Πειραιάς, Αθήνα, Μόναχο, Βαρκελώνη, Βελιγράδι, Κωνσταντινούπολη, Τελ -Αβίβ, Λυών, Κάουνας. Όχι, αυτό δεν είναι ο γύρος της Ευρώπης αγαπητοί μου σύγγαυροι και μη. Είναι οι πόλεις στις οποίες ο Ολυμπιακός φέτος μας έχει ανεβάσει την πίεση. Μας έχει κάνει να ψάχνουμε πιεσόμετρα, να μετράμε σφυγμούς και να μπαίνουμε στο Twitter μπας και βρούμε κάποια παρηγοριά με τους υπόλοιπους παθόντες. Αλλά σήμερα το ποτήρι ξεχείλισε. Το κείμενο γράφεται λίγες ώρες μετά την αυτοκτονία ολκής της ομάδας στην Zalgirio Arena. Στην ουσία αυτό το κείμενο είναι μια δική μου προσπάθεια να κατευνάσω τα νεύρα και την απογοήτευση μου. με το να τα μοιραστώ με ανθρώπους που σίγουρα με καταλαβαίνουν.
Δεν ξέρω τι να πω. Ειλικρινά δεν ξέρω. Στο χαμένο ελεύθερο τρίποντο του Grigonis και ενώ ήμασταν στο +7 λέω “τελείωσε”. Πραγματικά δεν μπορούσα να διανοηθώ το τι θα ακολουθήσει. Και όχι, δεν μπορούσα να το φανταστώ ούτε μετά το χαμένο ελεύθερο lay up του McKissic. Τα φαντάσματα άρχισαν στο τρίποντο του Milaknis. Αλλά ρε παιδί μου λες 69΄΄ έμεναν, ε δεν μπορεί ένα καλάθι θα το βάλεις. Εμ έλα που δεν το έβαλες. Οι τρεις τραγικές επιθέσεις του Ολυμπιακού στην ίδια φάση, με 2 τρίποντα της απελπισίας από τον Σπανούλη και ένα άστοχο δίποντο του Σλούκα, όχι μόνο δεν κλείδωσαν την τεράστια νίκη αλλά, είχαν σαν αποτέλεσμα οι Λιθουανοί να βγάλουν αιφνιδιασμό και να ισοφαρίσουν το ματς. Οκ, λες έχω μία επίθεση 20 δευτερολέπτων για πάρτι μου…. Ε το πολύ πολύ να πάει το ματς στην παράταση….Αλλά Ολυμπιακός είσαι. Μια τραγική προτελευταία (όπως αποδείχτηκε δεν ήταν τελευταία) επίθεση όχι μόνο δεν μας έδωσε πόντους αλλά προσέφερε στον Walkup την ευκαιρία να ολοκληρώσει την μεγάλη ανατροπή, ακόμα και αν ο Σπανούλης προσπάθησε με λύσσα να του κλέψει την μπάλα ή ακόμα και αν ο Livio πήδηξε στον Θεό για να τον κόψει. Η τελευταία επίθεση ήταν πολύ καλή όμως ο Γάλλος δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το alley oop.
Σίγουρα διαβάζοντας μέχρι στιγμής, θα λέτε “μα καλά για την διαιτησία δεν θα πεις τίποτα;”. Και θα σας απαντήσω πως, κατά την γνώμη μου, υπήρξε ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος. Πρώτα με το φάουλ στον Σπανούλη που δεν πάει στις βολές και δεύτερον με το φάουλ που κάνει ο Walkup στον Σλούκα, στην φάση που έκρινε το ματς. Ωραία, κάποιοι συμφωνούν μαζί μου, κάποιοι όχι. Αλλά και αυτοί που συμφωνούν, για πείτε μου τι σημασία έχει; Υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι που θα μας δώσει πίσω το ματς; Ή πιστεύετε ότι με μια ανακοίνωση συμπαράστασης από την Euroleague θα αλλάξει κάτι; Αυτό που θα μείνει είναι η πίκρα και η οργή.
Όταν μπήκε το καλάθι του Walkup πραγματικά δεν το πίστευα. Κοίταζα την οθόνη αποσβολωμένος. Γύρισα 8 χρόνια πίσω. Γύρισα στην φάση που σημάδεψε τις εξορμήσεις μου στο Σ.Ε.Φ. και που πάντα θα την έχω φυλαγμένη ως μια πολύ επίπονη ανάμνηση. Ολυμπιακός – Siena στις 18 Γενάρη του 2013. Το χρονόμετρο κολλάει, ο Bobby Brown κλέβει την μπάλα και διαμορφώνει το τελικό 72-74, μετά και το χαμένο τρίποντο του Law. Η Siena στο 4-0 και ο Ολυμπιακός στο 1-3 για το Top 16 εκείνης της σεζόν. Την συνέχεια φυσικά την ξέρετε όλοι. Ο Θρύλος πρωταθλητής Ευρώπης, για 2η συνεχή χρονιά. Αν βάλει κάποιος κάτω τα δεδομένα και την χρονική στιγμή, οι δύο ήττες δεν διαφέρουν και πολύ, ως προς την σημασία τους. Υπάρχει κανείς που να πιστεύει πως τον Μάιο θα είμαστε πρωταθλητές; Φυσικά και όχι. Εδώ καλά καλά δεν ξέρω αν σήμερα υπάρχουν πολλοί που να πιστεύουν στην οκτάδα. Όπως πολύ σωστά επισήμαναν κάποιοι αυτή η ήττα ή θα σε πεισμώσει ή θα σε τελειώσει. Εγώ αν έπρεπε να διαλέξω θα πήγαινα στο δεύτερο. Αλλά ακόμα και το πρώτο να γίνει, πόσο μπορεί μια ήττα να μεταλλάξει μια ομάδα; Αφήστε που εγώ πιστεύω ότι στο τέλος της ημέρας τίποτα από τα δύο δεν θα γίνει. Ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να πηγαίνει ένα βήμα μπρος και ένα πίσω. Το κακό όμως είναι ότι τα βήματα προς τα εμπρός διάλεξε να τα κάνει με ομάδες που πιθανότατα δεν θα βρεθούν στο διάβα του στην τελευταία στροφή.
Είναι αποτυχία ο αποκλεισμός; ΝΑΙ είναι. Και κυρίως είναι γιατί η ομάδα αυτή είχε τις δυνατότητες να πετύχει αυτόν τον στόχο. Και πάμε στην μεταγραφολογία. Σίγουρα πουλάει. Σίγουρα σε πολλούς ακούγεται σαν μια εύκολη λύση. Ας είναι. Θα μου πείτε ονόματα τύπου Son James ή Darius Johnson Odom. Δεν μπαίνω στην διαδικασία να σας πω Dorsey και Law. Ξέρω ότι είμαι χαμένος σε αυτήν την αναμέτρηση. Αλλά για μένα αξίζει το ρίσκο, ακόμα και να μην σου βγει ο παίκτης που θα πάρεις. Γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να θες οκτάδα με τον Ellis, ενώ οι άλλοι διεκδικητές έχουν Dunston, Reynolds ακόμα και Lauvergne. Γιατί δεν γίνεται να περιμένεις όλη την χρονιά για να δεις αν ο Ellis θα κάνει το step up. Το προσωποποιώ, όμως, λανθασμένα. Για μένα η ομάδα θέλει και έναν 2ο δημιουργό. Όταν ο Σλούκας δεν κάνει όργια, δεν υπάρχει κανείς για να τον αναπληρώσει. Ο αρχηγός είναι 38 και με 2 σερί σοβαρούς τραυματισμούς στην πλάτη του. Δεν έχω τις μπασκετικές γνώσεις να σας πω αν μπορεί το τωρινό ρόστερ, μέσα από πιο πολύπλοκες διαδικασίες, να αναπληρώσει τον Σλούκα μέσω συγκριμένων σχημάτων ή plays. Ξέρω όμως αυτό που βλέπω. Ότι η ομάδα ζορίζεται να λειτουργήσει χωρίς τον Σλούκα. Και εδώ είναι που τσαντίζομαι. Έχεις την ευκαιρία με 2 παίκτες να αυξήσεις κατακόρυφα τις πιθανότητες για είσοδο στα playoff. Η ομάδα έχει υλικό και πολύ πιθανόν να έχει και πολύ καλό κορμό για του χρόνου.
Αλλά για δείτε φτάσαμε πάλι στο “του χρόνου”. Τρία σερί χρονιά και να μιλάμε για τον επόμενο χρόνο είναι πολλά. Φέτος, έχουμε πάρει μεγάλες χαρές, να λέμε την αλήθεια. Αλλά στο τέλος της ημέρα θα φτάσει; Για μένα όχι. Και δεν επιρρίπτω ευθύνες σε κανέναν. Αγαπώ την διοίκηση και τους ανθρώπους που την απαρτίζουν. Αγαπώ τον Μπαρτζώκα. Αλλά 3η σερί χρονιά αποτυχίας είναι βαριά. Θα την διαχειριστούμε και αυτήν, δεν αντιλέγω. Το μέχρι τέλους άλλωστε ισχύει πρώτα για εμάς τους ίδιους. Αλλά η σημερινή μέρα είναι ίσως από τις πιο δύσκολες των τελευταίων ετών. Γιατί έχασες κάτι που άξιζες.
Θα έρθουν καλύτερες μέρες; Μπορεί. Ποιος ξέρει την άλλη εβδομάδα μπορεί να γίνει ένα 2/2 και να πετάμε πάλι. Αλλά στο πιο…. λογικό σενάριο θα είμαστε στεναχωρημένοι και σκασμένοι. Υπομονή. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. “Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την χαραυγή” λένε. Αλλά στο ημίφως που βρισκόμαστε εμείς φέτος, ποιος μπορεί να κάνει πρόβλεψη για το τι θα σκολουθήσει;;;
