Καλησπέρα σε όλους τους φίλους του Red Point Guard. Ενώ όλοι περιμένετε το scouting report από τον Navaho σας την φέραμε και ανέλαβα εγώ το κείμενο. (Σημ: Βασικά μας δήλωσε “εγώ πάω για διακοπές για ότι είναι μιλάμε” και μετά εντελώς τυχαία το κινητό χάλασε. Ότι καταλαβαίνετε..) Ας συνεχίσουμε όμως τα δικά μας.
Λίγο πριν ξεκινήσει η προετοιμασία της ομάδας στο Πράβετς της Βουλγαρίας ακούστηκαν και πάλι οι φήμες για τον Tyler Dorsey και εντέλει μέσα σε λίγες ημέρες, η ομάδα συμφώνησε μαζί του για συμβόλαιο ενός χρόνου, ενώ ο παίκτης ήρθε στην Ελλάδα, πέρασε ιατρικά και ανακοινώθηκε σε χρόνο dt. Είναι μία κίνηση που μου αρέσει προσωπικά πάρα πολύ, με το δεδομένο ότι υπάρχει ο Κώστας Σλούκας στη θέση του Point Guard. Για αρχή δεν θα σχολιάσω καθόλου την σημασία που έχει για τον φετινό σχεδιασμό – ότι φέρει ελληνικό διαβατήριο, διότι κυρίως αγωνιστικά ήμουν υπέρ αυτής της κίνησης. Βέβαια με χαλάει λίγο το μονοετές συμβόλαιο. Καλύτερα διετές με (0€ buyout για ΝΒΑ) παρά για ένα χρόνο – αλλά οκ τώρα ας μην τρωγόμαστε με τα ρούχα μας. Ο Tyler Quincy Dorsey γεννήθηκε στην Pasadena της California από Ελληνίδα μητέρα (εξού και το Ελληνικό διαβατήριο). Πρώτη φορά μας έγινε γνωστός με τις μικρές Εθνικές ομάδες στο Παγκόσμιο U19 το 2015. Φυσικά και ξεχώριζε από τους υπόλοιπους συμπαίκτες αφού είχε στοιχεία τα οποία είχαμε καιρό να δούμε από μικρό σε ηλικία αθλητή. Σουτ, καταπληκτικό release, αθλητικότητα όμως χωρίς και να πολύ – τρελαίνεται για την άμυνα. Κάτι που δεν ισχύει πια.
Πέρασε δύο χρόνια στο NCAA Div. I με τους Oregon Ducks έχοντας αντίστοιχα καλές σεζόν με κύριο του όπλο το σουτ από τη γραμμή των 3 πόντων (ποσοστό 42%).
O Dorsey ήταν καθοριστικός για τους Ducks ιδιαίτερα στην Sophomore χρονιά του όταν και οδήγησε την ομάδα του στους τελικούς του Pac – 12 και έγινε μέλος της καλύτερης ομάδας του τουρνουά. Όμως τα καλύτερα ήρθαν στην συνέχεια του NCAA tournament όπου και πέτυχε μεγάλα σουτ απέναντι στο Rhode Island και στο Michigan οδηγώντας τους Ducks στο Final-4. Εκεί δεν τα κατάφερε απέναντι στους μελλοντικούς πρωταθλητές του North Carolina όμως κέρδισε δημοτικότητα και σημειώθηκε στο μπλοκάκι πολλών scouter.
Το καλοκαίρι του 2017 έγινε Draft στον 2ο γύρο #41 από τους Atlanta Hawks. Το επόμενο βήμα ήταν να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ αγωνιζόμενος για 1,5 σεζόν στους Atlanta Hawks. Εκεί βρήκε χρόνο αλλά κυρίως garbage time. Το ίδιο συνέβει και στους Memphis Grizzlies (2019) όπου και έγινε trade για τον πρώην πράσινο Shelvin Mack. Η παρουσία του στους Grizzlies ήταν και η τελευταία του παρουσία στο NBA. Από τότε προσπαθεί με κάθε τρόπο να βρεί ένα νέο συμβόλαιο εκεί και καθώς είναι μόλις 25 χρονών κάθε καλοκαίρι εξαντλεί τις όποιες πιθανότητες.
Εδώ το career high για το ΝΒΑ:
Euroleague
Από την στιγμή που έκλειναν οι πόρτες του ΝΒΑ ο παίκτης έψαχνε συμβόλαιο στην Ευρώπη και κάπως έτσι κατέληξε στην Maccabi Tel Aviv.
Και ο λόγος είναι ότι συνήθως έπαιρνε τις ‘’σκοτωμένες’’ μπάλες έχοντας πολλές φορές στο πλάι του τον Scottie Willbekin και τον Elijah Bryant. Και αν ο 2ος είναι αρκετά ομαδικός παίκτης, ο Αμερικάνος με Τουρκικό διαβατήριο είναι ακριβώς το αντίθετο. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σημειώσω πως μπορεί ο Willbekin είναι ένας παίκτης που δημιουργεί πολλές καταστάσεις αλλά παρασύρεται και αρκετά εύκολα. Και στην κακή του βραδιά, είναι πολύ κακός. Στο άστοχο σουτ του θα επιδιώξει να βρει ρυθμό και με άλλα δύσκολα σουτ και αυτό έχει επίπτωση και στην ομάδα του.
O Dorsey ως 3ος – 4ος πόλος στην επίθεση της Maccabi, ακόμα και έτσι – έγραψε αρκετά καλά νούμερα. Όμως το μπάσκετ δεν είναι μόνο τα στατιστικά που βλέπουμε στο διαδίκτυο. Η αστάθεια του εκτιμώ ότι ήταν απόρροια του ρόλου του, γιατί όντας Αμερικανός δεν του ήταν εύκολο σε ομάδα χωρίς σημαντικό ρόλο να είναι σταθερά καλός. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι προσαρμογής για αρκετά από αυτά τα ταλαντούχα παιδιά που προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρκετοί θα δείτε τον αγωνιστικό του χρόνο και θα πείτε ‘’Γιώργο έπαιζε αρκετά τι εννοείς δεν είχε ρόλο;’’
ΕΠΙΘΕΣΗ
Ήταν κοινή παραδοχή πέρσι, ότι με τον Σλούκα μόνο του στη θέση του PG – είχαμε πρόβλημα. Αφού εκτός ότι η αντίπαλη άμυνα είχε ως στόχο να τον κουράσει και να περιορίσει την δημιουργία του, δεν μπορούσαμε να τον αποσυμπιέσουμε από το αναγκαίο (μη έχοντας καλή εναλλακτική) ball handling του. Και αν για τον Walkup έχουμε αναφέρει σε παλαιότερο κείμενο πως και πόσο θα τον βοηθήσει, σήμερα θα προσθέσω ότι ο Dorsey θα βοηθήσει και τους 2. Με τον McKissic θα πρέπει να ψάξουμε να βρούμε εύκολους πόντους και να μην υπάρχει αυτή η στασιμότητα. Ενώ με τον Tyler στη θέση του shooting guard θα έχουμε μία σταθερά από το τρίποντο. Στην διετία του στην Euroleague είχε ποσοστό 39% στο 3π με μέσο όρο 4.8 προσπάθειες. Ένα καλό ποσοστό σε αρκετές προσπάθειες – δείγμα μάλλον σταθερότητας για 2 σεζόν από έναν αθλητή που τον χαρακτηρίζουν κάποιοι ασταθή. Μήπως τελικά ήταν η ομάδα του ασταθής;;
Ο Dorsey είναι παίκτης που μπορεί να απειλεί άμεσα, σε transition αλλά και σε 5v5 με καλά ποσοστά και για αυτό δημιουργεί προϋποθέσεις και για τους υπόλοιπους. Σύμφωνα με τον Red Emerald που ψαχουλεύει τα Advanced Stats η καταγραφή του InStat για την Euroleague (2020/21) μας λέει ότι ο παίκτης διακρίθηκε κυρίως στο Transition και σε καταστάσεις Hand Off και Catch n Drive και ήταν καλός σε ISO, Off Screen και PnR που ολοκλήρωσε ως χειριστής.
Την περσινή χρονιά ο προπονητής της ομάδας μας ήθελε παίκτη 1v1 και αρκετές φορές είχε αναφερθεί για αυτό. Φέτος, δεν αποκτήσαμε τέτοιο παίκτη (sic ε;) όμως αποκτήσαμε τον Dorsey που μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πως θα δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του. Αν και δεν είναι go to guy στο 1v1 είναι παίκτης που μπορεί να το πράξει σε ικανοποιητικό επίπεδο.
Πέρσι αντιμετωπίσαμε το πρόβλημα με τις βοήθειες, λόγω δικής μας αστάθειας έξω από τα 6.75μ. Τώρα όμως με μία πεντάδα Σλούκα – Dorsey – Παπανικολάου – Vezenkov – Fall ο αντίπαλος προπονητής θα σκεφτεί πολύ να δώσει την βοήθεια από την δυνατή πλευρά που βλέπαμε πέρσι. Ο Dorsey έχει ένα πολύ σημαντικό θετικό στο παιχνίδι του (σουτ από καταστάσεις Off Screen) και ήδη σκέφτομαι συστήματα με τον Σλούκα να του πασάρει στον σωστό χρόνο. Αυτό είναι αναγκαίο για έναν σουτέρ να πάρει την μπάλα στον σωστό χρόνο.
3 λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά:
• Πόσο και πώς ο screener θα κρατήσει τον αντίπαλο. Γίνει δεν γίνει αλλαγή.
• H σωστή γραμμή πάσας
• Να βγει με το αντίθετο πόδι πατώντας δυνατά ώστε να πάρει φόρα για να έχει σωστή ισορροπία.
Το τελευταίο πρέπει να το έχουν αρκετοί σουτέρ αφού βγαίνουν αρκετές φορές βιαστικά από το screen ώστε να εκτελέσουν. Θέλουν απλά να εκτελέσουν χωρίς να σκεφτούν τις προυποθέσεις. Τώρα στη θέση του Jones βάλτε τον Σλούκα και την ποιότητα του να φτιάξει την κατάσταση για τον συμπαίκτη του.
Ένα άλλο σημείο στο οποίο θα ήθελα να σταθώ είναι στην ικανότητα του στο <pick>. Σε τέτοιες καταστάσεις σπανίως θα δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του σε πρώτο χρόνο. Δηλαδή δεν γράφει assists αλλά δημιουργεί για τον εαυτό του και σε 3ο χρόνο για τους συμπαίκτες του. Σε 3ο χρόνο εννοώ πως <pass to assist> έχει το περίπου διπλάσιο από τις κανονικές του assist. Με τον coach Β θα τον δούμε να είναι η πρώτη επιλογή στα <out plays> διότι έχει αυτή την ικανότητα να βάζει τον αμυντικό πίσω του. Τελευταία αυτό το βλέπουμε αρκετά συχνά και έχει γίνει πλεονέκτημα αφού μπορείς εύκολα να πάρεις φάουλ αλλά και να επιτεθείς με έναν παραπάνω παίκτη. Με τον Fall στο 5, και Vezenkov στο 4 η ομάδα έχει ήδη μεγάλο πλεονέκτημα σε τέτοια κατάσταση.
Ένα ακόμα στοιχείο που επίσης μου αρέσει τον Tyler είναι η επαφή με τον αντίπαλο. Αν και είναι κάτω από τα 85 κιλά με ύψος 196cm έχει καλό κορμό σώματος που τον βοηθάει στις επαφές κοντά στο καλάθι. Πιο γρήγορους αμυντικούς δυσκολεύεται να τους περάσει, οπότε προσπαθεί να κερδίσει τη ‘’μάχη’’ με το σώμα του.
Ο τομέας δημιουργίας μέσω assist δεν είναι στα προτερήματα του. Όμως μπορεί να καλύψει κάποια λεπτά ως Point Guard. Την περσινή σεζόν όταν αγωνιζόταν με τον Di Bartolomeo αρκετές φορές κατέβαζε ο ίδιος την μπάλα και όταν υπήρχε η επιλογή για <early offense> δεν δίσταζε. Προσέξτε, δεν είναι σε καμία περίπτωση άσσος αν και έχει το σώμα για αυτή τη θέση.
O Dorsey ήρθε στη θέση του Harrison “σπρώχνοντας” πια τον McKissic πιο πολύ στη θέση 3 όπως διαβάζουμε. Αν και έχω ενστάσεις σε αυτό θα το αφήσω στην άκρη για την ώρα – μέχρι να ολοκληρωθεί το ρόστερ. Στο επίπεδο της Ευρωλίγκας υπάρχει το πρόβλημα της προσαρμοστικότητας για αρκετούς παίκτες (κλασσικό παράδειγμα ο Harrison). Όμως ο Dorsey είναι έτοιμος παίκτης το ξέρει το επίπεδο και σαν τέτοιον θα πρέπει τον αντιμετωπίσουμε. Είναι παίκτης ρυθμού όπως και ο Harrison μόνο που ο Dorsey δεν είναι πρωτάρης. Στις καλές του βραδιές επιβάλλεται να πάρει τα παραπάνω σουτ. Στον φετινό Ολυμπιακό μετά τον Σλούκα θα είναι ο παίκτης που θα έχει την περισσότερη ώρα την μπάλα στα χέρια του. Θα υπάρξουν και κακές μέρες. Σε αυτές (τις κακές) θα μπορεί να είναι με άλλο τρόπο επιδραστικός; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα μου..
Στο τελευταίο σημείο που θα ήθελα αλλά και πρέπει να σταθώ είναι οι καταστάσεις που γίνεται screener. Πολλές φορές ο coach Σφαιρόπουλος με στόχο να έρθει στην κορυφή ο Tyler αλλά κυρίως να δημιουργήσει κατάσταση 2v2 με αλλαγή στον 3ο παίκτη έπαιρνε διπλό screen ο παίκτης της κορυφής. Αν η μπάλα πήγαινε στον Dorsey κατευθείαν είχε 1v1 με τον αμυντικό σε ανισορροπία. Είναι κάτι που πιστεύω θα το δούμε και στον Ολυμπιακό. Αυτή η προσέγγιση έχει γίνει μόδα και πέρσι το είδαμε και στην ομάδα μας, οπότε ευελπιστώ να το δούμε και φέτος. Με 2ο screener ψηλό και αδύνατη πλευρά Παπανικολάου ή Vezenkov δυσκολεύει η αμυντική επιλογή αντιμετώπισης.
ΑΜΥΝΑ
Για αρχή να αναφέρω πως η άμυνα εκτός από ομαδική δουλειά είναι και οδηγία-κατεύθυνση από τον πάγκο, όταν όμως μιλάμε για ατομική άμυνα το κυριότερο είναι η αντίληψη. Όχι τόσο τα αθλητικά προσόντα! Είναι πιο σημαντικό ένας παίκτης να είναι ‘’σκληρός’’ ή να έχει hustling στο παιχνίδι του, παρά να είναι τόσο αθλητικός. Επίσης ο καλός αμυντικός φαίνεται πως λειτουργεί όταν μαρκάρει παίκτη που είναι off the ball. Πάνω στη μπάλα είναι εύκολο να είσαι πιεστικός και να επιδράς την επιθετική λειτουργία, κάτι που σαφώς μπορεί να το κάνει αλλά προτιμά να κρατά δυνάμεις.
Η επίθεση δυσκολεύεται όταν:
• Οι γραμμές πάσας μειώνονται
• Οι αποστάσεις της επίθεσης μικραίνουν λόγω της άμυνας. Το μάκρος προκαλεί και τα 2 παραπάνω.
Η αντιμετώπιση στο παραπάνω παράδειγμα μας δείχνει πως ένας παίκτης επηρεάζει αρνητικά την υπόλοιπη άμυνα. Επιστρέφοντας λοιπόν στον Dorsey, έχω παρατηρήσει αρκετές φορές να μην είναι συγκεντρωμένος στον παίκτη της μπάλας αλλά μόνο στον δικό του, κάτι που δυσκολεύει όλη την ομαδική άμυνα. Αυτός είναι ο λόγος που ανέφερα παραπάνω πόσο σημαντική είναι η ομαδική λειτουργία και οι εντολές από τον πάγκο. Το πρόβλημα συγκέντρωσης στην άμυνα φανερώνεται επίσης από την συνήθεια να μην κάνει <box out>. Για ένα αμυντικό rebound πιο πολύ ευθύνη έχει ο κοντός από τον ψηλό, αν και εμείς κοιτάμε μόνο αριθμούς και πόσα rebound είχε ο ψηλός. Οι guard κάνουν εύκολη τη δουλειά του ψηλού σε αυτό τον τομέα. Ο Dorsey θέλει βελτίωση στον τομέα της συγκέντρωσης.
Στην άμυνα παραδόξως δεν βλέπουμε να γίνεται θύμα στο Post. Βέβαια σε μία ομάδα (Maccabi) με αρκετό μάκρος στις θέσεις 3-4-5 ήταν δύσκολο ο αντίπαλος να προσπαθήσει αρκετά post up plays, γιατί θα έχει μόνο 2 επιλογές:
• Πάσα στην αδύνατη πλευρά
• 1v1 στο Post
Με αυτό το δεδομένο τα ύψη της ομάδας από το Ισραήλ κάλυπταν την αδυναμία που o Dorsey πιθανόν έχει απέναντι σε δυάρια με πιο πολύ ύψός-δύναμη. Το έχουμε πει πολλές φορές και στις κουβέντες μας στο Aperitif και νωρίτερα σε αυτό το κείμενο o Dorsey είναι shooting guard σε σώμα άσσου και γι΄αυτό δεν είναι στο ΝΒΑ. Και εκεί αυτή του η αδυναμία θα γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης αλλά και είναι εμμέσως και ο λόγος που βρίσκεται στον Ολυμπιακό.
Στον φετινό Ολυμπιακό η παρουσία στις ίδιες πεντάδες των Walkup – Παπανικολάου – Fall όχι μόνο θα προστατεύουν τον Σλούκα αλλά και τον Tyler.
Γενικό Σχόλιο
Κατά την ταπεινή μου άποψη το κυριότερο σε μία μεταγραφή είναι με την νέα προσθήκη να ανεβάζεις το επίπεδο όλων των υπολοίπων. Να μπορείς να μεγιστοποιείς την απόδοση του Σλούκα του Vezenkov και του … Fall.
O Dorsey δεν είναι ένας κλασσικός sniper αλλά έχει επιθετική ποικιλία στο παιχνίδι του. Βρίσκεται στο σημείο της καριέρας του που είτε θα γίνει παίκτης πρώτου επιπέδου είτε θα παραμένει σε αυτό που είναι ήδη.
Μπορεί αυτή η τελευταία κίνηση να αλλάξει όλη την ομάδα προς το καλύτερο; Ναι μπορεί.
Εκτιμώ ότι ο Dorsey θα είναι ο παίκτης που φέτος θα κάνει τον Σλούκα απόλυτο ηγέτη. Πέρσι όταν κουραζόταν ή δεν είχε εύκολη πάσα δίπλα του για άμεση απειλή – έψαχνε την δύσκολη πάσα. Φέτος αλλάζει όλο αυτό. Η πάσα στην πίσω γραμμή θα είναι πιο εύκολη λόγω του Dorsey στο πλάι του. Aν γίνει κίνηση στην θέση 3 με μάκρος θα δούμε ωραία πράγματα φέτος στον Πειραιά. Και η μεταγραφή του Dorsey τότε θα έχει διπλό νόημα.
YΓ.1 Ο Παπανικολάου θα κρίνει την χρονιά. Ο καλός Κώστας θα μας ανεβάσει επίπεδο. Έχουμε ξεχάσει την ποιότητα του. Κώστα υγεία εσύ και όλη η ομάδα.
ΥΓ.2 Όσο και να λέμε θα απέχουμε πάλι στο πρώτο ματς στο Σ.Ε.Φ. εκεί θα είμαστε.
ΥΓ.3 ΓΚΑΛΗ ΘΕΕ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ;
ΥΓ.4 Πεντάδα με Σλούκα – Dorsey – Παπανικολάου – Vezenkov – Fall = Ποιότητα..
