Τεράστιας σημασίας νίκη με 65-78 πέτυχε η ομάδα μας την Πέμπτη το βράδυ στη Βαλένθια, πατώντας γερά στην πρώτη εξάδα της βαθμολογίας. Πάμε να δούμε πως φτάσαμε σε αυτή τη νίκη και πως εξελίσσεται η ομάδα μπαίνοντας στην τελική ευθεία της regular season.
ΑΜΥΝΑ
Εν τη απουσία του Brandon Davies (12.7 pts) ο οποίος με τα skills του λειτουργεί σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης σε μια ούτως ή άλλως limited επιθετικά ομάδα, που δεν παίζει σε υψηλό pace, ο Ολυμπιακός είχε την ευκαιρία να κρατήσει τη Valencia χαμηλά στο σκόρ και άρπαξε αυτή την ευκαιρία από τα μαλλιά. Πρωταρχικός στόχος ήταν να κάνει τη ζωή δύσκολη στον έτερο ποιοτικό παίκτη της Βαλένθια και μοναδικό ολοκληρωμένο χειριστή, τον Chris Jones (1ος σκόρερ τους με 13 pts), οποίο απενεργοποιήσαμε εντελώς επί της ουσίας (2 pts – 1/8 σουτ).
Γενικά στην άμυνα είχαμε συνολικά μέγεθος στο παρκέ σε guards και στη frontline, και καταφέραμε να τους δυσκολέψουμε πολύ την εκτέλεση και τα drives, είτε μέσω drop, είτε με αλλαγές, με σωστά tags, με πίεση στη μπάλα και με το νου μας στην προστασία του ζωγραφιστού με pack the paint. Οι Wright-Petrusev είναι δύο παιδιά που βγάζουν πολύ hustling, συνδυάζουν αθλητικότητα με ευκινησία/ευστροφία και ήταν το δίδυμο που στη 2η περίοδο μας έδωσε σε πρώτη φάση την ευκαιρία να πάρουμε ψυχολογία και να ανοίξουμε τη διαφορά. Η αρχική μας πεντάδα στην τρίτη περίοδο κατάπιε αμυντικά τους Ισπανούς, πιστή στο πλάνο μας και από εκεί και πέρα το ποτάμι δεν γύρισε ποτέ πίσω. Πάμε να δούμε στο βίντεο φάσεις από την αμυντική μας προσέγγιση με έμφαση στο κομμάτι της στόχευσης πάνω στον Chris Jones.
https://www.youtube.com/watch?v=Coaqy8JSZXI
ΕΠΙΘΕΣΗ
Στην επίθεση δεν κάναμε το καλύτερό μας παιχνίδι, δεν προέκυψαν πολλές φάσεις που ήταν άξιες εισαγωγής σε βίντεο, υπήρξαν στιγμές που η switching άμυνα των Ισπανών μας δυσκόλεψε, αλλά κατά βάση εκμεταλλευτήκαμε όσο έπρεπε ό,τι μας έδωσε η Βαλένθια και κατά συνέπεια σε συνδυασμό πάντα με την εξαιρετική μας άμυνα, καταφέραμε να κερδίσουμε σχετικά άνετα το παιχνίδι. Το προπονητικό σταφ είχε μελετήσει καλά τις αμυντικές τακτικές των Ισπανών και ήξερε τι να περιμένει, βάζοντας έτσι κάποιους πολύ βασικούς κανόνες που έπρεπε να ακολουθήσουμε:
– εισαγωγικές πάσες για άμεση εκτέλεση όταν οι Ισπανοί άλλαζαν στα screens, κάτι που τους ανάγκασε σε πολλές περιπτώσεις να φορτωθούν με φάουλ (27 εκτελεσμένες βολές),
– τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο κάθε φορά που βγάζαμε καλή άμυνα για να χτυπήσουμε σε early offense,
– isolation είτε με Mckissick είτε με Goss, ώστε να επιτεθούμε κάθετα πάνω σε πιο βραχύσωμα γκαρντ ή σε παίκτες που δεν είναι καλοί αμυντικοί στο 1vs1.
Η αλήθεια είναι ότι δεν βγήκαν πολλά από τα ωραία plays του κόουτς, γενικά είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον η άμυνά μας γι’ αυτό και σταθήκαμε περισσότερο εκεί, αλλά είναι επίσης γεγονός ότι η είσοδος των Wright-Petrusev μας δίνει αρκετά περισσότερα στοιχεία και επιλογές στην επίθεση, ώστε να είμαστε πιο συνεπείς σε αυτή την πλευρά του παρκέ και αυτό έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται. Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε από τον Canaan, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο βρήκε μπροστά του τους Ojeleye/Inglis, που είναι πολύ αποτελεσματικοί στις αλλαγές στην άμυνα και τους εκτέλεσε με στυλ “δε σας βλέπω καν”, είτε με pull ups είτε με drives. Εξαιρετικός ο Canaan, έχει δείξει δείγματα αρκετά καλού closer από όταν ήταν στην Unics, ας το έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας για το μέλλον… Ας δούμε και τρεις φάσεις που είχαν λίγο παραπάνω ενδιαφέρον μιας και σε αυτες εμπλέκεται ο Petrusev με ρόλο 4αριού σε αυτο το παιχνίδι.
https://www.youtube.com/watch?v=mQAr-525OxM
Πολύ καλή νίκη πάμε γερά για τη συνέχεια, η ομάδα τον τελευταίο 1.5 μήνα τρέχει ένα σερί 8-3, στο οποίο παίζει πιο γρήγορα και πιο απλά, έχει αυξήσει το pace της και την επιθετική της συγκομιδή, όπως προείπαμε οι Wright-Petrusev έχουν ανοίξει τη γκάμα επιλογών σε άμυνα επίθεση και δείχνουμε για πρώτη φορά φέτος ότι βρίσκουμε αγωνιστική ταυτότητα και ψυχολογία που μπορούν να μας οδηγούν σε σερί νικηφόρων αγώνων, που τους έχουμε τόσο ανάγκη μετά το μέτριο ξεκίνημα. Η ομάδα πλέον πατάει γερά στα πόδια της και μπορεί βάσιμα να κοιτάει προς τις πιο πάνω θέσεις του βαθμολογικού πίνακα, ακόμη και το πλεονέκτημα, κάτι που πριν 2 μήνες ακουγόταν σαν ανέκδοτο. Και για να το κάνω και πιο ιντριγκαδόρικο, αν δει κανείς τη βαθμολογία και το πρόγραμμα των αγώνων που απομένουν, το πλεονέκτημα έδρας περνάει από το ΣΕΦ…
