Δεύτερη ανάρτηση για τη νέα μας στήλη, το EuroBall, και θα ασχοληθούμε με κάτι, που όλοι το περιμένετε με ανυπομονησία! Μιλάω φυσικά για τα Power Rankings της Euroleague, στην οποία πολύ σύντομα θα δοθεί το πρώτο jump ball!
Φυσικά δε διαθέτουμε κρυστάλλινη σφαίρα ούτε διεκδικούμε δάφνες ή ανάθεμα στο μέλλον για όσα θα διαβάσετε. Εξάλλου, πώς μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα και να γίνουν προγνωστικά, από τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι, λόγω κορωνοϊού, θα πρόκειται για ιδιαίτερη χρονιά; Ο σκοπός του κειμένου είναι ξεκάθαρα μια συνοπτική παρουσίαση των 18 ομάδων, των συν και πλην τους, με μια πιο ανάλαφρη διάθεση και, κυρίως, με άξονα την αξιολόγηση της στελέχωσης των rosters, αλλά και των έως τώρα εμφανίσεων τους στα φιλικά παιχνίδια.
Ουσιαστικά τα Power Rankings δεν είναι κάτι άλλο, παρά μια “φωτογραφία”, τη δεδομένη χρονική στιγμή, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν οδηγός για τη συνέχεια. Με αυτό σαν επισήμανση, ας προχωρήσουμε στο 1ο μέρος με τις 9 ομάδες, οι οποίες ξεχώρισαν τη φετινή off season, είτε με τις μεταγραφικές τους κινήσεις είτε με την παρουσία τους στους αγώνες προετοιμασίας.
1. ANADOLU EFES (The man who would be king)
Back to the future και ξεκινάμε από εκεί που μας άφησε η κουτσουρεμένη περσινή περίοδος, λίγους μήνες πριν, με μια πιθανή κατάκτηση της Euroleague από την τουρκική ομάδα και τη στέψη του Ataman ως το νέο βασιλιά! Η Efes σχεδιάστηκε το περασμένο καλοκαίρι για την κορυφή και μέχρι το Μάρτιο δε διέψευδε τα προγνωστικά. Είναι μη σου τύχει να πηγαίνεις τρένο στη RS, να είσαι σε top φόρμα, οι stars σου να έχουν βρει χημεία και, λίγο πριν την τελική ευθεία, να “ντύνεσαι” Devers και να σκοντάφτεις στο τελευταίο εμπόδιο! Εντάξει, μπορεί να μην υπήρξε κάποια … Πατουλίδου να της κλέψει τη δόξα στο φινάλε, παρόλα αυτά η τουρκική ομάδα δεν μπορεί παρά να νιώθει παραπονούμενη από την εξέλιξη της σεζόν που πέρασε.
Και τι έκανε για αυτό; Απολύτως τίποτα! Εντάξει δε λέμε ότι αφέθηκε στη μοίρα της, ίσα ίσα. Ο Ataman επέλεξε το δρόμο της υπομονής, τη διατήρηση του roster (η απώλεια του Peters θα καλυφθεί εσωτερικά, με την επιστροφή Moermann μετά τον τραυματισμό του) και επενδύει στο ταλέντο των παικτών και στη συνοχή που έχουν μεταξύ τους. Δεν είναι και μικρό πράγμα να κρατάς τους Larkin και Micic στην Κων/πολη, όταν οι μεταγραφικές σειρήνες… ηχούν πάνω από τα κεφάλια τους.
Κάπως έτσι, η Efes θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία με το ίδιο roster να διεκδικήσει τον τίτλο, που δεν έχει ακόμη στην τροπαιοθήκη της, μετά την πρώτη της απόπειρα το 1993 – 94 στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Τώρα, θα περιμένετε να σας πω τι νομίζω για την τελική της κατάταξη. Όσο και να μη συμπαθεί κάποιος την τουρκική ομάδα, όσο και να έχει κάτι να της προσάψει, δεν μπορεί παρά να παραδεχθεί ότι είναι από τα φαβορί της νέας περιόδου, ένα σύνολο το οποίο αν μείνει εκτός final 4 θα συνιστά έκπληξη μεγατόνων!
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ROSTER: 9
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: – (μοναδική προσθήκη ο Erten Gazi)
GUARDS: 9
FORWARDS: 8.5
CENTERS: 8
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: 9
OFFENSE: 9.5
DEFENSE: 8
TEAM CHEMISTRY: 9.5
LIMIT UP ΦΙΛΙΚΩΝ: Micic
LIMIT DOWN ΦΙΛΙΚΩΝ: Anderson
Ο STAR: Larkin
O anti-STAR: Simon
2. CSKA MOSCOW (Great expectations)
Άλλη μια σεζόν ξεκινά με μεγάλες προσδοκίες για την CSKA. Η μοναδική διαφοροποίηση σε σχέση με προηγούμενες χρονιές συνίσταται στο ότι ο Ιτούδης επέλεξε συνειδητά μετατόπιση του κέντρου βάρους από την περιφέρεια στη ρακέτα! Φέτος, λοιπόν, ο Έλληνας προπονητής δεν αρκέστηκε στο… χρονικό της προαναγγελθείσας μεταγραφής του Milutinov, αλλά είπε να εμπλουτίσει τη front line του και με το Shengelia, φτιάχνοντας ένα αχτύπητο δίδυμο. Ωστόσο, λείπει το βάθος στον πάγκο, καθώς πίσω τους εκτός του μπαρουτοκαπνισμένου Voigtmann, βρίσκεται ο ασταθής Bolomboy και ο τίμιος, πλην όμως περιορισμένων ικανοτήτων, Antonov.
Η περιφερειακή γραμμή της μεικτής Ολυμπιακού – Baskonia, εεε… συγγνώμη της CSKA εννοούσα, έμεινε σχεδόν αναλλοίωτη, με τη φιγούρα του “wannabe champion” Mike James να δεσπόζει άλλη μια χρονιά, αλλά και να “κάνει μπαμ” η απουσία ενός pass first point guard, κάτι βέβαια το οποίο δεν ήταν ο Ron Baker που αποχώρησε. Η αναβάθμιση φαίνεται στη θέση 3 όπου, μετά το σοβαρό τραυματισμό του, επιστρέφει ο Clyburn… με άγριες ορέξεις! Ο Sant-Roos μάλλον δε θα λείψει πολύ (ίσως λιγότερο και από το Vorontsevich), μετά την παραμονή του Hilliard και τη σταθερά καλή παρουσία του Kurbanov τα τελευταία χρόνια.
Με μια πρώτη όψη η “Αρκούδα” διαθέτει, ίσως, τον πληρέστερο κορμό 8 – 9 παικτών, με την ποιότητα να απουσιάζει στην άκρη του πάγκου μόνο, όπου βρίσκονται είτε βετεράνοι είτε ελπιδοφόροι νεαροί παίκτες. Ίσως σε μια περίεργη χρονιά, όπως η φετινή, αυτό να στοιχίσει σε βάθος χρόνου, όμως κάτι τέτοιο δεν αναιρεί το γεγονός ότι η CSKA είναι από τα ακλόνητα φαβορί, ακόμη και για την κατάκτηση του τίτλου, ειδικά όσο το δίδυμο Hackett – James θα κουμπώνει όλο και καλύτερα! Πάντως στη Μόσχα θα έχουν λογικά… fingers crossed να μη θεσπιστεί final 8 λόγω κορωνοϊού, όπου με ένα νοκ άουτ αγώνα παραπάνω, και όχι σειρά best of 5 στα προημιτελικά, ίσως ξυπνήσουν και πάλι φαντάσματα του παρελθόντος!
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ROSTER: 8.5
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: 9
GUARDS: 8.5
FORWARDS: 9.5
CENTERS: 8.5
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: 9
OFFENSE: 9
DEFENSE: 7.5
TEAM CHEMISTRY: 8
LIMIT UP ΦΙΛΙΚΩΝ: Milutinov
LIMIT DOWN ΦΙΛΙΚΩΝ: –
Ο STAR: James
O anti-STAR: Hackett
3. BARCELONA (Star Wars)
O “πόλεμος των άστρων” θα παιχτεί φέτος στα σινεμά της Βαρκελώνης, με τους stars εντός του παρκέ να έχουν πια και τη “force” από την άκρη του πάγκου με το νέο… jedai Saras από το Κάουνας! Κάθε νέα αρχή και δύσκολη και η αλήθεια είναι ότι οι Blaugrana θα χρειαστούν χρόνο, όπως έδειξαν στα φιλικά παιχνίδια και στον τελικό του ισπανικού Super Cup. Όμως η πρώτη ύλη υπάρχει, με μια πληθώρα top παικτών για όλα τα γούστα και ειδικά αν γίνει η μεταγραφική βόμβα στο 5, θα μιλάμε για το πληρέστερο (ίσως) roster της διοργάνωσης.
Αναζητείται χημεία, λοιπόν, για την Barca, με τους παίκτες να πρέπει να μάθουν πλέον να παίζουν όπως θέλει ο νέος, απαιτητικός, προπονητής τους. Η μεταγραφή Καλάθη έδωσε τα play making skills που έλειψαν πέρυσι και, όσο και αν στην παρούσα φάση η ομάδα μοιάζει μπερδεμένη, σε βάθος χρόνου η παρουσία του θα είναι καταλυτική, καθώς ο Έλληνας guard μπορεί να κάνει τους, ήδη, καλούς συμπαίκτες του να φαίνονται καλύτεροι.
Το κενό στη θέση του back up center υπάρχει (όχι για πολύ), ωστόσο το βασικό ερώτημα είναι κατά πόσο θα αντέξει στην πίεση του πρωταθλητισμού η ομάδα, μέχρι τέλους. Μακριά από final 4, για αρκετά χρόνια, και με την απώλεια του περσινού πρωταθλήματος να πλανάται ακόμη πάνω από τη Βαρκελώνη, ο Jasikevicius και η παρέα του καλούνται να αποδείξουν ότι ο χαρακτήρας νικητή έχει επιστρέψει στην πόλη. Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη πέραν από τη συμμετοχή στο final 4, με κατάληξη τον τελικό, θα είναι αποτυχία. Αλλά με τέτοιο ρόστερ δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, όλη η χρονιά θα κυλήσει … under pressure for the big W!
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ROSTER: 9
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: 8.5
GUARDS: 9
FORWARDS: 9.5
CENTERS: 8.5
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: 8.5
OFFENSE: 9
DEFENSE: 8.5
TEAM CHEMISTRY: 7.5
LIMIT UP ΦΙΛΙΚΩΝ: Abrines
LIMIT DOWN ΦΙΛΙΚΩΝ: Hanga
Ο STAR: Mirotic
O anti-STAR: Higgins
4. REAL MADRID (The Last Dance)
Την πρώτη 4άδα στα Power Rankings κλείνει οριακά η Real, κυρίως λόγω της μεγάλης νίκης της επί της Barca, η οποία απέδειξε ποια ομάδα παραμένει το αφεντικό στην Ισπανία! Και μπορεί να χάνει αρκετή από τη δυναμική της με την επικείμενη μετακίνηση του Campazzo στο ΝΒΑ, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να την ξεγράψει στα κρίσιμα, όταν θα κρίνονται οι τίτλοι. Στη δική μας pole position, λοιπόν, την τοποθετούμε λίγο πιο μπροστά από την Armani. Ας δούμε όμως τι έγινε τη φετινή off season στη Μαδρίτη και πως θα επηρεαστεί η “Βασίλισσα” από το μεταγραφικό πάρε – δώσε. No Facundo, no party?
Η μοναδική μεταγραφή στην οποία προχώρησε η Real ήταν η απόκτηση του Abalde, που πέρυσι έδειξε ότι μπορεί να αποτελέσει κορυφαίο G/F στην Euroleague τα επόμενα χρόνια. Οι συνειρμοί δεν μπορεί να μη γίνουν, καθώς προαλείφεται ως νέος Rudy, χάρη στο τσαγανό του και την ικανότητα του να απειλήσει και με την μπάλα και χωρίς αυτή. Μια σημαντική κίνηση για το παρόν και το μέλλον των Μαδριλένων. Ωστόσο, στις άλλες γραμμές παρατηρείται μια αποδυνάμωση, καθώς αν η απώλεια των Mickey και Mejri μετριάζεται από την παρουσία των Randolph και Tompkins στο 4 και την αναβάθμιση του Garuba στο 5, μια πολύ πιθανή φυγή του Campazzo, δεν μπορεί παρά να είναι … γροθιά στο στομάχι για το Laso!
Υπάρχουν οι Llull, Alocen, Laprovittola και ίσως να αποκτηθεί κάποιος top guard από τη free agency του ΝΒΑ όμως, ακόμα κι έτσι, είναι δύσκολο να αντικατασταθούν τα ηγετικά χαρακτηριστικά του Αργεντίνου μαέστρου, και ο τρόπος με τον οποίο αγωνιζόταν. Από εκεί και πέρα η Real θα στηριχθεί στα γνώριμα και έμπειρα πρόσωπα που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, στον Carroll που θα βγαίνει από τα screens να εκτελεί χωρίς δεύτερη σκέψη, στον Causeur με το πολυσύνθετο στυλ παιχνιδιού του, στον Taylor με το ρόλο του αμυντικού εξολοθρευτή και στον, διαρκώς ανερχόμενο, Deck, έναν combo forward ο οποίος κάνει πολλά πράγματα σε άμυνα και επίθεση. Αν νομίζετε ότι ξέχασα το Rudy πλανάστε πλάνην οικτρά, γιατί από μόνη της η εμφάνιση του στον τελικό του Super Cup, μας έδειξε τι θα περιμένουμε και φέτος από εκείνον.
Αρκούν όλα αυτά για να καταφέρει η Ρεάλ να επανέλθει στο θρόνο της, σε ένα τελευταίο (μάλλον) χορό με αυτό το roster; Δύσκολο χωρίς τον Campazzo, ειδικά αν φύγει στα μέσα της season, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό, ενώ η μάχη βρίσκεται στην κορύφωση της. Αν πάντως η Real βρεθεί σε top φόρμα την άνοιξη, η ποιότητα και η εμπειρία των παικτών της είναι ένας συνδυασμός που όλοι θα θέλουν να αποφύγουν. Σε σειρά αγώνων ίσως μοιάζει τρωτή αλλά σε ένα format knock out, τύπου final 8, διατηρεί πιθανότητες να διεκδικήσει την κορυφή.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ROSTER: 8
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: 8
GUARDS: 7.5
FORWARDS: 9
CENTERS: 8.5
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: 9.5
OFFENSE: 8.5
DEFENSE: 8
TEAM CHEMISTRY: 9
LIMIT UP ΦΙΛΙΚΩΝ: Deck
LIMIT DOWN ΦΙΛΙΚΩΝ: Laprovittola
Ο STAR: Llull
O anti-STAR: Rudy
5. ARMANI MILAN (Raiders of the lost arc)
Αν απορείτε με τον τίτλο που συνοδεύει την Armani, είναι γιατί η αναζήτηση για τη δική της … χαμένη κιβωτό του final 4, κρατάει ήδη 29 χρόνια! Και όμως, η τελευταία παρουσία της στη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ χρονολογείται από την περίοδο 1991 – 92 στην Κων/πολη, τότε που αποκλείστηκε στον ημιτελικό από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Partizan, με παίκτες στο ρόστερ της, όπως οι Antonello Riva και Darryl Dawkins.
Πραγματικά η υπομονή και επιμονή του Armani θυμίζει αυτή των αδελφών Αγγελόπουλων στα πρώτα τους χρόνια στον Ολυμπιακό. Ο Ιταλός μόδιστρος έχει να δει χαρά (και αυτή μισή) από τη σεζόν 2013 – 14, όταν το σύνολο του Banchi έφθασε ένα βήμα πριν το final 4 στην έδρα του, αλλά δεν τα κατάφερε. Η φετινή προσπάθεια της ομάδας από τη Λομβαρδία, εκτός από φιλόδοξη, μοιάζει και με αρκετές πιθανότητες να καταλήξει σε κάτι καλό. Η προσθήκη του Delaney, όσο και αν δημιουργεί πονοκέφαλο στο Messina, όσον αφορά τη συνύπαρξη του με τον Sergio, δεν παύει να είναι από τις κορυφαίες κινήσεις της φετινής off season, η οποία γεμίζει το οπλοστάσιο της Armani.
Θα παρουσιάσει άραγε ο Ιταλός προπονητής την ευρωπαϊκή εκδοχή των Houston Rockets; Μάλλον ναι, όπως μας έχει προϊδεάσει από τα φιλικά παιχνίδια, καθώς με παίκτες όπως οι Datome, Roll, Punter και Micov (συν τους δύο guards) αυτό το στυλ παιχνιδιού είναι must. Επιπρόσθετα, η ομάδα μπολιάστηκε με ισχυρή δόση εμπειρίας και ηγετικών στοιχείων με τον ερχομό του Kyle Hines. Και όσο και αν συμφωνήσω μαζί σας, ότι κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα ίδια λέγονται και στο τέλος το φινάλε είναι πικρό με την Armani να μην μπορεί να βρει αγωνιστική ταυτότητα, φέτος είναι τόσο μεγάλη η ποιότητα του roster, που η “πρώτη φορά” μοιάζει πιο κοντά από ποτέ! Όπως επίσης η απάντηση στο ερώτημα αν από μόνη της η επίθεση αρκεί για να φέρει τίτλους.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ROSTER: 8
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: 9
GUARDS: 8.5
FORWARDS: 8.5
CENTERS: 8
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: 8.5
OFFENSE: 9
DEFENSE: 6.5
TEAM CHEMISTRY: 6
LIMIT UP ΦΙΛΙΚΩΝ: Punter
LIMIT DOWN ΦΙΛΙΚΩΝ: LeDay
Ο STAR: Sergio
O anti-STAR: Shields
6. MACCABI TEL AVIV (The road to perdition)
Και η Maccabi, όπως η Armani, τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε ένα μονοπάτι μακριά από επιτυχίες. Από πέρυσι τα πράγματα φάνηκαν να αλλάζουν, καθώς είχε μια σταθερά καλή πορεία στις παρυφές της 4αδας. Η απότομη διακοπή της “έκοψε τα φτερά”, αλλά εμφανίζεται φέτος αποφασισμένη να διεκδικήσει αυτό που δεν μπόρεσε, δηλαδή την είσοδο στο final 4!
Ο Σφαιρόπουλος, γνωρίζοντας ότι, λόγω των ιδιαιτεροτήτων με τον κορωνοϊό, δε θα είχε το μεγάλο μπάτζετ για δαπανηρές μεταγραφές, προτίμησε να διατηρήσει το βασικό κορμό, που κουβάλησε την ομάδα πέρυσι, “θυσιάζοντας” κατ’ επιλογή τους… αλμυρούς Acy και Black, ενώ αντικατέστησε με τον καλύτερο τρόπο τους Jackson, Walters και Reynolds με τους Chris Jones και Ante Zizic, όσον αφορά την ποιότητα. Παρόλα αυτά η Maccabi μοιάζει ελαφρώς αποδυναμωμένη (παρόλο που θα αποκτηθεί ένας PF ακόμη), λόγω της απώλειας του Avdija, ο οποίος θα δοκιμάσει το american dream. Τα καλά νέα έρχονται από το μέτωπο του Casspi, που θα επιστρέψει από πολύμηνο τραυματισμό.
Η περιφέρεια είναι δυνατή με τους Wilbekin, Dorsey, Bryant, Dibartolomeo και τον Jones, ενώ το δίδυμο Zizic – Hunter στη θέση του center αλληλοσυμπληρώνεται καλά. Γενικά το roster δείχνει ικανό να πετύχει το στόχο της 8άδας και στη συνέχεια να παλέψει για ό,τι καλύτερο, παρόλο που η ομάδα θα αναγκαστεί να ζήσει χωρίς τη συμπαράσταση των φιλάθλων της, που τη σπρώχνουν! Σεζόν – πρόκληση για το Σφαιρόπουλο, θα περιμένουμε να δούμε αν η περασμένη σεζόν θα έχει συνέχεια και όντως έχει “χτιστεί” κάτι δυνατό στο Τελ Αβίβ.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ROSTER: 7.5
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: 8
GUARDS: 8
FORWARDS: 7.5
CENTERS: 8.5
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: 7.5
OFFENSE: 7.5
DEFENSE: 8
TEAM CHEMISTRY: 8.5
LIMIT UP ΦΙΛΙΚΩΝ: Caloiaro
LIMIT DOWN ΦΙΛΙΚΩΝ: Wilbekin
Ο STAR: Casspi
O anti-STAR: Hunter
7. OLYMPIACOS (Total recall)
Στην 7η θέση συναντάμε τους ερυθρόλευκους! Όσο και αν η εικόνα στα φιλικά (τουλάχιστον για 50’ στο τουρνουά της Βαλένθια) προβλημάτισε, όσο και αν την τελευταία διετία η ομάδα είχε χάσει την επαφή της με τα υψηλότερα πατώματα της βαθμολογίας, όσο και αν υπάρχουν κενά στο roster, φαίνεται ότι έχει έρθει η ώρα της ολικής επαναφοράς του Ολυμπιακού!
Το ρουά έγινε τον περασμένο Ιανουάριο, με την πρόσληψη του coach Μπαρτζώκα, και το ρουά ματ το καλοκαίρι, με τον ερχομό του Σλούκα. Mια επιστροφή που, εκτός από ελπίδα σε όλους εμάς τους φιλάθλους, γέμισε την περιφέρεια, μετά από πολλά χρόνια, με έναν guard top επιπέδου, που θα είναι πλέον ο ηγέτης της ομάδας. Ήδη ο Σλούκας, από τα παιχνίδια με τις Villeurbanne και Bayern έχει ξεκάθαρα το ρόλο του floor general, εκείνου που παίρνει τις αποφάσεις, είτε εκτελώντας είτε δημιουργώντας για τους συμπαίκτες του (οι 13 assists του σε σχεδόν ένα ημίχρονο ήταν το πρώτο μήνυμα), φέρνοντας leadership. Ωστόσο, το back court εμπλουτίστηκε και με άλλα στοιχεία που έλειψαν τα προηγούμενα χρόνια, όπως elite defensive tools (Jenkinks) και καλό spot / off dribble shooting (Harisson).
Σίγουρα, δεν είναι όλα ρόδινα και ήδη έχει φανεί (μέχρι την επάνοδο του Σπανούλη στο 100% μετά τον τραυματισμό του) η έλλειψη ενός back up PG, που θα “τρέχει” ικανοποιητικά την 2nd unit, καθώς και ενός 7-footer. Μεταξύ μας, η δική μου άποψη είναι πως το τελευταίο δεν είναι ένα επείγον κενό που πρέπει να καλυφθεί άμεσα, καθώς ο Martin ανταποκρίθηκε καλά στο τουρνουά της Βαλένθια (ακόμα και απέναντι στον Fall στην αρχή του αγώνα), ενώ και η επιστροφή του Jean-Charles Livio θα δώσει μια έξτρα λύση στη front line. Όπως έχει επισημανθεί σε podcast και άλλα κείμενα, ίσως σοβαρότερη να είναι η απουσία ενός αθλητικού tweener με μέγεθος, ο οποίος θα διαθέτει 2-way στοιχεία συγκριτικά με τους Vezenkov και Πρίντεζη.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ROSTER: 7.5
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: 8.5
GUARDS: 8.5
FORWARDS: 7.5
CENTERS: 7
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: 8.5
OFFENSE: 8
DEFENSE: 7.5
TEAM CHEMISTRY: 7.5
LIMIT UP ΦΙΛΙΚΩΝ: Martin
LIMIT DOWN ΦΙΛΙΚΩΝ: Jenkins
Ο STAR: Σλούκας
O anti-STAR: Παπανικολάου
8. FENERBAHCE (New sheriff in town)
Η Fenerbahce μπαίνει σε νέα εποχή μετά από 7 χρόνια, με τον παλιό σερίφη να αποχαιρετά και το νέο αφεντικό στην πόλη να φιλοδοξεί να συνεχίσει την επιτυχημένη θητεία του προκατόχου του! Με την αποχώρηση του Obradovic θα χρειαστεί αρκετός χρόνος (όπως συνέβη στις προηγούμενες ομάδες του) για να ξορκιστεί το “φάντασμα” του, που θα πλανάται πάνω από το Sinan Erdem, αλλά ο Kokoskov μοιάζει o ιδανικός … Ghostbuster! Όμως, δεν είναι μόνο η απουσία του Σέρβου προπονητή, αλλά και εκείνες κομβικών παικτών, οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα στην εδραίωση της Fenerbahce στη συνείδηση όλων μας ως top club (Σλούκας, Kalinic και Datome) τα τελευταία χρόνια.
Παρόλα αυτά, η off season κύλησε σχετικά καλά για τα δεδομένα που προαναφέραμε και ενώ το budget μειώθηκε αισθητά, τόσο η ποιότητα όσο και η ποσότητα παρέμειναν στο roster. Οι μεταγραφές των Brown, Ulanovas και Barthel, οι οποίοι έχουν δείξει τι μπορούν να προσφέρουν σε αυτό το επίπεδο, αλλά και των rookies Eddie, Hamilton, Pierre ήταν κινήσεις που, μαζί με τον κορμό των De Colo, Westermann, Dixon και Vesely, δημιουργούν ένα δυνατό και αξιόλογο σύνολο, το οποίο στα χέρια του Kokoskov, αναμένεται να παίξει θεαματικό και αποτελεσματικό μπάσκετ!
Η μετάβαση δε θα είναι εύκολη, ειδικά με τόσες αλλαγές, ωστόσο η πρώτη ύλη υπάρχει και, εφόσον η ομάδα αποκτήσει ρυθμό, μοιάζει ικανή να μπει στην 8άδα και να “χτυπήσει” και μια υψηλότερη θέση. Σημαντικό ρόλο στην πορεία της θα διαδραματίσει το δίδυμο De Colo – Brown, οι οποίοι φαίνεται ότι ταιριάζουν καλύτερα, σε σχέση με την περσινή συνύπαρξη του Γάλλου με τον Σλούκα. Ο Vesely αποτελεί ερωτηματικό ως προς την κατάσταση και την ετοιμότητα του, ωστόσο παραμένει ένας από τους κορυφαίους ψηλούς της διοργάνωσης, με τον Hamilton να είναι το ιδανικό μπακ απ του. Το μεγαλύτερο λίφτινγκ έγινε στη γραμμή των forwards, με 4 νέα πρόσωπα τα οποία θα κληθούν να προσαρμοστούν άμεσα στις απαιτήσεις της νέας τους ομάδας.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ROSTER: 7.5
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: 8.5
GUARDS: 8.5
FORWARDS: 7.5
CENTERS: 8
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: 8.5
OFFENSE: 8
DEFENSE: 8
TEAM CHEMISTRY: 6.5
LIMIT UP ΦΙΛΙΚΩΝ: Eddie
LIMIT DOWN ΦΙΛΙΚΩΝ: –
Ο STAR: De Colo
O anti-STAR: Dixon
9. KHIMKI (Natural born killers)
Η Khimki για άλλη μια χρονιά βαδίζει στο δικό της δρόμο, συνεχίζοντας να μας εκπλήσσει και προσπαθώντας να χτίσει το πιο gifted offensively σύνολο! Και μόνο μια ματιά στο roster της προκαλεί δέος, με την ταυτόχρονη παρουσία παικτών, οι οποίοι αποτελούν top guns. Shved, McCollum, Timma, Karasev, Jerebko, Booker και Monroe είναι όλοι τους super scorers, και αν η διοργάνωση διεξαγόταν στο Playstation, η ρωσική ομάδα θα ήταν ένα από τα μεγάλα φαβορί.
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Καλό το ατομικό ταλέντο, καλή η ικανότητα στην προσωπική φάση και στο σκοράρισμα, αλλά στο μπάσκετ χρειάζονται και άλλα στοιχεία, όπως το play making, το αμυντικό effort και η κατανομή των ρόλων. Η χημεία και συνοχή δε μοιάζει να είναι η καλύτερη δυνατή, με παίκτες που νιώθουν άνετα μόνο στην επίθεση και, κυρίως, όταν έχουν την μπάλα στα χέρια! Θα είναι δύσκολο για τον Kurtinaitis να φτιάξει ένα συμπαγές και σκληροτράχηλο σύνολο. Η λογική λέει ότι η συγκέντρωση τόσο ποιοτικών παικτών επιθετικά αποσκοπεί στο outscore των αντιπάλων και μόνο, αλλά το πρόβλημα είναι ότι το μπάσκετ παίζεται με μία μπάλα! Οπότε η αναμέτρηση με την Armani, εκτός από θέαμα, ίσως προσφέρει και κάποια καινοτομία με χρησιμοποίηση παραπάνω από μίας μπάλας.
Ας σταματήσω όμως την γκρίνια! Η Khimki διαθέτει πληθώρα λύσεων σε κάθε θέση, με παίκτες που, ανά πάσα στιγμή, μπορούν να διαλύσουν κάθε άμυνα, δίχως να την επηρεάζουν τυχόν τραυματισμοί και απουσίες. Είναι τέτοια η ποιότητα του roster, που το μεγαλύτερο πρόβλημα (ακόμη και από την αμυντική συμπεριφορά) θα είναι η κατανομή του χρόνου συμμετοχής. Στη front line ποιοι θα πρωτοπαίξουν από τους Jerebko, Mickey, Monroe και Booker; Στην περιφέρεια θα βρει χρόνο και ρόλο ο McCollum δίπλα στο Shved; Τι θα περισσέψει για τον Bertans; Συνηθίζεται να λέγεται ότι, όταν υπάρχουν πολλές επιλογές, ο προπονητής αντιμετωπίζει ευχάριστο πονοκέφαλο αλλά, με τόσες πριμαντόνες, δε θα ήθελα να ήμουν στη θέση του Kurtinaitis!
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ROSTER: 8
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ: 8.5
GUARDS: 8.5
FORWARDS: 8
CENTERS: 8.5
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: 6.5
OFFENSE: 9
DEFENSE: 6
TEAM CHEMISTRY: 5.5
LIMIT UP ΦΙΛΙΚΩΝ: –
LIMIT DOWN ΦΙΛΙΚΩΝ: –
Ο STAR: Shved
O anti-STAR: Mickey
