Συζήτηση με τον Αντρέα Μπελέρη

O Ανδρέας Μπελέρης είναι προπονητής του Γυναικείου τμήματος του Α.Σ Ροδόπολης και των ακαδημιών.

Αυτό που μας χαροποιεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό δεν είναι μόνο ότι κάποιοι «επώνυμοι» του χώρου επιλέγουν να επικοινωνήσουν μέσα από το Red Point Guard, αλλά ότι γνωρίζουμε συνεχώς περισσότερους και λιγότερο «γνωστούς» από όλες τις κατηγορίες. Οι συζητήσεις με ενεργούς στο αγωνιστικό κομμάτι ανθρώπους μας μαθαίνουν πράγματα και μας δίνουν νέες οπτικές για το παιχνίδι. Πόσο μάλλον με ανθρώπους που είναι ενεργοί αθλητές αλλά και προπονητές. Ένας τέτοιος είναι ο σημερινός καλεσμένος μας. Το παιδικό μου είδωλο, ο Αντρέας Μπελέρης, ο προπονητής του γυναικείου τμήματος της Ροδόπολης αλλά και των μικρών ηλικιών. Θα μιλήσουμε για το γυναικείο μπάσκετ που στη χώρα μας ακόμα βρίσκεται στην αφάνεια αλλά και για τις μικρές ηλικίες.

Ποιο είναι το επίπεδο στο γυναικείο μπάσκετ; Γιατί θεωρείς βρίσκεται στην αφάνεια ;

Το γυναικείο μπάσκετ είναι μια ιδιαίτερη συζήτηση. Θεωρώ πως, για τις δεδομένες συνθήκες που επικρατούν γύρω από αυτό, οι άμεσα εμπλεκόμενοι (αθλήτριες, προπονητές) καταβάλουν τεράστια προσπάθεια ωστέ να το κρατούν σε αρκετά καλό επίπεδο, δεν θεωρώ πως βρίσκεται στην αφάνεια,. Πιστεύω όμως πως με καλύτερη οργάνωση και διάθεση για συνεργασία σε αρκετούς τομείς από ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά το άθλημα, με σκοπό την προβολή και ανάδειξη του, θα γίνονταν βήματα προόδου προς ένα καλύτερο αύριο για το γυναικείο μπάσκετ.

Ποιες είναι οι κύριες διαφορές ανάμεσα στο αντρικό και το γυναικείο μπάσκετ ;

 Οι διαφορές αντρικού και γυναικείου μπάσκετ είναι αυτές που καταλαβαίνουμε όλοι, ένας άντρας αθλητής είναι πιο δυνατός, τρέχει πιο γρήγορα, πηδάει πιο ψηλά. Αν εξαιρέσουμε αυτά τα στοιχεία οι διαφορές είναι λίγες. Mάλιστα πολλοί προπονητές, που έχουν εργαστεί και σε γυναικεία αλλά και σε αντρικά τμήματα, έχουν επισημάνει πως η αγωνιστική προσήλωση των γυναικών στην εκτέλεση του προπονητικού πλάνου υπερτερεί έναντι των αντρών.

Η εθνική τα τελευταία χρόνια έχει κάνει βήματα προόδου. Θεωρείς είναι στον σωστό δρόμο;

 Η εθνική μας έχει προσφέρει αρκετές συγκινήσεις, είχε και έχει κορίτσια στη σύνθεση της με μεγάλο ταλέντο. Oι προπονητές δουλεύουν σκληρά ώστε να έρθουν θετικά αποτελέσματα, κάποιες φορές αυτό επιτυγχάνεται, κάποιες άλλες όχι. Όμως το μπάσκετ είναι δύσκολο άθλημα θέλει υπομονή, πολλή δουλειά και τα καλύτερα θα έρθουν.

Φταίνε μόνο τα λίγα χρήματα για το χαμηλό επιπεδο ή η έλλειψη σωστής εκμάθησης του αθλήματος στα κορίτσια; Βλέπουμε για παράδειγμα ότι ο Ολυμπιακός έχει παγκόσμιο ρεκόρ στις σερί νίκες. Τι χρειάζεται για να ανέβει ο ανταγωνισμός;

Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ οτι υπάρχει έλλειψη σωστής εκμάθησης του αθλήματος στα κορίτσια, σαφώς και τα λίγα χρήματα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Αυτό φαίνεται και απο την επιλογή πολλών αθλητριών μας να παίξουν σε άλλα ευρωπαικά πρωταθλήματα, που μπορούν να τους προσφέρουν καλύτερες οικονομικές απολαβές. Πολλά κορίτσια με ταλέντο τα οποία θα ανέβαζαν το επίπεδο βρίσκονται εκτός παρκέ. Όταν μεγαλώνεις και δεν βλέπεις μέλλον σε επαγγελματικές ομάδες, ακούγοντας περιπτώσεις όπως για παράδειγμα να μην καλύπτουν ιατρικά έξοδα παίκτριας, τότε είναι λογικό να χάνεται η όρεξη και η διάθεση για μπάσκετ.

Παρόλα αυτά, τα κορίτσια έχουν αποδείξει οτι δεν το βάζουν κάτω, δείγμα της μεγάλης τους αγάπης για το μπάσκετ, δουλεύουν συστηματικά και προσπαθούν να ανεβάζουν συνεχώς το επίπεδο. Άλλες είναι φοιτήτριες, άλλες εργαζόμενες, άλλες μητέρες και φανταζόμαστε πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσεις τη μητρότητα με το μπάσκετ. Αξίζουν μεγαλύτερη προσοχή, σεβασμό και αποδοχή από τη φίλαθλη κοινή γνώμη, τις ομάδες και τους παράγοντες έτσι ώστε όλοι μαζί να συνεισφέρουμε προς όφελος του γυναικείου μπάσκετ.

Πάμε να περάσουμε και στις μικρές ηλικίες που είναι και το μέλλον του μπάσκετ. Τι θεωρείς ποιο σημαντικό για τις μικρές ηλικίες για τον μικρό αθλητή αλλά και τον προπονητή; 

Οι μικρές ηλικίες θα πρέπει να έχουν δίπλα τους έναν προπονητή-παιδαγωγό, να μαθαίνουν τα βασικά του αθλήματος, να σέβονται ο ένας τον άλλον, να σέβονται τον αντίπαλο, να μαθαίνουν να συνεργάζονται, να γελούν, να ονειρεύονται παίζοντας μπάσκετ. Οι προπονητές που ασχολούνται με μικρές ηλικίες ξεχωρίζουν για την αγάπη που δείχνουν στα παιδιά, τη διάθεση να μεταφέρουν τις γνώσεις τους, την υπομονή και τον σεβασμό απέναντι στον κόσμο των μικρών μας αθλητών.

Πολλές φορές βλέπουμε μεγάλη επιμονή στην τακτική; Γιατί συμβαίνει αυτό, και πως το κρίνεις εσύ;

Δυστυχώς, με αυτόν τον τρόπο δεν δίνουμε τη δυνατότητα στους νεαρούς μας αθλητές να αναπτύξουν και να αναδείξουν το ταλέντο τους, περιορίζοντας σημαντικά τα στοιχεία που θέλουμε να δούμε σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Δεν χρειάζεται να βιαζόμαστε να βάλουμε πολλά πράγματα σε τακτική, όταν η έλλειψη στα βασικά είναι ολοφάνερη. Πολλές φορές, όσο παράξενο και αν ακούγεται για αυτές τις ηλικίες, υπάρχουν προπονητές οι οποίοι πιέζονται από τις διοικήσεις τους για να φέρουν το αποτέλεσμα της νίκης. Αλλιώς ξέρουν πως θα χάσουν τη δουλειά τους στο τέλος της χρονιάς και αυτό τους οδηγεί σε τέτοιες λανθασμένες προπονητικές συμπεριφορές.

Το πρόβλημα είναι στην έλλειψη παιδείας που δείχνουν αρκετοί προπονητές, δρουν εγωιστικά χωρίς να σκέφτονται την πρόοδο των μικρών αθλητών, καταφεύγουν σε παραβάσεις των κανονισμών με μοναδικό σκοπό τη νίκη. Για παράδειγμα πατάνε πάνω στην άγνοια των διαιτητών για την εφαρμογή άμυνας ζώνης στις μικρές ηλικίες, κάτι που προφανώς απαγορεύεται, αλλά έχει γίνει συνήθεια για αρκετούς αναγκάζοντας τη διοργανώτρια αρχή να πάρει μέτρα αλλά δυστυχώς δεν αλλάζει κάτι. Όσο εμείς οι προπονητές θα παίζουμε μόνο για τη νίκη δεν θα αλλάξει κάτι, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι παίζουμε για να μάθουν τα παιδιά. Να αφήσουμε τα παιδιά να είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές ενός παιχνιδιού.

 Βλέπουμε πως υπάρχει ένα όριο στο πως εξελίσσεται ένας ταλαντούχος Έλληνας. Τι φταίει και υπάρχει έλλειψη καλών αθλητών κυρίως;

Μεγάλο θέμα παίζει το περιβάλλον από το οποίο πλαισιώνεται κάποιος. Ένας ταλαντούχος παίκτης συχνά μένει μόνο σε αυτό και παραμελεί τη σκληρή προπόνηση εντός και εκτός γηπέδου και την αφοσίωση που πρέπει να δείξει για να καταφέρει να γίνει ένας ολοκληρωμένος καλαθοσφαιριστής. Πρέπει να έχει δίπλα του ανθρώπους να τον στηρίζουν και προπονητές να του θυμίζουν πως 30% είναι ταλέντο και 70% δουλειά και σκληρή προπόνηση για να καταφέρεις να φτάσεις στο πιο υψηλό επίπεδο.

 Τι χρειάζεται ο σημερινός μπασκετμπολίστας (εκτός από ταλέντο) για να έχει ελπίδες για να παίξει σε υψηλό επίπεδο;

Για να γίνεις επαγγελματίας σε υψηλό επίπεδο πρέπει να απολαμβάνεις το παιχνίδι, να έχεις διάθεση να δουλεύεις σε όλους τους τομείς, να παραμένεις προσηλωμένος στο στόχο σου και να γίνεσαι καλύτερος μέρα με τη μέρα.

 Πόσα νέα παιδιά επιλέγουν το μπάσκετ σαν αθλητική ενασχόληση; Υπάρχει αύξηση ή μείωση τα τελευταία χρόνια;

Ολοένα και περισσότερα παιδιά επιλέγουν το μπάσκετ σαν αθλητική ενασχόληση, όμως το θέμα είναι πόσα συνεχίζουν και μένουν στο άθλημα για αρκετά χρόνια. Μεγάλο μερίδιο σε αυτό έχουν οι προπονητές και το πόσο θα ενθουσιάσουν-εμπνεύσουν τα παιδιά ώστε να μείνουν και να αφοσιωθούν στο άθλημα μας.

Υπάρχει μέθοδος στα μικρότερα σωματεία να αναπτύξουν το ταλέντο ή είναι καθαρά θέμα τύχης και γνώσεων από ορισμένους προπονητές;

Όταν ένα σωματείο αποτελείται από ανθρώπους με διάθεση να προσφέρουν τότε όλα λειτουργούν σε σωστές βάσεις.

Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα πράγμα στο μπάσκετ τι θα ήταν και γιατί ;

Τη νοοτροπία των προπονητών στις μικρές ηλικίες. Αυτή είναι η βάση μας και σε αυτές τις ηλικίες πρέπει να δίνουμε τα πάντα δείχνοντας τον επαγγελματισμό μας.

Γιατί η χώρα μας αντιμετωπίζει πρόβλημα στο να ‘βγάλουμε΄ καλούς σουτέρ;

Δεν θεωρώ ότι έχουμε πρόβλημα στο να βγάζουμε καλούς σουτέρ. Πολλές φορές γιγαντώνουμε κάποια θέματα. Χρειάζεται να έχουμε εμπιστοσύνη και να τονώνουμε την ψυχολογία των καλαθοσφαιριστών μας.

Υπάρχει άραγε το σκεπτόμενο μπάσκετ που αναφέρεται τα τελευταία χρόνια ;

Έχουν γίνει διάφορες κουβέντες για αυτό. Το μπάσκετ είναι παντού μπάσκετ, έχει πολλές πτυχές. Είναι ένα άθλημα γεμάτο τακτική, οπότε όλοι παίζουν σκεπτόμενο μπάσκετ.

Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι για το τέλος που δεν σε ρωτήσαμε; 

Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και τα όμορφα λόγια. Τιμή για μένα που ως βοηθός προπονητή του coach Κων/νου Βουζούλια συνετέλεσα στην μπασκετική σου εξέλιξη έχοντας ως αποτέλεσμα την παρουσία σου στις εθνικές κατηγορίες. Συγχαρητήρια για τη δουλειά που κάνετε στο site!

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments
Next Post

Η δωδεκάδα των ονείρων μας

Ορισμένες φορές σκέφτομαι ότι η Regular Season, τα Play Off και γενικά […]

Subscribe US Now

0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x
%d bloggers like this: