
