12H ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
Καλησπέρα σε όλους και σε όλες από τον συντάκτη του κειμένου που πραγματικά δεν αντέχει άλλο lockdown. Αλλά πραγματικά αυτή η καραντίνα δεν έχει και πολύ σχέση με την προηγούμενη. Και μία βασική διαφορά είναι οι… μπάλες που μας συντροφεύουν αυτήν την φορά και μας κάνουν να παίρνουμε μια τζούρα από την ζωή που αφήσαμε πίσω μας από τον περασμένο Μάρτιο. Βέβαια αυτή η εβδομάδα δεν ήταν και η καλύτερη για εμάς τους Ολυμπιακούς, αφού συνδυάστηκε με σκληρές (για διαφορετικούς λόγους) σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Όσον αφορά τον δικό μας (τρομάρα να μου έρθει που τον θεωρώ και δικό μου) τομέα, ο αγώνας με την CSKA μας άφησε μια πολύ πικρή γεύση, την οποία πιθανότατα θα εντοπίσετε και στο κείμενο παρακάτω. Τι λέτε; Πάμε να δούμε όσα έγιναν, όσα συζητήθηκαν και όσα έμειναν ασχολίαστα στην 12η αγωνιστική της Euroleague; Vamos…
Τελικά υπάρχουν όντως φαβορί κύριοι;
Και το ρωτάω αυτό διότι σε αυτήν την αγωνιστική είδαμε πως οι τέσσερις από την πρώτη οκτάδα σημείωσαν ήττες και όλες μάλιστα ήταν εντός έδρας. Συγκεκριμένα, η Βαλένθια έχασε από την Alba, η Armani από τον Παναθηναικό, η Efes από την Baskonia και η Zenit από την Fenerbahce. Φτηνά την γλίτωσε η Bayern από την Khimki (θα αναλύσουμε σε λίγο ποιος ήταν ο κύριος υπεύθυνος για αυτό το αποτέλεσμα), όπως και η Real από τα τρεχαντήρια της ASVEL.
O Wilbekin δεν έμεινε πάλι μόνος
Κακά τα ψέματα είναι από τους παίκτες που ή θα λατρεύεις ή θα μισείς ή θα λατρεύεις να μισείς. Και στην περίπτωση μου συμβαίνει το εξής παράδοξο: ενώ γενικά δεν είμαι φαν τέτοιων παικτών, ο άτιμος ο Scottie με έχει κάνει να τον αγαπήσω. Και ένας λόγος για να τον αγαπήσει κανείς ακόμα περισσότερο φέτος είναι πως ώρες – ώρες στην φετινή Maccabi μοιάζει απελπιστικά μόνος. Αλλά στο ματς με τον Ερυθρό βρήκε παρέα, με αποτέλεσμα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος να βρει και την 4η νίκη του σε 8 ματς και να διακόψει το αρνητικό σερί τριών αγώνων χωρίς ήττα. Για να επιστρέψουμε πάντως στα του Wilbekin, ο Αμερικανός με τουρκικό διαβατήριο guard ΄έγραψε΄ 23 πόντους απέναντι στους Σέρβους (2/6 δίποντα, 4/7 τρίποντα, 7/8 βολές), ενώ μάζεψε και 4 ριμπάουντ δίνοντας παράλληλα και 3 ασίστ, με το ranking του να φτάνει στο +26 και να μου δίνει μία μεγαλοπρεπέστατη απάντηση στο ερώτημα Larkin ή Wilbekin για την ομάδα μου στο fantasy (καλά πήγε αυτό).
Κ-Ρίμας….
Όπως είπα πριν λίγο, η Bayern γλίτωσε φτηνά την ήττα στο Audi Dome από την ψυχωμένη για περίπου 37 λεπτά Khimki, αφού επικράτησε με 80-77. Πρώτη φορά ο αρνητικός πρωταγωνιστής της εβδομάδας είναι προπονητής, αλλά δεν νομίζω κανείς να διαφωνεί σε αυτή μου την επιλογή. Ο κύριος Rimas Kurtinaitis επέλεξε να μην κάνει φάουλ η ομάδα του στην τελευταία επίθεση της Bayern (βρισκόταν στο -1) και ενώ η απόκλιση 24αριού και χρονόμετρο ήταν περίπου στα 3΄΄. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο Weiler Babb να πάει στην γραμμή της φιλανθρωπίας και να ευστοχήσει, λανθασμένα, και στις δύο βολές. Η τελευταία επίθεση, στην οποία οι Ρώσοι χρειάζονταν τρίποντο για να στείλουν το ματς στην παράταση, πήγε στα χέρια του Monroe(!!!) και φυσιολογικά ο Αμερικανός center αστόχησε στο τρίποντο. Εκτός όμως του ανύπαρκτου συστήματος της τελευταίας επίθεσης ο Kurtinaitis επέλεξε να αφήσει εκτός τον τρομερό μέχρι εκείνο το σημείο Shved.
Και δεν αναφέρω καν το γεγονός πως απέσυρε τον Shved στην 4η περίοδο σε ένα σημείο που η Khimki αγκομαχούσε να πάρει μια διαφορά ασφαλείας που τελικά θα της έδινε την νίκη.
Μια ομάδα που χαίρεσαι να βλέπεις
Αυτή είναι η Baskonia του Dusko Ivanovic. Ένα σύνολο που πραγματικά σε μεγάλα διαστήματα των αγώνων της παράγει απολαυστικό μπάσκετ. Και όμως κάτι τέτοιο αποτελεί έκπληξη για πολλούς, όπως άλλωστε και για μένα σε μεγάλο βαθμό. Ωστόσο, οι Βάσκοι έχουν καταφέρει να μεταμορφώσουν αρκετούς παίκτες και να αναδείξουν άλλους. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Alec Peters που στην CSKA και την Efes δεν βλεπόταν και ο Zoran Dragic που τα τελευταία χρόνια βρισκόταν σε μια διαρκή κάθοδο. Εκτός από τέτοιες περιπτώσεις, η Baskonia διαθέτει και διψασμένους παίκτες όπως ο Henry, ο Jekiri και ο Polonara. Όλο αυτό το κράμα λοιπόν κατάφερε να κάνει άλλη μια σπουδαία νίκη μέσα στο Sinan Erdem επί της Efes με 59-77, χωρίς μάλιστα να επιτρέψει σε κανέναν παίκτη των Τούρκων να φτάσει σε διψήφιο αριθμό πόντων. Ο Peters με 18, και οι Polonara και Fall με 12 ήταν αυτοί που άνοιξαν τον δρόμο για το ροζ φύλλο αγώνα, σε συνδυασμό με το εξαιρετικό 8/19 τρίποντα. Το εντός έδρας ματς με την Maccabi που έρχεται είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Baskonia να εδραιωθεί στην 8άδα της διοργάνωσης.
Και μια ομάδα που δεν χάρηκες που την βλέπεις έτσι
Και φυσικά αναφέρουμε στα του οίκου μας. Δεν θεωρώ πως περίμενε κανείς να πάρουμε το διπλό στην παγωμένη Μόσχα για 2η συνεχή χρονιά. Όμως, όλοι περιμέναμε να δούμε κάτι καλύτερο από αυτή την επιεικώς κακή εμφάνιση. Με εξαίρεση τα πρώτα 7 λεπτά της 1ης περιόδου όπου μπήκαμε πραγματικά με ξεκάθαρο πλάνο και στόχευση, από εκεί και πέρα ήταν πραγματικά σαν να χάλασε το μυαλό όλων. Δεν ξαναμπήκαμε ποτέ στο ματς αλλά αντίθετα όσο περνούσε ο χρόνος τόσο πιο πολύ μας έφευγε από τον έλεγχο. Το γλυκό ήρθε και έδεσε με την αποβολή του coach μετά από έντονη διαμαρτυρία στους διαιτητές της αναμέτρησης. Βέβαια, τα παράπονα μάλλον για τους παίκτες πήγαιναν και όχι για το διαιτητικό τρίο. Καλό θα ήταν σε αυτήν την σχετικά ανάποδη εποχή για την ομάδα, ο Μπαρτζώκας να μείνει ψύχραιμος και να μην επιτρέψει στον όποιο εκνευρισμό υπάρχει μέσα στην ομάδα να προσθέσει ακόμα ένα βάρος στην πλάτη των παικτών. Η αλήθεια είναι πως έχω την φήμη του γκρινιάρη (ο Navaho μπορεί να σας το επιβεβαιώσει αυτό από πρώτο χέρι) αλλά δεν νομίζω πως η κριτική που κάνω είναι εντελώς αβάσιμη. Η ομάδα ακόμα ψάχνεται και ψάχνεται πολύ. Ωστόσο, κάποια πράγματα βγάζουν μάτι, όπως το πρόβλημα στο σουτ (τελευταίοι στην διοργάνωση) αφού κλασσικός μπομπέρ (ίσως πλην του απόντα Harrison) δεν υπάρχει. Ένα ακόμα πρόβλημα είναι η απόδοση ορισμένων παικτών που περίμενες πολλά περισσότερα από αυτούς. Ο Ellis και ο Σλούκας μπαίνουν στην κατηγορία αυτών των παικτων, με τον πρώτο πραγματικά να προβληματίζει μέχρι στιγμής. Ξαναλέω για να μην παρεξηγηθώ πως το τελικό 80-61 μικρή σημασία έχει, αρκεί να χρησιμοποιηθεί σωστά για να μην επαναληφθούν όσα είδαμε στην Megasport Arena. Γιατί εάν επαναληφθούν στην εμβόλιμη διαβολοβδομάδα που έρχεται, τότε οι 2 ήττες σε Βαρκελώνη και Βελιγράδι δεν θα πρέπει να θεωρηθούν περίεργες. Και το να πηγαίνεις από το 5-3 στο 5-7 μόνο ευχάριστο δεν είναι, και ιδιαίτερα για την ψυχολογία σου.
Κατά τα λοιπά:
- Ο Livio έδειξε για άλλη μια φορά πόσο χρήσιμος είναι
- Πολύ καλύτερο να κάνεις την τραγική σου εμφάνιση σε ένα ματς ΄΄εκτός προγράμματος΄΄΄
- Η αμυντική συμπεριφορά πλην των ριμπάουντ ήταν πολύ ικανοποιητική παρά την βαριά ήττα
- Δεν γίνεται ο Jenkins να είναι τόση ώρα στην ίδια πεντάδα μόνο με τον Λαρετζάκη δίπλα του… απλά δεν γίνεται
- Η ομάδα στους Μέσους Όρους της δεν έχει διψήφιο σε πόντους παίκτη.
- Κακά τα ψέματα, ακόμα θελκτικό μπάσκετ δεν έχουμε δει παρά ελάχιστα.
Έλεγχος προόδου:
Σλούκας: 5
Σπανούλης: 6
Jenkins: 4
Λαρετζάκης: 3
Παπανικολάου: 5
McKissic: 5
Πρίντεζης: 6
Vezenkov: 3
Livio: 7
Martin: 6
Ellis: 2
Χαραλαμπόπουλος: –
