Η τέταρτη αγωνιστική της Euroleague ολοκληρώθηκε με ωραία παιχνίδια και κάποιες εκπλήξεις. Η CSKA και Barcelona διατήρησαν το αήττητο την ίδια στιγμή που οι Fenerbahce και Ολυμπιακός προβληματίζουν / απογοητεύουν ξεκινώντας με 1-3. Η ομάδα του RPG πρόφτασε και είδε 4 παιχνίδια εκτός από το δικό μας με την Μπασκόνια. Ακολουθεί ένα σύντομο σχόλιο με τις εντυπώσεις των αρθρογράφων του RPG για το καθένα.
Σπανουλαρος
Το παιχνίδι Bayern Munich – Khimki Moscow Region ήταν ένα παιχνίδι σημαντικό και για τις δύο ομάδες. Κοινοί στόχοι, θεωρούσα θα βλέπαμε ντέρμπι, οπότε είπα στον RedEmerald να πάρω το συγκεκριμένο παιχνίδι. Στη 1η περίοδο ο Greg Monroe πήρε αρκετές μπάλες ώστε να παίξει 1vs1 και το εκμεταλλεύτηκε πλήρως, ενώ η Khimki με Timma-Shved έκλεισε την περίοδο 17-19. Στη δεύτερη περίοδο , ενώ βρισκόταν πίσω στο σκορ, με ένα γρήγορο σερί (σε 1 λεπτό 0-8) έκλεισε το ημίχρονο 37-44.Η άμυνα της Ρωσικής ομάδας στη 3η άλλαξε την αντιμετώπιση στον Monroe, πιέζοντας τον ώστε να τον αναγκάσει να πασάρει, κάτι που οδήγησε σε αρκετά λάθη από αυτόν. Στην επίθεση η προσπάθεια της να χτυπήσει στα πόδια τον Greg βγήκε πλήρως. Ανέβασε τον Booker να δώσει το screen ψηλά στον Shved, έβαζε αδύνατη πλευρά τον Timma, δυνατή τον Gill και αυτό είχε ως αποτέλεσμα 15σερι πανομοιότυπους πόντους από τους Booker-Gill. Έπαιζε hedge out τον Shved, πάσαρε κατευθείαν στο ρολάρισμα του Booker, που αν είχε βοήθεια ήταν μόνος ο Gill.
Σε εκείνο το σημείο η ηρεμία που έδωσε -ο αρκετά σημαντικός στο παιχνίδι Zaytsev- οργάνωσε σωστά και έκλεισε η περίοδο +15.Η τετράδα Booker-Gill-Shved-Timma βρισκόταν σε καλή μέρα, τα 12/22 τρίποντα μας το αποτυπώνουν και στην στατιστική και χωρίς να έχουν βρει ρυθμό ακόμα Jerebko, Bertans πήραν εύκολη νίκη. Ο Evans δεν χρειάστηκε να συνεχίσει τις καλές εμφανίσεις, κάνοντας θεωρώ το πιο εύκολο διπλό της σεζόν που θα γίνει στη Γερμανία. Η Khimki στα επόμενα μας θα μας αποδείξει ότι είναι ομάδα 8αδας. Η Bayern πρέπει να βρει τρόπο να κερδίζει πράγματα από τον Monroe, χωρίς να χρειάζεται να έχει τόσες κατοχές, διότι κάνει αρκετά λάθη όταν κουράζεται κυρίως το μυαλό του. Θα κάνει ζημιές και οι Lo,Dedovic,Lucic, Zipser είναι παίκτες ποιοτικοί που όμως χρειάζονται σε καλή μέρα τον Koponen , ώστε να βγουν μπροστά. Εν κατακλείδι εύκολη νίκη της Khimki, που εκμεταλλεύτηκε πλήρως κάθε κενό της άμυνας από την ομάδα του Radonjic, που τουλάχιστον από την τηλεόραση φάνηκε να τα χάνει και να μην μπορεί να αποσύρει στον πάγκο τον Monroe όταν αυτός έκανε τα σερί λάθη.
Weekendman
Μακάμπι-Βαλένθια 76-63 ένα τυπικό δείγμα ματς ομάδας Σφαιρόπουλου που κρίθηκε περισσότερο από την άμυνα. Χωρίς Tobey οι πορτοκαλί φιλοξενούμενοι από την Ισπανία ξεκίνησαν με Labeyrie και Ndour, αλλά έπρεπε να μπει ο Dubljevic για να ξεκολλήσουν κάπως επιθετικά οι Ισπανοί, καθώς με το αρχικό δίδυμο ψηλών είχαν πετύχει μόλις 9 πόντους στα πρώτα 7,5 λεπτά. Όμως τελειώνοντας με ένα πολύ χαμηλό 9% ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο, και επιβεβαιώνοντας τα άσχημα ποσοστά που είχε από τα 6 και 75 πριν από αυτό το ματς ως η χειρότερη ομάδα της Ευρωλίγκας, δεν ήταν εφικτό για την Βαλένθια να μπει μπροστά στο σκορ, όσο και να προσπαθούσε ο San Emeterio με τα ρήγματα στην άμυνα, και έτσι αρκούσαν στην Μακάμπι μερικές πρωτοβουλίες του Wolters σε εκτέλεση και δημιουργία, ώστε να βρεθεί με ένα +5 μπροστά (33-28) με το πέρας των πρώτων 20 λεπτών.
Είτε όμως έκανε χετζ αουτ ο Dubljevic είτε ο Ndour από την Ισπανική ομάδα, το παιχνίδι πήρε τον δρόμο του υπέρ των Ισραηλινών στην τρίτη περίοδο, επειδή η Βαλένθια επέλεξε στην αρχή αυτού του δεκαλέπτου να ακολουθήσει την δοκιμασμένη συνταγή επιθετικής αναποτελεσματικότητας των πρώτων 20 λεπτών με Labeyrie και Ndour, η Μακάμπι έτρεξε και ολοκλήρωσε τέσσερις αιφνιδιασμούς, ενώ βρήκε παράλληλα και περισσότερα τρίποντα(4), με 2 από αυτά off the ball, και ένα ακόμα στην αδύνατη πλευρά. Στα τελευταία δέκα λεπτά η Μακάμπι προβληματίστηκε από τον Loyd, όσο δεν είχε προβληματιστεί σε όλο τα προηγούμενα 30 λεπτά με σκριν εκτός μπάλας, με τρίποντο μετά από επιθετικό ριμπάουντ, με πετυχημένη εκτέλεση μετά από σκριν πάνω στην μπάλα, και ντραιβ εναντίον DiBartolomeo, παρά όμως την τεχνική ποινή που επέτρεψε στον San Emeterio προς στιγμή να μειώσει σε 72-61. Η ομάδα του Σφαιρόπουλου δεν απειλήθηκε ποτέ ουσιαστικά.
Manolo77
Πόσο απρόβλεπτη είναι η Euroleague… Αν είχα κάνει ένα preview για τον αγώνα που τελικά είδα (Εφές – Ρεάλ), το σίγουρο είναι ότι δε θα είχα στο μυαλό κάτι σαν αυτό που έγινε!
Σίγουρα η νίκη της Τουρκικής ομάδας δεν ήταν έκπληξη, ωστόσο η εικόνα του παιχνιδιού και το κακό θέαμα ήταν κάτι που δεν αναμενόταν. Αρκετά όμως με τις σάλτσες, ας μπούμε στο ψητό… Η Ρεάλ ξεκινώντας με 3 τρίποντα (2 από Ράντολφ, 1 από Ρούντι) και έχοντας βραχυκυκλώσει την Εφές προηγήθηκε 0 – 9, αναγκάζοντας τον Αταμάν σε τάιμ άουτ. Ο Τούρκος προπονητής έβαλε στο παιχνίδι το Σίνγκλετον αντί του Πίτερς, ο οποίος βοήθησε σημαντικά μαζί με τους Μίτσιτς και Ντάνστον στην ανάκαμψη της Εφές.
Ο Λάσο, παρόλο που στη συνέχεια είδε την ομάδα του να μην μπορεί να σκοράρει και να αντιμετωπίζει προβλήματα στην άμυνα, άφησε το αρχικό του σχήμα στο παρκέ για 9’, πριν κάνει μαζικά τις πρώτες του 4 αλλαγές! Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση, είναι ότι κανείς προπονητής δεν ακολούθησε τον αντίπαλο του στο match up στη θέση 5, με αποτέλεσμα σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο να βλέπουμε τον Ταβάρες απέναντι στο Ντάνστον και το Μίκι απέναντι στον Πλάις, δηλαδή ψηλούς με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, το κοντό σχήμα του Λάσο, με δύο point guard τους Γιουλ και Καμπάτσο, τον Κάρολ στο 3 και τους Ντεκ, Μίκι στη front line, απέδωσε τουλάχιστον αμυντικά και η Ρεάλ έκλεισε το ημίχρονο προηγούμενη 29 – 31, έχοντας σκοράρει μόνο 3 δίποντα (το πρώτο της μετά από 14’30” αγώνα)! Στο 2ο ημίχρονο, η Εφές μπαίνοντας δυνατά, με το Σίμον να παίρνει την μπαγκέτα στο σκορ και τους Ντάνστον, Σίνγκλετον να κυριαρχούν μέσα στη ρακέτα, έκανε ένα σερί, αποκτώντας μεγάλο προβάδισμα και δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στην αντίπαλο της.
Συμπερασματικά, η Εφές δείχνει ακόμη και στην όχι καλή της μέρα, ότι έχει κερδίσει μια θέση στα top club της Euroleague και φέτος με το πιο βαθύ ρόστερ των τελευταίων ετών, αποτελεί εκ των φαβορί ακόμα και για την κατάκτηση του τροπαίου…
Από την άλλη η Ρεάλ προβλημάτισε, καθώς ο Γιουλ μετά τον τραυματισμό του δεν είναι ο ίδιος παίκτης, ο Καμπάτσο παίζει στα «κόκκινα» δύο χρόνια σερί και ο Λαπροβίτολα ακόμα δεν έχει μπει στο πνεύμα της ομάδας. Και όσο ο Τόμπκινς είναι παραγκωνισμένος, με τον Ντεκ μόνη λύση στο 4 πίσω από το Ράντολφ και το Μίκι, ειδικά μετά την έλευση του Μεϊρί να ψάχνει για λεπτά και στις δύο θέσεις, χάνοντας κάπου το ρόλο του, θεωρώ ότι η χημεία της Ισπανικής ομάδας, ίσως εμφανιστεί ακόμα χειρότερη.
Navaho
Νιώθω τυχερός που στην πρώτη μου συμμετοχή στην νέα στήλη του RedPointGuard , μου έλαχε να ασχοληθώ με το ματς που εισήγαγε, εξ ανάγκης εκ μέρους της Μπαρτσα και από επιλογή(;) του Ερυθρού, το νεωτερισμό του μπάσκετ χωρίς οργανωτή. Ο Πεσιτς αναγκάστηκε μην έχοντας διαθέσιμους και τους 3 οργανωτές του να παρατάξει μια ομάδα όπου τη διαχείριση της μπάλας θα την αναλάμβανε ο καλύτερος πλαϊνός του ο Χιγκινς που έχει την ικανότητα με βοήθειες από Αμπρινιες και Χανγκα. Ο Ερυθρός προσάρμοσε την άμυνα στις 2 με 2 καταστάσεις που εφάρμοζαν οι Καταλανοί και έλεγχε το ρυθμό. Ο Περπέρογλου με την ποιότητα του τους κρατούσε σε θέση οδηγού και η Μπαρτσα εξαρτιόταν αποκλειστικά από την ατομική ποιότητα των σταρ της σε κατάστασης 1 με 1.
Ο Μιροτιτς τραβούσε το κουπί και από κοντά ο Ντειβις.
Ο Κουριτς ήρθε να δώσει το έξτρα μέσα από τα pindowns με το σουτ του. Ο Ερυθρός για κάποιο λόγο αποφάσισε για μεγάλο διάστημα να παίξει χωρίς οργανωτή και με τον Νταβιντοβατς να τρέχει plays με screens επιλογής. Αργά η γρήγορα το μέγεθος των Καταλανών έδωσε λύσεις και έκρυψε διόδους στην άμυνα , και επιθετικά η ποιότητα βρήκε τρόπους να λύσει τα προβλήματα που έφεραν η έλλειψη καθοδήγησης και δημιουργίας.
Αυτά για την ώρα περισσότερα την επόμενη εβδομάδα.
Σημείωση: Οι φωτογραφίες των αγώνων προέρχονται απο το http://www.euroleague.net τις οποίες και αναδημοσιεύουμε χωρίς να έχουμε την ιδιοκτησία του υλικού.
