Έτσι ξαφνικά, μπήκε στη ζωή μας ένας παίκτης – έκπληξη, που δεν τον περιμέναμε. Χωρίς να έχει γραφτεί πουθενά το όνομα του ως μεταγραφικός στόχος, χωρίς να πηγαίνει κανενός το μυαλό στην περίπτωση του, καθώς είχε συμβόλαιο για έναν ακόμη χρόνο (με opt out) με τη Villeurbanne!
Livio Jean-Charles, περί ου ο λόγος, ο εκλεκτός, για τον οποίο δημοσιεύματα το πρωί της Κυριακής τον έχουν φέρει ως τη νούμερο 1 επιλογή του coach Μπαρτζώκα για το ρόλο του tweener, τον F/C που θα μπορεί να ανταποκριθεί και στις δύο θέσεις της front line των “ερυθρόλευκων”, δίνοντας αθλητικότητα, αξιόπιστο mid range shooting και άμυνα, για όσα λεπτά αγωνίζεται.
Ήδη το debate καλά κρατεί για το αν πρόκειται για μια ποιοτική λύση, η οποία έρχεται να δώσει το κάτι παραπάνω ή όχι, ακόμα και αν τα χαρακτηριστικά που φέρνει στο … τραπέζι, είναι αυτά που ζητάει ο Ολυμπιακός. Μεγάλη κουβέντα και θα προσπαθήσουμε, εδώ στο Red Point Guard, μέσα από αυτό το κείμενο, να σας διαφωτίσουμε τόσο για την καριέρα του Γάλλου παίκτη όσο και για το αν αποτελεί κατάλληλο fit στο roster, όπως αυτό φαίνεται ότι διαμορφώνεται.
Γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου 1993, στη γαλλική Γουϊάνα της Ν. Αμερικής, ο Jean-Charles ακολούθησε το δρόμο πολλών συνομηλίκων του, οι οποίοι έψαχναν για ένα καλύτερο αύριο και είχαν έφεση στον αθλητισμό, ακολουθώντας την οικογένεια του στη Γαλλία και ξεκινώντας την ενασχόληση του με το μπάσκετ σε μικρή ηλικία, δείχνοντας από νωρίς το ταλέντο του κι έχοντας για σύμμαχο τα πλούσια αθλητικά προσόντα του και τη δίψα του για διάκριση.
Και δε θα μπορούσε να έχει καλύτερο ξεκίνημα sτην καριέρα του, αφού κατόρθωσε να μπει στις τάξεις της περίφημης ακαδημίας INSEP (Institute of Sport, Expertise & Performance) του Παρισίου, από την οποία έχουν περάσει αστέρες του γαλλικού μπάσκετ, όπως οι Tony Parker, Boris Diaw, Jeoffrey Lauvergne κ.α.
Ο Jean-Charles θα αγωνιζόταν για μια διετία με τη φανέλα της Centre Fédéral, όπως έγινε μετέπειτα γνωστό το τμήμα μπάσκετ, στην 3η κατηγορία μαζί με μια ταλαντούχα φουρνιά, που περιλάμβανε ακόμα τους Jaiteh, Inglis, Invernizzi και Rigot. Σύντομα θα ξεχώριζε, με τον ίδιο να αναδεικνύεται MVP στο τουρνουά Euroleague Next Generation το 2010, τραβώντας τα βλέμματα πολλών ομάδων. Η Villeurbanne όμως ήταν εκείνη, που κατάφερε να τον αποκτήσει το 2011! Στην τελευταία του σεζόν με την Centre Fédéral είχε 13 πόντους και 5.4 rebounds μ.ο.
Από τα 18 του χρόνια θα ριχνόταν κατευθείαν “στα βαθιά” από τον τότε προπονητή του Pierre Vincent, ο οποίος στο πρόσωπο του νεαρού Jean-Charles διέβλεπε έναν εξελίξιμο παίκτη. Ωστόσο, στη rookie του season στην LNB και στο Eurocup, θα έπαιρνε λίγο χρόνο συμμετοχής, σε μια front line όπου δέσποζαν με την παρουσία τους οι Hilton Armstrong, Kim Tillie και Ronnie Turiaf (ο τελευταίος για όσο διήρκησε το lock out στο ΝΒΑ). Ωστόσο, θα αποτελούσε βασικότατο μέλος της ομάδας under 21 της Villeurbanne.
Συνολικά αγωνίστηκε σε 19 παιχνίδια της LNB με 8’ χρόνο συμμετοχής μ.ο., “μετρώντας” μόλις 1.1 πόντους και 1.6 rebound ανά αγώνα, ενώ τα αντίστοιχα του νούμερα σε 10 παιχνίδια για το Eurocup ήταν 2.4 πόντοι και 1.5 rebound μ.ο. Το καλοκαίρι του 2012 θα γνώριζε μάλιστα και μια διεθνή διάκριση, καθώς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Under-20 Eurobasket ως μέλος της Εθνικής Γαλλίας!
Με την αυτοπεποίθηση του στα ύψη, ο Jean-Charles θα έβρισκε ακόμη περισσότερο χώρο και χρόνο τη σεζόν 2012 – 13 στην ομάδα από τα προάστια της Lyon, αγωνιζόμενος σε 24 παιχνίδια για το γαλλικό Πρωτάθλημα με 14.5’ χρόνο συμμετοχής κατά μ.ο., έχοντας 3.4 πόντους (με 60% στις βολές, 59.2% στα δίποντα και 38.5% στα τρίποντα), 2.7 rebounds, 0.5 assist, 0.5 κλεψίματα, 0.3 κοψίματα και 0.7 λάθη ανά αγώνα. Τα βλέμματα των scouters του ΝΒΑ θα άρχιζαν να είναι στραμμένα πάνω του.
Το καλοκαίρι του 2013 θα εξελισσόταν ιδανικά σε ατομικό επίπεδο, καθώς ο Jean-Charles, παρά την αποτυχία της Γαλλίας under-20 να κατακτήσει κάποιο μετάλλιο στο Eurobasket, πραγματοποίησε εκπληκτικές εμφανίσεις με 17.2 πόντους, 6.3 rebounds και 1.5 assist μ.ο. Εκεί όμως, που κυριολεκτικά εντυπωσίασε ήταν το τουρνουά Nike Hoops Summit, όπου, ως ηγέτης της World Team, παρέα με τον Andrew Wiggins των 17 πόντων, είχε 27 πόντους και 13 rebounds, οδηγώντας την ομάδα του σε νίκη με 112 – 98 επί της αντίστοιχης των ΗΠΑ, με παίκτες όπως ο Jabari Parker και ο Julius Randle στο roster της.
Αυτή του η εμφάνιση αποτέλεσε το καλύτερο διαβατήριο για να επιλεγεί στο νούμερο 28 του draft εκείνης της χρονιάς (σε μια “φτωχή” πάντως φουρνιά, όπου το νούμερο 1 ήταν το mega bust Anthony Bennett) από τους San Antonio Spurs (με τον Tony Parker προφανώς να … βάζει το χέρι του), οι οποίοι ακολούθησαν τη μέθοδο draft and stash, δηλαδή σκόπευαν να διαλέξουν το Γάλλο παίκτη, αφήνοντας τον να εξελιχθεί στη Villeurbanne ως μια είδους επένδυση για το μέλλον. Η άλλη τους επιλογή, στο νούμερο 58 του 2ου γύρου, θα ήταν ο Deshaun Thomas!
Ωστόσο, η off season θα “έκλεινε” με άσχημο τρόπο, καθώς στο Eurobasket under-20, σε ένα παιχνίδι με την Τσεχία θα τραυματιζόταν σοβαρά. Η διάγνωση ήταν ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, κάτι το οποίο σήμαινε εγχείριση και 6 μήνες εκτός γηπέδων, με τον Jean-Charles να μην πατάει λεπτό στο παρκέ την περίοδο 2013 – 14.
Μετά τη δύσκολη κατάσταση που βίωσε, ο Jean-Charles ήταν έτοιμος ξανά να “λάμψει” την επόμενη σεζόν, με τον προπονητή του J.D. Jackson να τον προορίζει για τον back up PF, πίσω από τον Amara Sy. Φάνηκε ότι είχε αφήσει πίσω τον τραυματισμό του, καθώς αγωνίστηκε σε 34 παιχνίδια της LNB (με 14’ χρόνο συμμετοχής κατά μ.ο.) “μετρώντας” 5 πόντους (83.3% στις βολές και 53.2% στα δίποντα), 3.7 rebounds, 0.6 assist, 0.5 κλεψίματα, 0.4 κοψίματα και 1.1 λάθη μ.ο., ενώ τα νούμερα του ήταν χειρότερα στο Eurocup, όπου σε 10 αγώνες είχε 2.2 πόντους και ισάριθμα rebounds μ.ο. με 66.7% από τη γραμμή του foul και 38.1% στα σουτ εντός παιδιάς.
Η περίοδος 2015 – 16 θα εξελισσόταν ως η ιδανικότερη στη μέχρι τότε καριέρα του, σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο! Εκτός του ότι καθιερώθηκε πλέον ως ο βασικός PF της Villeurbanne, γράφοντας καλά νούμερα, θα κατακτούσε και το Πρωτάθλημα Γαλλίας, έχοντας και ο ίδιος σημαντικό μερίδιο στον τίτλο. Σε 25 παιχνίδια της LNB με 21.2’ χρόνο συμμετοχής κατά μ.ο. “μέτρησε” 5.9 πόντους (65.5% στις βολές και 55.2% στα σουτ εντός παιδιάς), 4.6 rebounds, 0.9 assist, 0.4 κλεψίματα, 0.5 κοψίματα και 1 λάθος ανά αγώνα.
Στα 22 χρόνια του πλέον, μετά από μια “γεμάτη” σεζόν, και με τους Spurs να κάνουν άνοιγμα στην Ευρώπη δοκιμάζοντας στο Summer League εκείνον και μια άλλη παλιότερη επιλογή τους στο draft τον Davis Bertans, ο Jean-Charles φαινόταν έτοιμος και ωριμότερος από ποτέ για το επόμενο βήμα.
Τα πράγματα, όμως, θα εξελίσσονταν κάθε άλλο παρά ευνοϊκά. Παρά το ότι αγωνίστηκε σε 5 pre season αγώνες, ο Γάλλος forward δε βρήκε θέση στο τελικό ρόστερ του φιλόδοξου San Antonio και έτσι θα έπρεπε να συμβιβαστεί με τη λύση της G League, όπου θα έπαιρνε χρόνο με τη θυγατρική Austin Spurs. Σε 45 παιχνίδια στην Αναπτυξιακή Λίγκα των ΗΠΑ είχε 10 πόντους (77.8% στις βολές και 54.5% στα σουτ εντός παιδιάς), 5.6 rebounds, 1.5 assist, 0.7 κλεψίματα, 1.4 κοψίματα και 1.7 λάθη μ.ο.
Ήταν τότε που τα ερωτηματικά, για το αν ο Jean-Charles μπορούσε να σταθεί στο ΝΒΑ, άρχιζαν να πληθαίνουν. Χωρίς elite αθλητικότητα (ειδικά μετά τον τραυματισμό του) και δύναμη να σταθεί ως PF για τα δεδομένα του ΝΒΑ και χωρίς σταθερό μακρινό σουτ και καλό χειρισμό για να αγωνιστεί ως SF ήταν ένας combo forward, που μπορούσε να κάνει αρκετά πράγματα καλά αλλά κανένα τέλεια, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να βρει ρόλο.
Απογοητευμένος από το γεγονός ότι δεν πήρε ευκαιρία στο ΝΒΑ, γύρισε το Μάρτιο του 2017 ξανά στη Villeurbanne, με την οποία αγωνίστηκε στο φινάλε της σεζόν σε 9 παιχνίδια, με 8.3 πόντους και 5.9 rebounds μ.ο. Το καλοκαίρι θα δοκίμαζε ξανά την τύχη του με τους Spurs, όμως δεν κατάφερε κάτι καλύτερο από το να αγωνιστεί στην G League με το Austin ξανά, με το οποίο σε 45 αγώνες είχε 11.3 πόντους (74.7% στις βολές και 57.5% στα 2ποντα), 5.7 rebounds, 1.1 assist, 0.5 κλεψίματα, 0.6 block και 1.3 λάθη μ.ο.
Η πόρτα του ΝΒΑ φάνηκε να κλείνει οριστικά, καθώς δε φαινόταν να έχει βελτιωθεί σε κανέναν από τους τομείς όπου είχε έλλειμμα, κι έτσι οι Spurs δεν του έδωσαν ευκαιρία, με τη γραμμή των forwards τους να ξεχειλίζει ούτως ή άλλως από ποιότητα. Έτσι, ο Livio θα επέστρεφε και πάλι στην Ευρώπη να κλείσει τη χρονιά, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Malaga, τη φανέλα της οποίας φόρεσε σε 8 αγώνες της ACB, έχοντας 4.6 πόντους και 3.1 rebounds μ.ο.
Το καλοκαίρι του 2018, βλέποντας ότι δεν είχε τύχη πια στο ΝΒΑ, προτίμησε να “χτίσει” την καριέρα του στην Ευρώπη, υπογράφοντας 3ετές συμβόλαιο με την αγαπημένη Villeurbanne του … ιδιοκτήτη Tony Parker, ο οποίος είχε και έχει υψηλές βλέψεις για την ομάδα του. Την περσινή σεζόν, χωρίς να εντυπωσιάσει, αποτέλεσε βασικό γρανάζι στην πορεία προς την κατάκτηση του Πρωταθλήματος (από όπου και τα στιγμιότυπα με τις καλύτερες φάσεις του απέναντι στη Monaco), έχοντας σε 23 αγώνες της LNB 8.9 πόντους (68.5% στις βολές και 59% στα σουτ εντός παιδιάς), 3.4 rebounds, 1.2 assist, 0.6 κλεψίματα, 0.4 block και 1.3 λάθη μ.ο.
Σε 8 παιχνίδια για το Eurocup “έγραψε” 5.3 πόντους (57.1% στις βολές και 42.5% στα σουτ εντός παιδιάς), 2.6 rebounds, 0.3 assist, 0.6 κλεψίματα, 0.4 κοψίματα και 0.8 λάθη μ.ο. Αν απορείτε γιατί δεν αναφέρω κάπου ποσοστό στα τρίποντα, στο σημείο αυτό να σημειώσω ότι, ενώ ο Jean-Charles ανέκαθεν ήταν εξαιρετικός mid range shooter, ουσιαστικά τη φετινή σεζόν έβαλε υψηλά και με επιτυχία στο ρεπερτόριο του το τρίποντο!
Πράγματι το καλοκαίρι του 2019, μπροστά στην πρόκληση της συμμετοχής στην Euroleague ο Livio δούλεψε αρκετά για να φανεί έτοιμος, και αυτό φάνηκε τόσο στο γήπεδο όσο και στα νούμερα του! Από την πρεμιέρα απέναντι στον Ολυμπιακό εμφανίστηκε ένας … άλλος παίκτης, συγκεντρωμένος στην άμυνα, κοντρολαρισμένος στην επίθεση, ο οποίος με το πολυσύνθετο αγωνιστικό του στυλ συνεισέφερε σε πολλούς τομείς, όντας ο βασικός PF της γαλλικής ομάδας, σε σχήματα κυρίως με τον Jekiri και τον Payne. Παράλληλα, θα ξεκινούσε να παίρνει περισσότερα σουτ έξω από τα 6.75, δείχνοντας μέτρια αποτελεσματικότητα.
Μέχρι τη διακοπή της Euroleague, λόγω κορωνοϊού, αγωνίστηκε σε 27 παιχνίδια (χρόνος συμμετοχής 21’ μ.ο.) με 9.1 πόντους (87.2% στις βολές, 56.8% στα δίποντα και 31.3% στα τρίποντα), 3.7 rebounds, 0.6 assist, 0.4 κλεψίματα, 0.7 κοψίματα και 1.1 λάθη ανά αγώνα.
Αντίστοιχα σε 23 παιχνίδια για το γαλλικό πρωτάθλημα είχε 11.3 πόντους (με 68.5% στις βολές, 63% στα δίποντα και 33.3% στα τρίποντα), 4.7 rebounds, 0.8 assist, 0.3 κλεψίματα, 0.4 κοψίματα και 1 λάθος μ.ο.
Αυτό ήταν, λοιπόν, το οδοιπορικό στη μέχρι τώρα καριέρα ενός αθλητή, ο οποίος παρά το ότι είχε τα potentials να αγωνιστεί ακόμη και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, τελικά δε δικαίωσε τις προσδοκίες και σε συνδυασμό με τις συγκυρίες / ατυχία (τραυματισμός), θα περάσει μάλλον τα υπόλοιπα του χρόνια στην Ευρώπη. Ας δούμε, όμως, αναλυτικά και το αγωνιστικό του profile, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τι παίκτη βάζει (;) στη μηχανή του ο Ολυμπιακός!
Με ύψος 2.06 m και βάρος πλέον στα 103 kg (έχει βάλει λίγο όγκο τα τελευταία χρόνια σε σχέση με το παρελθόν), μπορεί, για τα δεδομένα του NBA, ο Jean-Charles να ήταν ένα light 4άρι, δίχως την απαραίτητη δύναμη να σταθεί με αξιώσεις, ωστόσο για την Ευρώπη τα φυσικά του προσόντα είναι αρκετά, για να μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως ένα τυπικό PF της Euroleague.
Το μεγάλο προσόν του, αναμφισβήτητα, είναι το πολύ μεγάλο wingspan (2.20 m), που του επιτρέπει να είναι αποτελεσματικός πάνω από τη στεφάνη, καθώς είναι αρκετά “μακρύς”! Η αθλητικότητα του, επίσης, παρόλο που δεν είναι elite επιπέδου, δεν παύει να παραμένει πάνω από το μ.ο. για τα ευρωπαϊκά standards. Αλτικός και ταχύς, με μεγάλο διασκελισμό για να τρέξει στο transition, ο Jean-Charles δε θα απογοητεύσει όσους περιμένουν θεαματικά καρφώματα και τάπες!
Στον αντίποδα, οι στενοί του ώμοι και ο γενικά αδύναμος κορμός του, τον κάνουν ευάλωτο, όπως θα δούμε στη συνέχεια, στο post απέναντι σε physical αντιπάλους. Επίσης, δεν είναι και ο πιο ευλύγιστος forward, που θα βρούμε στα μέρη μας, παρά το γεγονός ότι μπορεί να κινείται με την μπάλα στα χέρια του ικανοποιητικά για τις απαιτήσεις της θέσης.
Προχωρώντας στο πνευματικό κομμάτι / τακτική, παρόλο που ο Livio δε διαθέτει και το υψηλότερο μπασκετικό iq, για να χαρακτηριστεί ως playmaker ρακέτας, παρόλα αυτά λειτουργεί ικανοποιητικά χωρίς την μπάλα στα χέρια ως cutter, κινούμενος τον κατάλληλο χρόνο και προς τη σωστή κατεύθυνση, υποδεχόμενος τις πάσες των συμπαικτών του και τελειώνοντας με υψηλά ποσοστά ευστοχίας κοντά στο καλάθι.
Επίσης, διαβάζει αρκετά καλά το παιχνίδι και με την μπάλα στα χέρια, χωρίς να προβαίνει σε επιπόλαιες ενέργειες και βλέποντας τις επιλογές που του δίνει η άμυνα. Γενικά, όπως είπαμε και πριν, ο Jean-Charles είναι αρκετά κοντρολαρισμένος παίκτης επιθετικά, που δε θα διστάσει να πάρει πρωτοβουλίες, αλλά ταυτόχρονα θα ακολουθήσει και το playbook του προπονητή.
Χωρίς να είναι κλασικός hustle player, ο δείκτης aggressiveness του κυμαίνεται σε αποδεκτά για τη θέση επίπεδα, καθώς δε φοβάται την επαφή σε άμυνα και επίθεση, ενώ κυνηγάει τις φάσεις, επιδεικνύοντας διάθεση και κίνητρο. Εκτιμώ ότι είναι ιδανικός role player, καθώς στο παρελθόν έχει ανταποκριθεί με καλό βαθμό, είτε ως βασική είτε ως συμπληρωματική λύση. Γενικά, ο Jean-Charles δε θα έλεγα ότι έχει ηγετικά χαρίσματα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι φιλόδοξος και δεν έχει επιθυμία για διάκριση. Αντίθετα, πρόκειται για παίκτη ο οποίος πάνω από τα στατιστικά του βάζει την ομαδική επιτυχία.
Όσον αφορά τον τομέα της επίθεσης, παρόλο που είναι κυρίως face up ψηλός, ο Livio δε διαθέτει τόσο καλό χειρισμό, για να μπορεί να είναι αποτελεσματικός σε 1on1, ειδικά όταν πιέζεται στην τρίπλα. Μην περιμένετε, λοιπόν, να δείτε να παίρνει την μπάλα στην κορυφή της ρακέτας και να πηγαίνει μέχρι το καλάθι με spin moves σε set καταστάσεις, ωστόσο όταν βρει χώρο και πάρει τα βήματα είναι εξαιρετικός στα drives και τελειώνει με υψηλά ποσοστά, ακόμη και μετά από επαφή, γεγονός στο οποίο βοηθάνε και τα μακριά του άκρα!
Επίσης, είναι “lethal” στα spot σουτ από μέση απόσταση, καθώς, αν ο αμυνόμενος κάνει το λάθος να αφήσει λίγη απόσταση, εκτελεί άμεσα και αποτελεσματικά, θυμίζοντας αρκετά τον Powell σε αυτό το κομμάτι. Στον αντίποδα, μέχρι και φέτος δεν μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως κλασικό stretch PF, καθώς δεν είχε το απαιτούμενο range και απέφευγε να δοκιμάζει, τόσο συχνά, έξω από τη γραμμή των 6.75. Ωστόσο, η φετινή παρουσία του στην Euroleague, απέδειξε ότι έχει αναπτύξει και αυτό το κομμάτι, βάζοντας ακόμη μια επιλογή στο επιθετικό του οπλοστάσιο.
Επίσης, μπορεί να μην είναι ο ιδανικότερος screener, αλλά λειτουργεί εξαιρετικά ως Pick ‘n’ roll και Pick ‘n’ pop ψηλός, κάτι που, σε συνδυασμό με την ύπαρξη των Σλούκα – Σπανούλη στο roster, σημαίνει ότι θα δούμε συχνά τέτοιες συνεργασίες μαζί τους. Για το τέλος άφησα το post game, όπου αποτελεί μια αδυναμία του. Παρόλο που συχνά παίρνει θέσεις με πλάτη απέναντι στη ρακέτα, ο Jean-Charles δεν διαθέτει τον όγκο για να σπρώξει, ούτε τις πλαστικές κινήσεις να τελειώνει χωρίς ισορροπία.
Παρόλα αυτά, έχει στο ρεπερτόριο του fade away jumpers και baby hooks, με τα οποία απειλεί συνήθως υπό τέτοιες συνθήκες. Και αν απορείτε πως μπορεί να σταθεί ως C στην Euroleague, αρκεί να σκεφθείτε ότι ο coach Μπαρτζώκας, στις ομάδες που εργάστηκε, το μόνο post 5άρι, το οποίο διάλεξε ο ίδιος, ήταν ο Begic (τους Tomic και Fesenko τους βρήκε σε Barca και Loko αντίστοιχα).
Κλείνουμε με την άμυνα όπου ο Jean-Charles, μετά και τις φετινές εμφανίσεις του, έδειξε ότι μπορεί να σταθεί ικανοποιητικά στο επίπεδο της Euroleague. Μπορεί να μην είναι ο ορισμός του rim protector, ωστόσο, το άλμα και τα μακριά του άκρα, του δίνουν σημαντικό πλεονέκτημα, όταν πηγαίνει σε βοήθειες. Γενικά, παρόλο που ο μ.ο. κοψιμάτων του δεν είναι τόσο υψηλός διαχρονικά, ο Jean-Charles έχει την ικανότητα να κόβει / αλλοιώνει προσπάθειες αντιπάλων και γενικά να μην αφήνει φάσεις που βρίσκονται στην περίμετρο του.
Εξίσου ικανός είναι και στα κλεψίματα, καθώς μαρκάρει αποτελεσματικά πάνω στην τρίπλα στην προσωπική άμυνα, ενώ και σε οff ball καταστάσεις επιδεικνύει καλά αντανακλαστικά στο να κλέβει / αλλοιώνει πάσες. Επίσης, το footwork του είναι εξαιρετικό, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να τον δούμε να λειτουργεί αποτελεσματικά και σε switch defense.
Ωστόσο, αμυντικά στο Post δεν μπορεί να ανταποκριθεί με επιτυχία απέναντι σε ψηλούς και ογκώδεις αντιπάλους, χωρίς να χρεωθεί συχνά με foul, ούτε είναι top rebounder, που θα παρέχει μεγάλη ασφάλεια στο κομμάτι αυτό. Ήταν ένας από τους λόγους που φέτος ο coach Mitrovic προτιμούσε να έχει δίπλα του κυρίως τον Jekiri.
Αυτό ήταν, λοιπόν, το scouting report του Jean-Charles, ενός παίκτη που τον έχουμε δει λίγο και η απόκτηση του γεννά απορίες σε αρκετούς, σχετικά με το τι σκοπεύει να κάνει ο Μπαρτζώκας. Πολλοί λένε γιατί δεν αποκτάται ένα stretch PF, όπως ο Gill, άλλοι επιχειρηματολογούν υπέρ της μεταγραφής ενός κλασικού 7-footer, ο οποίος θα μπορεί να κοιτάξει κατάματα έστω για μερικά λεπτά ψηλούς, όπως ο Milutinov, και άλλοι διερωτώνται μήπως θα ήταν προτιμότερη η λύση ενός tweener, με μεγαλύτερο μέγεθος και δύναμη, αλλά παρόμοια χαρακτηριστικά με τον Γάλλο.
Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή. Ωστόσο η γνώμη μου είναι ότι το κυριότερο που έχει ανάγκη η front line από τον tweener, κατά σειρά, είναι η αθλητικότητα, η άμυνα χαμηλά και ψηλά, το mid / long range shooting και το post game. Δεδομένου ότι τα δύο 4άρια, που ήδη βρίσκονται στο ρόστερ (Vezenkov και Πρίντεζης) είναι μετρ στα δύο τελευταία, αυτό σημαίνει ότι η απόκτηση ενός tweener με αντίστοιχα στοιχεία θα έκοβε χρόνο από αυτούς, δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα στην αγωνιστική ισορροπία της ομάδας, από όσα θα έλυνε.
Αντίστοιχα, ένας ειδικού τύπου ψηλός (post 7-footer), ο οποίος θα έβρισκε λίγο χρόνο και απέναντι σε συγκεκριμένους αντιπάλους, κατά πόσο θα ήταν ιδεατή λύση, δεδομένου ότι οι βασικές επιλογές στο “5”, για το μπάσκετ που θέλει να παίξει ο προπονητής, είναι οι Ellis και Martin; Ενώ ακόμη και κάποιος σαν τον Poythress, χωρίς το σταθερό μακρινό σουτ, γιατί να είναι προτιμότερος από το Γάλλο; Μόνο και μόνο επειδή είναι πιο δυνατός;
Συνεπώς ένας tweener, που θα μπορεί να δίνει λεπτά και στις δύο θέσεις, προσφέροντας σε ανεκτό βαθμό σε πολλούς τομείς, όπως ο πολυσύνθετος Jean-Charles, ίσως να είναι τελικά το ιδανικότερο fit, τόσο όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που φέρνει στον Ολυμπιακό όσο και για την ομαλή λειτουργία των αποδυτηρίων (80’ πρέπει να μοιραστούν σε 5 παίκτες). Γνωρίζετε ότι, σύμφωνα με τη δική μου οπτική, η πιο ταιριαστή κίνηση θα ήταν ο Hicks, ο οποίος διαθέτει παρόμοια χαρακτηριστικά με τον Γάλλο, μαζί με μεγαλύτερη δύναμη και Post game, δηλαδή ένα πιο ελκυστικό πακέτο συνολικά.
Ωστόσο, σε μια τέτοια περίπτωση υπάρχει πάντα το ρίσκο της μη προσαρμογής του, καθώς βρίσκεται μόλις 1 χρόνο στην Ευρώπη, χωρίς παραστάσεις από το υψηλό επίπεδο, ενώ ο Livio, ήδη φέτος άφησε τα διαπιστευτήρια του και συνεπώς αποτελεί μια πιο δοκιμασμένη λύση, με χαμηλότερο έστω ταβάνι, θεωρητικά. Προσωπικά, θεωρώ την επιλογή του Γάλλου ως safe. Πρόκειται για ένα παίκτη που θα μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις και των δύο θέσεων, σε συνάρτηση με το μπάσκετ που θέλει να παίξει ο coach B (έμφαση στο hustling στην άμυνα και transition, συνεργασίες σε set παιχνίδι στην επίθεση), ο οποίος χωρίς να είναι elite σε κανένα τομέα, μπορεί να προσφέρει πολλά σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό!
Συμπερασματικά, αν τελικά επιλεγεί ο Jean-Charles για τη θέση του tweener στο roster της νέας σεζόν, αναμένεται να προσφέρει versatility στη front line, μαζί με φυσικά / αθλητικά προσόντα, τα οποία ανέκαθεν επιζητάει ο Μπαρτζώκας από τους ψηλούς στις ομάδες του (ταχύτητα, αθλητικότητα, length), καθώς και αγωνιστικά χαρακτηριστικά, που βοηθούν σε επίθεση και άμυνα (spot shooting, καλό footwork, defense orientated mentality) για το στυλ μπάσκετ που υπηρετεί.
Επιπρόσθετα, εκτιμώ ότι, με εξαίρεση τον Vezenkov, μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά είτε ως PF, σε πεντάδες με Ellis ή Martin, συμπληρώνοντας τις αδυναμίες τους, είτε ακόμα και ως center μαζί με τον Πρίντεζη (ο οποίος βάζει το Post game και την ικανότητα στα rebounds) σε χαμηλά σχήματα. Αυτό με κάνει αισιόδοξο ότι θα αποτελέσει ένα είδους glue guy στη front line και για τις δύο θέσεις, ανταποκρινόμενος ικανοποιητικά σε όποιον ρόλο του ανατεθεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Aaron Harrison: The smooth criminal
Charles Jenkins: The Red Panther
Giannoulis Larentzakis Scouting Report
ΠΗΓΕΣ & ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ
https://www.nbadraft.net/players/livio-jean-charles/
https://airalamo.com/2016/06/24/report-spurs-to-sign-foreign-prospect-livio-jean-charles/
https://bleacherreport.com/articles/1689418
https://www.nba.com/spurs/san-antonio-signs-livio-jean-charles
https://www.lnb.fr/fr/proa/joueurs/jean-charles-livio-A45331.html
https://www.basketball-reference.com/international/players/livio-jean-charles-1.html
https://projectspurs.com/2013/08/27/report-livio-jean-charles-has-surgery-to-repair-torn-acl/
https://www.basketball-reference.com/gleague/players/j/jeancli01d.html
