Στο 14ο επεισόδιο του Red PointCast δεν μιλήσαμε καθόλου για τα αγωνιστικά αλλά για το βάρος της φανέλας. Αναρωτηθήκαμε αν το βάρος της φανέλας (και η τεχνογνωσία που παράγει) ιστορικά δημιουργεί ένα πλαίσιο εν δυνάμει μελλοντικών επιτυχιών. Οι Red Label (Αναστάσης), RednGun (Θοδωρής), Navaho (Πάνος), Filman (Μάνος) και Red Emerald (Νίκος) συμφώνησαν, διαφώνησαν αλλά πρωτίστως μίλησαν γύρω από το ζήτημα. Μπορεί λοιπόν το DNA μιας ομάδας και των οπαδών της να προσδιοριστεί από την ιστορία της και τις επιτυχίες της; Είναι οι Νεόγαυροι (αν υπάρχουν ως ορισμός) αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου; Οι απόψεις διίστανται, το παλέψαμε αλλά δεν καταλήξαμε σε ένα κοινό συμπέρασμα. Ελπίζουμε όμως να βρείτε ενδιαφέρον στην κουβέντα μας και περιμένουμε να ακούσουμε και τις δικές σας απόψεις – στο χώρο των σχολίων κάτω από το κείμενο και το ηχητικό. Ενδεχομένως λοιπόν να επανέλθουμε στο ζήτημα. Μέχρι τότε ακολουθούν 86 λεπτά μπασκετοκουβέντας.
Παρακολούθησα, σήμερα, την χτεσινή σας συζήτηση με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Μπορεί προχθές να εξέφρασα κάποιες αρνητικές σκέψεις για τη δομή του προηγούμενου pod αλλά σήμερα δεν μπορώ παρά να έχω μόνο θετικά σχόλια!
Προσωπικά συμφωνώ με την άποψη ότι ο οπαδός δένεται περισσότερο με όποιο τμήμα φέρνει τίτλους, ειδικά σε περιόδους που το “πρωτεύον” άθλημα κάθε συλλόγου με μεγάλη οπαδική βάση, το ποδόσφαιρο, βρίσκεται σε χειμέρια νάρκη! Το ζήσαμε παλαιότερα εμείς…. το ζούνε τώρα οι απέναντι.
Ένα άλλο θέμα που ίσως δεν θίχτηκε σε έκταση είναι η αθλητική κουλτούρα του Έλληνα ή μάλλον η παντελής έλλειψη αθλητικής κουλτούρας που φυσικά πρέπει να ξεκινάει από τα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης. Αυτό που λέγεται ότι αγαπάμε τη νίκη και όχι το άθλημα είναι 100% σωστό…. άντε 99%!
Επίσης αυτό που ειπώθηκε ότι κάποιος πρέπει να παίξει πρώτα μπάσκετ (ή οποιοδήποτε άλλο άθλημα) για να είναι σε θέση να το παρακολουθήσει (ή κάπως έτσι) μπορεί να είναι λάθος σαν σκέψη όμως από την άλλη πράγματι ένας που έχει ασχοληθεί ενεργά με ένα άθλημα μπορεί πολύ πιο εύκολα να διαχειριστεί ένα αποτέλεσμα και να “μπει” στην ψυχή του αθλητή.
….και κάτι ακόμα σχετικά με την εισαγωγή και το κλείσιμο του pod με μουσικό χαλί, είναι κάτι που είχα προτείνει στον Μanolo προ καιρού, ελπίζω να το συνεχίσετε (έστω κι αν η επιλογή σήμερα δεν ήταν στα…. κυβικά μου αλλά καταλαβαίνω πως τα μουσικά γούστα είναι κάτι προσωπικό που συνδέεται κει με πρότερα ακούσματα!)
Ήταν υποχθόνια μηχανογραφία από μέρους μου Charles αναλαμβάνω την ευθύνη. Κάτω τα χέρια από τον Νάβα! 🙂
Εντωμεταξύ κατά τύχη και ως εκ του θαύματος εμφανίζεται μόλις ο νίκος ανακοινώνει ότι δε θα ασχοληθούμε με τον αγώνα οσφπ ζαλγκ, ούτε τα προσχήματα πλέον – γελάει ο κόσμος.
Ο νάβα κάνει τον νεκρό στους κάδους
Πολύ βολικό που δεν συζητήθηκε το ξεβράκωμα του σάρας από τον καλύτερο λιθουανό προπονητή, ε νάβα;;