Χάσαμε μια, χάσαμε δυο, είδε και αποείδε η συντακτική ομάδα του RPG και επιστράτευσε το σιγουράκι για τη νίκη, δηλαδή pregame από τα χέρια του υπογράφοντος το άρθρο. Να θυμίσω ότι το τελευταίο pregame (μου) αφορούσε τη διπλή μάχη στην Ισπανία. Τι ακολούθησε; Μα φυσικά ο θρίαμβος σε Μαδρίτη και Βιτόρια, αφού η ομάδα έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα και μάλιστα εις διπλούν μέσα σε 48 ώρες. Κι όμως, από τότε, έχουν αλλάξει πολλά και στο μυαλό μου φαντάζουν τόσο μακρινά. Τι ακολούθησε είναι λίγο πολύ γνωστό. Οι δυο απανωτές, και μάλιστα εντός έδρας, ήττες από την, contender για το F4 φέτος, Monaco και την ευχάριστη έκπληξη, ως τώρα, της διοργάνωσης, τη συμπαθή Valencia που μας ώθησε σε 20!!! λάθη. Το τι έφταιξε έχει αναλυθεί ενδελεχώς από τα προηγούμενα encore των παιδιών, αλλά είναι γεγονός ότι ο αρχικός ενθουσιασμός της άτρωτης – όπως περιφέρονταν από τους φιλάθλους στα socials, μετατράπηκε σε φυσιολογική προσγείωση, αναμενόμενη αν αναλογιστούμε ότι η σεζόν έχει πάαααρα πολύ δρόμο ακόμα και οι διακυμάνσεις στην απόδοση είναι μέρος του παιχνιδιού, αλλά και της διαδικασίας ώστε η φετινή νέα ομάδα να μονταριστεί και να φτάσει στα στάνταρ που θα φτάσει στην άνοιξη, όταν και θα κριθούν όλοι οι τίτλοι που διεκδικούμε. Θα ήθελα να γράψω σχετικά με την ενσωμάτωση των νέων στο rotation, που έδειξε να σφίγγει στα τελευταία παιχνίδια, αλλά επαναλαμβάνω δεν έχει νόημα να εντρυφήσουμε σε κάτι τέτοιο τώρα. Όλα είναι μέρος της διαδικασίας και, όπως έχει αποδειχθεί, έχουν γνώση οι φύλακες που επιλαμβάνονται του θέματος. Για την ώρα η ομάδα βρίσκεται στο 4-2 , μόλις μια νίκη πίσω από το 5-1 των Fener και Monaco που φιγουράρουν στο 1-2, και ζητούμενο της αποψινής εντός έδρας αναμέτρησης (τρίτης συνεχόμενης εντός Πειραιά) απέναντι στην Partizan είναι στις 11 μ.μ. να βρισκόμαστε στο 5-2 και να αποκατασταθεί η βαθμολογική ομαλότητα.
Partizan λοιπόν, 12 ολόκληρα χρόνια μετά τον ιστορικό ημιτελικό στο Παρίσι, το περίφημο 83-80 στην παράταση μετά το follow κάρφωμα του Josh Childress, στο air ball του Teodosic, που προηγήθηκε του χαμένου τελικού, εναντίον της Barcelona του Xavi Pasqual. Μικρή σχετικά η προϊστορία μας, η οποία ξεκίνησε το 1997 στη σειρά play off best of 3 πριν το F4 της Ρώμης (το πρώτο). Η προϊστορία πάντως δεν είναι με το μέρος μας, αφού στα προηγούμενα 12 παιχνίδια το σκορ είναι 7-5 υπερ των Σέρβων, με εκατέρωθεν δίπλα. Κάτι που σημαίνει ότι ο παράγοντας έδρα δεν επηρεάζει και τόσο πολύ. Έτσι κι αλλιώς, όπως είναι στημένο το format της Euroleague, ο παράγοντας αυτός δεν αποδεικνύεται τόσο επιδραστικός, αφού τα διπλά δίνουν και παίρνουν κάθε αγωνιστική. Μόνο στα play off μπορούμε να αναφέρουμε σαν σημείο αναφοράς το πλεονέκτημα, κι αυτό μόνο στο game 5, αν και εφόσον φτάσει μια σειρά ως εκεί. Επίσης, στο πάγκο της τωρινής Partizan κάθεται ο Zeljko Obradovic, με τον οποίο κανονικά θα έπρεπε να παραθέσουμε μια ξεχωριστή στατιστική αναφορά, αλλά επειδή το άθλημα δεν είναι προσωποκεντρικό αλλά ομαδικό, δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία.
2010 Semi Final:
Αν για πολλούς από εσάς, τα στιγμιότυπα από τα παιχνίδια των 90ς είναι μια μακρινή ανάμνηση ή κάτι μη βιωματικό, δεν συμβαίνει το ίδιο και για την τελευταία αναμέτρηση των δύο ομάδων, στον ημιτελικό του Φ4 του 2010. Ο #OlympiacosBC του Γιαννάκη το απόλυτο
— Red Point Guard (@RedPointGuard) November 10, 2022
Κι ακριβώς επειδή είναι ομαδικό το άθλημα, το σημείο αναφοράς της αποψινής αναμέτρησης είναι η λειψανδρία των Σέρβων ελέω… παραθύρων FIBA, αφού πέφτουν ταυτόχρονα αγώνες εθνικών ομάδων με αγωνιστική Euroleague! Τουτέστιν η Partizan, με κοινή απόφαση διοίκησης – Obradovic, αποφάσισε να διαθέσει όλους τους διεθνείς Σέρβους παίχτες στη διάθεση της σέρβικης ομοσπονδίας και κατ’ επέκταση στον Svetislav Pesic. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι συνειδητή η απόφαση του σωματείου ή αποτελεί κάποια άτυπη συμφωνία εθνικού μπασκετικού φρονήματος, αλλά η ουσία δεν αλλάζει με αποτέλεσμα η ομάδα να ταξιδέψει στην Αθήνα λειψή. Κοινώς η βάση της θα αποτελείται από τους ξένους παίχτες της που είναι 8+1, δηλαδή 9. Αν αναρωτιέστε ποιο είναι το +1 , αναφέρομαι στον Ιωάννη Παπαπέτρου. Όχι, δεν έκανα ειδική μνεία λόγω του πρασινοκόκκινου παρελθόντος του, αλλά διότι το ρεπορτάζ τον αναφέρει ως ασθενή με κρυολόγημα, οπότε η συμμετοχή του κρίνεται από επισφαλής έως… μερική. Αν δεν κάνω λάθος θα λείπει και ο Dante Exum, ο οποίος αποτελεί σημαντικό κρίκο στο σύνολο της Partizan, η οποία παρόλο που ξεκίνησε με 0-3 έκανε ρελάνς και βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο 3-3. Τι κάνει πάνω κάτω η ομάδα του Obradovic στο παρκέ; Ότι κάνει κάθε ομάδα του Σέρβου στο παρκέ, έτσι όπως μας έχει συστηθεί διαχρονικά. Μια ομάδα που ψάχνει μέσω της καλής κυκλοφορίας της μπάλας την έξτρα πάσα και τα σωστά/αμαρκάριστα σουτ. Αναζητά συχνά τα missmatch στη ρακέτα και επιδιώκει να τα χτυπάει σε κάθε τέτοια συνθήκη. Το συγκεκριμένο θέμα ίσως θα πρέπει να μας βάλει σε σκέψη να επαναφέρουμε σε κάποια λεπτά στην άμυνά μας τις περίφημες αλλαγές, τις οποίες δεν αγαπάει και τόσο πολύ ο coach, αλλά επειδή στα ματς με τη Monaco και τη Valencia δε μας βγήκε, ίσως θα πρέπει να τις επιστρατεύσουμε έστω για κάποιες κατοχές (τους). Άλλωστε, είναι η 4η ομάδα στη διοργάνωση με το καλύτερο PIR (έλα όμως που εμείς είμαστε πρώτοι και οι μοναδικοί με τριψήφιο 105,7). Έχει όμως τη δεύτερη καλύτερη επιθετική παραγωγή μετά τους Βάσκους με 87.2, ενώ την ίδια στιγμή εμείς είμαστε για την ώρα από τις χειρότερες άμυνες της λίγκας, δεχόμενοι 82.2 pts. Ο σεληνιασμένος πρώην ερυθρόλευκος Punter της προσδίδει το στοιχείο του απρόβλεπτου, αφού είναι ένας αθλητής ικανός να φτιάξει το σουτ του μόνος του και συνήθως ματώνοντας το διχτάκι. Ο Lessort επίσης μέσα από τα πολλά λεπτά που βρίσκει φέτος, γράφει νούμερα dominant ψηλού, όπως και ο επίσης πρώην ερυθρόλευκος Zach Leday, που δείχνει να απολαμβάνει πιο πολύ από ποτέ το παιχνίδι του και τη συνύπαρξη του με τον Zoc.
Σαν τελικό σχόλιο , θεωρώ το παιχνίδι αρκετά ύπουλο και επικίνδυνο, παρόμοιο με της προηγούμενης εβδομάδας με την Valencia. Οι δεδομένες απουσίες των Σέρβων δε μου λένε κάτι, αφού είναι μια ομάδα που παίζει φουλ ομαδικά και ξέρει να καλύπτει τις όποιες ελλείψεις σε πρόσωπα. Το βάθος, που δε θα έχει απόψε, ίσως αποδειχθεί καθοριστικό υπερ μας, αλλά κι εμείς την κάναμε πρώιμα την κοιλίτσα μας. Οπότε όλα τα βράδυ στο παρκέ.
