Σίγουρα θα σκεφτήκατε «η κουφάλα ο Ναβάχο ο βαζελόγαβρος σταμάτησε να γράφει όταν τελείωσε η Εθνική.»
Χα!, σας την έφερα.
Μπορεί να μη διατήρησα τη άτυπη συμφωνία με τον εαυτό μου για ένα κείμενο μέρα παρά ημέρα, αλλά είχα καλό λόγο.
Αρχικά έπρεπε να βρω χρόνο να δω τα φιλικά στην Κύπρο με λίγη ηρεμία. Στη συνέχεια έπρεπε να βρω χρόνο να γράψω το κείμενο για να μην πέσει πάνω στην πρεμιέρα του Θρύλου στο CHL. Τέλος η επικαιρότητα δυστυχώς με πρόλαβε. Γράφω δυστυχώς γιατί όπως σίγουρα γνωρίζεται η επικαιρότητα του μπασκετικού Ολυμπιακού κυριαρχείται από τον «οστεχονδρινου τύπου τραυματισμό» του Keenan.
Δεν είναι ακριβώς κεραυνός εν αιθρία αλλά είναι πραγματικά πολύ στενάχωρο για τον συμπαθέστατο παιχταρα Keenan, που βλέπει την ήδη κοπιαστική και δύσκολη διαδικασία επανόδου να πηγαίνει αρκετά πιο πίσω. Οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για 20 ημέρες απουσία, με την επανείσοδο στις προπονήσεις και τον αργό ρυθμό που θα πρέπει να επανενταχθεί σε αυτές, υπολογίστε ένα μήνα με 40 μέρες μέχρι να τον ξαναδούμε .
Ο Keenan έχει ανέβει ανηφόρες σπάνιες για αθλητή ιατρικά, είναι μαχητής αλλά χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Με την αναγωγή του σε βασικότατο στέλεχος της έκδοσης 25-26 του Ολυμπιακού και αυτός πιέστηκε και η ομάδα πήρε ένα τεράστιο, για μένα αχρείαστο, ρίσκο. Μετά από 17 μήνες απουσίας, δεν είναι λογικό να θεωρείς ότι ένας αθλητής δε θα βγάλει κάποιο παράπλευρο τραυματισμό στη διαδικασία επανόδου του. Ειδικά όταν αναφερόμαστε σε έναν από τους δυσκολότερους τραυαματισμούς που μπορούν να συμβούν σε ένα αθλητή. Ο Neto έπαθε θλάση αμέσως μετά την επανόδου και δεν επέστρεψε ποτέ επί της ουσίας, ο Keenan παρουσίασε πρόβλημα στη μη χειρουργημένη άρθρωση στο μόλις δεύτερο φιλικό παιχνίδι στο οποίο η ένταση ήταν στο 70-80 % ενός επίσημου αγώνα. Το ρίσκο λοιπόν δεν ήταν υπολογισμένο ακριβώς .
Ναι, ξέρω, έχω ακούσει και διαβάσει ότι έπρεπε να δοκιμαστεί και ο Λι στη θέση. Βεβαια ο Λι έπαιξε 30 + παιχνίδια με την ομάδα πέρσι και δεν προέκυπτε από κάπου ότι μπορεί να απορροφήσει την πίεση και το ρόλο του μοναδικού χειριστή σε κάποιο σχήμα. Τα φιλικά στην Κύπρο, απέναντι σε ομάδες που έβγαλαν ένταση στη πίεση στην μπάλα, ήταν απλά μια ακόμη επιβεβαίωση. Ο Saben είναι καλός παίχτης, αλλά δεν είναι χειριστής. Είναι πιθανό απέναντι σε δυναμικές άμυνες και καλά κορμιά να πάθει ότι ο Τολιοπουλος στο Ευρωμπάσκετ απέναντι σε Hazer, Sipahi, Larrea & Atic.
Φυσικά υπάρχει και ο πιστός στρατιώτης Shaquielle αλλά και αυτός λύση ανάγκης είναι. Ο Θωμάς κουβαλάει τη δική του ταλαιπωρία από πέρσι, άλλος για το ρόλο δεν υπάρχει προς ώρας αλλά σίγουρα θα αποκτηθεί. Ας ελπίσουμε να αποκτηθεί κάποιος που να είναι μπροστά από τους ήδη υπάρχοντες σε ρόλο και όχι κάποιος συμπληρωματικός.
Κατά τα άλλα τα φιλικά στην Κύπρο ήταν αρκετά χρήσιμα γιατί τοποθέτησαν σε ένα σημαντικό βαθμό τις πραγματικές δυνατότητες και αδυναμιές της ομάδας στο κάδρο. Πέραν της δυσκολίας της διαχείρισης της μπάλας σε συνθήκες πίεσης ή όταν ο Θωμάς ξεκουράζεται, προσωπικά κρατάω τις προβληματικές αμυντικές επιστροφές ειδικά στο παιχνίδι με την Παρί. Δε θα φανώ ανακόλουθος και δε θα σταθώ παραπάνω σε ομαδική λειτουργία και στόχους γιατί τα σχήματα ειδικά στο παιχνίδι με τη Μονακό ήταν ειδικών συνθηκών τα περισσότερα.
Με την Παρί είδαμε την 5αδα που θα ξεκινάει τα παιχνίδια, δηλαδή Walkup ,Fournier, Ward,Vezenkov, Milutinov. Είδαμε και το δεύτερο rotation, ειδικά τώρα που δεν υπάρχει Keenan, με τους Saben, Shaquielle, Peters, Hall θα περιμένουν έναν εκ των Παπ και Dorsey. Το ποιος από τους δύο θα είναι θα το καθορίζει νομίζω ο αντίπαλος και η ημέρα.
Σε ένα πρώτο επίπεδο ο Μπαρτζωκας έδειξε τρόπους που προσπαθεί να καλύψει αμυντικά τον Σάσα που η Παρί τον στόχευσε με προσήλωση. Είτε λοιπόν ο Milutinov, είτε ο Hall, γίνεται προσπάθεια να μένουν μέσα καλύπτοντας την πλάτη του Σάσα. Είδαμε επίσης πολλά πολλά πολλά blitz, double teams πάνω στο χειριστή είναι επί της ουσίας αλλά ακούγεται ωραίο. Και με τη Μονακό και με την Παρί δοκιμάστηκαν, έχουν ενδιαφέρον και θα χρειαστούν κούρδισμα γιατί έδιναν πολλά ελεύθερα σουτ.
Μπορεί η άμυνα στο transition να προβλημάτισε, η επίθεση όμως σε αντίστοιχα ανοιχτό γήπεδο τα πήγε πολύ καλά. Ο Ward που με τη Μονακό έμοιαζε μπερδεμένος, με την Παρί σε ένα ρυθμό λίγο πιο αλέγκρο έδινε στοιχεία. Μου κάνει εντύπωση το πως εκτελεί στο τρίποντο. Βασικά το πόσο λίγο σηκώνεται από το παρκέ. Πιθανοτατα θα είναι ακόμα πιασμένος. Με την μπάλα στα χέρια ο Ward δεν είναι κάτι ιδιαίτερο .Κυμαίνεται στα επίπεδα του Παπ. Ομως μπορεί να λειτουργήσει εξαιρετικά σαν screener και αυτό το έδειξε η ομάδα σε κάποιες περιπτώσεις είτε με χειριστή το Fournier είτε ακόμη και το Σάσα. Μπορεί οι απουσίες να το έκαναν ανάγκη, αλλά κάτι μου λέει ότι απέναντι σε συγκεκριμένους αντιπάλους ο Ward θα είναι το «4αρι» μας έστω και για λίγο σε πολύ χαμηλά σχήματα. Χρειαζεται αρκετό χρόνο ο Ward να συντονιστεί .
Ο Donta από την άλλη αποδεικνύει πόσο χρήσιμος είναι και πως μάλλον θα είναι η πιο άμεσα αποδοτική από τις φετινές κινήσεις. Εξαιρετικος στην άμυνα ψηλά σαν βοήθεια, εξαιρετικός σε cutting actions που είναι απαραίτητες για τον τρόπο που δομεί την επίθεση του ο Μπαρτζωκας, δείχνει διάθεση να πασάρει και να τσεκάρει γήπεδο από το mid post μετά απο short roll, εμπλέκεται ενεργά και με σταθερότητα σε Handoffs. Στα switch είναι δεδομένα ευάλωτος .
Αν κάτι με προβλημάτισε είναι πως η ομάδα Παρά τις προσθήκες Hall–Ward & την εφαρμογή σχημάτων με τη ταυτόχρονη παρουσία Shaquille & Θωμά, έμοιαζε να μην μπορεί να ματσάρει το δυναμισμό και την ένταση τόσο της Μονακό όσο και της Παρί. Θα περιμένουμε και το τουρνουά της Κρήτης για περεταίρω συμπεράσματα επί του θέματος ειδικά αν παίξουμε απέναντι στη Φενέρ.
Τώρα τα νεύρα και οι τεχνικές ποινές σε Μπαρτζώκα και παίχτες είναι λίγο εκτός προγράμματος. Βρισκομαστε στην προετοιμασία, μιλάμε για φιλικά παιχνίδια ένταξης στο ρυθμό. Βέβαια επειδή οι διαιτητές ήταν ευρωλιγκατοι μάλλον λειτούργησε και σαν προσομοίωση κανονικών συνθηκών. Του Μπαρτζώκα η ένταση μπορεί να δικαιολογηθεί αν υπολογίσουμε τα νέα για τον τραυματισμό του Κινάν. Του βάζει μεγάλη αγωνιστική και εξωαγωνιστική πίεση,
Το πλάνο ένταξης του και τα σχήματα που είχε στο μυαλό του ο Μπαρτζωκας διαταράσσονται, οδηγείται στην ανάγκη προσθήκες με πίεση χρόνου αλλά και αναγκών.
Θα βρει το mojo του.
Τα φιλιά μου
