S22-23 Encore Game 5: Stumble

Νavaho

Την Πέμπτη ο Ολυμπιακός έδωσε  ένα ακόμα πραγματικό τεστ και αυτή την φορά δεν τα κατάφερε. Η σούπερ ενισχυμένη και με εξαιρετική αρμονία Monaco του έσπασε το αήττητο αναδεικνύοντας όλες τις αδυναμίες του σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Ο Obradovic στηριζόμενος στην triple threat τριάδα των James , Okobo και Loyd , αύξησε τις διαστάσεις του παρκέ, δυσκόλεψε τη διατήρηση των αμυντικών αποστάσεων του αμυντικού πλάνου του Μπαρτζώκα και ενίσχυσε την ανησυχία που επικρατεί γύρω από την αμυντική αποτελεσματικότητα των γηπεδούχων στο ξεκίνημα της σεζόν. Οι Μονεγάσκοι παρότι  διαθέτουν εν αφθονία επιθετικό ένστικτο, στο ΣΕΦ απέδειξαν πόσο καλά μπορούν να διαβάσουν τις βοήθειες και να τις τιμωρήσουν μοιράζοντας στοχευμένα την μπάλα.

Την ίδια στιγμή στην άμυνα φρόντισε να αποκόψει το Fall από τους υπόλοιπους, με το Motejunas να παλεύει και να πετυχαίνει να βγαίνει διαρκώς μπροστά του, στέλνοντας doubble teams με εντολή να του κάνουν αμέσως φάουλ όταν το σχήμα χαμήλωνε, έστειλε την ενεργειακή βόμβα Brown πάνω στον Σάσσα, απενεργοποιώντας έτσι την κίνηση του μακριά από την μπάλα και τη δυαντότητά του να επιτεθεί βάζοντας την μπάλα στο παρκέ  απέναντι σε close out άμυνες και έτσι από το βασικό rotation του Ολυμπιακού απειλούσαν μόνο τα drives του Walkup & το εξελιγμένο midrange παιχνίδι του.

Ακόμα και όταν ο Ολυμπιακός βρήκε σχήμα, ναι αυτό με τους 3 χειριστές Σλούκα- Λάρε – Mckissic και μέσα από το High PnR με τον πρώτο κατάφερε να βγάλει συνεργασίες, ο Obradovic και οι πάιχτες του βρήκαν απαντήσεις και έκαναν τις κατάλληλες προσαρμογές για να φτάσουν μέχρι την τελική επικράτηση ,  σε έναν αγώνα που διατήρησε την υψηλή ένταση που χαρακτήριζε τα προηγούμενα συναπαντήματα των δύο ομάδων.

Επειδή σας βλέπω χαλαρές και χαλαρούς, δε θα ξεπετάξω έτσι γρήγορα την ήττα της ομάδας και θα σταθώ στα σημαντικότερα, κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη , σημεία από κάθε περίοδο.

1η Περίοδος

Στην αρχή της αναμέτρησης η Μονακό είχε αποφασίσει να δίνει τα screens στην μπάλα από τη θέση 4 με τον Brown , πράγμα που επέτρεπε στον Μπαρτζώκα να στέλνει blitz στο χειριστή με το Σάσα και σε αρκετές περιπτώσεις να καταφέρνει να διώξει την μπάλα από τα χέρια του. Μια ακόμη παρατήρηση ήταν η εντολή την μπάλα να την μαρκάρει ο Canaan στο κατέβασμα και ο Walkup να αναλαμβάνει να παίξει high in the gap (3/4& ψηλά στην περιφέρεια) τον guard που δεν είχε την μπάλα (συχνότερα ο James).H ομάδα του πριγκιπάτου  προσπαθούσε είτε με weave , είτε με dribble hand offs , να μεταφέρει την μπάλα στην πλευρά που υπήρχε μόνο ένας παίχτης να δώσει tag help στο drive ή στο roll. Υπήρχε επίσης ξεκάθαρη εντολή τουλάχιστον δυο παίχτες να διεκδικούν το επιθετικό rebound, με τον ένα να είναι πάντα ο Brown. 

Όπως έγραψα και στην εισαγωγή, στην άμυνα ο Motejunas έβγαινε διαρκώς μπροστά από τον Fall απαγορεύοντας στον Ολυμπιακό να βρει παιχνίδι από μέσα προς τα έξω, ο Brown δεν άφηνε ούτε μισό δευτερόλεπτο από την επιτήρηση του τον Σάσα , ο Canaan με την μπάλα δεν έχει δείξει ακόμα να μπορεί να λειτουργήσει σταθερά αποδοτικά , δοκίμασε και ένα drive που κατέληξε σε τάπα  και έτσι ο Ολυμπιακός βρήκε σκορ από την επιθετικότητα που έβγαλε ο Walkup απέναντι σε κοντύτερους αντιπάλους και φυσικά στο transition. Γενικά ο Θωμάς δούλεψε αρκετά στο να ψάξει να βρει το rescreen για να τιμωρήσει με υπομονή το under που είχε επιλέξει ο Obradovic να εφαρμόζει πάνω του.

Oι πρώτες πραγματικές συνεργασίες για τον Ολυμπιακό ήρθαν μέσα από stacked screens που οδήγησαν τη Μονακό να προχωρήσει σε switch , πράγμα που απέφευγε. Μέσα από  2 τέτοιες βρήκε το πρώτο clear look shot μετά από αλλαγή ο Σάσα , και το ίσως μοναδικό post finish o Fall.

2η Περίοδος

Στη δεύτερη περίοδο, με τα rotation να έχουν αλλάξει, Okobo & Diallo ανέλαβαν δράση. Με τον πρώην παίχτη του Λαυρίου να αναλαμβάνει τις περισσότερες φορές το κατέβασμα της μπάλας και με το Σλούκα πάνω του, η Μονακό προσπαθούσε μέσα από dribble hand offs και guard to guard screens να φέρει τον Okobo στην μπάλα και να επιτεθεί πάνω στον Έλληνα σταρ , αφού είναι βασική αρχή της άμυνας του ολυμπιακού να αλλάζει σε όλες τις συνεργασίες αναμεσά σε guards. Φυσικά υπήρξε και αρκετό post από τον Diallo. Bέβαια η σημαντική διαφορά είναι πως πλέον τα ballscreens τα έδιναν οι Γάλλοι από τη θέση 5 με τον Hall και φρόντισαν να χτυπήσουν την επιλογή του Ολυμπιακού να αμύνεται με drop παρότι στο παρκέ βρισκόταν ο Bolomboy. Επιλογή που εικάζω πως είχε να κάνει με την above the rim ικανότητα στα τελειώματα του Donta και την επιλογή να μη δίνονται διάδρομοι για drives. Όμως όλο αυτό έφερε αρκετά tags που αναγνωρίστηκαν και τιμωρήθηκαν είτε από ψηλά στην περιφέρεια είτε από χαμηλά.

O Okobo βρήκε σκορ  και ρυθμό, όμως το σχήμα Σλούκα – Λαρεντζάκη – Mckissic, ειδικά από τη στιγμή που στον Diallo πήγε ο Λάρε και ο Mckissic ανέλαβε τον Okobo,  έβγαλε μπόλικη ενέργεια που μεταφράστηκε και σε defensive stops και σε πόντους στο transition , αλλά και καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας και ποιοτικότερες εκτελέσεις. Το μέσο για να επιτευχθούν αυτές ήταν το high PnR που τραβούσε ψηλότερα το flat coverage της Monaco , αλλά και η επιμονή να συνδυάζει ο Ολυμπιακός screens και handoffs για να καταφέρει να βάλει την  μπάλα στα χέρια του Σλούκα που πιεζόταν διαρκώς από τον Diallo.

3η Περίοδος

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκινάει με τον Ολυμπιακό να έχει μόλις 2 λάθη και προβάδισμα και τα βασικά σχήματα που ξεκίνησαν το παιχνίδι στο παρκέ. Τα πρώτα 3-4 λεπτά εφαρμόζονται τα ίδια ακριβώς στοιχεία που περιγράφω για την πρώτη περίοδο, με τον Ολυμπιακό να βρίσκει στο πρόσωπο του Walkup τον άνθρωπο που θα του δώσει το momentum και μια διαφορά 8 πόντων. Κάπου εκεί όμως εμφανίζεται η προσαρμοστικότητα της Μονακό και ο Loyd. Mε αιχμή τον Αμερικανό guard, o Οbradovic στήνει την ομάδα του με spacing και διάταξη που υποστηρίζει spread PnR , δίνει screens πολύ ψηλότερα στο παρκέ και αποδιοργανώνει τελείως την άμυνα του Ολυμπιακού που συνεχίζει να αμύνεται σε drop και να στέλνει tags με μανία αλλά χωρίς τις κατάλληλες αποστάσεις. Σερί 10 – 0  με την πλειονότητα των πόντων να έρχονται από τιμωρία των tags.

Την ίδια στιγμή, με το Σλούκα να περνάει στο παρκέ και τον Ολυμπιακό να προσπαθεί πάλι στο παιχνίδι , ο Hall επανεμφανίζεται και μαζί με Brown και Moerman δίνουν περισσότερο versatility και ενεργεια, πολλά χέρια  στις γραμμές πάσας και γενικά η Μονακό περιμένοντας τις skip passes βγάζει κλεψίματα και  βρίσκει σκορ και ρυθμό ανοίγοντας τη διαφορά. Αν και ο Ολυμπιακός σε αυτό το σημείο έτρεξε δυο offball δράσεις για τον Canaan δεν επέμεινε περισσότερο.

4η Περίοδος

Στο κλεισιμο του αγώνα ο Μπαρτζώκας επανέφερε την τριάδα Σλούκα – Λαρεντζάκη – Mckissic με σκοπό να  αλλάξει το ρυθμό. High PnR , με το Σλούκα , τρεις χειριστές που ανάγκαζαν την άμυνα των Γάλλων να μην μένει πολλά μέτρα μέσα  και η επιθετικότητα που έβγαλε ο Mckissic με την μπάλα στα χέρια, έδωσαν στον Ολυμπιακό πράγματα, αλλά αυτό που πραγματικά μπορούσε να αλλάξει τις ισορροπίες, αλλά εφαρμόστηκε αργά, ήταν  οι αλλαγές στα screens και με τα 5αρια. Όταν αυτό εφαρμόστηκε ο Ολυμπιακός βρήκε 4-5 defensive stops. Το πρόβλημα ήταν πως στο κλείσιμο του παιχνιδιού ο Brown απέκοψε τον Σάσα από την υπόλοιπη επίθεση της ομάδας του και έτσι δε βρέθηκε το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί η ανατροπή της κατάστασης.

 

Βαθμολογία παιχτών

Vezenkov (7) Ήταν εκεί αλλά ταλαιπωρήθηκε από τον Brown και δεν μπόρεσε να αποτελέσει παράγοντα με την κίνηση του μακριά από την μπάλα και την επίθεση στην close out άμυνα

Walkup (7) Αμυντικά πάλεψε αλλά και αυτός ηττήθηκε σε αρκετές περιπτώσεις. Σταθερά καλός στο επιθετικό κομμάτι

Σλούκας (7) δημιούργησε σκόραρε έδωσε ρυθμό όμως υπήρξε και στόχος της επίθεσης της Μονακό.

Λαρεντζάκης (7) Ήταν θετικός , έβγαλε ενέργεια ήταν μέσα στα καλά διαστήματα. Δεν μπήκαν τα σουτ. Συμβαίνει.

McKissick (7) Ισχύει ότι και για Λάρε

Παπανικολάου (5) εκτός ρυθμού , δε βρήκε ρόλο

Fall (5) non Factor για πρώτη φορά απέναντι στη Μονακό.

Canaan (6) φιλότιμος, αλλά όσο δεν παίρνε , ή δεν του φτιάχνονται προσπάθειες θα παραμένει τέτοιος. Πρέπει να γίνει απειλητικότερος με μπάλα.

Peters (5) χτυπήθηκε αμυντικά πάρα πολύ

Bolomboy (6) στο κλείσιμο με τις αλλαγές ήταν επιδραστικός αμυντικά. Ίσως τον αδικεί η τακτική προσέγγιση στην άμυνα. Επιθετικά όμως ήταν μια ταχύτητα πιο αργός από αυτό χρειαζόταν το σύνολο.

Black dnp αλλά ίσως να τον χρειαζόταν το ματς για κάποια λεπτά.

*Ευχαριστούμε πολύ την Celestie για την φωτογραφία εξωφύλλου του άρθρου. Βρίσκετε τις δημιουργίες της στο twitter και στο instagram.

 

 

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments
Next Post

POLL: Team Assessment 24/10-30/10

Loading…

Subscribe US Now

0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x