Όχι δεν ξέχασα τα μαθηματικά. Δεν μου επιτρέπεται άλλωστε. Έχουμε διανύσει ήδη τα 2/3 της 1ης καθοριστικής φάσης, έχοντας στο τσεπάκι 14 νίκες στα 20 παιχνίδια. Μπαίνω στη μηχανή του χρόνου και ταξιδεύω στο κοντινό παρελθόν. Τέλη Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη ή κάπου εκεί λίγο πριν ξεκινήσει το φετινό ταξίδι της euroleague και ενώ οι ομάδες βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας.
Ήθελα να συναντήσω ένα τύπο που προβλέπει το μέλλον και μπορεί να κάνει ελάχιστες αλλαγές στην εξέλιξη των πραγμάτων. Μου λέει το εξής:
-“Το καλύτερο σενάριο που έχω να σου δώσω για τον Ολυμπιακό είναι, την 20η αγωνιστική να βρίσκεται στην 3η θέση της βαθμολογίας με ένα βαθμό από την κορυφή και δύο από την 5η θέση…Το θες;”
-“Το θέλω όπως είναι..θα έχουμε τραυματισμούς;”, τον ρώταω..
-“Θα έχει μικροπροβλήματα αλλά θα χάσει τον Χάκετ για όλη τη σεζόν.”
– “Γίνεται να το αλλάξουμε αυτό;”
-“Γίνεται, αλλά δε θα σου το πρότεινα..για καλό θα συμβεί..καλό και για το παιδί, αλλά και για την ομάδα.”
-“Καλά ας είναι έτσι..3η θέση με βλέψεις πιο πολύ για πάνω παρά για κάτω; Όνειρο..”
Και ρωτώ..μήπως έκανα λάθος που δέχθηκα το σενάριο αυτό; Θα μπορούσαμε να βρούμε καλύτερο; Σίγουρα κάποιοι θα μου πουν “ναι αλλά έχουμε χάσει από τους 3 τελευταίους”. Προσωπικά το δέχομαι. Γιατί θεωρώ πως κάθε ομάδα παίρνει αυτό που της αξίζει σε έναν τέτοιο μαραθώνιο. Πιστεύω πως και να μην χάναμε από τις 3 αυτές ομάδες, θα χάναμε από άλλες. Μπορεί να χάναμε στη Βαρκελώνη ή στο οακα ή στη Βασκονία ή στην Τουρκία. Χίλιες φορές να κρατήσω τις ήττες από τους τελευταίους που δε μας απειλούν, απλά μας κόβουν λίγο τη φόρα, παρά να χάναμε από ανταγωνιστές.
Η εικόνα της ομάδας λοιπόν στα 2/3 του τουρνουά, είναι εξαιρετική με σκαμπανεβάσματα που εύκολα διορθώνονται. Η αντίδραση της στις ήττες και στην ατυχία του Χάκετ, δείχνει ωριμότητα και υγιή τρόπο σκέψης και νοοτροπίας και φυσικά σταθερότητα και διάρκεια. Για μένα έχουν ξεπεράσει τις προσδοκίες μου. Είχα την εντύπωση πως μέχρι τέλους θα παλεύαμε για την 8άδα και ότι βρέξει ας κατεβάσει και φέτος. Έπεσα εντελώς έξω και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό. Πλέον το ταβάνι έχει ανέβει στο πλεονέκτημα της έδρας και αν επιτευχθεί και αυτός ο στόχος, θα ανέβει ακόμη ψηλότερα. Καλά να είμαστε, θα τα συζητήσουμε τότε.
Σε αυτό το σημείο, οφείλω μια τεράστια συγγνώμη σε ακόμα μία πρόβλεψη μου για τη φετινή σεζόν. Υπόθεση Waters. Τι άκουσε ο συμπαθής και πάντα χαμογελαστός Ντομινίκ από μένα; Αχ και να ‘ξερε τι του είχα “σούρει” και σε αυτόν και στην ομάδα για την επιλογή της!!! Μετά από αυτό το μικρό δείγμα που έχουμε, μπορώ να πω ότι παίκτης που μπαίνει σε ομάδα πρωταθλητισμού, ξαφνικά σε μια μέρα και δείχνει έτοιμος σα να βρίσκεται στο ρόστερ χρόνια, μόνο πετυχημένη μεταγραφή μπορεί να θεωρηθεί. Το παιδί αυτό σίγουρα δεν είναι αντι-Χάκετ. Δεν έχει στοιχεία του Ντάνιελ, αλλά έχει άλλα που μας έλειπαν με τον Ντάνιελ. Δε θα κάνω περαιτέρω τεχνική ανάλυση. Υπάρχουν άλλα παιδιά πιο ειδικά από μένα. Για χειμωνιάτικη προσθήκη είναι εξαιρετική. Νομίζω πως είναι η καλύτερη μεταγραφή που κάναμε τέτοιο καιρό τα τελευταία χρόνια. Πρώτες με διαφορά ήταν ο Λο και ο Ντόρσει. Όσο περνάει ο καιρός και τα παιχνίδια, θα δώσει κι άλλα πράγματα ο συμπαθής Ντομινίκ.
Και για το τέλος..Συνεχίζει να μου λείπει η νοοτροπία του refuse to lose από πέρυσι. Ελπίζω να επανέλθει.
