Η αγωνιστική χρονιά 2012-2013 αποτέλεσε μία από τις πιο ξεχωριστές χρονιές στην ιστορία του μπασκετικού τμήματος του Συλλόγου. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τη χρονιά όντας Πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδας, μετά από ένα τελείωμα χρονιάς όπου επέστρεψε για τα καλά στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, και οι απαιτήσεις για μία καλή χρονιά ήταν πολλές.
METΑΓΓΡΑΦΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
Η βασικότερη αλλαγή της χρονιάς για τους Πρωταθλητές Ευρώπης ήταν η αλλαγή του head coach της ομάδας. Ο μεγάλος Dusan Ivkovic αποφάσισε να απορρίψει την πρόταση ανανέωσης που του έκανε η διοίκηση του Ολυμπιακού, ανακοινώνοντας ότι θα αφιερωθεί στην τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας της χώρας του, μην επιθυμώντας να εργαστεί εκείνη τη χρονιά σε διασυλλογικό επίπεδο. Παρόλο που στα μέσα της εποχής παρουσιάστηκε κυρίως ότι η απόφαση του Ivkovic ήταν καθαρά προσωπική και ότι δεν είχε σχέση με αγωνιστικές αιτίες, ο ίδιος ο Duda υποστήριξε μετά από χρόνια σε σχετική τηλεοπτική συνέντευξη ότι η απόφαση του είχε ως αφετηρία τη διαφωνία που υπήρξε μεταξύ αυτού και της διοίκησης του Ολυμπιακού, σε ό,τι αφορά τον αγωνιστικό σχεδιασμό και το ύψος του budget της αγωνιστικής χρονιάς.
Η αποχώρηση του Duda όπως ήταν λογικό δημιούργησε έντονα συναισθήματα έκπληξης και απογοήτευσης σε όλο τον οργανισμό της ομάδας, όπως και στα εκατομμύρια οπαδών της, καθώς πέραν ότι αποτελούσε το πιο ξεχωριστό κεφάλαιο για την ομάδα, ανατρέπονταν οι προσδοκίες που υπήρχαν για τη συνέχιση της επιτυχημένης πορείας του Ολυμπιακού, εκείνη την αγωνιστική περίοδο.
Στη θέση του πολύπειρου «Στρατηγού» η ομάδα αποφάσισε ένα προσλάβει ένα ανερχόμενο Έλληνα προπονητή, τον Γ. Μπαρτζώκα, ο οποίος είχε μία επιτυχημένη τριετή θητεία στην Α1 καταρχήν στο Μαρούσι (2009-2010) και μετέπειτα στον Πανιώνιο (2010-2012). Ιδιαίτερα τη χρονιά 2011-2012 ο Μπαρτζώκας οδήγησε τον Πανιώνιο στην 3η θέση του ελληνικού πρωταθλήματος, παίζοντας εξαιρετικό μπάσκετ στηριζόμενος κυρίως στη φουρνιά νέων αθλητών που είχε τότε στο roster η ομάδα της Ν. Σμύρνης.
Η προσθήκη ενός νέου ελπιδοφόρου προπονητή στη θέση του πιο επιτυχημένου προπονητή στην ερυθρόλευκη ιστορία αναμενόμενα δημιούργησε ποικίλες αντιδράσεις στους οπαδούς του Ολυμπιακού. Αρκετοί ήταν αυτοί που αναρωτήθηκαν, εύλογα, αν θα μπορούσε ο Μπαρτζώκας να σηκώσει το βάρος αντικατάστασης του Duda, ειδικά μετά την τεράστια επιτυχία του να φέρει στον Πειραιά τον 2ο ευρωπαϊκό τίτλο της ιστορίας του.
Οι ερυθρόλευκοι διατήρησαν το μεγαλύτερο μέρος του βασικού roster της προηγούμενης επιτυχημένης χρονιάς. Συγκεκριμένα διατήρησαν στο roster τους Β. Σπανούλη, Γ. Πρίντεζη, Κ. Παπανικολάου, Κ. Σλούκα, Β. Μάντζαρη, Δ. Κατσίβελη, Κ. Hines, A. Law, P. Antic, Μ. Gecevicius, J. Dorsey, ενώ αποφάσισαν να λήξουν τη συνεργασία της με τους Μ. Keselj, Π. Βασιλόπουλο, , Μ. Πελεκάνο, Α. Γλυνιαδάκη, Λ. Παπαδόπουλο.
Η σημαντικότερη προσθήκη της χρονιάς ήταν αυτή του Σ. Περπέρογλου, ο οποίος κλήθηκε να μοιραστεί τη θέση του small forward με τον Κ. Παπανικολάου. Ο πολύπειρος Περπέρογλου, με επιτυχημένη παρουσία στο υψηλότερο επίπεδο μέσω του Παναθηναϊκού, αποδείχθηκε, και από τα αποτελέσματα της χρονιάς, ότι αποτέλεσε το ιδανικό fit για τους Πρωταθλητές Ευρώπης, καθώς και για τις απαιτήσεις του Μπαρτζώκα.
Ο σέντερ Μαυροειδής, ο οποίος αγωνιζόταν έως τότε στην Bilbao, αποτέλεσε τη δεύτερη και τελευταία προσθήκη της ομάδας του Ολυμπιακού τη καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο. Ο Μαυροειδής αποτελούσε (όπως και ο Περπέρογλου) προσωπική επιλογή του coach Μπαρτζώκα, ο οποίος θεωρούσε ότι το διετές πέρασμα του Έλληνα σέντερ από την βασκική ομάδα του είχε δώσει τα χαρακτηριστικά που χρειάζονταν οι ερυθρόλευκοι.
Ο σχεδιασμός της frontline των ερυθρολεύκων, ο οποίος έτσι και αλλιώς δεν ήταν ο βέλτιστος από την αρχή, ανατράπηκε στο μέσος της χρονιάς αναγκάζοντας το τεχνικό επιτελείο να κάνει δύο αλλαγές στη σύνθεση της. Η πρώτη ήταν του J. Powell, ο οποίος κλήθηκε να ενισχύσει την frontline των ερυθρολεύκων, αντικαθιστώντας τον Dorsey, καθώς είχε υποπέσει σε συνεχόμενα πειθαρχικά παραπτώματα, θέτοντας τον εαυτό του εκτός ομάδας. Ο Powell μετά την αποχώρηση του από το NBA (Warriors, Clippers) είχε μία διετία αποχής από το υψηλό επίπεδο, αποτέλεσε μία αμφιλεγόμενη επιλογή, η οποία όμως κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα του Πειραιά. Η δεύτερη προσθήκη, η οποία ήρθε ένα μήνα αργότερα, ήταν ο G. Shermadini ένας σέντερ ύψους 2,18, του όποιου τα χαρακτηριστικά έλειπαν, όπως είχε φανεί, από το roster των Πρωταθλητών Ευρώπης.
Και οι δύο προσθήκες που πραγματοποιήθηκαν στην frontline των ερυθρολεύκων αποδείχθηκαν σημαντικές στην πορεία της ομάδας, ιδιαίτερα στην Euroleague.
ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ
Οι ερυθρόλευκοι προκρίθηκαν στον τελικό της διοργάνωσης αποκλείοντας με άνεση τη Νέα Κηφισιά (43-94) και την Καβάλα (55-87).
Στον τελικό αντιμετώπισαν τον Παναθηναϊκό, θέλοντας να κατακτήσουν τον πρώτο τίτλο της χρονιάς. Ένα παιχνίδι το οποίο συνοδεύτηκε από έντονο εξω-αγωνιστικό παρασκήνιο, με εμπρηστικές δηλώσεις και συμπεριφορές της διοίκησης του Παναθηναϊκού μετά την νίκη του Ολυμπιακού στο εντός έδρας παιχνίδι της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, λίγες μέρες πριν τον τελικό. Η ένταση πήρε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις στο γήπεδο, στο οποίο χτυπήθηκε από φωτοβολίδα ο Hines, γεγονός που σόκαρε τους παίκτες και το τεχνικό τιμ των ερυθρολεύκων και επηρέασε ξεκάθαρα την έκβαση του τελικού.
Σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό μέρος, οι ερυθρόλευκοι δεν ξεκίνησαν καθόλου καλά τον αγώνα και με πολλές λανθασμένες επιλογές στην επίθεση έδωσε την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να πάρει το προβάδισμα από νωρίς (3-10 στο 5’). Οι κακές επιλογές του Ολυμπιακού στην επίθεση συνδυάστηκαν με την υπεροχή του ΠΑΟ στα rebounds (7 επιθετικά), γεγονός που έφερε τους πράσινους στο 22-9 στο τέλος του 1ου δεκαλέπτου.
Με καλάθια των Law και Antic οι παίκτες του Ολυμπιακού επέστρεψαν, καταφέρνοντας να μειώσουν σε 23-17 στο 13’. Η εξαιρετική εμφάνιση του Διαμαντίδη σε άμυνα και επίθεση καθώς και τα σερί καλάθια του Kapono επέτρεψαν στον Παναθηναϊκό να τρέξει ένα σερί 14-3 σε 3 λεπτά, παίρνοντας διαφορά 17 πόντων (37-20), λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου. Στο συγκεκριμένο σημείο του παιχνιδιού πολλά ήταν τα παράπονα από τον ερυθρόλευκο πάγκο για διαφορετική συμπεριφορά των διαιτητών προς τις δύο ομάδες, εξαιτίας των πολλών περισσοτέρων φάουλ που είχαν χρεωθεί οι παίκτες του Ολυμπιακού και των πολλών ελεύθερων βολών που είχαν εκτελέσει οι παίκτες του ΠΑΟ.
Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου το παιχνίδι έγινε ντέρμπι. Η επιθετική ενεργοποίηση του Σπανούλη, σε συνδυασμό με τα αρκετά λάθη του Παναθηναϊκού μείωσαν τη διαφορά στους 4 (43-47 στο 24’). Η πλήρης ανατροπή δεν έγινε σε εκείνο το σημείο, καθώς κάποια λάθη των ερυθρολεύκων καθώς και η αμφιλεγόμενη τεχνική ποινή που δόθηκε στον Περπέρογλου έδωσαν την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να προηγηθεί με 56-43 στο 26’. Έντονα και πάλι ήταν τα παράπονα από τον πάγκο του Ολυμπιακού για αμφιλεγόμενες αποφάσεις των διαιτητών που επέτρεψαν στον Παναθηναικό να πάρει τη συγκεκριμένη διαφορά.
Οι ερυθρόλευκοι παρόλα αυτά αντέδρασαν εκ νέου και με πρωταγωνιστές τους Law και Hines κατάφεραν να τρέξουν ένα εντυπωσιακό σερί 19-8 φτάνοντας να μειώσουν τη διαφορά στο 64-62 στο 34’. Μία ανατροπή που δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε, αφού οι Ukic και Gist κράτησαν όρθιο τον Παναθηναϊκό σε κρίσιμα σημεία. Οι κακές επιθετικές προσπάθειες των ερυθρολεύκων, σε συνδυασμό με την ευστοχία των πρασίνων στις βολές στο τελευταίο δίλεπτο έφεραν το τελικό 81-78, αφού το τρίποντο του Σπανούλη στην εκπνοή δεν κατάφερε να στείλει το ματς στην παράταση.
Ήταν μία ψυχρολουσία για τους Πρωταθλητές, αφού μέχρι την, έως τον τελικό, πορεία θεωρούνταν δικαίως το ακλόνητο φαβορί για τη κατάκτηση του τίτλου. Σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο τελικό Κυπέλλου πάντως, μεγάλη ήταν η επίδραση των εξω-αγωνιστικών παραγόντων (διαιτησία, επεισόδια), οι οποίοι λειτούργησαν ευεργετικά για τον Παναθηναϊκό, δίνοντάς του πλεονεκτήματα για το συγκεκριμένο παιχνίδι.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ
Η ομάδα του Πειραιά πραγματοποίησε μία εξαιρετική πορεία στη κανονική περίοδο του πρωταθλήματος, σημειώνοντας μόλις μία ήττα σε εικοσι έξι αγωνιστικές. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να νικήσει δύο φορές τον Παναθηναϊκό (60-64, 72-67) και τον Άρη (100-65, 68-84), ενώ η μόνη ήττα που σημείωσε ήταν στην εκτός έδρας αναμέτρηση από τον ΠΑΟΚ την 14η αγωνιστική (76-71), μία ήττα που ουσιαστικά δεν στοίχισε την πρώτη θέση.
Στην 2η αγωνιστική οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να αλώσουν το ΟΑΚΑ κερδίζοντας με 64-60 τον αιώνιο αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε πλήρως στο 1ο ημίχρονο προηγούμενος με 40-28, έχοντας ως κορυφαίους τους Σπανούλη και Περπέρογλου. Οι πράσινοι αντέδρασαν στο 2ο ημίχρονο, παρόλα αυτά οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να υπερασπιστούν το προβάδισμα τους νικώντας το εκτός έδρας ντέρμπι και κάνοντας ένα μεγάλο βήμα για την εξασφάλιση του πλεονεκτήματος έδρας.
Στην 15η αγωνιστική ο Ολυμπιακός έκανε το 2/2 στις νίκες απέναντι στον Παναθηναϊκό στη κανονική περίοδο, κερδίζοντας τον με 72-67 στο ΣΕΦ. Παρά το νωθρό ξεκίνημα, οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν στα τέλη του 1ου ημιχρόνου να πάρουν το προβάδισμα έχοντας σε πολύ καλή μέρα τους Law και Σπανούλη. Ο Παναθηναϊκός με τη σειρά του έβρισκε λύσεις κυρίως μέσα στη ρακέτα, όπου Σχορτσιανίτης και Lasme είχαν επιβληθεί της ερυθρόλευκης frontline.
Το 2ο ημίχρονο ήταν αρκετά αμφίρροπο με τον Παναθηναϊκό να προσπαθεί να πάρει αυτός τον έλεγχο του παιχνιδιού, εκμεταλλευόμενος το επιθετικό ξέσπασμα του Διαμαντίδη στο 3ο δεκάλεπτο. Πρίντεζης και Περπέρογλου έδωσαν επιθετικές λύσεις σε πολύ κρίσιμα σημεία βοηθώνας τους ερυθρόλεκους να διατηρήσουν το μικρό προβάδισμα που διατηρούσαν έως το τέλος του παιχνιδιού, εξασφαλίζοντας το πολυπόθητο πλεονέκτημα έδρας.
Στα προημιτελικά της διοργάνωσης, ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε τον Απόλλωνα Πάτρας, τον οποίο και απέκλεισε με δύο σχετικά εύκολες νίκες (77-63, 73-83), έχοντας ως κορυφαίους και στα δύο παιχνίδια τους Σπανούλη και Powell.
Στα ημιτελικά του θεσμού, οι ερυθρόλευκοι αντιμετώπισαν και απέκλεισαν με τρεις νίκες, την ευχάριστη έκπληξη εκείνης της Basket League, το Ρέθυμνο. Οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν τρεις εύκολες νίκες (87-72, 77-62 και 67-80), έχοντας ως κορυφαίους του Σπανούλη και Πρίντεζη.
ΤΕΛΙΚΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ
Στον 1ο τελικό οι ερυθρόλευκοι πραγματοποίησαν μία από τις χειρότερες εμφανίσεις της χρονιάς. Εμφανώς κουρασμένοι από το απαιτητικό final 4 του Λονδίνου οι ερυθρόλευκοι βρέθηκαν πίσω στο σκορ από τις αρχές του αγώνα (11-19 στο 10’). Οι παίκτες του Παναθηναϊκού, παρόλο που δεν βρίσκονταν ούτε αυτοί σε καλή μέρα επιθετικά, κατάφεραν να περιορίσουν την επιθετική κυκλοφορία των παικτών του Ολυμπιακού και παράλληλα κυριάρχησαν απόλυτα στα rebounds.
Με Παπανικολάου, Hines, Antic, Σλούκα και Περπέρογλου σε κακή μέρα επιθετικά οι ερυθρόλευκοι στηρίχθηκαν μόνο σε ατομικές προσπάθειες των Σπανούλη (11 pts, 4 asts) και Πρίντεζη (9 pts), που όμως δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την εδραίωση του προβαδίσματος των πρασίνων που σταδιακά τους οδήγησε σε μία άνετη νίκη. Οι πράσινοι στηρίχθηκαν στη κυριαρχία που είχαν Gist και Lasme στο ζωγραφιστό, καθώς και στα κρίσιμα τρίποντα του Μπράμος στο δεύτερο ημίχρονο, τα οποία έκοψαν τις όποιες διαθέσεις των ερυθρολεύκων για ανατροπή.
Στο δεύτερο τελικό οι ερυθρόλευκοι έκαναν καλύτερο ξεκίνημα, καταφέροντας να προηγηθούν με 21-16 στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου, έχοντας εξαιρετικό ποσοστό στο τρίποντο. Οι παίκτες του Ολυμπιακού παρά τις πολλές βιαστικές επιθέσεις και τα λάθη που έκαναν, κατάφεραν να διατηρήσουν το προβάδισμα καθόλη τη διάρκεια του 2ου δεκαλέπτου (17-24, 24-31), με Σπανούλη και Παπανικολάου τους πιο δραστήρους παίκτες επιθετικά.
Η εικόνα στο τρίτο δεκάλεπτο άλλαξε άρδην, αφού οι παίκτες του Παναθηναϊκού κατάφεραν να εξουδετερώσουν τα επιθετικά ατού των ερυθρολεύκων, με την άμυνα του coach Πεδουλάκη να προσαρμόζεται αποτελεσματικά συνεχώς πάνω σε Σπανούλη και Πρίντεζη. Παράλληλα βρίσκοντας σκορ από τους Μπράμος και Gist ο οι πράσινοι κατάφεραν να προηγηθούν με 52-43 στο 28’. Οι ερυθρόλευκοι συνέχισαν να είναι πολύ κακοί επιθετικά και στο 4ο δεκάλεπτο, δίνοντας την ευκαιρία στους παίκτες του ΠΑΟ να διατηρήσουν με ευκολία το προβάδισμα (55-48 στο 34’, 60-50 στο 38’).
Το τελικό 63-52 έφερε με την πλάτη στον τοίχο τους Πρωταθλητές Ευρώπης και Ελλάδας, οι οποίοι έπρεπε οπωσδήποτε να κερδίσουν στον 3ο τελικό για να μη χάσουν τον εγχώριο τίτλο.
Το ξεκίνημα του παιχνιδιού δεν ήταν ξανά καλό για τον Ολυμπιακό, αφού ο Παναθηναϊκός με Διαμαντίδη και Τσαρσαρή κατάφερε να πάρει από νωρίς το προβάδισμα, κλείνοντας την πρώτη περίοδο με προηγούμενος με 24-17. Οι ερυθρόλευκοι αντέδρασαν στο ξεκίνημα του 2ου δεκαλέπτου και με μπροστάρηδες τους Hines και Antic κατάφεραν να περάσουν μπροστά στο 14΄(30-32), διατηρώντας το προβάσισμα έως το τέλος του πρώτου ημιχρόνου (39-35).
Το τρίτο δεκάλεπτο ήταν πολύ αμφίρροπο, με τις δύο ομάδες να εναλλάσσονται συνεχώς στο προβάδισμα στο σκορ. Παπανικολάου και Σπανούλης αποτέλεσαν τις επιθετικές αιχμές των ερυθρολεύκων τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός έβρισκε σκορ κυρίως από τους Διαμαντίδη και Lasme. Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος από τα δύο προηγούμενα παιχνίδια, παρόλα αυτά δεν κατάφερνε να κυριαρχήσει στο παιχνίδι (61-60 στο 30΄).
Ένα επιθετικό ξέσπασμα του Διαμαντίδη έφερε προβάδισμα 70-63 στον Παναθηναϊκό στο 34’. Με συνεχόμενα καλάθια, Σπανούλη και Πρίντεζη οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να περάσουν μπροστά στο 37’ με 71-70. Παρόλα αυτά δύο καλάθια από Διαμαντίδη και Lasme και δύο κακές επιθέσεις των ερυθρολεύκων έφεραν το 72-76, 1,27‘’ πριν το τέλος. Δυστυχώς οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν την ανατροπή, καθώς η εισβολή ορισμένων οπαδών της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο έφεραν τη διακοπή του παιχνιδιού και την ανάδειξη των πρασίνων σε πρωταθλητές Ελλάδας.
EUROLEAGUE
Στην πρώτη φάση της διοργάνωσης οι ερυθρόλευκοι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τη Zalgiris, την Anadolu Efes, την Caja Laboral, την Milano και την Cedevita. Παρά την εναρκτήρια νίκη επί της Caja Laboral στο ΣΕΦ (85-81), η ομάδα του Μπαρτζώκα γνώρισε δύο συνεχόμενες συντριβές, 98-72 από την Efes εκτός έδρας και 79-61 από τη Zalgiris εντός έδρας, προβληματίζοντας ιδιαίτερα με την απόδοση της. Παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός στις επόμενες αγωνιστικές κατάφερε να αντιδράσει, πετυχαίνοντας επτά συνεχόμενες νίκες, τερματίζοντας πρώτος στον όμιλο ισοβαθμώντας στην πρώτη θέση με τη Zalgiris. Ξεχωριστές για την οικονομία του ομίλου ήταν οι δύο εντυπωσιακές εκτός έδρας νίκες που πέτυχαν οι ερυθρόλευκοι ενάντια στην Armani (71-84) και τη Laboral (72-89).
Στο Top-16 οι ερυθρόλευκοι αντιμετώπισαν την Barcelona, την Maccabi, τη Laboral, τη Khimki, τη Siena, τη Besiktas και τη Fenerbahce. Η ομάδα του Μπαρτζώκα τερμάτισε δεύτερη στον όμιλο σημειώνοντας εννέα νίκες και πέντε ήττες. Το ξεκίνημα του Ολυμπιακού ήταν ξανά πολύ κακό, αφού κατέγραψε τρεις ήττες στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια (από Laboral, Barcelona και Siena). Οι πέντε συνεχόμενες νίκες που σημείωσαν οι ερυθρόλευκοι στη συνέχεια και ιδιαίτερα εκείνες απέναντι στη Laboral και στη Maccabi (εκτός έδρας) τους επέτρεψαν την πρόκριση στα play off της διοργάνωσης.
PLAY OFF
Στη φάση των play off οι πρωταθλητές Ευρώπης κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την Anadolu Efes, η οποία είχε τερματίσει τρίτη στον άλλο όμιλο του Top-16. Η Efes ήταν μια σκληροτράχηλη ομάδα, η οποία στηριζόταν σε καλούς Αμερικανούς παίκτες αλλά και στο εγχώριο στοιχείο.
Το πρώτο παιχνίδι χαρακτηρίστηκε από ένα απίστευτο one man show του Πρίντεζη, ο οποίος με μία συγκλονιστική εμφάνιση (26 pts, 7/11 δίποντα και 4/7 τρίποντα), διέλυσε όλα τα αμυντικά συστήματα της Efes οδηγώντας την ομάδα του Πειραιά στην πρώτη της νίκη στη σειρά (67-62). Σημαντική η συνεισφορά του Σπανούλη, ο οποίος μοίρασε αριστοτεχνικά 9 asts στους συμπαίκτες του, ενώ σημαντικές βοήθειες προσέφερε και ο Hines με τις επιδόσεις σε άμυνα και rebs.
Παρόλα αυτά, δεν ήταν μία εύκολη νίκη, καθώς η Efes κατάφερε να μείνει κοντά στο σκορ καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, έχοντας ως κορυφαίο τον σέντερ της Gonlum (17 pts με 7/10 δίποντα), ο οποίος δημιούργησε σημαντικά προβλήματα τους σέντερ του ΟΣΦΠ.
Σε αντίθεση με το 1ο παιχνίδι, το 2ο ήταν μία άνετη επικράτηση των ερυθρολεύκων. Παρά το μουδιασμένο ξεκίνημα, οι ερυθρόλευκοι παίζοντας καταπληκτική άμυνα και κυριαρχώντας απόλυτα στις τρεις από τις τέσσερις περιόδους του παιχνιδιού συνέτριψαν την Efes με 71-53. Ο Ολυμπιακός στηρίχθηκε στον εντυπωσιακό σε επίθεση και δημιουργία Σπανούλη (15 pts, 8 asts) αλλά και στους εξαιρετικούς Antic (11 pts, 7 rebs) και Hines (12 pts με 5/7 δίποντα), οι οποίοι κυριάρχησαν πάνω από τα καλάθια μην επιτρέποντας στους παίκτες της Efes να αντιδράσουν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού.
Οι 2 νίκες έφεραν τους ερυθρόλεκους αγκαλιά με το Final 4 του Λονδίνου, καθώς έπρεπε να κάνουν μόλις μία νίκη στην Τουρκία ώστε να κερδίσουν τη σειρά.
Το 1ο παιχνίδι σε τουρκικό έδαφος είχε πολύ κακή εξέλιξη για τον Ολυμπιακό. Η Efes είχε σε εξαιρετική μέρα τους guards της Farmar (17 pts, 5 asts) και Gordon (13 pts, 9 rebs), οι οποίοι καθοδήγησαν την τούρκικη ομάδα, ενώ βρήκε επιθετικές λύσεις και από την frontline της από τους Erden (15 pts, 9 rebs) και Savanovic (15 pts με 6/10 δίποντα), οι οποίοι κυριάρχησαν μέσα στις ρακέτες. Από τον Ολυμπιακό, ο οποίος δεν κατάφερε από το 2ο δεκάλεπτο και μετά να μείνει στη διεκδίκηση του παιχνιδιού, διασώθηκαν μόνο οι Acie Law (19 pts με 5/7 δίποντα) και Kyle Hines (12 pts, 6 rebs). Το τελικό 83-72 έστελνε τη σειρά σε 4ο παιχνίδι, δίνοντας αυτοπεποίθεση στην Efes ότι μπορεί να διεκδικήσει καλύτερο στη σειρά.
Το 4ο παιχνίδι ήταν το πιο αμφίρροπο παιχνίδι της σειράς, καθώς οι ερυθρόλευκοι, επηρεασμένοι από την εύκολη ήττα του προηγούμενου παιχνιδιού, μπήκαν αποφασισμένοι να τελειώσουν τη σειρά. Με μπροστάρη τον εντυπωσιακό Acie Law προηγήθηκαν με 20-12 στο 1ο δεκάλεπτο, καταφέρνοντας να παγώσουν την Abdi Ipekci Arena. Στο 2ο δεκάλεπτο οι γηπεδούχοι βελτιώθηκαν και με ηγέτη τον Farmar κατάφεραν να μειώσουν λίγο τη διαφορά, όχι όμως και να πάρουν τα ηνία του παιχνιδιού από τον ΟΣΦΠ.
Ίδια ήταν η εικόνα και του τρίτου δεκαλέπτου, αφού οι ερυθρόλευκοι κατάφερναν να διατηρούν ένα μικρό προβάδισμα παίρνοντας κρίσιμα καλάθια από τους Σπανούλη και Hines. Από πλευράς Efes Farmar και Savanovic αποτελούσαν τις κύριες απειλές για το ερυθρόλευκο καλάθι, στο συγκεκριμένο σημείο του παιχνιδιού.
Το τέταρτο δεκάλεπτο επιφύλασσε μία απρόσμενη κατάληξη του παιχνιδιού. Σε 4μιση λεπτά (34-38,5) με ένα σερί 13-6 και παίζοντας εντυπωσιακή άμυνα οι ερυθρόλευκοι βρέθηκαν αγκαλιά με τη νίκη-πρόκριση, έχοντας μεγάλο πρωταγωνιστή στην επίθεση τον Πρίντεζη. Στα τελευταία δύο λεπτά του παιχνιδιού, οι ερυθρόλευκοι έκαναν μία κάκιστη διαχείριση του προβαδίσματος που είχαν χτίσει, χάνοντας το παιχνίδι ουσιαστικά μέσα από τα χέρια τους. Η Efes έτρεξε ένα αναπάντητο σερί 8-0 με τον Farmar να βάζει ένα κρίσιμο τρίποντο 33’’ πριν το τέλος και τον Gordon με lay up 2’’ πριν το τέλος να δίνει την μεγάλη νίκη στους γηπεδούχους. Η ήττα και με τον τρόπο που ήρθε ήταν ψυχρολουσία για τους ερυθρόλεκους οι οποία είχαν πιστέψει ότι θα καταφέρουν να τελειώσουν τη σειρά εκτός έδρας.
Ο πέμπτος μεγάλος προημιτελικός ξεκίνησε με τις δύο ομάδες να εναλλάσσονται στο προβάδισμα. Οι ερυθρόλευκοι είχαν σε καλή μέρα τους Σπανούλη και Πρίντεζη, οι οποίοι και κουβάλησαν επιθετικά την ομάδα στο 1ο δεκάλεπτο. Σε εξίσου καλή μέρα όμως ήταν οι Farmar και Savanovic οι οποίοι έβρισκαν με ευκολία την πρόσβαση στο ερυθρόλευκο καλάθι. Το 1ο δεκάλεπτο έκλεισε με την Efes να προηγείται με ένα καλάθι.
Στο 2ο δεκάλεπτο η Efes ανέβασε στροφές και με πρωταγωνιστές τους Gordon και Savanovic κατάφερε από τα μέσα του δεκαλέπτου να πάρει σημαντικό προβάδισμα (21-33 στο 14’, 27-40 στο 17’), εκμεταλλευόμενη και την επιθετική αφλογιστία των ερυθρολεύκων των παιχνίδι των οποίων χαρακτήριζε η νευρικότητα και τα πολλά λάθη.
Οι ερυθρόλευκοι μπήκαν αποφασισμένοι στο δεύτερο ημίχρονο καταφέρνοντας από τα πρώτα λεπτά να περιορίσουν τις επιθετικές αιχμές της Efes, παράλληλα βελτιώνοντας πολύ την επιθετικής τους λειτουργία. Οι Σπανούλης και Σλούκας χτύπησαν επανειλημμένα από την γραμμή του τριπόντου, ο Hines έβγαλε πολύ σημαντικές άμυνες και οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να μειώσουν στο 46-49 στο 26΄ και 54-55 στο 29’.
Περπέρογλου και Antic πήραν τη σκυτάλη επιθετικά και οι ερυθρόλευκοι πήραν το προβάδισμα με 66-62 στο 34’. Η Efes επέστρεψε προσωρινά με 5 σερί πόντους του Tunceri. Με ένα εκπληκτικό τρίποντο του Σπανούλη και ένα πολύ δύσκολο καλάθι του Πρίντεζη, οι Πειραιώτες προηγήθηκαν με 71-67 στο 36΄και από τότε οι ερυθρόλευκοι δεν κοίταξαν πίσω. Με τη βοήθεια του καυτού ΣΕΦ ο Ολυμπιακός διεύρυνε το προβάδισμα του μέχρι το τέλος του προημιτελικού (82-72) κερδίζοντας τη συμμετοχή του σε ένα ακόμη Final 4 της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
FINAL 4
Στον ημιτελικό οι πρωταθλητές Ευρώπης κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την CSKA, μία ομάδα με μεγάλο επιθετικό ταλέντο στηριζόμενη από μία εξαιρετική γραμμή γκαρντ, αποτελούμενη από τους Teodosic, Weems και Jackson, Weems.
Το παιχνίδι ξεκίνησε με ιδιαίτερα γρήγορο ρυθμό και θεαματικές φάσεις από τις δύο ομάδες. Μετά τα πρώτα αμφίρροπα λεπτά. οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν με ξέσπασμα στα -τέλη του πρώτου δεκαλέπτου να πάρουν μία μικρή διαφορά (17-24) στηριζόμενοι στην εξαιρετική τους άμυνα αλλά και στη καλή κυκλοφορία της μπάλας. Weems και Khryapa αποτελούσαν τις κύριες επιθετικές αιχμές της CSKA, ενώ οι ερυθρόλευκοι έβρισκαν σκορ από πολλούς παίκτες.
Οι ερυθρόλευκοι ανέβασαν την ένταση της άμυνας τους ακόμη περισσότερο στο 2ο δεκάλεπτο, επιτρέποντας στην CSKA να σκοράρει μόνο πέντε πόντους σε αυτό το δεκάλεπτο. Στον επιθετικό τομέα ο Ολυμπιακός ακούμπησε πολύ τη μπάλα στους ψηλούς του και έχοντας σε εξαιρετική μέρα τους Hines και Antic κατάφερε να διευρύνει το προβάδισμα προηγούμενος στο 1ο ημίχρονο με 40-28.
Η ίδια εικόνα συνεχίστηκε και στο τρίτο δεκάλεπτο με τους ερυθρόλευκους να παίζουν καταπληκτική άμυνα πάνω στους αστέρες της CSKA, ενώ παρόλο που δεν βρίσκονταν στην πιο παραγωγική επιθετικά μέρα κατάφερναν με στοχευμένες επιθέσεις να διευρύνουν ακόμη περισσότερο το προβάδισμα (36-53 στο 30’). Η frontline των ερυθρολεύκων συνέχιζε να κυριαρχεί στις δύο πλευρές του παρκέ, με την CSKA να βρίσκει σκορ μόνο από τις ατομικές προσπάθειες του Weems.
Το 4ο δεκάλεπτο έφθασε απλά να επιβεβαιώσει μία επιβλητική επικράτηση για την ομάδα του Πειραιά. Οι ερυθρόλευκοι έκαναν πολύ καλή διαχείριση του προβαδίσματος που είχαν πάρει, απειλούμενοι περιστασιακά μόνο από τους Teodosic και Kaun, βρίσκοντας παράλληλα σκορ με συνεχόμενους πόντους του εξαιρετικού Περπέρογλου.
Μετά την επιβλητική επικράτηση επί της CSKA, οι ερυθρόλευκοι βρέθηκαν απέναντι στη μεγάλη ιστορική πρόκληση, να κάνουν τα το back to back και να είναι μόλις η 2η ομάδα που το καταφέρνει στη σύγχρονη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μοναδικό, αλλά διόλου ευκαταφρόνητο, εμπόδιο η Real Madrid, η οποία αποτελούμενη μεταξύ άλλων από τους Rudy Fernandez, Mirotic, Reyes, Rodriguez, Llull και Carroll φάνταζε ως ένας ισάξιος αντίπαλος για τους πρωταθλητές Ευρώπης.
Οι παίκτες της Real ξεκίνησαν εντυπωσιακά τον τελικό, έχοντας σε εξαιρετική μέρα από την αρχή τους Llull, Fernandez και Rodriguez. Από το 5ο λεπτό και έπειτα η ευστοχία των Ισπανών από τη γραμμή του τριπόντου, παράλληλα με την επιθετική δυστοκία των ερυθρολεύκων, έφερε τη Real να προηγείται με 27-10 στο τέλος του 1ης περιόδου, σκορπώντας προβληματισμό στις τάξεις των ερυθρολεύκων.
Οι ερυθρόλευκοι παρ’ όλα αυτά δεν πανικοβλήθηκαν και ξεκίνησαν να αντιδρούν άμεσα, στο πολύ καλό ξεκίνημα της Real. Law, Σλούκας, Hines αποτέλεσαν τους κινητήριους μοχλούς του Ολυμπιακού στη 2η περίοδο και βοήθησαν την ομάδα του Πειραιά να μειώσει πολύ τη διαφορά, κλείνοντας το ημίχρονο μόλις 4 πόντους πίσω από τη Real (41-37). Οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να επιβραδύνουν παράλληλα την επιθετική ανάπτυξη των Μαδριλένων, οι οποίοι έβρισκαν σκορ μόνο από τον εξαιρετικό Rodriguez.
Η ανατροπή που άρχισαν στο 2ο δεκάλεπτο οι ερυθρόλευκοι ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια του 3ου δεκαλέπτου. Με μπροστάρη τον αρχηγό Σπανούλη, ο οποίος έως εκείνο το σημείο του παιχνιδιού είχε περιοριστεί από την άμυνα της Real, οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να ελέγξουν το ρυθμό του παιχνιδιού, βελτιώνοντας ακόμη περισσότερο την επιθετική τους απόδοση (52-46 στο 25’). Παράλληλα Hines και Παπανικολάου αποτελούσαν τους αμυντικούς στυλοβάτες της ομάδας του Πειραιά, αλλοιώνοντας αρκετές από τις επιθετικές προσπάθειες των Μαδριλένων. Η πιο χαρακτηριστική φάση αμυντικού ζήλου των ερυθρολεύκων, το καταπληκτικό και αλησμόνητο κόψιμο από Παπανικολάου και Hines στον Mirotic, όπου αποσόβησαν σίγουρο καλάθι του στον αιφνιδιασμό.
Η αντίδραση της Real δεν άργησε να έρθει. Ο coach Laso άλλαξε την άμυνα του σε ζώνη και με πρωταγωνιστές Fernandez και Slaughter, οι Μαδριλένοι κατάφεραν να ισορροπήσουν το παιχνίδι ισοφαρίζοντας σε 61-61. Σε εκείνο οι ερυθρόλευκοι αντέδρασαν εκ νέου και με τη καθοριστική παρουσία του Law που, μαζί με τον Περπέρογλου, κατάφεραν να φέρουν σε ανισορροπία την ισπανική άμυνα δίνοντας προβάδισμα στον Ολυμπιακό, 67-62 στο 32’ και 82-70 στο 35’.
Ο Laso στη συνέχεια άλλαξε ξανά τα σχέδια του χαμηλώνοντας το σχήμα του, ώστε να πιέσει περισσότερο, κίνηση που όμως βρήκε απάντηση από τον coach Μπαρτζώκα, ο οποίος με την παρουσία Σπανούλη, Law και Σλούκα στο παρκέ κατάφερε να αντιμετωπίσει την πίεση, επισφραγίζοντας την κατάκτηση του τροπαίου με τον 5ο καθοριστικό τρίποντο του αρχηγού, 1,5 λεπτό πριν το τέλος.
Το τελικό 100-88 έφερε μία ιστορική νίκη και κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης με ανεπανάληπτο τρόπο, τους ερυθρόλευκους να επικρατούν με πολύ ωραίο μπάσκετ απέναντι σε ένα πολύ ισχυρό και ταλαντούχο αντίπαλο.
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Η αγωνιστική περίοδος 2012-2013 αποτέλεσε μία από τις κορυφαίες χρονιές για τη σύγχρονη ιστορία του μπασκετικού τμήματος.
Η κατάκτηση της Euroleague ήταν μία τεράστια επιτυχία για πολλούς λόγους. Από μόνη της μία back to back κατάκτηση είναι ένα απίστευτο επίτευγμα, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός ήταν η 3η ομάδα στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία που το κατάφερε (μετά τη Jugoplastica & τη Maccabi). Η ομάδα του Μπαρτζώκα πραγματοποίησε αυτή την επιτυχία νικώντας ομάδες με ρόστερ μεγαλύτερης αξίας από τον ΟΣΦΠ, όπως ήταν η Real Madrid και η CSKA.
Παρά το μέτριο ξεκίνημα στη διοργάνωση και τις δυσκολίες (τραυματισμοί, αποχωρήσεις) που παρουσιάστηκαν στη συνέχεια, η ομάδα κατάφερε να διαχειριστεί το «βάρος» ότι ήταν κάτοχος του τίτλου και να επαναλάβει το ίδιο επίτευγμα, πραγματοποιώντας μάλιστα δύο φοβερές εμφανίσεις στον ημιτελικό και στον τελικό (κατά πολλούς το κορυφαίο final 4 του ΟΣΦΠ από πλευράς μπασκετικού θεάματος).
Η διατήρηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των παικτών της προηγούμενης χρονιάς είχε, όπως φάνηκε, ευεργετικά αποτελέσματα και λειτούργησε στην ανάγκη προσαρμογών εξαιτίας της αλλαγής προπονητή. Σπανούλης, Πρίντεζης, Hines, Antic, Law, Περπέρογλου, Παπανικολάου και Σλούκας αποτέλεσαν τους κορυφαίους συντελεστές της επιτυχίας του Ολυμπιακού μέσα στο γήπεδο.
Σπανούλης, Law και Σλούκας αποτέλεσαν μία εντυπωσιακή τριάδα στα guards έχοντας, ειδικά οι δύο πρώτοι, καθοριστική συμμετοχή στην κατάκτηση της ευρωπαϊκής κορυφής. Σπανούλης και Law αποτέλεσαν τους mvp των Πειραιωτών της σειράς των play off αλλά και του final 4 του Λονδίνου. Ο μεγάλος αρχηγός του Ολυμπιακού πραγματοποίησε μία εντυπωσιακή χρονιά, συμβάλλοντας τα μέγιστα σε σκοράρισμα και δημιουργία.
Hines, Antic και Πρίντεζης έκαναν μία επίσης εξαιρετική χρονιά και παρόλο που η frontline του ΟΣΦΠ αντιμετώπισε προβλήματα με διάφορους αντιπάλους, έδωσαν και οι τρεις κρίσιμες βοήθειες στη γραμμή των guards, ώστε να δημιουργηθεί αυτό το εξαιρετικά ανταγωνιστικό σύνολο. Περπέρογλου και Παπανικολάου με τη σειρά τους κάλυψαν με απόλυτη επιτυχία τη θέση “3”, με αποτέλεσμα να παρέχουν στους ερυθρόλευκους ένα από τα καλύτερα δίδυμα που είχαν ποτέ στη συγκεκριμένη θέση.
Η κατάκτηση της Euroleague είχε αναμφισβήτητα και την σφραγίδα της δουλειάς του Μπαρτζώκα και του τεχνικού τιμ. Παρά τις αρρυθμίες, ειδικότερα στο επιθετικό κομμάτι, ο Ολυμπιακός φορμαρίστηκε στο κρίσιμο σημείο της σεζόν, κυριαρχώντας έναντι πολύ ταλαντούχων ομάδων, παίζοντας ένα σχετικά επιθετικογενές μπάσκετ (ιδιαίτερα για τα δεδομένα ελληνικής ομάδας). Μπάσκετ όμως το οποίο βέβαια ξεκίναγε και από τις υψηλές αμυντικές επιδόσεις της ομάδας, αμυντικές επιδόσεις που σε αρκετά σημεία της σεζόν έφθασαν να είναι εφάμιλλες της χρονιάς Ivkovic.
Παρ’ όλη την τεράστια επιτυχία της κατάκτησης της Euroleague, η απώλεια των δύο εγχώριων τίτλων αποτέλεσε μία αποτυχία για την ομάδα, πόσο μάλιστα όταν αυτή έγινε από ένα αντίπαλο ο οποίος όλη τη χρονιά ήταν κατώτερος από τους ερυθρόλευκους και μάλιστα με αρκετά χαμηλότερης δυναμικότητας roster.
Η κόπωση ειδικά των κορυφαίων παικτών του ΟΣΦΠ από την υπερβατική πορεία της κατάκτησης του ευρωπαϊκού τίτλου ήταν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που έφεραν την απώλεια των δύο εγχώριων τίτλων, και κυρίως του πρωταθλήματος. Οι ερυθρόλευκοι παρουσιάστηκαν αγνώριστοι στους τελικούς , μη θυμίζοντας την ομάδα που τερμάτισε πρώτη στη κανονική περίοδο, προκρινόμενη ως αήττητη στους τελικούς της διοργάνωσης. Εκτός του ζητήματος της κόπωσης, η ομάδα παρουσιάστηκε εν πολλοίς απροετοίμαστη σε τακτικό και πνευματικό επίπεδο, ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, ιδιαίτερα μετά από μία κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου, κάτι που φάνηκε και στους τρεις τελικούς. Συμπέρασμα το οποίο έγινε παραδεκτό σε σχετικές δηλώσεις από τον προπονητή και τους παίκτες μετά το τέλος των συγκεκριμένων παιχνιδιών.
Θα ήταν άδικο για τους παίκτες και το τεχνικό τιμ να μην αναφερθεί η σημασία των εξω-αγωνιστικών παραγόντων στην έκβαση των δύο εγχώριων τίτλων. Σε ό,τι αφορά τον παράγοντα διαιτησία, αποδείχθηκε καθοριστικός ιδιαίτερα για την έκβαση του τελικού του Κυπέλλου με τα άνισα κριτήρια με τα οποία αντιμετώπισε τις δύο ομάδες. Οι ανήθικες επιθέσεις της διοίκησης του Παναθηναϊκού και η χυδαία προπαγάνδα που κυκλοφορούσε εντός και εκτός ΜΜΕ ότι οι ερυθρόλευκοι κατέκτησαν την Euroleague εξαιτίας της χρήσης απαγορευμένων ουσιών, ήταν ένας επιπρόσθετος παράγοντας ο οποίος αποπροσανατόλισε την ομάδα μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τίτλου.
Η χρονιά 2012-2013 είχε σαφώς θετικό πρόσημο για την ομάδα του Πειραιά. Παρά τους δύο χαμένους εγχώριους τίτλους οι οποίοι στοίχισαν στα μέλη της ομάδας και τους οπαδούς, η κατάκτηση της Euroleague και το 3ο αστέρι για τους Πειραιώτες ήταν μία τεράστια επιτυχία η οποία έχει μείνει θα μείνει χαραγμένη στο θυμικό των εκατομμυρίων οπαδών της.
